เมื่ออาทิตย์ก่อน...มันโคตรหลอนเลยครับพี่น้อง....
ผมไม่โทษเรื่องที่กรรมการมันทด 8 - 9 นาที หรอกครับ...แต่ไม่สบายใจเรื่องที่ทีมเรานำตั้ง 2 - 0 แต่ดันโดนเขาเอาคืนได้จนเกือบแพ้ต่างหาก
ไม่รู้ว่าทุกคนรู้สึกเหมือนผมรึเปล่า...ผมว่ามาร์ติเนซพยายามจะเล่นปรัชญาเดียวกับมูรินโญ่
พอขึ้นนำคู่แข่งได้ในครึ่งแรก....บอสมาร์ตี้เราชอบเล่นเสียวด้วยการเลือกให้ทีมตั้งรับรอสวนกลับในครึ่งหลัง
ให้คู่แข่งครองบอลบุกใส่..รอสวนลูกเดียว...ทั้ง ๆ ที่หลาย ๆ แมตช์...เราก็เห็น ๆ อยูว่าในครึ่งแรกทีมเราคุมเกมได้...เล่นได้เหนือกว่าคู่แข่ง...แต่กลับต้องมานั่งเสียวกันตลอดครึ่งหลัง
หลายครั้งชนะแบบเสียว ๆ .....แล้วก็มีหลายครั้งเหมือนกันที่โดนตีเสมออย่างไม่น่าโดน...ต้องมาเหนื่อยไล่ยิงนำเขาอีกรอบ..ถ้าทำไม่ได้ก็เสียไป 2 แต้มอย่างไม่ควรเสีย
ผมรู้สึกว่า...ถ้าครึ่งหลังสกอร์ไม่ตามหลัง...หรือไม่เสมอในกรณีที่เจอทีมด้อยกว่า...เอฟเวอร์ตันไม่ยอมบุกเอาซะเลย
ผมไม่ได้ดูแมตช์ที่เตะลีกคัพ...แต่เข้าไปอ่านกระทู้ลีกคัพ...ก็เห็นแฟนเอฟ ฯ บ่นมาเหมือนกันว่า..." เล่นเหมือนรอโดน "
ผมว่าเกมสวนกลับของทีมเราโดยภาพรวมก็ไม่ได้ดีเลิศประเสริฐศรีจนถึงขั้นจะเอามาใช้เป็นหมากเด็ดยามที่ทีมขึ้นนำครับ
ในหลายแมตช์เราจะเห็นสถิติบ่งบอกว่า...โอกาสยิงหรือจำนวนลูกที่ยิงเข้ากรอบในครึ่งหลังของเอฟเวอร์ตันมันตกฮวบฮาบจากครึ่งแรกมาก
ผมเห็นจังหวะสวนกลับหลายจังหวะมันไปแป้กอยู่แถว ๆ กลางสนามเยอะเกินไป...นอกจากไม่สร้างอันตรายให้คู่แข่งอย่างที่ควรจะเป็นยังทำให้ทีมตัวเองโดนบุกต่อเนื่องในจังหวะอันตราย...เนื่องจากนักเตะบางส่วนทิ้งตำแหน่งรับวิ่งขึ้นสูงไปแล้ว
แล้วผมก็รู้สึกว่านักเตะแนวรุกทีมเราหลาย ๆ คน ก็รวบรวมนักเตะที่มีอุปนิสัย " วันแมนโชว์ " เยอะไปหน่อย
บาร์คลีย์ เดเลอเฟว โคเน่ เวลาเล่นสวนกลับต้องมี 3 คนนี้ร่วมด้วยอยู่แล้วโดยตำแหน่ง
บางครั้งเราก็จะเห็นพวกนี้ฝืนยิงทิ้งยิงขว้าง...ไม่ยอมจ่ายเพื่อนที่อยู่ในตำแหน่งได้เปรียบ
หรือไม่ก็พยายามจะเล่นเองในตอนแรกแต่ทำไม่ได้จึงค่อยจ่ายเพื่อนตอนทีมไม่ได้เปรียบแล้ว...หรือกว่าจะจ่ายต้องรอตัวเองจนมุมก่อน...บางทีก็เพราะลังเลว่าจะเล่นเองดีมั๊ยก็เลยชะงักจนจ่ายบอลช้า
ซึ่งการทำอะไรแบบนี้ในจังหวะสวนกลับ....มันเป็นเรื่องที่ไม่ดีเลยครับ....
