ชื่อกระทู้ เหมือนย้อนวัยไปเยอะเลยเนอะ จะเล่าให้ฟังดังนี้นะคะ อาจจะยาวสักหน่อย
เรื่องนี้เริ่มต้นตอนเรียนเรียนอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนประจำจังหวัดหนึ่ง มีสัญญลักษณ์เป็นรูปดอกบัวในภูมิภาคที่อยู่ล่างสุดของประเทศไทย
ในวิชาภาษาไทย คุณครูให้นักเรียนเตรียมซองจดหมาย และ แสตมป์มาให้พร้อม สำหรับการเขียนจดหมายจริงๆในวันรุ่งขึ้น (ซึ่งวันที่อาจารย์สอนเนี่ย เราลา เพราะว่าไม่สบาย)
วันต่อมา เพื่อนแจ้งให้ทราบแต่เช้า
เพื่อน : แกๆ วันนี้วิชาภาษาไทยจะมีเขียนจดหมายนะ แกเอาของมายัง
เรา : ของอะไรวะ
เพื่อน : เอ๊า ก็ซองจดหมาย กับ แสตมป์ไง
เรา : วิ่งจู๊ดลงไปที่ตู้โทรศัพท์สาธารณะ กดเลขหมายปลายทางที่มันไปเองตามนิ้ว
ปลายสาย : ว่าไงลูก
เรา : พ่อ ครูให้เขียนจดหมายอ่ะ ไม่มีซองกับแสตมป์ พ่อช่วยเอามาให้หน่อยได้มั้ย ที่โรงเรียนไม่มีขาย
20 นาทีต่อมา พ่อก็แว๊นนำสิ่งที่ต้องการมาให้ที่โรงเรียน (ขอบคุณนะคะ พ่อเราหน่ะ น่ารักที่สุดในโลกเลย จริงๆนะ)
ในคาบวิชาภาษาไทย คุณครูสอนภาษาไทยซึ่งเป็นครูประจำชั้นเราด้วย ชื่อคุณครูอัญชลี แจกกระดาษสำหรับเขียนจดหมายให้กับนักเรียนคนละแผ่น
พร้อมให้เปิดหนังสือภาษาไทย (จำหน้าไม่ได้นะ รู้แต่ว่ามีแบบฟอร์มการเรียนจดหมาย)
รูปSave มาจาก Google นะคะ ไม่ได้มีเจตนาไม่ดีนะ
หลังจากนั้นก็อธิบายวิธีการเขียน ตามรูป และให้นักเรียนลองเขียนจดหมายเป็นเวลา 1 ชม. ให้กับ นักเรียนโรงเรียนในเครือเดียวกัน ของจ.สุโขทัย
จดหมายของเรา คงจะต้องขึ้นต้นว่า
ถึงคุณเลขที่ ๑๙ ชั้นประถมศึกษาปีที่ ๓/๑ โรงเรียน__________
จากนั้นก็เล่าไปตามเรื่องราวของเด็กประถม และไม่ลืมลงท้ายว่า
หวังว่าคุณจะตอบกลับจดหมาย
และในเมื่อมันเป็นวิชาเรียน แน่นอนคุณครูตั้งเป้าให้ต้อง (ย้ำว่าต้อง) ต้องมีจดหมายตอบกลับมา เราถึงจะได้คะแนนเต็มในวิชาภาษาไทย (เฉพาะบทเขียนจดหมาย) แต่เราก็มองว่ามันเป็นเรื่องตื่นเต้นนะ สนุกดี
1 อาทิตย์ผ่านไป
2 อาทิตย์ผ่านไป
3 อาทิตย์ผ่านไป
และในที่สุด มีจดหมายมาถึงเราแล้ว ซึ่งคุณครูประจำชั้นนั่นแหละ เป็นคนนำจดหมายมาให้เรา และไม่ลืมใส่คะแนนให้เป็นการเรียนที่สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี
เรานี่ยิ้มแก้มแทบฉีก วิ่งมาที่โต๊ะ ฉีกซองจดหมาย และเอามาอ่านอย่างใจจดใจจ่อ อยากจะรู้นัก คุณเลขที่19 จะเป็นยังไง
ถึงคุณเลขที่ ๑๙ (ชื่อเล่นเรา) โรงเรียน_______________
เราได้รับจดหมายของเธอแล้ว ยินดีที่จะตอบกลับ......
..............................................................
..............................................................
และไม่มีลืมบอกเราว่า ครั้งหน้า ส่งรูปถ่ายให้ด้วยนะ
หลังจากนั้นเราก็ส่งจดหมายกันไป กันมาอีกหลายฉบับ ส่วนมากก็จะคุยกันเรื่องเทศกาลของจังหวัดตัวเอง
การเรียนบ้าง ปิดเทอมบ้าง ของกินที่ชอบบ้าง
เป็นอย่างนี้อยู่ประมาณ2ปี
จากนั้น ต่างคนก็ต่างโตขึ้น มีอะไรต้องทำมากขึ้น ก็เลยลืมๆกันไปบ้าง
วันนี้เราเลยมาแชร์ และมาแอบถามเพื่อนๆว่ามีใครเคยได้เรียนเขียนจดหมายบ้างหรือเปล่า ? แชร์ให้ฟังบ้างสิ
ปล.จริงๆเราก็อยากเจอเพื่อนเลขที่19ของเราเหมือนกันนะ แต่ทำที่อยู่หายไปแล้ว
เคยเรียนเขียนจดหมายกันไหมคะ ?
