คนรักกันเปลี่ยนกริยา ท่าที .. แล้วความรู้สึกมันคงไม่กลับมาเหมือนเดิมแล้วใช่ไหม

เราแค่อยากระบาย ......
ฉันมันแค่ผู้หญิงคิดมากคนนึง..เรามีคนที่คบ ที่รัก ที่คุย ที่รู้สึกดี ที่ห่วงใยไถ่ถามกัน รู้จักกันมาได้ปีกว่าแล้ว เค้าอายุน้อยกว่าเรา
เราอยู่จังหวัดเดียวกัน แต่คนละอำเภอ ก็ไม่ค่อยได้เจอกันบ่อยหรอก งานเราเยอะมากกกกกก ไม่ค่อยได้พักเลย
เหตุ... ช่วงเดือนตุลา จะมีการรับปริญญากันมากมาย แล้วปีนี้คนพิเศษของเราก็รับด้วยสิ ดีใจๆ พอวันซ้อมรับตามกำหนดการมาถึง เราก็ไปร่วม เป็นครั้งแรกที่เจอกะคุณแม่เค้า ((แม่เค้าไม่รู้เรื่องระหว่างเรา)) ก็รับรู้ได้ในระดับหนึ่งนะว่า แม่เค้าคงไม่ชอบเราหรอก อาจจะด้วยเหตุผลทั้งปวง แต่เราก็คิดว่า ครอบครัวเค้ามีกันอยู่แค่สองคนแม่ลูก ไม่แปลกที่แม่เค้าก็ต้องพิจารณาให้เหมาะสม ((ตามความคิดของใครของมัน))
.......... แต่หลังจากนั้น เค้าก๊ค่อยๆ เปลี่ยนไป จนเจอกันครั้งสุดท้าย เมื่อครั้งลอยกระทง กริยาท่าที เค้าเปลี่ยนไปมาก เปลี่ยนไปเปนคนละคน ปฏิบัติกับเราไม่เหมือนคนเดิม เราถามแล้ว เค้าก็บอกว่าไม่ได้เปลี่ยน จนกระทั่งคืนลอยกระทง เค้าปฏิเสธที่จะออกมาเที่ยวงานกะเรา ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่กี่วัน เค้าเองเปนคนบอกว่าอยากอยู่ อยากลอยกระทงด้วยกัน

ความรู้สึกเราตอนนั้นหรา .. มันเหมือนโลกทลายต่อหน้า ตวามตั้งใจว่าอยากอยู่ด้วยกันมันหายไปไหน .. เราไปทำไรให้รึป่าว เค้าเป็นไรไป แม่ห้าม มีคนใหม่ .. ล้านคำถามวนเวียนอยู่ในหัวของเรา คิดไม่ออก คนเดิมคนนั้นหายไปไหน รักหมดโปรหรา??

เราเตรียมใจไว้แล้วนะ สำหรับการจากลา .. แต่ก่อนวันนั้นจะมาถึง ในตอนที่นี้ เราบอกได้เลยว่า เราทำทุกอย่างอย่างดีที่สุดแล้ว เราตามง้อ เราทำทุกอย่างที่เราไม่เคยทำให้เค้า ทำแล้วจิงๆ อย่างน้อยเราก็บอกกับตัวเองได้ว่า เราก็ทำเพื่อเค้าอย่างเต็มที่เหมือนที่เค้าเคยทำมาแล้ว ที่เหลือคงแค่เวลา ..

ขอบคุณนะ .. ที่รักกัน