สวัสดีค้ะเพื่อนๆ พอดีมีเรื่องอยากมาระบายอยากหาทางออกกับตัวเองว่าควรจะทำอย่างไรดี เป็นเรื่องของพ่อสามีจอมจุ้นค่ะ ขอเริ่มเล่าเลยเเล้วกันนะคะ พ่อสามีจอมจุ้น คำนี้มันหมายถึงอะไร.อย่างที่เข้าใจเลยค่ะ.. ปัญหานี้มันมีมานานเเล้วตั้งเเต่ได้เริ่มมาอยู่กับสามีได้สักระยะและรู้สึกว่าพักหลังๆนี่จะเอาการใหญ่ อย่างเช่นเวลาที่ดิฉันทะเลาะกะสามีตัวเองและก็นานๆทีเราจะทะเลาะกัน แต่ก็รุนเเรงนะคะ
แต่สุดท้ายเราก็มักจะลงเอยเคลียร์กันเองได้ตลอดแต่ที่ไม่เข้าใจคือ
ตัวของพ่อสามีเนี่ยะคือเค้าเป็นอะไรมาก.เหมือนชอบอยากมีส่วนร่วมในการทะเลาะกันของเราทั้งคู่.ซึ่งหลายครั้งมากที่พ่อสามีชอบเข้ามายุ่งวุ่นวายในเรื่องของดิฉัน ทั้งที่ตัวเองก็ไม่ได้รู้เรื่องว่าอะไรเริ่มก่อนหลัง.บางทีก็ร่ายเป็นกลอนยาวจนดิฉันนี่แทบอยากจะบินหนีไปเลย
ซึ่งสามีดิฉันก็เคยว่าพ่อเค้าเองด้วยนะคะว่า.. เรื่องแค่นี้เดี๋ยวเราก็เคลียร์กันได้จะพูดอะไรนักหนา.หลายครั้งที่พาดิฉันให้มึนงง...!
กับคนเเบบนี้จริงๆและที่หนักไปกว่านั้น.เวลาดิฉันพูดอะไรกะสามีตัวเองก็แทบจะไม่กล้าพูดคุยเสียงดังตลอดเหมือนเก่าเพราะเวลาดิฉันอยากคุยอะไรแบบส่วนตัวกับสามีบ้าง พ่อสามีคนนี้ก็เห็นทีจะได้ยินในสิ่งที่ฉันพูดทุกครั้งไปแล้วก็ชอบมาแอบถามสามีฉันว่าฉันพูดอะไร
ดูสิคะ...ฉันเริ่มจิตตกกับพ่อผัวแบบนี้ทุกที.วันๆในสมองเค้านี้จะคิดเเต่เรื่องฉันเลยหรือไง..เริ่มผิดปกติและ .อ้อ..!พ่อผัวดิฉันเค้าไม่มีเมียนะคะ.ในบ้านก็อยู่กัน 4คนมีน้องชายแฟน สามีฉัน ตัวฉัน และก้อพ่อสามีค่ะ. และยังมีอีกกรณีหนึ่งนะคะการกระทำของพ่อสามีที่ดิฉันรุ้สึกรับไม่ได้จริงๆ ดิฉันเองมีลูกกะสามีคนหนึ่งคะ.เรื่องก็ประมาณว่า
ในคืนวันนั้นดิฉันก็อยู่ในห้องกะลูกกะสามี.แต่เจ้าตัวเล็กวันนั้นร้องให้หนักผิดปกติ ทั้งตัวฉันและสามีเราก็คอยโอ๋คอยอุ้มให้แกหยุดร้อง
แต่เสียงร้องของเด็กคุณผู้อ่านก็พอจะนึกออกนะคะว่ามันน่าหงุดหงิดแค่ไหนแต่คนเป็นพ่อเป็นแม่แบบดิฉันไม่เท่าไหร่หร่อกค่ะ
