เมื่อรอยขีดปากกาทำให้ฉันเจอกับรักแรก (อัพเดท)

จ้ะเอ๋ ^^ อัพเดทชีวิตตัวเองสักหน่อยเผื่อใครอยากรู้555  
อันนี้เป็นล็อคอินที่เราสมัครใหม่ เพราะอันเก่าจำรหัสผ่านไม่ด้ายย  สำหรับใครที่หลังไมค์ไปแล้วไม่ได้ตอบขอโทษด้วยนะคะ
เปลี่ยนมาคุยกันล็อคอินนี่แทนเนอะ  
จากวันนั้นก็มีคนมาแสดงความคิดเห็นอยู่เรื่อยๆเลยจากกระทู้เก่า มาถามชีวิตว่าช่วงนี้เป็นยังไง กระทู้นี้ค่ะเผื่อใครยังไม่รู้
http://pantip.com/topic/34289923
ถ้าจะถามว่าเป็นยังไงคงต้องบอกก่อนว่ามันไม่ดีแบบที่เราคิดไว้นะ  เราทะเลาะกับปั้นบ่อย  ล่าสุดที่ทะเลาะกันสองเรื่องใหญ่ๆ เรื่องนึงคือเรื่องบุหรี่
คือจริงๆปั้นสูบบุหรี่เฉพาะเวลาไปร้านเหล้า ตอนกินเหล้า เราก็โอเคนะเพราะมันไม่ได้อะไรมาก แต่พักหลังๆเขาแอบสูบบ่อย ที่ทำงานที่คอนโดงี้คือมีก้นบุหรี่เยอะมาก  จริงๆเราไม่อยากจู้จี้อะไรเลยนะคะ แต่ก็เป็นห่วงเขา ไม่อยากให้ป่วย เวลาได้ยินเสียงปั้นไอยังงี้เราก็คิดนะคะว่าเขาจะเป็นอะไรมั้ย
กลัวว่าเขาจะไม่สบาย เพราะปั้นสูบบุหรี่หนักเกินไปเราก็เลยเตือนๆเขาว่าเออเบาๆหน่อยนะบุหรี่น่ะ  เขาก็ค้าบๆรู้แล้วเครียดเรื่องงาน
เดี๋ยวก็ไม่สูบแล้ว  พูดแบบนี้หลายครั้งแต่ทุกครั้งที่เราไปก็ยังเห็นก้นบุหรี่เต็มโถ คือเราก็ไม่รู้นะการสูบบุหรี่มันช่วยให้คลายเครียดขนาดนั้นเลยหรอ
เพราะตัวเองก็ไม่เคยลองเหมือนกัน  จนหลังๆเราก็เริ่มทะเลาะกันเรื่องนี้บ่อย  ปั้นเองก็ดูหงุดหงิดกับเรื่องนี้เหมือนกัน
เราก็เลยไม่อยากเซ้าซี้เขาไม่อยากทะเลาะกันอะค่ะ  แต่จริงๆคือเป็นห่วงสุขภาพเขา เพราะช่วงหลังๆเขาไอบ่อยมาก
เรื่องที่สองที่ทะเลาะกันคือเรื่องผู้หญิง  จ้ะ - - อันนี้เรื่องใหญ่นะ555 คือพักหลังๆนางเริ่มเที่ยวกับเพื่อนละค่ะ เพื่อนกลุ่มใหญ่ด้วยแบบเที่ยวกลางคืนกันไรงี้
แล้วเราก็ไม่ค่อยชอบเที่ยวแบบนี้ไง ปั้นก็ชวนๆบอกเราทุกครั้งที่ไปนะ แต่เราไม่อยากไปวุ่นวายรู้ว่าเขาไปกับเพื่อนผชก็โอเค
แล้ววันนั้นปั้นบอกเราว่าไปเที่ยวกับเพื่อนนะ เราก็โอเค บังเอิญมันเป็นวันเกิดเพื่อนเราพอดี แล้วเพื่อนก็ชวนไปที่ร้านนึงชื่อร้านอะไรมูทๆไม่รู้เราลืม5555