ถ้าหวงบอลกับตัวมากไป...หากโดนแย่ง..จะกลายเป็นฝ่ายถูกสวนทันที..กรณีนี้เห็นบ่อย
ถ้าเล่นช้าก็เปิดโอกาสให้คู่แข่งมาตั้งรับได้
ผมเห็นเวลาทีมอย่างอาร์เซนอลสวนกลับทีนึง....ทีมเขาไม่ค่อยหวงบอลกันเลย....จ่ายบอลให้เพื่อนที่อยู่ในตำแหน่งได้เปรียบเสมอ
จริง ๆ ทีมเราก็เคยเล่นได้ใกล้ ๆ กับแบบนั้นเหมือนกัน
อย่างช่วงฤดูกาลสุดท้ายของมอยส์และฤดูกาลแรกของมาร์ติเนซ...ผมก็เห็นทีมเราเล่นเกมรุกและเกมสวนกลับได้น่าประทับใจมาก ๆ แท้ ๆ
เดี๋ยวคนนู้นลอดเข้ามายิง...เดี๋ยวคนนี้จ่ายให้แบ๊คที่สอดขึ้นมาเลี้ยงเข้าไปในเขตโทษ
ฤดูกาลสุดท้ายของมอยส์ใช้วิธีเล่นต่อบอลมาตามพื้น....เวลาโจมตีก็มีทั้งจ่ายออกข้างแล้วโยนเข้ากลาง...ทั้งต่อบอลเจาะตรงกลาง...แบ๊คซ้ายขวาต่างบุกทั้งสองข้าง...กองกลาง 5 คน เปลี่ยนตำแหน่งหาพื้นที่บุกกันสนุกสนาน...เวลาเจอทีมใหญ่กว่าแล้วกองกลางเป็นรองก็เปลี่ยนมาโจมตีด้วยลูกโยนยาวได้...สถิติการสร้างโอกาสทำประตูของเอฟเวอร์ตันในฤดูกาลนั้นอยู่อันดับต้น ๆ ของยุโรปเลยทีเดียว
ส่วนฤดูกาลแรกของมาร์ติเนซเน้นเล่นต่อบอลกับพื้นและเน้นเจาะเข้าเขตโทษมากกว่ามอยส์...ลดการโจมตีด้วยการโยนจากเส้นข้างลง...ดูสวยงามกว่าฤดูกาลก่อนหน้านั้น...ทว่าโอกาสทำประตูลดลง....แต่ถ้านับเป็นเปอร์เซนต์ความแม่นก็ถือว่าบุกได้น้ำได้เนื้อมากกว่า...ถึงจะเล่นเสียวกับคู่แข่งได้น้อยกว่าฤดูกาลสุดท้ายของมอยส์ก็เถอะ
แล้วอีกอย่างนึง...ผมรู้สึกว่าพลังบางอย่างที่เอฟเวอร์ตันเคยมียามเจอทีมใหญ่มันหายไปครับ
ในช่วงตลอดหลายปีก่อนหน้านี้...ทีมเราไม่ค่อยแพ้ทีละหลายลูก...ถ้าจะแพ้แบบนั้นมันต้องประมาณว่ากองหลังเจ็บยกแผงแบบฤดูกาลหนึ่งเมื่อราว ๆ 5 - 6 ปีก่อน...เจอ เบนฟิก้า ถล่ม 5 - 0 ในยูโรป้าลีก อะไรแบบนั้น
ถ้าไม่เกิดอาเพศขนาดนั้น...ทีมเราไม่ค่อยแพ้ใครเกิน 1 ลูก
แต่หลัง ๆ นี่...เห็นเอฟเวอร์ตันแพ้ 2 ลูกขึ้นไปบ่อยกว่าเมื่อก่อนมาก...
