สวัสดีครับ วันนี้ผมจะมา เล่าเหตุการณ์ที่ผม รู้สึกแย่ในชีวิต และผมไม่อยากให้ใครทำแบบผมอีกต่อไป เพราะการกระทำมันสูญเสียทุกๆอย่าง
ตอนเดือนมีนาที่ผ่านมา ผมรักผู้หญิงคนหนึ่งครับ ช่วงแรกที่เรารู้จักกัน ผมมีความสุขมาก เราทำอะไรด้วยกันมาตลอด กินข้าวดูหนังฟังเพลง อยู่ด้วยกัน เจอหน้าทุกวัน มันเป็นอะไรที่ผมมีความสุขมากที่สุด แล้วผมก็มารุ้ว่าเบื้องหลังเขามีแฟนเป็นทอม ชึ้งผมคิดว่าเขาจะจบกับทอมแล้ว ผมเชื่อใจเขามาตลอด แต่เหมือนยังมีการติดต่อกัน ผมรับรู้ตลอด ผมยอมรับว่าเจ็บ ผมยอมรับหลังจากที่ผมรุ้ว่ายังไม่ตัดขาดกับทอม ตอนนั้นผมหมดทุกอย่างเลยทำตัวแย่ลง ผมทำตัวงี่เง่าขึ้น เอาแต่ใจ ไม่ฟังอะไร แต่ผมรักเขา ผมยอมทุกอย่างพยายามอยุ่กับเขาเพื่อข้ามสิ่งที่เลวร้ายกับเขาไปให้ได้ ผมเคยอ้อนวอนเขาว่าอย่าทำแบบนี้อีกได้ไหม แต่ครั้งแล้วครั้งเล่าผมก็ยังเจอเขาแอบคุย ถึงขั้นแอบไปหากัน ไออ้อนวอนให้ทอมกลับมาทั้งๆที่คบกับผม จนผมยอมทุกอย่าง แม้ผมจะโดนเขาบอกกับทอมว่าผมเป็นแค่รุ่นน้องเข้ามาจีบ มาขอผมคบทั้งทอมทั้งผม ผมรู้สึกเจ็บมาตลอด ผมโดนเหวี่ยง โดนเป็นของตายก็ยอม แล้วผมก็โทรไปหาทางบ้านเขาเล่าความจริงที่ผมโดนและผมไม่เคยนึกว่าหลายๆเห็นการณ์เขาโกหกผมเยอะมาก และเขาก็เกลียดผมที่ผมไปเล่าทางบ้านเขา บล๊อกเฟสผมเกือบไปเกือบ6เดือน หลังจากที่เราไม่ได้คุยกัน ผมคิดถึงเขาตลอดเวลา รู้ว่าเขาไม่มีทางกลับมา แต่เวลาผมเห็นเขามากับทอมมันร็สึกเจ็บมาโดยตลอด แต่วันหนึ่งกลับเป็นผมที่ทำร้ายเขา หาเรื่องเขา วันนั้นผมมีปากเสียงกับเขาในมหาลัย ในช่วงเวลานั้น สภาพจิตใจผมมันหมด มันแย่ มันเก็บความที่ผมโดนเขาหลอก มาตลอดเวลา ผมกลับกลาย ตบหน้าเขา ผมรู้สึกแย่มาก ผมไม่เคยคิดที่จะทำร้ายเขาเลย แต่ในวันนั้นผมพลาดไปเพราะอารมผม ผมรับการกระทำไมไ่ด้ มันแย่ที่สุดในชีวิต จนเขาไปแจ้งความ เอาเรื่องมา เล่นผมถึงมหาลัย ผมยอมรับในสิ่งที่ผมกระทำ ผมอาจจะได้โดนไล่ออก แต่ผมก็ยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้น ผมไม่มีอะไรจะแก้ตัว ขอโทษจากใจ
แพรว เราไม่รู้ว่าแกจะเห็นข้อความนี้ไหม เรารู้สึกผิดต่อการกระทำที่ผ่านมา ยอมรับทุกอย่าง ตลอดเวลาที่ผ่านมา เรารักแกมาก มากจริงๆ เราไม่เคยลืมเทอได้เลย เราเคยวาดหวังว่าเราจะได้อยุ่ด้วยกัน ทำทุกอย่างด้วยใจ แต่ทำไมแพรวต้องทำนี้ทำไมเราไม่รักกันโดยที่ไม่มีทอม ทอมคนนั้นถึงขนาดไปมีคนอื่น ทำไมเราไม่จับมือกัน