เงินเดือนแพทย์ ในพื้นที่กันดาร สธ.ให้สูงมาก ทำไมหมอไม่แย่งกันลงพื้นที่ ????

ผมขอคัดลอกจากเพจ แพทย์หญิงท่านหนึ่ง นะครับ
(รพช. หมายถึงรพ.ชุมชน คือรพ.อำเภอ นะครับ)

=== ทำไมแพทย์ใช้ทุนจึงลาออก? ===

"หมอครับ ทำไมแพทย์ใช้ทุนจึงลาออกกันมาก แถวบ้านผม (รพ.เล็กๆ ใน ตจว.) หมอเปลี่ยนใหม่ทุกปี เป็นเพราะหมอออกไปทำงานเอกชนกันหมดใช่ไหม"

===========================

ได้รับ inbox ฉบับหนึ่ง เป็นคำถามที่น่าสนใจค่ะ

ในฐานะที่(เคย)เป็นแพทย์ใช้ทุนและได้ออกไปทำงานในรพ.ชุมชนคนหนึ่ง ขออนุญาตสรุปปัญหาที่ตัวเองและเพื่อนๆ ได้เจอมาให้ฟังนะคะ

1. ปัญหาการรีเฟอร์เคส

การรีเฟอร์คือ การขอส่งต่อเคสผู้ป่วยหนักไปรพ. ที่มีศักยภาพมากกว่า หลายต่อหลายครั้งที่มีปัญหา เช่น ปลายทางไม่ยอมรับเคส อ้างเตียงเต็ม ให้ติดต่อ รพ. อื่นไปเรื่อยๆ ระหว่างนั้นคนไข้ก็ร่อแร่อยู่ในมือเรา (ซึ่งทำอะไรไปมากกว่านั้นไม่ได้) หรือบางครั้งก็อาจเจอคำพูดที่ไม่น่ารักจากแพทย์ปลายทาง จนบางครั้งคนรีเฟอร์ก็เสียกำลังใจ

2. เสี่ยงฟ้องร้อง

การทำงานของแพทย์ทุกวันนี้มีความเสี่ยงมากค่ะ โดยเฉพาะแพทย์ใช้ทุนจบใหม่ใน รพ.ขนาดเล็กที่มีทรัพยากรจำกัด หากวันไหนเจอเคสที่ยาก หรือมีปัญหาไม่สามารถรีเฟอร์ได้ หลายครั้งที่ไม่ใช่ความผิดของแพทย์ 100% แต่ต้องแบกรับความเสี่ยงเหมือนขาข้างหนึ่งอยู่ในคุก ญาติบางส่วนถูกยุให้ฟ้องร้องเพื่อเรียกเงินจาก รพ. ทั้งที่ไม่ผิดแต่ต้องรับผิดชอบจ่ายเงินเพื่อยุติปัญหา

3. อยากเรียนต่อ

แพทย์เมื่อจบ 6 ปีออกมาใช้ทุน ก็เป็นแค่แพทย์ทั่วไป ยังไม่มีความเชี่ยวชาญ แต่ต้องรักษาแทบทุกโรค ทุกแผนก หลายคนจึงอยากไปเรียนต่อ เพื่อลดความเสี่ยงที่จะโดนฟ้องร้อง หากเกิดภาวะแทรกซ้อนขึ้นซึ่งแพทย์ใช้ทุนอาจไม่มีความเชี่ยวชาญในเคสนั้นๆ มากพอ

4. ปัญหาภายใน รพ.

หลาย รพ. มีปัญหาการเงินจนไม่มีเงินจ่ายเบี้ยเลี้ยง , บาง รพ. มีปัญหาการถูกเอาเปรียบ หมอรุ่นพี่ทำงานน้อยกว่ารุ่นน้อง บางคนไม่ช่วยหารเวรแต่ออกไปรับเวรเอกชน บาง รพ. ผอ. ไม่ช่วยดูแลแพทย์รุ่นน้อง บางครั้งก็ออกนโยบายเพิ่มงานเพิ่มภาระให้แพทย์ต้องทำงานหนักขึ้น

5. ไกลบ้าน

ข้อนี้เดี่ยวๆ อาจไม่เท่าไหร่ค่ะ แต่เมื่อรวมกับปัญหาทั้งหมดที่กล่าวมา การต้องจากบ้านมาอยู่ต่างจังหวัดคนเดียว จะกลับบ้านไปดูแลครอบครัวทีหนึ่งต้องขับรถเป็นร้อยๆ กิโล (มีข่าวแพทย์ใช้ทุนประสบอุบัติเหตุจราจรแทบทุกปี) บางคนไกลมากจนต้องนั่งรถทัวร์หรือเครื่องบินกลับบ้าน

6. ปัญหาอื่นๆ

เช่น งานหนักพักผ่อนน้อย บางรพ. มีหมอ 2 คน เท่ากับอยู่เวรเดือนละ 15 วัน แทบไม่ได้ออกไปไหน , ปัญหาความกันดารของพื้นที่ , ปัญหาเรื่องเงินเดือน ที่ดูเหมือนจะได้เยอะ แต่จริงๆ ตกเบิกไปซะส่วนใหญ่ คือไม่ได้จ่ายตรงเวลาที่ควรได้ บางคนมีภาระที่บ้าน ต้องการเงินเพิ่ม ก็ออกไปทำเอกชน ฯลฯ

ส่วนที่ถามว่า หมอสมัยนี้เน้นไปทำเอกชนจริงหรือไม่?
บางส่วนก็เป็นเช่นนั้นจริงค่ะ แต่ก็มีหลายคนมากๆ ที่ออกจากระบบการใช้ทุนไปโดยมีเหตุผลต่างๆ ที่กล่าวมาเป็นตัวจุดประกาย

อยากเรียนให้ประชาชนทราบว่า
พวกเราส่วนมากตัดสินใจมาใช้ทุนกันด้วยความตั้งใจจริงๆ ไม่อยากให้มองว่าทุกคนลาออกเพราะต้องการเงินมากๆ หรือเพราะรักสบายค่ะ

-----------------------------------------------
สำหรับผมก็ตามนี้แหละครับ
แต่มีเพิ่มคือนักการเมืองท้องถิ่นนี่แหละครับ ตัวกร่างเลย
แล้วก็เรื่องอบต.พยายามจะเพิ่มยอดใบรับรองความพิการทั้งๆที่ไม่ตรงตามจริง
มันหลายๆเรื่องรวมกันเข้าก็ไม่ไหวเหมือนกัน

ชีวิตสโลวไลฟ์แบบรพช.นี่ชอบครับ สบาย
แต่ปัญหาหลายๆอย่างพอเทียบแล้วก็ไม่คุ้ม
บางทีมีหมอเหลือ 2 คนก็อยู่เวรกันคนละครึ่งเดือน
แล้วต้องตรวจทุกเคส ซึ่งบางแผนกเราก็ไม่ถนัด
ไปเรียนต่อดีกว่า จะได้ตรวจแค่เคสแผนกที่เราถนัดอย่างเดียว

อย่าบอกว่าอาชีพอื่นก็เจอเหมือนกันแค่นี้ทำไมบ่นนะครับ
เพราะอาชีพอื่นสามารถลาออกได้ ย้ายได้แต่ไม่มีใครว่า
พอหมอจะลาออกหรือจะย้ายบ้าง ทุกคนจะถามหาจรรยาบรรณทันที