เรื่องนี้เริ่มต้นตอนเรียนเรียนอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนประจำจังหวัดหนึ่ง มีสัญญลักษณ์เป็นรูปดอกบัวในภูมิภาคที่อยู่ล่างสุดของประเทศไทย
ในวิชาภาษาไทย คุณครูให้นักเรียนเตรียมซองจดหมาย และ แสตมป์มาให้พร้อม สำหรับการเขียนจดหมายจริงๆในวันรุ่งขึ้น (ซึ่งวันที่อาจารย์สอนเนี่ย เราลา เพราะว่าไม่สบาย)
วันต่อมา เพื่อนแจ้งให้ทราบแต่เช้า
เพื่อน : แกๆ วันนี้วิชาภาษาไทยจะมีเขียนจดหมายนะ แกเอาของมายัง
เรา : ของอะไรวะ
เพื่อน : เอ๊า ก็ซองจดหมาย กับ แสตมป์ไง
เรา : วิ่งจู๊ดลงไปที่ตู้โทรศัพท์สาธารณะ กดเลขหมายปลายทางที่มันไปเองตามนิ้ว
ปลายสาย : ว่าไงลูก
เรา : พ่อ ครูให้เขียนจดหมายอ่ะ ไม่มีซองกับแสตมป์ พ่อช่วยเอามาให้หน่อยได้มั้ย ที่โรงเรียนไม่มีขาย
20 นาทีต่อมา พ่อก็แว๊นนำสิ่งที่ต้องการมาให้ที่โรงเรียน (ขอบคุณนะคะ พ่อเราหน่ะ น่ารักที่สุดในโลกเลย จริงๆนะ)
ในคาบวิชาภาษาไทย คุณครูสอนภาษาไทยซึ่งเป็นครูประจำชั้นเราด้วย ชื่อคุณครูอัญชลี แจกกระดาษสำหรับเขียนจดหมายให้กับนักเรียนคนละแผ่น
พร้อมให้เปิดหนังสือภาษาไทย (จำหน้าไม่ได้นะ รู้แต่ว่ามีแบบฟอร์มการเรียนจดหมาย)
รูปSave มาจาก Google นะคะ ไม่ได้มีเจตนาไม่ดีนะ
หลังจากนั้นก็อธิบายวิธีการเขียน ตามรูป และให้นักเรียนลองเขียนจดหมายเป็นเวลา 1 ชม. ให้กับ นักเรียนโรงเรียนในเครือเดียวกัน ของจ.สุโขทัย
จดหมายของเรา คงจะต้องขึ้นต้นว่า
ถึงคุณเลขที่ ๑๙ ชั้นประถมศึกษาปีที่ ๓/๑ โรงเรียน__________
จากนั้นก็เล่าไปตามเรื่องราวของเด็กประถม และไม่ลืมลงท้ายว่า
หวังว่าคุณจะตอบกลับจดหมาย
และในเมื่อมันเป็นวิชาเรียน แน่นอนคุณครูตั้งเป้าให้ต้อง (ย้ำว่าต้อง) ต้องมีจดหมายตอบกลับมา เราถึงจะได้คะแนนเต็มในวิชาภาษาไทย (เฉพาะบทเขียนจดหมาย) แต่เราก็มองว่ามันเป็นเรื่องตื่นเต้นนะ สนุกดี
1 อาทิตย์ผ่านไป
2 อาทิตย์ผ่านไป
3 อาทิตย์ผ่านไป
และในที่สุด มีจดหมายมาถึงเราแล้ว ซึ่งคุณครูประจำชั้นนั่นแหละ เป็นคนนำจดหมายมาให้เรา และไม่ลืมใส่คะแนนให้เป็นการเรียนที่สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี
เรานี่ยิ้มแก้มแทบฉีก วิ่งมาที่โต๊ะ ฉีกซองจดหมาย และเอามาอ่านอย่างใจจดใจจ่อ อยากจะรู้นัก คุณเลขที่19 จะเป็นยังไง
ถึงคุณเลขที่ ๑๙ (ชื่อเล่นเรา) โรงเรียน_______________
เราได้รับจดหมายของเธอแล้ว ยินดีที่จะตอบกลับ......
..............................................................
..............................................................
และไม่มีลืมบอกเราว่า ครั้งหน้า ส่งรูปถ่ายให้ด้วยนะ
หลังจากนั้นเราก็ส่งจดหมายกันไป กันมาอีกหลายฉบับ ส่วนมากก็จะคุยกันเรื่องเทศกาลของจังหวัดตัวเอง
การเรียนบ้าง ปิดเทอมบ้าง ของกินที่ชอบบ้าง
เป็นอย่างนี้อยู่ประมาณ2ปี
จากนั้น ต่างคนก็ต่างโตขึ้น มีอะไรต้องทำมากขึ้น ก็เลยลืมๆกันไปบ้าง
วันนี้เราเลยมาแชร์ และมาแอบถามเพื่อนๆว่ามีใครเคยได้เรียนเขียนจดหมายบ้างหรือเปล่า ? แชร์ให้ฟังบ้างสิ
ปล.จริงๆเราก็อยากเจอเพื่อนเลขที่19ของเราเหมือนกันนะ แต่ทำที่อยู่หายไปแล้ว