มาถึงตอน 23 กันแล้วนะครับ









งวดนี้มาช้าไปหน่อยเพราะเดี้ยงจนแอดมิตเข้าโรงบาลไป 2 วัน เพิ่งออกจากโรงบาลมาวันนี้เอง เลยลงกระทู้ตอน 23 เมื่อคืนไม่ได้ (แต่นั่งดูทางมือถือจบไปแล้ว) เลยมานั่งลงเช้าวันนี้แหละ


งานนี้ก็ตามเคยแฮะ โดนหั่นเกลี้ยงเหมือนเคย แต่เป็นการหั่นเนียนแบบที่ถ้าไม่ใช่คนอ่านมังงะมาก่อนคงไม่รู้ตัว (อาจเพราะผมลืมๆ เนื้อเรื่องช่วงนี้ไปหลายส่วนแล้วเลยรู้สึกแบบนั้นอยู่)

แต่ที่เสียดายคือตัดเนื้อเรื่องเกี่ยวกับพวกสายไม่เอาหอกสมิงไปเยอะ อย่างตอนที่โทวาโกะคืนร่างจริงแล้วไล่ฆ่าคนในที่นั้น พวกนักบวชสายไม่เอาหอกก็ช่วยปกป้องเจ้าโอะ หรือตอนที่นักบวชสายไม่เอาหอกคนนึงมาขอโทษเจ้าโอะก่อนตายที่ทำลายหอกสมิงไปโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ เนื้อเรื่องส่วนนี้ทำให้เห็นชัดเลยว่าแท้จริงพวกสายไม่เอาหอกเองก็ใช่ว่าจะปฏิเสธหอกสมิง เพียงแต่อยากให้พวกสายโปรหอกรับฟังความเห็นของพวกตัวเองบ้างเท่านั้น ที่คิดการร้ายถึงขนาดจะทำลายหอกสมิงนั่นก็แค่เพราะรู้สึกว่าความเห็นพวกตัวเองไม่ได้รับการเหลียวแลจากเบื้องบนที่เป็นสายโปรหอกเกือบหมด บวกกับถูกเสี้ยมเขามาเท่านั้นเอง ถึงได้ทำเรื่องพวกนั้นลงไป พอตัดทิ้งไปเยอะแบบนี้แล้วเลยกลายเป็นเหมือนพวกนี้โดนจูงจมูกแบบโง่ๆ ไปเลย



ฉากสำคัญของตอนนี้


เจ้าโอะสำแดงความเปรี้ยว คว้าก้อนหินจะเข้าไปทุบคุอินที่มาขวางทาง

เลยโดนเขี่ยกระเด็นตามระเบียบ






แต่ทั้งที่รู้ว่าตัวเองทำอะไรไม่ได้ ก็ยังพยายามสู้สุดกำลังเพื่อช่วยโทร่าที่โดนรยางค์ของคุอินตรึงอยู่ให้ได้

จนโดนคุอินปรามาสว่าเป็นแค่มนุษย์หน้าโง่ไม่มีทั้งฝีมือทั้งสมองต่างกับคิริโอของตัวเอง




จนกลายเป็นที่มาของฉากโคตรเท่ฉากหนึ่งของโทร่าในตอนนี้

โทร่า "คุอิน เจ้าคิริโอนั่นเคยสู้กับปีศาจด้วยตัวคนเดียวรึเปล่า"

คุอิน "เรื่องเสียเปรียบทางยุทธวิธีแบบนั้นคิริโอไม่มีวันทำหรอก"





โทร่า "แล้วคิริโอของแกกล้าสู้กับปีศาจเพื่อปกป้องเพื่อนพ้องทั้งที่ไม่มีอาวุธในมือรึเปล่า!!"

คุอิน "คิริโอจะไม่สู้ด้วยสาเหตุนั้น"




โทร่า "หือ...งั้นเจ้าโอะก็แกร่งกว่ากันเยอะเลยว่ะ น่าผิดหวังจริงๆ นะ คุอิน"




โทร่า "แกเองก็กระจอกว่ะ!!!"