ถึงจะมีแมตช์ที่ชนะขาดมากกว่าสมัยก่อนก็เถอะ...จะว่าไปเรื่องที่ตัวผู้เล่นและขุมกำลังสมัยนี้มันก็ดีกว่า 4 - 5 ปีก่อนคั้งเยอะมันก็มีส่วนช่วยให้ยิงขาดได้
ถ้าเป็นซัก 4 - 5 ปีก่อน..เวลาเจอทีมใหญ่....ไม่ว่าเหย้าหรือเยือน....นักเตะเอฟเวอร์ตันจะไล่บี้คู่แข่งไม่ให้เล่นถนัดตั้งแต่แดนศัตรูเลย...ทั้ง ๆ ที่ช่วงนั้น..ขุมกำลังเอฟเวอร์ตันก็ไม่ได้ดีเด่อะไรนัก...
นักเตะที่เล่นในพรีเมียร์ได้จริง ๆ มีแค่ 14 - 15 คน ในทีมแค่นั้น....เวลามองตัวสำรองทีมเราแล้วไปมองเทียบกับของทีมคู่แข่งต้องแอบกุมขมับ....เวริออส...แบ๊กซ์เตอร์...อนิเชบี้...วอหน์...ส่วนของคู่แข่ง..เตเบซ...เบอร์บาตอฟ
แต่ทั้ง ๆ ที่ตัวผู้เล่นแบบนี้....ถ้าใครจะชนะเอฟเวอร์ตันได้ต้องโดนไล่บี้จนลิ้นห้อยแหล่ะ...
แต่ตอนนี้เราไม่เห็นเอฟเวอร์ตันแบบนั้นเลย
เดี๋ยวนี้พอเจอทีมใหญ่โดยเฉพาะนอกบ้าน...เอฟเวอร์ตันลงไปรออุดที่แดนตัวเองให้คู่แข่งโจมตีเข้ามาแล้วรอสวนกลับตั้งแต่ต้น
แม้แต่ทีมที่ระดับน่าจะใกล้ ๆ กัน..และเป็นคู่แข่งที่ลุ้นพื้นที่บอลยุโรปด้วยกันอย่าง สเปอร์ ...ซึ่งพอจะวัดให้รู้ดำรู้แดงกันได้...และน่าจะชนะให้ได้...ก็ยังเล่นระวังตัวเกินเหตุ...
อย่างประมาณฤดูกาลหรือสองฤดูกาลก่อน...เล่นกับสเปอร์ทั้งเกม..ยิงไม่เข้ากรอบซักลูก
แมตช์ที่จะเจอกับพาเลซคืนวันจันทร์นี้...บอกตรง ๆ ว่าเสียว...
