สวัสดีค้ะเพื่อนๆชาวพันทิป พอดีเรามีเรื่องอยากจะมาเล่าให้ฟังและตั้งคำถามค้ะ
ครั้งนึงเราเคยมีแฟนคบกันตั้งแต่สมัยมอปลาย คบมาได้สามสี่ปีแล้วก็เลิกกันตอนเขาได้ทำงานราชการ เราง้ออยู่เดือนนึงเขาไม่กลับมา เขามีแฟนใหม่ไปแล้วสามสี่คนแต่เรายังไม่เคยมีใครสักคนเพราะเราคิดว่า เราไม่อยากคบใครเพื่อที่จะลืมเขา นั้นแหละประเด็นคือ เราลืมเขาไม่ได้ทั้งๆที่เลิกกันมาจะเกือบปีแล้ว จนถึงตอนนี้เราก็ยังไม่มีคนใหม่และตอนนี้เขาก็มีแฟนใหม่อีกคนที่ดูเหมือนว่าเขาจะรักแฟนใหม่เขามากกว่าตอนที่เขาคบกับเรา
เขามีเสื้อคู่กันหลายตัว ทั้งๆที่เราไม่เคยมี
เขาพาขับรถยนต์ แต่เราพาขับmsx
เขาพากินข้าวในห้างหรูๆ แต่เราพากินก๋วยเตี๋ยวข้างถนน
เขาพาช้อปในห้าง แต่เราพาเดินเที่ยวตลาดนัด
เขาเรียนอยู่มอดีกว่าเรา แต่เราเรียนมอเอกชนธรรมดาๆ
เขาเรียนเก่งกว่าเรา แต่เราเรียนไม่เก่ง
เขามีเงิน แต่เราจน
เขามีทอง แต่เราไม่มี
เขาใส่รองเท้าแก้วเริศหรูมีระดับ แต่เราใส่ช้างดาว
เขาพาเธอเที่ยวบ่อยๆ แต่เราพาเธอเที่ยวไม่บ่อย
เขาแต่งตัวดี แต่เรายาจก
เขามีพร้อมทุกอย่าง แต่เรายังไม่พร้อม
เขาสวยกว่า แต่เราไม่สวย (จมูกไม่มี)
เขาน่ารักกว่า แต่เราหน้าตาบ้านๆ
เขาขาวกว่า แต่เราดำ
เขาเข้ากับทางบ้านเธอได้ดีเพราะเขารู้จักกัน แต่เราชอบสร้างวีรกรรมให้พ่อแม่เขา
ข้อแตกต่างกันมันทำให้รู้ว่า ผช. คนนี้ชอบ ผญ. แบบไหน จริงไหม ? แต่ตอนที่คบกันมาทำไมเธอเลือกเราล้ะ ทำไมไม่เลือกเขาตั้งแต่แรก ตั้งแต่แรกคือ ตั้งแต่ที่เขากับ ผญ.คนนี้แอบเป็นกิ๊กกันตอนที่เขาคบกับเราอยู่แต่ทั้งคู่ปฏิเสธแบบไม่อายหมา

เจ็บตรงนี้แหละเจ็บมาก เกลียดมากด้วย ตอนที่เราคบกันเขาเรียนเราก็เรียนตลอดเวลาที่คบกันมาผ่านอะไรมาด้วยกันมากมาย เราอยู่ข้างๆเราตลอด ร้อน สุข ทุกข์ เราก็ไม่เคยหายไปไหน เราแคร์เขามาก มากมากมาก อยากได้ไรทำให้ แต่เราก็ทะเลาะกันอยู่บ่อยๆเรื่อง ผญ. ใช่ค้ะเขาเป็นคนที่เจ้าชู้มากๆ แต่ช่าง