...ฉากนี้โทร่าค่อดเท่




เจ้าโอะบุกเข้าไปถึงเบ้าหลอมสำหรับทำลายหอกสมิงได้สำเร็จ แต่ก็โดนคิริโอกับพวกนักบวชสายไม่เอาหอกคนอื่นสกัดไว้จนทำอะไรไม่ได้





ฉากโทวาโกะปรากฏตัวพร้อมเล่นเชลโล...ไม่ได้โดนตัดไปแฮะ




ฉากหย่อนหอกสมิงลงเบ้าหลอม ทำออกมาดีใช้ได้แฮะ






ฉากพ่อเจ้าโอะออกมาเก๊กหล่อ

เท่ดีวุ้ย ถึงจะไม่ได้ออกมาโชว์ความเก๋าวิเคราะห์สถานการณ์เหมือนอย่างในมังงะก็เถอะ




ฉากโทวาโกะคืนร่างเดิม เป็นร่างส่วนหนึ่งของฮะกุเม็ง

ทำออกมาได้หลอนกว่ามังงะอีกแฮะ




นาทีหลั่งเลือดเริ่มขึ้น

เริ่มจากบรรดานักบวชสายไม่เอาหอกที่ถือแต่เคียวไม่ได้ตีบวกเป็นโขลง




ต่อด้วยคิริโอที่โดนไซโคจนออกอาการ Mind Break ไปเลย






เจ้าโอะพยายามเรียกหอก แต่ก็โดนเขี่ยปลิวไปตกบนเบ้าหลอมที่เย็นตัวกลายเป็นตะกั่วแข็งไปแล้ว

วินาทีที่คิดว่าทุกอย่างสิ้นหวังแล้วนั้น ภาพใบหน้าของกิเรียว ผู้ตีหอกสมิงและวิญญาณที่สิงอยู่ในหอกสมิงก็ปรากฏตัวขึ้นยื่นทางเลือกให้เจ้าโอะอีกครั้งว่าจะติดตามตนเองต่อไปหรือไม่




บทพูดโคตรเท่ของเจ้าโอะประจำตอนนี้

"ความแข็งแกร่งที่ไม่มีอะไรให้ปกป้อง...มันโดดเดี่ยวเหลือเกิน"




และสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นก็ทำให้เจ้าโอะตัดสินใจ ว่าจะยังคงร่วมทางกับหอกสมิงต่อไป ไม่ว่าหนทางข้างหน้าจะต้องเจอกับอะไรก็ตาม

และคำตอบที่หอกสมิงมอบให้เจ้าโอะก็คือ "เช่นนั้นก็จงเรียกข้า แล้วข้าจะตอบสนองเสียงเรียกของเจ้าเสมอ ไม่ว่าจะอยู่ในความมืดมิดหรือนรกขุมไหน จนกว่าจะถึงวันที่ฮะกุเม็งพินาศสิ้น ข้าจะตอบสนองเสียงเรียกของเจ้าเสมอ ไม่ว่าจะกี่ครั้งก็ตาม"


ปล. - แต่ฉากนี้ในภาคอนิเมเปลี่ยนบทพูดกิเรียวให้สั้นลงแฮะ บอกแค่ว่า "เช่นนั้นก็จงเรียกข้า ข้าจะนำเจ้าไปสู่ทะเลเลือดเอง"




โทวาโกะพยายามขัดขวางไม่ให้เจ้าโอะเรียกหอกสมิงกลับมาออกมาได้

แต่เจ้าโอะก็ยังไม่ยอมแพ้




นำไปสู่ฉากสุดเท่ของตอนนี้

"หอกเอ๋ย จงมา!!"





ได้ของเทพคืนก็ไม่มีอะไรต้องกลัวแล้ว





โทวาโกะเห็นท่าไม่ชนะแน่ รีบเรียกโกเลมที่จับนางาเระกับฮิโนวะเป็นตัวประกัน (ที่ใช้ผนึกยันไว้ในตอนก่อน) มาขู่เจ้าโอะให้ยอมแพ้




นางาเระกับฮิโนวะเห็นเจ้าโอะหยุดมือ เลยบอกวิธีทำลายโกเลมให้ พร้อมท่องคาถาเมกันเต้เตรียมระเบิดตัวเอง

แต่เจ้าโอะสาบานจะไม่ยอมให้ใครตายอีกต่อไปแล้ว เลยชาร์จพลังตัดลำแสงของโกเลมจนขาด แล้วกระแทกด้ามหอกทำลายโกเลมในตูมเดียว





