เขาว่ากันว่า " ชีวิต คือการเดินทาง " การตัดสินใจเที่ยวคนเดียวครั้งเเรกของเเต่ละคนเป็นยังไงกันบ้างคะ

หลายครั้งมากๆที่เราชอบตั้งคำถามว่าคนเราเกิดมาเพื่ออะไร เคยถามคนอื่นนะ เเล้วก็ได้มาคำตอบหนึ่ง "เราเกิดมาเพื่อหาคำตอบไง..."

เเล้ววก็เคยอ่านหนังสือเจอมาอีกประโยคหนึ่งว่า
"ชีวิตมันคือการเดินทาง" ก็ได้ว่ะลุยก็ลุย ลองดู!!  ในใจคิดเเบบนี้

    เรื่องของเรื่องคือตอนนี้เเพลนจะไปเที่ยวลาวคนเดียวโซโลเดียวครั้งเเรก ถามว่าเป็นคนชอบเที่ยวมากไหม จริงๆก็ไม่มากเเต่เเค่ชอบหาอะไรใหม่ๆให้ชีวิตเฉยๆ ความรู้สึกตอนเเพลนว่าจะไปเที่ยวคนเดียวเนี่ยคือมันเหมือนร่างกายกระหายอะไรสักอย่าง อยากหาคำตอบอะไรก็ไม่รู้ เเต่อีกใจมันกล้าๆกลัวๆนะคะ กลัวว่าไปคนเดียวมันสนุกไหมวะ  เเล้วจะมีเพื่อนคุยไหม เราจะทำอะไรดีตอนอยู่คนเดียว อะไรมานนั้น.

    เมื่อคืนตอนเเพลนทริป หาวิธีการเดินทาง หลายครั้งมากที่จะกดหาเพื่อนรวมทริปคิดแล้วคิดอีกชวนดีไหมสักคนก็ยังดี  เสียใจนิดหน่อยที่ตัวเองใจไม่เเข็งพอ
    เเต่อีกความคิดหนึ่งก็ได้วะ เอาหน่อยวะ!! ลองดู!!  จะเปิดเทอมละเรียนถาปัตเเม่มก็หนัก ใช้เวลาปิดเทอมให้คุ้มหน่อย!  
เเละตอนนี้ก็ยังต้องการหาคำตอบอยู่ว่าจริงๆเรากำลังมองหาอะไรอยู่กันเเน่  

เลยอยากรู้เรื่องราวของเเต่ละคนตอนตัดสินใจเที่ยวคนเดียวครั้งเเรกกัน คิดอะไรอยู่ เเล้วไม่กลัวกันเหรอค่ะ


ปล. ขอใช้พื้นที่ตรงนี้ในการตักเตรียมกำลังใจและข้อคิดเรื่องราวดีๆ หน่อยนะคะ หรือใครอยากหลังไมค์มาเเนะนำจะขอบคุณมากเลยค่ะ