เหอะเพราะทุกครั้งที่เราทะเลาะส่วนใหญ่เราก็ง้อเขา อ้อนเขา ร้องไห้ ทุกอย่างสาระพัดสาระเพ อาจจะเป็นเพราะว่าเรารักเขามากและเราก็คิดอยากจะแต่งงานกับเขาในอนาคตและเราก็คิดอีกว่า เราสองคนไม่มีทางที่จะเลิกกันแน่นอน ย้อนกลับมาตอนนี้ตอนที่เราเลิกกันแล้ว เขาบล็อคไลน์เรา บล็อคเฟสบุคเรา บล็อคทุกอย่างที่เกี่ยวกับของเรา ก็ติดต่อกันไม่ได้ ไม่ได้คุยกันเลย และอยู่มาวันนึง เขาก็ทักมา เราก็ตอบปกติ และเขาก็หายไป จะเป็นแบบนี้อยู่บ่อยๆ บ่อยมาก เขาจะทักมาแค่เวลาที่เขาอยากให้เราไปหา หรือต้องการบางสิ่งจากเราทั้งๆที่เขามีแฟนอยู่แล้วแค่นั้นเอง ต้องการบางสิ่งคือละไว้ในฐานที่เข้าใจกันดีก็แล้วกัน แต่เราก็ไปหาเขานะ ทำตามที่เขาต้องการทุกอย่างทั้งๆที่รู้ว่ามันผิด เขาเป็นแบบนี้อยู่บ่อยๆ เขาได้สิ่งที่เขาต้องการแล้วเขาก็จะหายไปเข้ากลีบเมฆเหมือนคนไม่รู้จักกัน ถ้าเขาต้องการอีกเขาก็มาอีกเราก็ยอมไปซะทุกครั้งแล้วเขาก็หายไป เราผิดเองแหละที่ทำแบบนี้ ทุกคนอาจมองเราไม่ดีแต่ในเมื่อเราหักห้ามใจเราไม่ได้จะให้เราทำยังไง เกือบปีที่เลิกกันมาเราร้องไห้คิดถึงเขาทุกวัน อาจเป็นเพราะความผูกพันธ์ที่เคยร่วมหลายๆอย่างด้วยกันมา อาจเป็นเพราะเรารักเขามากจนเราไม่สามารถที่จะมีใครได้อีกเลย ถามว่ารอไหม รอนะ ถึงแม้จะรู้ว่าเขาไม่กลับมาก็ตาม บางทีเราก็อยากตายๆไปให้มันจบมันสิ้น ให้ทุกอย่างมันลงตัว ให้ตัวเราเองไม่ต้องทุกข์หรือจมปรักอยู่กับเขาคนเดียวไม่เป็นอันจะทำอะไร ก็ใช่นะที่หลายๆคนบอกว่า คนที่เค้าคบกันมาเป็นสิบๆปีเขายังลืมได่เลยแล้วเราอีแค่3-4ปีทำไมจะลืมไมได้ ถามว่าลืมได้ไหม มันก็ลืมได้ แต่มันทำไม่ได้ ใครไม่มายืนจุดๆนี้ก็ไม่มีใครเข้าใจเราหรอกจริงๆ ตั้งแต่เราเลิกกับเขามา ทุกอย่างเขาดีหมด หน้าที่การงาน คือ คนอื่นอยู่ข้างกายเขาตอนที่เขาได้ดีทุกอย่าง ส่วนเราเคยอยู่ข้างกายเขาตอนที่เขาทุกข์ใจ ตอนที่เขายังไม่ทำงาน ตอนที่เขามีปัญหา บางทีเราก็คิดนะว่า ตอนนี้ทำไมไม่เป็นเราที่จะต้องยืนอยู่จุดๆนั้น แต่ช่าง

