เคยเป็นไหม?

เราไม่เข้าใจตัวเองว่าจริงๆ เราอยากมีใครหรืออยากอยู่คนเดียว
คือแบบเราเป็นคนที่ใส่ใจคนข้างๆ ไม่ค่อยดีเท่าไหร่!!
เราเป็นคนที่พอสนใจอะไรแล้วจะสนใจแต่สิ่งนั้น สิ่งรอบข้างก็ไม่มีความหมาย
คือเราเป็นคนว่างงานอ้ะ วันๆ ไม่มีอะไรทำเราก็ดูแต่การ์ตูนไม่ก็นอน
ถามว่าเหงาไหม ถ้าไม่มีการ์ตูนเราโคตรเหงาอ้ะ สมองก็จะฟุ้งซ่านคิดถึงแต่สิ่งที่เสียไป
พอเรามีแฟนเราก็ไม่ค่อยมีเวลาให้เค้า ชอบปล่อยเค้าอยู่คนเดียว
เรารู้สึกผิดนะ เราก็พยายามใส่ใจเค้า แต่พอนานๆ เข้าเราก็รู้สึกไม่ดีที่เป็นแบบนี้
เราก็เลยต้องเลิกกับเค้า แต่เราก็ไม่กล้าบอกเพราะเค้าดีกับเรามาก
เราก็เลยทำตัวเลวๆ ใส่เค้า เพื่อให้เค้าเกลียดเราและบอกเลิกเรา
บอกตามตรงที่เราทำแบบนี้ไม่ใช่เพราะไม่รัก เรารักเค้านะ ถึงเค้าบอกไม่เป็นไร
แต่เราเข้าใจว่ายังไงการที่ถูกแฟนไม่สนใจ และถูกปล่อยไว้คนเดียวมันเจ็บปวด
เรารู้ตัวเองดีว่าเราเป้นคนแบบนี้ คงเหมาะที่จะอยู่คนเดียวมากกว่า
แต่พออยู่คนเดียว เรากับอยากมีใครสักคนที่เข้าใจเรา
ทุกวันนี้เวลามีคนเข้ามาเราก็ละไว้แค่คนคุย เราไม่กล้าคบเพราะกลัวจะทำให้เค้าไม่มีความสุข
แต่พอคนที่เราคุยไปคุยกับคนอื่นกับรู้สึกหวงก้าง อยากให้เค้ามีเราคนเดียว ทั้งๆที่ไม่ได้เป็นไรกัน
เรานี่แย่เนอะ ไม่ยอมคบกับเค้า แต่ทำตัวเป็นหมา
" ใครเคยเป็นป้ะ อารมณ์แบบอยากมีแฟน แต่ก็ไม่อยากคบใคร "
เราหวังสักวันหนึ่งเราจะดีกว่านี้ แล้ววันนั้นเราจะได้มีเวลาให้กับใครสักคน
ดูแลใครสักคนได้อย่างเต็มที่ ..
* อาจจะพิมงงๆ แต่อยากให้เข้าใจคนอารมณ์แบบไม่ชอบอยู่คนเดียว แต่ก็ปกป้องใครไม่ได้