แต่อีคนเป็นพ่อสามีนี่สิคะ...ไม่รุ้จะลงแดงมาจากไหน เสียงร้องของลูกชายดิฉันคงดังไปถึงนอกห้อง พ่อสามีก็พรวดพราดลุกมาจากไหนไม่รุ้มายืนตะโกนหน้าห้องนอนฉันกะสามี ไม่จบเท่านั้นนะคะไม่จบ
ดิฉันก็บอกกะสามีว่า ตัวเองอย่าไปสนใจเลย..เราก็โอ๋กันอยู่เค้าจะมาโวยวายอะไรน่ารำคาร.แต่สามีดิฉันเค้าขี้รำคารค่ะ เลยเปิดประตูออกไปต่อว่าพ่อตัวเอง แล้วพ่อสามีได้ทีก้อรีบพูดยกใหญ่เลยนะคะหาว่าดิฉันน่ะไม่สนใจลูกปล่อยให้ร้องอยู่ได้... โอ้ยยย คุณพระคุณเจ้า
อะไรจะรุ้ดีขนาดนั้น นี่ยังคิดว่าพ่อสามีคือวิญญาณดิฉันอยุ่เลยนะคะ
ดิฉันจะทำอะไรนี่รุ้หมด แทบจะเป็นร่างเดียวกะดิฉันอยุ่เเละ
จนพอคุยไปมา สามีเริ่มมีอารมณ์โมโห พ่อสามีก็ไม่ยอม.คือจะอะไรนักหนาวะกะอีแค่เด็กร้องมาเลี้ยงเองสิวะ ในใจก้อคิดแบบนั้นฉันก็พยามดึงมือสามีแล้วบอกพอเถอะๆอย่าไปฟังเค้าพูดมากเลย
แล้วสักพักอีพ่อสามีเนี่ยะ ก้อเริ่มมาเข้าเรื่องดิฉันอีกและ
หาว่าดิฉันไม่เคารพเค้าเป็นพ่อ. หึ...ก็คุณทำตัวแบบนี้ดิฉันก็จิตตกนะคะ.พ่อดิฉันยังไม่ขนาดนี้เลยคะ.ที่สำคัญยังมีการเอาเท้ามาถีบประตูห้องของดิฉันกะสามีด้วยนะคะ.เริ่มจะไม่ไหวจริงๆกะคนเเบบนี่
คุณผู้อ่านอาจจะคิดว่าดิฉันไม่ค่อยอยากเข้าหาพ่อสามีเท่าไหร่มันก็จริงอยู่ค่ะ.แต่ก่อนทุกอย่างดูปกตินะคะ เคยนั่งทานข้าวร่วมกัน
แต่หลังๆชั้นว่าพ่อสามีเค้าแปลกๆค่ะ.อย่างเช่นว่าตอนนั่งทานหมูกะทะที่บ้านเราจะนั่งกันเยอะๆเป็นครอบครัว.ดิฉันนั่งไกล้สามี.พ่อสามีนั่งตรงข้ามดิฉัน.แล้วชอบแอบชำเลืองมองดิฉัน ดิฉันก็รุ้นะคะว่าพ่อสามีชอบแอบมอง แล้วตอนทานหมูกะทะฉันกเ็ไม่สนใจอะไร แต่มีอยุ่จังหวะนึงค่ะตอนที่ทานกันอยู่ดิฉันมีความรุ้สึกอยากเอาใจสามีเลย
คีบหมูป้อนสามีด้วยความเอาใจอย่างมากๆสามีฉันเค้าก็ชอบนะคะ
แต่พอพ่อสามีเค้าเห็นดิฉันทำแบบนั้นให้สามีดิฉัน อยุ่ๆเค้าก็วางช้อนแล้วบอกอิ่มแล้วขอขึ้นไปนอนดูหนังต่อ ดิฉันกะสามีก้อ งงๆนะคะ
มีหลายครั้งที่เวลาดิฉันจะพูดคุยกะสามี พ่อสามีก้อชอบเหมือนเข้ามาขัดทุกครั้ง บางทีก้อมีหงุดหงิดแบบไม่ใช่เรื่อง นึกแล้วก้อรำคารมาก