อันนี้ไม่มีอะไร แค่ชอบท่าเต๊ะของเจ้าโอะในฉากนี้เลยเอามาลงเฉยๆ




ฝ่ายโทวาโกะไม่เหลือหมากตาไหนจะเอาชนะได้อีกแล้ว เลยย้อนกลับไปอ้อนวอนคิริโอให้ช่วยแม่ด้วย





และเป็นอีกครั้งที่คิริโอยอมเชื่อแม่ แม้ว่าก่อนหน้านี้จะถูกทำร้ายถูกทรยศอย่างแสนสาหัส

เลยเอาตัวเข้าขวางเจ้าโอะไว้




โทวาโกะพยายามฉวยโอกาสหนี แต่เจอนักบวชคนอื่นกางอาณาเขตกั้นไม่ให้หนีได้ เลยสร้างวงล้อไฟมาล้อมพวกนักบวชไว้หมายจะฆ่าให้ตายให้หมด




ฝ่ายคิริโอเมื่อเห็นแม่หลอกตัวเองเป็นครั้งที่สองดังนั้น ก็หมดสิ้นเยื่อใยที่เคยมีให้กัน เอาเคียวเอเรซัลเสียบโทวาโกะจนทะลุอกในจังหวะที่อีกฝ่ายไม่ทันตั้งตัว




คำพูดสุดท้ายระหว่างแม่ลูกจอมปลอมทั้งสอง

คิริโอ "ขอถามอีกครั้งนะ ที่หลอกผมเมื่อกี้นี้น่ะ โกหกใช่มั้ย"

โทวาโกะ "ใช่ แม่น่ะรักคิริโอที่สุด"




"ยังจะโกหกผมอีก"

บทพูดที่ทำให้สงสารคิริโอมากที่สุดในตอนนี้แล้ว




หลังโทวาโกะตาย คิริโอก็คลั่ง เหวี่ยงเคียวไล่ฟันไม่เลือกหน้า จนเจ้าโอะต้องมาขวางพร้อมตบเรียกสติอีกรอบ ถึงค่อยสงบลงได้




เจ้าโอะพยายามชวนคิริโอให้มาร่วมมือกับนิกายต่อสู้กับฮะกุเม็ง แต่คิริโอกลับเลือกจากไปเพียงลำพัง พร้อมกับคุอินอสูรรับใช้ที่ยังคงภักดีกับคิริโอจนวินาทีสุดท้าย




แล้วศึกระหว่างนิกายโคฮะกับฮะกุเม็งที่มีความขัดแย้งภายในนิกายเป็นปมจุดชนวนก็จบลงด้วยประการฉะนี้แล












อนึ่ง เห็นแพทเทิร์นการตัดเนื้อเรื่องมาถึงค่อนเรื่องแล้วชักเริ่มจับทางได้นิดหน่อยแล้วแฮะว่าอ.ฟุจิตะแกเลือกตัดเนื้อเรื่องยังไง เท่าที่ดูมาหลายตอนนี้ เนื้อหาตรงไหนที่ตัวอาจารย์คิดว่าไม่จำเป็นต่อเนื้อเรื่องหลักหรือตัดทิ้งไปก็หาเนื้อหาอื่นหรืออะไรอื่นมาทดแทนได้ แกจะตัดทิ้งไปดื้อๆ เลย (อย่างตอนนามาฮาเงะถึงหมอกปีศาจที่เจอคาตายาม่ากับคางามิ) ในขณะเดียวกัน เนื้อหาตรงไหนที่เป็นจุดสำคัญหาตรงไหนมาแถไม่ได้จริงๆ แกก็จะคงไว้ ไม่ว่าในสายตาคนอื่นจะมองว่าเล็กหรือไม่จำเป็นแค่ไหน (เช่น ตอนปีศาจกระจกที่เจอผู้เฒ่าอุนไกเคียวซึ่งจะเป็นตัวกลางติดต่อท่านผู้เฒ่าซันโมโตะ เป็นต้น)



ทิ้งท้ายด้วยข่าวดีสำหรับหลายๆ ท่าน ตอน 24 ที่จะฉายอาทิตย์ฺหน้าคือตอน "งานเลี้ยงคนเขลา" ครับ