อันนี้เป็นกระทู้แรกของผู้ถูกผิดยังไงไม่ว่ากันครับแฮะๆ
เรื่องมันก็มีอยู่ว่าผมได้เข้าไปคุยกับผู้หญิงคนนึง ผมยอมเลิกคุยกับอีกสองคนเพื่อที่จะหยุดอยู่ที่เค้าคนเดียว แต่ประเด็นมันอยู่ที่ว่าเค้ายังทำใจกับอดีตไม่ได้ ผมขอแทนเค้าคนนั้นว่าน้ำนะครับ
ผมกับน้ำคุยกันทุกวันไม่ว่าจะพิมพ์คุยหรือโทรคุย เวลาคุยกันน้ำดูเป็นห่วงผมดี คุยกันดีนะครับแล้วเวลาคุยก็น่ารักมาก เวลาคุยกับน้ำมันทำให้ผมมีความสุขมาก แต่ทุกๆคืนน้ำจะมาคิดถึงคนๆนั้นตลอด มันก็เจ็บนะครับแต่ทุกครั้งที่น้ำเป็นอย่างงี้ ผมก็ได้แต่ปลอบเค้า พยายามจะทำให้น้ำยิ้ม ผมก็ทำได้แค่ในระดับนึง ผมปลอบน้ำทุกวันจนบางทีผมก็เริ่มเหนื่อย แต่ทุกครั้งที่เหนื่อยน้ำก็มาเติมกำลังใจให้ผมตลอด ผมไม่รู้ว่าควรทำยังไงต่อไปดี แต่ความรู้สึกผมมันบอกว่า ผมโคตรแคร์เค้า โคตรรู้สึกดี โคตรรัก แล้วอยากเป็นคนดูแลน้ำมาก ทุกครั้งที่เค้าร้องไห้ผมโคตรเสียความรู้สึกเลย มันทำให้ผมอยากรู้มากว่าคนที่ทำให้น้ำเป็นอย่างงี้คือใคร และทำให้ไม่ยอมเปิดใจเลย ผมควรทำยังไงต่อไปดีครับ
เมื่อผมรู้สึกดีกับคนนึงมากๆ หยุดคุยกับใครหลายๆคนเพื่อคุยกับเค้าคนเดียว แต่เค้ายังไม่ลืมอดีตควรทำยังไงดีครับ
เรื่องมันก็มีอยู่ว่าผมได้เข้าไปคุยกับผู้หญิงคนนึง ผมยอมเลิกคุยกับอีกสองคนเพื่อที่จะหยุดอยู่ที่เค้าคนเดียว แต่ประเด็นมันอยู่ที่ว่าเค้ายังทำใจกับอดีตไม่ได้ ผมขอแทนเค้าคนนั้นว่าน้ำนะครับ
ผมกับน้ำคุยกันทุกวันไม่ว่าจะพิมพ์คุยหรือโทรคุย เวลาคุยกันน้ำดูเป็นห่วงผมดี คุยกันดีนะครับแล้วเวลาคุยก็น่ารักมาก เวลาคุยกับน้ำมันทำให้ผมมีความสุขมาก แต่ทุกๆคืนน้ำจะมาคิดถึงคนๆนั้นตลอด มันก็เจ็บนะครับแต่ทุกครั้งที่น้ำเป็นอย่างงี้ ผมก็ได้แต่ปลอบเค้า พยายามจะทำให้น้ำยิ้ม ผมก็ทำได้แค่ในระดับนึง ผมปลอบน้ำทุกวันจนบางทีผมก็เริ่มเหนื่อย แต่ทุกครั้งที่เหนื่อยน้ำก็มาเติมกำลังใจให้ผมตลอด ผมไม่รู้ว่าควรทำยังไงต่อไปดี แต่ความรู้สึกผมมันบอกว่า ผมโคตรแคร์เค้า โคตรรู้สึกดี โคตรรัก แล้วอยากเป็นคนดูแลน้ำมาก ทุกครั้งที่เค้าร้องไห้ผมโคตรเสียความรู้สึกเลย มันทำให้ผมอยากรู้มากว่าคนที่ทำให้น้ำเป็นอย่างงี้คือใคร และทำให้ไม่ยอมเปิดใจเลย ผมควรทำยังไงต่อไปดีครับ