จริง ๆ หลัง ๆ มานี่เจอใครเสียวตลอดครับ...ทั้ง ๆ ที่เมื่อดูขุมกำลังแล้วทีมเราน่าจะชนะคู่แข่งได้แท้ ๆ ....อย่างแมตช์กับบอร์นมัทธเมื่ออาทิตย์ก่อนก็เป็นตัวอย่างนึง
เวลาเจอทีมใหญ่กว่า..ก็ไม่ให้ความรู้สึกว่ามีลุ้นแบบเมื่อก่อนเลยด้วย
แฟน ๆ เอฟเวอร์ตันคิดเห็นยังไงลองเข้ามาคุยกันดูครับ...ที่ผมเขียนมาเป็นการบรรยายความรู้สึกส่วนตัวที่รัสึกจากการเห็นฟอร์มการเล่นและวิธีการเล่นทีมของเราตอนนี้เท่านั้น
แล้วก็อยากรู้ว่าแฟน ๆ ท่านอื่นคิดยังไงบ้าง....ลองเข้ามาแลกเปลี่ยนกันดูครับ
ขอบคุณครับ
แฟนเอฟเวอร์ตัน....มาคุยเรื่องทีมเราในช่วงนี้กันหน่อยครับ
ผมไม่โทษเรื่องที่กรรมการมันทด 8 - 9 นาที หรอกครับ...แต่ไม่สบายใจเรื่องที่ทีมเรานำตั้ง 2 - 0 แต่ดันโดนเขาเอาคืนได้จนเกือบแพ้ต่างหาก
ไม่รู้ว่าทุกคนรู้สึกเหมือนผมรึเปล่า...ผมว่ามาร์ติเนซพยายามจะเล่นปรัชญาเดียวกับมูรินโญ่
พอขึ้นนำคู่แข่งได้ในครึ่งแรก....บอสมาร์ตี้เราชอบเล่นเสียวด้วยการเลือกให้ทีมตั้งรับรอสวนกลับในครึ่งหลัง
ให้คู่แข่งครองบอลบุกใส่..รอสวนลูกเดียว...ทั้ง ๆ ที่หลาย ๆ แมตช์...เราก็เห็น ๆ อยูว่าในครึ่งแรกทีมเราคุมเกมได้...เล่นได้เหนือกว่าคู่แข่ง...แต่กลับต้องมานั่งเสียวกันตลอดครึ่งหลัง
หลายครั้งชนะแบบเสียว ๆ .....แล้วก็มีหลายครั้งเหมือนกันที่โดนตีเสมออย่างไม่น่าโดน...ต้องมาเหนื่อยไล่ยิงนำเขาอีกรอบ..ถ้าทำไม่ได้ก็เสียไป 2 แต้มอย่างไม่ควรเสีย
ผมรู้สึกว่า...ถ้าครึ่งหลังสกอร์ไม่ตามหลัง...หรือไม่เสมอในกรณีที่เจอทีมด้อยกว่า...เอฟเวอร์ตันไม่ยอมบุกเอาซะเลย
ผมไม่ได้ดูแมตช์ที่เตะลีกคัพ...แต่เข้าไปอ่านกระทู้ลีกคัพ...ก็เห็นแฟนเอฟ ฯ บ่นมาเหมือนกันว่า..." เล่นเหมือนรอโดน "
ผมว่าเกมสวนกลับของทีมเราโดยภาพรวมก็ไม่ได้ดีเลิศประเสริฐศรีจนถึงขั้นจะเอามาใช้เป็นหมากเด็ดยามที่ทีมขึ้นนำครับ
ในหลายแมตช์เราจะเห็นสถิติบ่งบอกว่า...โอกาสยิงหรือจำนวนลูกที่ยิงเข้ากรอบในครึ่งหลังของเอฟเวอร์ตันมันตกฮวบฮาบจากครึ่งแรกมาก
ผมเห็นจังหวะสวนกลับหลายจังหวะมันไปแป้กอยู่แถว ๆ กลางสนามเยอะเกินไป...นอกจากไม่สร้างอันตรายให้คู่แข่งอย่างที่ควรจะเป็นยังทำให้ทีมตัวเองโดนบุกต่อเนื่องในจังหวะอันตราย...เนื่องจากนักเตะบางส่วนทิ้งตำแหน่งรับวิ่งขึ้นสูงไปแล้ว
แล้วผมก็รู้สึกว่านักเตะแนวรุกทีมเราหลาย ๆ คน ก็รวบรวมนักเตะที่มีอุปนิสัย " วันแมนโชว์ " เยอะไปหน่อย
บาร์คลีย์ เดเลอเฟว โคเน่ เวลาเล่นสวนกลับต้องมี 3 คนนี้ร่วมด้วยอยู่แล้วโดยตำแหน่ง
บางครั้งเราก็จะเห็นพวกนี้ฝืนยิงทิ้งยิงขว้าง...ไม่ยอมจ่ายเพื่อนที่อยู่ในตำแหน่งได้เปรียบ
หรือไม่ก็พยายามจะเล่นเองในตอนแรกแต่ทำไม่ได้จึงค่อยจ่ายเพื่อนตอนทีมไม่ได้เปรียบแล้ว...หรือกว่าจะจ่ายต้องรอตัวเองจนมุมก่อน...บางทีก็เพราะลังเลว่าจะเล่นเองดีมั๊ยก็เลยชะงักจนจ่ายบอลช้า
ซึ่งการทำอะไรแบบนี้ในจังหวะสวนกลับ....มันเป็นเรื่องที่ไม่ดีเลยครับ....