แต่จำได้ว่าปั้นบอกว่าจะไปร้านนั้นเหมือนกัน เราก็ไม่ได้บอกเขาหรอก แต่งตัวแล้วไปร้านนั้นพร้อมเพื่อนๆประมาณสี่ห้าคน
ตอนนั่งรถเราก็ไลน์บอกเขาว่าจะไปวันเกิดเพื่อนนะ แต่ปั้นก็ไม่ได้เปิดอ่าน เราก็คิดว่าเขาอยู่กับเพื่อน  พอไปถึงร้านเพื่อนก็นั่งแถวๆบาร์
บรรยากาศร้านออกแนวๆวินเทจ ชิวๆดี เราก็มองหาว่าปั้นมากินที่นี่รึเปล่าหรือคนละร้าน  สักพักก็เห็นกลุ่มเพื่อนเขานั่งแถวๆฝั่งตรงข้าม
เราก็เลยว่าจะเดินไปหา พอเดินไปเท่านั้นล่ะค่ะ  นวม  เห็นปั้นนั่งอยู่ข้างผญคนนึง นั่งแบบติดกันมาก
ในใจนี่เดือดนะ แต่เราก็ยืนมองอยู่สักพัก รอดูว่าจะทำยังไงต่อ สักพักปั้นก็เอามือไปพาดเก้าอี้ผญคนนั้น ชนแก้วกัน แล้วคือนางใส่เกาะอกเปิดไหล่
มันต้องโดนตัวกันแน่ๆเรามั่นใจ  ตอนนั้นเราเลยเดินเข้าไป
เรา : ไอ่ปั้น
ปั้น : จอม
ปั้นก็เอามือลงจากเก้าอี้ ผญคนนั้นก็เขยิบออกห่างๆแต่ไม่ยอมมองหน้าเรา  ส่วนพวกที่โต๊ะนี่เพื่อนที่เรารู้จักทุกคนมันก็แซวกันใหญ่ว่ามาคุมไอ่ปั้นหรอ
เรา : มาคุยกัน
ปั้นก็ครับๆรีบลุกมาหาเรา คงพอจะรู้ว่าเราหงุดหงิด เราเดินมาคุยกันแถวๆหลังๆที่ไม่ค่อยมีคน
เรา : ทำไมต้องนั่งติดกันขนาดนั้น
ปั้น : โอเคๆงั้นเดี๋ยวย้ายที่นั่ง
เรา : มันไม่เกี่ยวกับที่นั่งหรอกนะปั้น มันอยู่ที่ว่าเธอคิดอะไรรึเปล่า
ปั้น : จอม แค่เพื่อนของเพื่อน
เรา : เพื่อนของเพื่อนยังนั่งติดกันขนาดนี้ นี่ถ้าเป็นเพื่อนเฉยๆคงนั่งตักเลยมั้ง
ปั้น : อย่างี่เง่าดิ้
เราก็รู้สึกจุกนะตอนนั้นกับคำว่างี่เง่า  เรารู้นะว่าไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดยังงี้ด้วยซ้ำอะค่ะ เพราะสถานะระหว่างเรามันโคตรไม่ชัดเจนเลย ที่แน่ๆไม่ใช่ใช่แฟน
เรา : อือ ปั้นอยากทำไรก็ทำเลยนะ เอาที่สบายใจเลยเพราะเราไม่ได้เป็นไรกันอยู่แล้ว
แล้วเราก็เดินออกมาเลย ปั้นก็ดึงมือเราให้มาคุยแต่ตอนนั้นเขาจับแรงมาก จนเราเองก็โกรธเหมือนกันเลยผลักเขาออก แล้วเดินไปหาเพื่อนที่โต๊ะ
ตอนนั้นโต๊ะเราขยายแล้วเพราะแฟนของเพื่อนมาด้วย แล้วก็มีเพื่อนของแฟนเพื่อนอีกหลายคนเลย  เราก็ไปนั่งตรงที่ว่างๆ
