ทางสายเปลี่ยว

กระทู้สนทนา

Credit Picture from Google

ใกล้ปีใหม่ ให้คำนึง ถึงวันเก่า
ผ่านมาแล้ว กี่ครั้งเล่า เฝ้าฝันเพ้อ
อยากทำโน่น นั่นและนี่ ที่อยากเจอ
แต่ป่านนี้ ฝันยังเก้อ เหม่อมองไป

ไม่มีใคร หรือผู้ใด ในวันนี้
จะเคียงข้าง อย่างสุขขี ที่ฝันใฝ่
ยามสายลม พัดห่อหุ้ม รุมเร้าใจ
ยามแสงแดด แผดสาดใส่ ไร้ร่มเงา

มีเพียงเรา เฝ้าเดินไป ในทางเปลี่ยว
ไร้คนคู่ เราผู้เดียว แสนเหี่ยวเฉา
เหงาหน้าฝน หม่นหน้าหนาว ร้าวทรวงเรา
จะคิดอ่าน อันใดเล่า เฝ้าถามตัว

มัวทำไร ใยมาถึง ซึ่งจุดนี้
อยู่คนเดียว เปลียวเต็มที ชีวีสลัว
มองคนอื่น เดินเป็นคู่ ก็รู้ตัว
ว่าคู่เรา เค้าไปมัว อยู่ที่ใด

ไม่มีใคร ไร้แม้เงา ให้เรารัก
อยุ่คนเดียว จะคึกคัก ได้ไฉน
จะปรึกษา หรือหารือ ได้กับใคร
พูดคนเดียว เดี๋ยวเข้าใกล้ ศรีธัญญา