เห้อ เลยอยากถามคุณผู้อ่านน่ะค่ะว่าพ่อสามีคิดอะไรกันแน่ค่ะ
แล้วดิฉันควรจะทำอย่างไรกะพ่อสามีเเบบนี้ บางทีก็ชอบยุางในเรื่องของลูกสะไภ้มากเกินไป ดิฉันนี่อยากจะไปพูดไกล้ๆเค้าเหลือเกินนะว่าเป็นอะไรกะดิฉันมากรึป่าว ฉ้นไปทำอะไรให้คุณ ทุกวันนี้ดิฉันก็ไม่เคยอยากพูดคุยด้วยเลย.สามีเค้าก่อเข้าใจในความรุ้สึกของดิฉันนะคะ
ว่าพ่อของเค้าจุ้นจ้านกะเรื่องราวในชีวิตของฉันมากไปจนบางทีดิฉันอยากจะพาผัวตัวเองหนีไปอยุ่กันสองต่อสองคงจะมีความสุขไม่น้อยแต่มันก้อได้แค่คิดจริงๆ ดิฉันก้อมาระบายความรุ้สึกทั้งหมดเท่านี้ล้ะคะ
ขอบคุณทุกคนที่อ่านนะคะ..มันคือความรุ้สึกอึดอัดอย่างมหาศาลจริงๆค่ะ หรืออาจจะเนียกได้ว่าชั้นเรื่มเกลียดพ่อผัวตัวเองล่ะคะ
ฉันคิดว่าพ่อสามีก้อชอบแสดงอาการหมั่นไส้ชั้นอยุ่ลึกๆเหมือนกัน
ที่ฉันเกลียดพ่อสามีเพราะอะไรรุ้ไหมค่ะ...
เพราะเวลาดิฉันทะเลาะกะสามี แทนที่พ่อสามีจะพูดให้เราสองคนหยุดทะเลาะกันหรือไม่ต้องมายุ่งเลยดีกว่า แต่นี่กลัยมายุยงให้ลูกชายทำร้ายร่างกายชั้นอีก.นี่ก้อเป็นอีกเหตุผลนึงที่ดิฉันเกลียดพ่อสามีเข้าไส้เลยค่ะ แต่โชคดีนะคะที่สามีดิฉันไม่สนใจคำพูดของพ่อตัวเองมาก เพราะสามีเค้าเเคร์ดิฉันมากพอๆกัน
#ดิฉันขอจบเรื่องราวแต่เพียงเท่านี้จริงๆคะ...ขอบคุนสำหรับคำแนะนำดีดีด้วยนะคะ ขอบคุณที่ไม่ซ้ำเติมกันด้วยค่ะ จากใจจริงๆ
ทำยังไงดีเมื่อต้องเจอพ่อผัวแบบนี้...?
แต่สุดท้ายเราก็มักจะลงเอยเคลียร์กันเองได้ตลอดแต่ที่ไม่เข้าใจคือ
ตัวของพ่อสามีเนี่ยะคือเค้าเป็นอะไรมาก.เหมือนชอบอยากมีส่วนร่วมในการทะเลาะกันของเราทั้งคู่.ซึ่งหลายครั้งมากที่พ่อสามีชอบเข้ามายุ่งวุ่นวายในเรื่องของดิฉัน ทั้งที่ตัวเองก็ไม่ได้รู้เรื่องว่าอะไรเริ่มก่อนหลัง.บางทีก็ร่ายเป็นกลอนยาวจนดิฉันนี่แทบอยากจะบินหนีไปเลย
ซึ่งสามีดิฉันก็เคยว่าพ่อเค้าเองด้วยนะคะว่า.. เรื่องแค่นี้เดี๋ยวเราก็เคลียร์กันได้จะพูดอะไรนักหนา.หลายครั้งที่พาดิฉันให้มึนงง...!