เหอะ เขาไม่ได้เลือกเรานิ้ เราก็มีหน้าที่ทำใจและลืมเขาต่อไปทั้งๆที่เราก็รู้ใจตัวเองอยู่แล้วว่าเราไม่มีทางที่จะลืมเขาได้เลย รูปถ่ายภาพความทรงจำทุกอย่างเรายังเก็บมันไว้อยู่เหมือนเหมือนเดิม ไม่เคยทิ้งเลย เวลาคิดถึงได้แต่นั่งดูรูปพร้อมกับยกมือมาปาดน้ำตาที่เปื้อนอาบแก้มทั้งสองข้าง มันเกี่ยวนะเราเป็นคนรักใครรักจริง คนนี้ก็เปรียบเหมือนแฟนคนแรกของเราด้วยซ้ำ เขาเป็นครั้งแรกของเราในทุกๆเรื่อง เราเคยสัญญากับเขาไว้ว่าถึงแม้ยังรักกัน หรือเลิกกันไปเราก็ยังจะรักเขาแบบนี้ตลอดไปและตอนนี้เราก็ยังทำตามสัญญาครั้งนั้นอยู่ ถ้าเขาได้อ่านกระทู้นี้ เราก็อยากบอกให้เขารู้ว่า เรายังรักและคิดถึงเขาเสมอๆ ถึงแม้เธอจะบล็อคไลน์เราก็ตามแต่เรายังทักไปหาเธออยู่บ่อยๆทั้งๆที่ไม่มีใครตอบ คิดถึงนะ อยากกลับไปรักกันเหมือนเดิม ยังรออยู่เสมอ ไม่เคยลืม
ลืมแฟนเก่าที่คบมา3-4ปีไม่ได้ ทั้งๆที่เลิกกันมาจะเกือบปี
ครั้งนึงเราเคยมีแฟนคบกันตั้งแต่สมัยมอปลาย คบมาได้สามสี่ปีแล้วก็เลิกกันตอนเขาได้ทำงานราชการ เราง้ออยู่เดือนนึงเขาไม่กลับมา เขามีแฟนใหม่ไปแล้วสามสี่คนแต่เรายังไม่เคยมีใครสักคนเพราะเราคิดว่า เราไม่อยากคบใครเพื่อที่จะลืมเขา นั้นแหละประเด็นคือ เราลืมเขาไม่ได้ทั้งๆที่เลิกกันมาจะเกือบปีแล้ว จนถึงตอนนี้เราก็ยังไม่มีคนใหม่และตอนนี้เขาก็มีแฟนใหม่อีกคนที่ดูเหมือนว่าเขาจะรักแฟนใหม่เขามากกว่าตอนที่เขาคบกับเรา
เขามีเสื้อคู่กันหลายตัว ทั้งๆที่เราไม่เคยมี
เขาพาขับรถยนต์ แต่เราพาขับmsx
เขาพากินข้าวในห้างหรูๆ แต่เราพากินก๋วยเตี๋ยวข้างถนน
เขาพาช้อปในห้าง แต่เราพาเดินเที่ยวตลาดนัด
เขาเรียนอยู่มอดีกว่าเรา แต่เราเรียนมอเอกชนธรรมดาๆ
เขาเรียนเก่งกว่าเรา แต่เราเรียนไม่เก่ง
เขามีเงิน แต่เราจน
เขามีทอง แต่เราไม่มี
เขาใส่รองเท้าแก้วเริศหรูมีระดับ แต่เราใส่ช้างดาว
เขาพาเธอเที่ยวบ่อยๆ แต่เราพาเธอเที่ยวไม่บ่อย
เขาแต่งตัวดี แต่เรายาจก
เขามีพร้อมทุกอย่าง แต่เรายังไม่พร้อม
เขาสวยกว่า แต่เราไม่สวย (จมูกไม่มี)
เขาน่ารักกว่า แต่เราหน้าตาบ้านๆ
เขาขาวกว่า แต่เราดำ
เขาเข้ากับทางบ้านเธอได้ดีเพราะเขารู้จักกัน แต่เราชอบสร้างวีรกรรมให้พ่อแม่เขา
ข้อแตกต่างกันมันทำให้รู้ว่า ผช. คนนี้ชอบ ผญ. แบบไหน จริงไหม ? แต่ตอนที่คบกันมาทำไมเธอเลือกเราล้ะ ทำไมไม่เลือกเขาตั้งแต่แรก ตั้งแต่แรกคือ ตั้งแต่ที่เขากับ ผญ.คนนี้แอบเป็นกิ๊กกันตอนที่เขาคบกับเราอยู่แต่ทั้งคู่ปฏิเสธแบบไม่อายหมา