แล้วมันข้างผชคนนึง เขาก็แนะนำตัวว่าเป็นเพื่อนของแฟนเพื่อนเรา  ชื่อมัท เราไม่ได้คิดอะไรหรอกค่ะก็คุยๆไป ในใจยังแอบเฟลเรื่องปั้นอยู่เลย
เราก็ดื่มด้วยไม่ได้หันไปมองโต๊ะปั้นเลย มัทก็พยายามชวนคุยแบบเอาหน้ามาใกล้ๆหลายครั้งเลย  เราก็พอจะมองออกนะคะว่าเขาสนใจแต่ก็ทำเฉยๆ
พอกินไปได้สักพัก มัทก็ยื่นบุหรี่มาให้เรา เราก็บอกไม่สูบๆ เขาก็พยายามจะดันใส่มือเราบอกให้ลอง แปบนึงก็มีคนมาดึงบุหรี่ไปแล้วทิ้งลงพื้น
ปั้นนั่นล่ะค่ะ - - นางเดินมาหน้าตาเอาเรื่องมาก  มาถึงก็มาดึงมือเราไปนั่งที่โต๊ะกับเพื่อนเขาเฉยแล้วไม่ยอมปล่อยมือด้วยนะ
แต่ตอนนั้นผญคนนั้นไม่อยู่แล้วนะคะ  แล้วปั้นก็ด่าอะไรออกมาเต็มไปหมด มีแต่คำหยาบ
เพื่อนเขาก็บอกใจเย็นๆ แต่ตอนนั้นเรากลับหมั่นไส้เขานะ  แบบคือทีตัวเองไม่ดูนะ มันน่ามั้ย ทีอย่างนี้มาหึงมาโมโหเรา
เรา : เป็นไร ปล่อยได้ละ จะกลับไปหาเพื่อน
ปั้น : เพื่อนหรือใครวะจอม ชอบหรอให้ผชมานั่งใกล้ๆมาโดนเนื้อโดนตัวอะ
เรา : อย่ามาพูดยังนี้นะปั้น เราไม่ชอบ
ปั้น : เออ เราก็ไม่ชอบเหมือนกันเว้ย
เรา : อย่ามางี่เง่าดิ้
เราย้อนกลับด้วยคำที่เขาพูดใส่เรา  ปั้นเงียบมองหน้าเรา
เรา : มีสิทธิ์อะไรมาทำแบบนี้ เราไม่ได้เป็นอะไรกัน ปล่อยสักที
เราคิดว่าตัวเองใจแข็งและสตรองมากนะ555พอพูดจบก็สะบัดมือเขาลุกเลย  ปั้นเองก็ไม่ตามนะเราก็เลยไปขอโทษเพื่อนที่โต๊ะแล้วนั่งอีกพักนึงก็ขอตัวกลับ
จริงๆถามว่ารู้สึกแย่มั้ย ตอบได้ว่ามากเลย แต่มันคือความจริงอ่ะค่ะ หลายครั้งที่เราทำอะไรได้ไม่เต็มที่เพราะแค่คำว่าไม่มีสถานะ
ความรู้สึกที่ให้กันเรารู้ว่ามันมากกว่าเพื่อน แต่กลับทำอะไรมากกว่านั้นไม่ได้พอจะนึกออกมั้ย มันครึ่งๆกลางๆอ่ะค่ะ จะโกรธก็ไม่เต็มที่
จะหึงมากไปก็กลัวว่าวุ่นวาย  มันอึดอัดใจนะ

คืนนั้นประมาณตีสองตีสามปั้นก็โทรมาค่ะ แต่เราหลับแล้วล่ะตอนนั้นเพิ่งมาเปิดเห็นมิสคอลตอนเช้า แต่ก็ไม่ได้โทรกลับนะ
เห็นข้อความปั้นส่งมาว่า 'ขอโทษ'
จริงๆแค่นั้นเราก็รู้สึกดีขึ้นแล้วล่ะค่ะ แต่เล่นตัวไปงั้นไม่ยอมโทรกลับ555 พอตอนเย็นเขาโทรมาเราก็เลยรับ  