กับคนเเบบนี้จริงๆและที่หนักไปกว่านั้น.เวลาดิฉันพูดอะไรกะสามีตัวเองก็แทบจะไม่กล้าพูดคุยเสียงดังตลอดเหมือนเก่าเพราะเวลาดิฉันอยากคุยอะไรแบบส่วนตัวกับสามีบ้าง พ่อสามีคนนี้ก็เห็นทีจะได้ยินในสิ่งที่ฉันพูดทุกครั้งไปแล้วก็ชอบมาแอบถามสามีฉันว่าฉันพูดอะไร
ดูสิคะ...ฉันเริ่มจิตตกกับพ่อผัวแบบนี้ทุกที.วันๆในสมองเค้านี้จะคิดเเต่เรื่องฉันเลยหรือไง..เริ่มผิดปกติและ .อ้อ..!พ่อผัวดิฉันเค้าไม่มีเมียนะคะ.ในบ้านก็อยู่กัน 4คนมีน้องชายแฟน สามีฉัน ตัวฉัน และก้อพ่อสามีค่ะ. และยังมีอีกกรณีหนึ่งนะคะการกระทำของพ่อสามีที่ดิฉันรุ้สึกรับไม่ได้จริงๆ ดิฉันเองมีลูกกะสามีคนหนึ่งคะ.เรื่องก็ประมาณว่า
ในคืนวันนั้นดิฉันก็อยู่ในห้องกะลูกกะสามี.แต่เจ้าตัวเล็กวันนั้นร้องให้หนักผิดปกติ ทั้งตัวฉันและสามีเราก็คอยโอ๋คอยอุ้มให้แกหยุดร้อง
แต่เสียงร้องของเด็กคุณผู้อ่านก็พอจะนึกออกนะคะว่ามันน่าหงุดหงิดแค่ไหนแต่คนเป็นพ่อเป็นแม่แบบดิฉันไม่เท่าไหร่หร่อกค่ะ
แต่อีคนเป็นพ่อสามีนี่สิคะ...ไม่รุ้จะลงแดงมาจากไหน เสียงร้องของลูกชายดิฉันคงดังไปถึงนอกห้อง พ่อสามีก็พรวดพราดลุกมาจากไหนไม่รุ้มายืนตะโกนหน้าห้องนอนฉันกะสามี ไม่จบเท่านั้นนะคะไม่จบ
ดิฉันก็บอกกะสามีว่า ตัวเองอย่าไปสนใจเลย..เราก็โอ๋กันอยู่เค้าจะมาโวยวายอะไรน่ารำคาร.แต่สามีดิฉันเค้าขี้รำคารค่ะ เลยเปิดประตูออกไปต่อว่าพ่อตัวเอง แล้วพ่อสามีได้ทีก้อรีบพูดยกใหญ่เลยนะคะหาว่าดิฉันน่ะไม่สนใจลูกปล่อยให้ร้องอยู่ได้... โอ้ยยย คุณพระคุณเจ้า
อะไรจะรุ้ดีขนาดนั้น นี่ยังคิดว่าพ่อสามีคือวิญญาณดิฉันอยุ่เลยนะคะ
ดิฉันจะทำอะไรนี่รุ้หมด แทบจะเป็นร่างเดียวกะดิฉันอยุ่เเละ
จนพอคุยไปมา สามีเริ่มมีอารมณ์โมโห พ่อสามีก็ไม่ยอม.คือจะอะไรนักหนาวะกะอีแค่เด็กร้องมาเลี้ยงเองสิวะ ในใจก้อคิดแบบนั้นฉันก็พยามดึงมือสามีแล้วบอกพอเถอะๆอย่าไปฟังเค้าพูดมากเลย
แล้วสักพักอีพ่อสามีเนี่ยะ ก้อเริ่มมาเข้าเรื่องดิฉันอีกและ
หาว่าดิฉันไม่เคารพเค้าเป็นพ่อ. หึ...ก็คุณทำตัวแบบนี้ดิฉันก็จิตตกนะคะ.พ่อดิฉันยังไม่ขนาดนี้เลยคะ.ที่สำคัญยังมีการเอาเท้ามาถีบประตูห้องของดิฉันกะสามีด้วยนะคะ.เริ่มจะไม่ไหวจริงๆกะคนเเบบนี่
