ผมไม่อยากให้สร้างสะพานข้ามทางรถไฟ

ขออภัยถ้าความคิดแปลกไปหน่อย อาจจะสวนกระแสสังคมไปนิด แต่มันก็เป็นแค่ความคิดส่วนเล็กๆ ของผมไม่ได้ซัเรียสอะไรมาก
ตามที่ว่ามานั้นแหละฮะ ในสมัยเด็กๆ เวลาที่ผมไปไหนกับพ่อแม่ ผมจะถือเป็น Lucky มากๆ ถ้านั่งรถผ่าน
แล้วมาแผงกั้นรถไฟกำลังทำงาน กำลังให้อาณัติสัญญาณปิดถนน จนมาถึงวันนี้ ถ้าว่างๆ ผมก็จะจอดรถแถวๆ ใกล้จุดตัดเพื่อรอดูรถไฟ
ผมชอบรถไฟและเครื่องกั้นทาง
ผมถือว่าเป็นเรื่องที่โชคดีหากได้หยุดรอรถไฟ และผมก็ อยากจะให้ความรู้สึกดีๆ เหล่านี้ เป็นความรู้สึกของหลายๆ คน ตลอดไป
แต่สะพานข้ามทางรถไฟ มันก็ดี แต่มันก็ทำให้สีสันของการเดินทางหายไป
บางทีก็ไม่เข้าใจเหมือนกันนะ สัญญาณไฟจราจรตามสี่แยกต่างๆ นั้นแดงทุกนาที แต่ทางผ่านเสมอระดับอย่างมากก็ชั่วโมงละไม่กี่ครั้งเท่านั้น
แต่ในปัจจุบันแม้แต่ทาง ทชบ. บางแห่งยังสร้างสะพานข้ามทางรถไฟเลย
นี่คือเหตุผล ที่ทำให้ผมไม่อยากให้สร้างสะพานข้ามทางรถไฟเพิ่มอีก ไม่ว่าจะเป็นกับสายเด่นชัย-เชียงราย หรือบัวใหญ่-นครพนม หรือกับทุกสายต่อไปในอนาคตทั้งหมด
หรือแม้แต่จะกับทางหลวงสายหลัก 4 เลนก็ตาม เว้นแต่จะเป็นทางพิเศษหรือมอเตอร์เวย์เท่านั้น
แต่ผมอยากให้สร้างแผงกั้นแบบกั้นเต็มถนน 100% ของจุดตัดทั้งหมดนะฮะ

หวังว่าการได้หยุดรอรถไฟนั้นจะเป็นสีสันแห่งการเดินทาง และเป็นความรู้สึกดีๆ ของผู้ใช้ถนนทุกคนนะฮะ