ทำไม!!!ภิกษุ(บางรูป)ยังต้องช่วยเหลือตัวเอง? ถ้ายังละกามราคะไม่ได้ จะบวชไปให้ผู้คนกราบไหว้ทำไม เป็นกรรมลงนรกเสียเปล่าๆ?

ทุติยโกกาลิกสูตรที่ ๑๐ พระไตรปิฎก ฉบับหลวง (ภาษาไทย) เล่มที่ ๑๕ สุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค ข้อที่ ๕๙๘ เป็นต้นไป ---------------------------------------------------------------------- สาวัตถี

ผมเองมีโอกาสได้ศึกษาพระไตรปิฎกและอรรถกถาบ้าง แม้จะยังไม่ครบทุกเล่มก็ตาม แต่จากที่ได้ศึกษามา ก็ได้เห็นสิ่งหนึ่งที่อยากแบ่งปันไว้ดังนี้ (๑) พระพุทธเจ้าทรงสอนด้วยเหตุและผลทั้งหลักคำสอนที่เป็นภาคปฏิบัติแล

ในขณะที่เคลื่อนไหว เห็นกามราคะ เกิดอาตาปีเผากามราคะ ดับไปที่ละเปราะ ในขณะที่หลับอยู่ เวลาผลิกกาย กามราคะเกิด อาตาปีได้เผากามราคะ ในขณะที่หลับสติไม่ได้หลับรู้สึกว่ามีสติตลอด เป็น มหาสติปัฏฐาน4

https://www.youtube.com/watch?v=5oAH0qfetjo แต่ไหนแต่ไรแล้ว คนจำนวนมาก บวชพระ เพื่อหนีจากอะไรบางอย่าง และเล็งผลเพื่อเข้าถึงทรัพยากรบางอย่างแบบฟรีๆ เช่น เกิดมายากจน หากยังคงความเป็นฆารวาส ย่อมเข้าถึงก

“คุณปรามาสนะ เดี๋ยวจะรับกรรม!” “ระวังนรกนะ อย่าลบหลู่!” “ยังไงพระพุทธเจ้าก็ประเสริฐอยู่ดี ไม่ว่าเธอจะพูดอะไร!” ฟังดูเผินๆ เหมือนเมตตา แต่จริงๆ แล้ว... คือการบีบด้ว

การบวชทุกวันนี้ ง่ายมาก โกนหัว ห่มจีวร พูดภาษาที่กำหนดไม่เกิน 3 ช.ม ออกจากพิธี ก็มีคนไหว้ กราบ มีคนเคารพแล้ว

พระเมื่อกระทำผิดขั้นปาราชิกเช่นเสพเมถุน แม้ไม่มีใครรู้ก็ย่อมถือว่าขาดจากความเป็นพระทันที แล้วหากพระที่กระทำปาราชิกรูปนั้นซึ่งยังไม่ถูกจับได้ไปทำพิธีบวชพระรึเณรให้ผู้อื่นต่อ สถานะของผู้บวชพระรึเณรนั้นจ