นางบอกให้ไปทำกับข้าวให้กินที่ห้องหน่อยเสียงจ๋อยๆ แล้วเขาก็มาง้อๆเราขอโทษเรื่องเมื่อคืนเราก็ไม่อยากอะไรทะเลาะก็เลยเออออไป
แต่สรุปวันนั้นเราไม่ได้ทำให้เขากินหรอก  เขาต่างหากที่ทำให้เรากิน555 คือฝีมือการทำกับข้าวเราห่วยมากจริง  
เรา : ขอบคุณนะ อุตส่าห์ทำให้กิน
ปั้น : หึ หอมแก้มก่อน
เรา : ไปไกลๆไป55
ปั้น : 555
บรรยากาศก็เริ่มดีขึ้น แต่เราก็ยังรู้สึกคลุมเครืออยู่เหมือนเดิมนะ แต่ไม่รู้ว่าปั้นคิดเหมือนกันรึเปล่า เขาเองก็ดูคิดๆอะไรเพราะเหม่อบ่อยมาก
เขาจะเป็นแบบนี้เวลาคิดอะไรอยู่คนเดียว
ปั้น : เบื่อบ้านมั้ย
เรา : ไม่อะ ทำไมหรอ
ปั้น : ไม่อยากอยู่คอนโดไรงี้บ้างหรอ
เราก็ขำนะ555แบบในใจก็คิดว่าอะไรยะ เป็นอะไรกันจะให้มาอยู่คอนโดด้วย ฝันไปเถอะๆ
เรา : อยู่คนเดียวยังไม่ชินอีกหรอ
ปั้น : อยู่คนเดียวก็ดีนะ  ดีตรงไหนวะ
เขาก็บ่นๆไปเรื่อย เราก็มีความสุขนะคะถึงจะเป็นแบบนี้แต่ก็ยังได้มีเวลาใช้ร่วมกัน  จากเหตุการณ์เมื่อคืนเราก็คิดนะว่าปั้นจะไปคุยกับผญคนอื่นทุกครั้งที่เที่ยวกลางคืนเลยมั้ย  เพราะเราเองก็ไม่ได้อยู่กับเขาตลอดเวลา  แต่ปั้นก็มีมุมน่ารักที่เราคาดไม่ถึงนะคะ อย่างปกติเราก็จะไม่เช็คโทสับกัน
แต่ก็มีบางครั้งที่เอาโทสับมาแข่งเกมกัน มาถ่ายรูปกัน  เราแอบเห็นว่าเขาเอารูปเราขึ้นหน้าจอโทสับค่ะ น่ารักเนอะ5555
มีครั้งนึงที่เขาพูดเหมือนอยากให้เราอยู่กับเขาแต่มันก็ไม่ได้ชัดเจนอะไรขนาดนั้น
ปั้น : หลายปีเลยนะจอมที่เรารู้จักกัน อยู่ข้างกันแบบนี้
เรา : อืมม นาน
ปั้น : เดินด้วยกันมาจนไกลเกิน ลืมไปเลย ว่าทางข้างหน้าเราอาจต้องแยกกันแล้ว
เรา : เป็นไรป้ะเนี่ย
ปั้น : มัดเธอติดไว้ได้ป้ะ ไม่ให้ไป
เรา : เราไม่ได้อยากไป แต่ถ้าต้องไปเราก็จะไป
ปั้น : เราคงคิดถึงเธอน่าดู
แล้วเราก็เงียบกันไป ทั้งที่รู้จักกันมานานแต่เรายังไม่เคยเดาความรู้สึกเดาความคิดปั้นได้เลย บางทีมันก็ยากมันก็เหนื่อยนะที่เราต้องพยายามทำความเข้าใจอะไรยากๆแบบนี้
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่