ถ้าหวงบอลกับตัวมากไป...หากโดนแย่ง..จะกลายเป็นฝ่ายถูกสวนทันที..กรณีนี้เห็นบ่อย
ถ้าเล่นช้าก็เปิดโอกาสให้คู่แข่งมาตั้งรับได้
ผมเห็นเวลาทีมอย่างอาร์เซนอลสวนกลับทีนึง....ทีมเขาไม่ค่อยหวงบอลกันเลย....จ่ายบอลให้เพื่อนที่อยู่ในตำแหน่งได้เปรียบเสมอ
จริง ๆ ทีมเราก็เคยเล่นได้ใกล้ ๆ กับแบบนั้นเหมือนกัน
อย่างช่วงฤดูกาลสุดท้ายของมอยส์และฤดูกาลแรกของมาร์ติเนซ...ผมก็เห็นทีมเราเล่นเกมรุกและเกมสวนกลับได้น่าประทับใจมาก ๆ แท้ ๆ
เดี๋ยวคนนู้นลอดเข้ามายิง...เดี๋ยวคนนี้จ่ายให้แบ๊คที่สอดขึ้นมาเลี้ยงเข้าไปในเขตโทษ
ฤดูกาลสุดท้ายของมอยส์ใช้วิธีเล่นต่อบอลมาตามพื้น....เวลาโจมตีก็มีทั้งจ่ายออกข้างแล้วโยนเข้ากลาง...ทั้งต่อบอลเจาะตรงกลาง...แบ๊คซ้ายขวาต่างบุกทั้งสองข้าง...กองกลาง 5 คน เปลี่ยนตำแหน่งหาพื้นที่บุกกันสนุกสนาน...เวลาเจอทีมใหญ่กว่าแล้วกองกลางเป็นรองก็เปลี่ยนมาโจมตีด้วยลูกโยนยาวได้...สถิติการสร้างโอกาสทำประตูของเอฟเวอร์ตันในฤดูกาลนั้นอยู่อันดับต้น ๆ ของยุโรปเลยทีเดียว
ส่วนฤดูกาลแรกของมาร์ติเนซเน้นเล่นต่อบอลกับพื้นและเน้นเจาะเข้าเขตโทษมากกว่ามอยส์...ลดการโจมตีด้วยการโยนจากเส้นข้างลง...ดูสวยงามกว่าฤดูกาลก่อนหน้านั้น...ทว่าโอกาสทำประตูลดลง....แต่ถ้านับเป็นเปอร์เซนต์ความแม่นก็ถือว่าบุกได้น้ำได้เนื้อมากกว่า...ถึงจะเล่นเสียวกับคู่แข่งได้น้อยกว่าฤดูกาลสุดท้ายของมอยส์ก็เถอะ
แล้วอีกอย่างนึง...ผมรู้สึกว่าพลังบางอย่างที่เอฟเวอร์ตันเคยมียามเจอทีมใหญ่มันหายไปครับ
ในช่วงตลอดหลายปีก่อนหน้านี้...ทีมเราไม่ค่อยแพ้ทีละหลายลูก...ถ้าจะแพ้แบบนั้นมันต้องประมาณว่ากองหลังเจ็บยกแผงแบบฤดูกาลหนึ่งเมื่อราว ๆ 5 - 6 ปีก่อน...เจอ เบนฟิก้า ถล่ม 5 - 0 ในยูโรป้าลีก อะไรแบบนั้น
ถ้าไม่เกิดอาเพศขนาดนั้น...ทีมเราไม่ค่อยแพ้ใครเกิน 1 ลูก
แต่หลัง ๆ นี่...เห็นเอฟเวอร์ตันแพ้ 2 ลูกขึ้นไปบ่อยกว่าเมื่อก่อนมาก...