คุณผู้อ่านอาจจะคิดว่าดิฉันไม่ค่อยอยากเข้าหาพ่อสามีเท่าไหร่มันก็จริงอยู่ค่ะ.แต่ก่อนทุกอย่างดูปกตินะคะ เคยนั่งทานข้าวร่วมกัน
แต่หลังๆชั้นว่าพ่อสามีเค้าแปลกๆค่ะ.อย่างเช่นว่าตอนนั่งทานหมูกะทะที่บ้านเราจะนั่งกันเยอะๆเป็นครอบครัว.ดิฉันนั่งไกล้สามี.พ่อสามีนั่งตรงข้ามดิฉัน.แล้วชอบแอบชำเลืองมองดิฉัน ดิฉันก็รุ้นะคะว่าพ่อสามีชอบแอบมอง แล้วตอนทานหมูกะทะฉันกเ็ไม่สนใจอะไร แต่มีอยุ่จังหวะนึงค่ะตอนที่ทานกันอยู่ดิฉันมีความรุ้สึกอยากเอาใจสามีเลย
คีบหมูป้อนสามีด้วยความเอาใจอย่างมากๆสามีฉันเค้าก็ชอบนะคะ
แต่พอพ่อสามีเค้าเห็นดิฉันทำแบบนั้นให้สามีดิฉัน อยุ่ๆเค้าก็วางช้อนแล้วบอกอิ่มแล้วขอขึ้นไปนอนดูหนังต่อ ดิฉันกะสามีก้อ งงๆนะคะ
มีหลายครั้งที่เวลาดิฉันจะพูดคุยกะสามี พ่อสามีก้อชอบเหมือนเข้ามาขัดทุกครั้ง บางทีก้อมีหงุดหงิดแบบไม่ใช่เรื่อง นึกแล้วก้อรำคารมาก
เห้อ เลยอยากถามคุณผู้อ่านน่ะค่ะว่าพ่อสามีคิดอะไรกันแน่ค่ะ
แล้วดิฉันควรจะทำอย่างไรกะพ่อสามีเเบบนี้ บางทีก็ชอบยุางในเรื่องของลูกสะไภ้มากเกินไป ดิฉันนี่อยากจะไปพูดไกล้ๆเค้าเหลือเกินนะว่าเป็นอะไรกะดิฉันมากรึป่าว ฉ้นไปทำอะไรให้คุณ ทุกวันนี้ดิฉันก็ไม่เคยอยากพูดคุยด้วยเลย.สามีเค้าก่อเข้าใจในความรุ้สึกของดิฉันนะคะ
ว่าพ่อของเค้าจุ้นจ้านกะเรื่องราวในชีวิตของฉันมากไปจนบางทีดิฉันอยากจะพาผัวตัวเองหนีไปอยุ่กันสองต่อสองคงจะมีความสุขไม่น้อยแต่มันก้อได้แค่คิดจริงๆ ดิฉันก้อมาระบายความรุ้สึกทั้งหมดเท่านี้ล้ะคะ
ขอบคุณทุกคนที่อ่านนะคะ..มันคือความรุ้สึกอึดอัดอย่างมหาศาลจริงๆค่ะ หรืออาจจะเนียกได้ว่าชั้นเรื่มเกลียดพ่อผัวตัวเองล่ะคะ
ฉันคิดว่าพ่อสามีก้อชอบแสดงอาการหมั่นไส้ชั้นอยุ่ลึกๆเหมือนกัน
ที่ฉันเกลียดพ่อสามีเพราะอะไรรุ้ไหมค่ะ...
เพราะเวลาดิฉันทะเลาะกะสามี แทนที่พ่อสามีจะพูดให้เราสองคนหยุดทะเลาะกันหรือไม่ต้องมายุ่งเลยดีกว่า แต่นี่กลัยมายุยงให้ลูกชายทำร้ายร่างกายชั้นอีก.นี่ก้อเป็นอีกเหตุผลนึงที่ดิฉันเกลียดพ่อสามีเข้าไส้เลยค่ะ แต่โชคดีนะคะที่สามีดิฉันไม่สนใจคำพูดของพ่อตัวเองมาก เพราะสามีเค้าเเคร์ดิฉันมากพอๆกัน
#ดิฉันขอจบเรื่องราวแต่เพียงเท่านี้จริงๆคะ...ขอบคุนสำหรับคำแนะนำดีดีด้วยนะคะ ขอบคุณที่ไม่ซ้ำเติมกันด้วยค่ะ จากใจจริงๆ