ถึงจะมีแมตช์ที่ชนะขาดมากกว่าสมัยก่อนก็เถอะ...จะว่าไปเรื่องที่ตัวผู้เล่นและขุมกำลังสมัยนี้มันก็ดีกว่า 4 - 5 ปีก่อนคั้งเยอะมันก็มีส่วนช่วยให้ยิงขาดได้
ถ้าเป็นซัก 4 - 5 ปีก่อน..เวลาเจอทีมใหญ่....ไม่ว่าเหย้าหรือเยือน....นักเตะเอฟเวอร์ตันจะไล่บี้คู่แข่งไม่ให้เล่นถนัดตั้งแต่แดนศัตรูเลย...ทั้ง ๆ ที่ช่วงนั้น..ขุมกำลังเอฟเวอร์ตันก็ไม่ได้ดีเด่อะไรนัก...
นักเตะที่เล่นในพรีเมียร์ได้จริง ๆ มีแค่ 14 - 15 คน ในทีมแค่นั้น....เวลามองตัวสำรองทีมเราแล้วไปมองเทียบกับของทีมคู่แข่งต้องแอบกุมขมับ....เวริออส...แบ๊กซ์เตอร์...อนิเชบี้...วอหน์...ส่วนของคู่แข่ง..เตเบซ...เบอร์บาตอฟ
แต่ทั้ง ๆ ที่ตัวผู้เล่นแบบนี้....ถ้าใครจะชนะเอฟเวอร์ตันได้ต้องโดนไล่บี้จนลิ้นห้อยแหล่ะ...
แต่ตอนนี้เราไม่เห็นเอฟเวอร์ตันแบบนั้นเลย
เดี๋ยวนี้พอเจอทีมใหญ่โดยเฉพาะนอกบ้าน...เอฟเวอร์ตันลงไปรออุดที่แดนตัวเองให้คู่แข่งโจมตีเข้ามาแล้วรอสวนกลับตั้งแต่ต้น
แม้แต่ทีมที่ระดับน่าจะใกล้ ๆ กัน..และเป็นคู่แข่งที่ลุ้นพื้นที่บอลยุโรปด้วยกันอย่าง สเปอร์ ...ซึ่งพอจะวัดให้รู้ดำรู้แดงกันได้...และน่าจะชนะให้ได้...ก็ยังเล่นระวังตัวเกินเหตุ...
อย่างประมาณฤดูกาลหรือสองฤดูกาลก่อน...เล่นกับสเปอร์ทั้งเกม..ยิงไม่เข้ากรอบซักลูก
แมตช์ที่จะเจอกับพาเลซคืนวันจันทร์นี้...บอกตรง ๆ ว่าเสียว...
จริง ๆ หลัง ๆ มานี่เจอใครเสียวตลอดครับ...ทั้ง ๆ ที่เมื่อดูขุมกำลังแล้วทีมเราน่าจะชนะคู่แข่งได้แท้ ๆ ....อย่างแมตช์กับบอร์นมัทธเมื่ออาทิตย์ก่อนก็เป็นตัวอย่างนึง
เวลาเจอทีมใหญ่กว่า..ก็ไม่ให้ความรู้สึกว่ามีลุ้นแบบเมื่อก่อนเลยด้วย
แฟน ๆ เอฟเวอร์ตันคิดเห็นยังไงลองเข้ามาคุยกันดูครับ...ที่ผมเขียนมาเป็นการบรรยายความรู้สึกส่วนตัวที่รัสึกจากการเห็นฟอร์มการเล่นและวิธีการเล่นทีมของเราตอนนี้เท่านั้น
แล้วก็อยากรู้ว่าแฟน ๆ ท่านอื่นคิดยังไงบ้าง....ลองเข้ามาแลกเปลี่ยนกันดูครับ
ขอบคุณครับ