แต่แกไปอ้อนวอนให้ทอมกลับมา ทำไมเราไม่เจอกันก่อนที่จะเจอทอมชีวิตมันคงจะดีกว่านี้ การที่เราตบหน้าวันนั้น เรารู้สึกผิด ผิดจนไม่ให้อภัยตัวเอง มันรู้สึกแย่ แย่จริงๆ เรารู้ว่าแกคงจะเกลียดเรา เราไม่ขอให้แกกลับมารักเรา แต่อยากให้รู้ เรารักเทอมากจริงๆมันอาจจะไม่มีวันที่ได้กลับมาเหมือนเดิม ถึงครั้งนี้ถ้ามันถึงเราออกจากมหาลัย เราก็จะไม่โกดไม่เกลียด เพราะมันเป็นสิ่งที่เรากระทำด้วยตัวมันเอง แต่อยากจะให้แพรวรู้น่ะ เรารักแกมากจริงๆ ขอโทษที่ทำร้ายจิตใจ มาตลอดเวลาที่ผ่านมา ทุกสิ่งทุกอย่างเราเป็นยอมรับเพียงคนเดียว แต่แพรวรู้ไว้น่ะทุกครั้งที่เราอยุ่กับแกเรามีความสุขมากแค่ไหน วันที่แกแอบไปหาทอมโกหกเราตลอดเวลาที่ผ่านมา รู้ไหมเราต้องทนฝืนเจ็บปวดมากแค่ไหน เฝ้ารอว่าแกจะกลับมารักเรา แต่สุดท้าย เราทำผิด ทำร้ายมันทุกอย่าง สูญเสียทุกอย่าง ขอโทษจากใจจริง
รักแพรวเสมอ
ฝากเหตุการณ์นี้ไว้ด้วยน่ะครับ อย่าลงไม้ลงมือกับคนที่เรารักสุดท้ายมันไม่มีอะไรดีขึ้นมันสูญเสียทุกอย่าง มันคือบทเรียนราคาแพงในชีวิตของผม
ผมอาจจะโดนเขาหลอกผมทำร้ายจิตใจผม ต่อให้เขาร้ายแค่ไหนรักแค่ไหนก็ไม่ควรทำลงไม้ลงมือ สุดท้ายคนที่เสียใจที่สุดก็คือตัวเราเอง และไม่มีทางแก้ไขอะไรมันได้
สุดท้ายนี้ผมฝากให้เป็นบทเรียนและเป็นอุทาหรณ์ให้กับทุกๆคนที่เจอสถานการณ์นี้
ขอบคุณมากครับ
ความรักกลับกลายเป็นการไม้ลงมือ ผมไม่มีวันยกโทษในสิ่งที่ผมทำไว้
ตอนเดือนมีนาที่ผ่านมา ผมรักผู้หญิงคนหนึ่งครับ ช่วงแรกที่เรารู้จักกัน ผมมีความสุขมาก เราทำอะไรด้วยกันมาตลอด กินข้าวดูหนังฟังเพลง อยู่ด้วยกัน เจอหน้าทุกวัน มันเป็นอะไรที่ผมมีความสุขมากที่สุด แล้วผมก็มารุ้ว่าเบื้องหลังเขามีแฟนเป็นทอม ชึ้งผมคิดว่าเขาจะจบกับทอมแล้ว ผมเชื่อใจเขามาตลอด แต่เหมือนยังมีการติดต่อกัน ผมรับรู้ตลอด ผมยอมรับว่าเจ็บ ผมยอมรับหลังจากที่ผมรุ้ว่ายังไม่ตัดขาดกับทอม ตอนนั้นผมหมดทุกอย่างเลยทำตัวแย่ลง ผมทำตัวงี่เง่าขึ้น เอาแต่ใจ ไม่ฟังอะไร แต่ผมรักเขา ผมยอมทุกอย่างพยายามอยุ่กับเขาเพื่อข้ามสิ่งที่เลวร้ายกับเขาไปให้ได้ ผมเคยอ้อนวอนเขาว่าอย่าทำแบบนี้อีกได้ไหม แต่ครั้งแล้วครั้งเล่าผมก็ยังเจอเขาแอบคุย ถึงขั้นแอบไปหากัน ไออ้อนวอนให้ทอมกลับมาทั้งๆที่คบกับผม จนผมยอมทุกอย่าง แม้ผมจะโดนเขาบอกกับทอมว่าผมเป็นแค่รุ่นน้องเข้ามาจีบ มาขอผมคบทั้งทอมทั้งผม ผมรู้สึกเจ็บมาตลอด ผมโดนเหวี่ยง โดนเป็นของตายก็ยอม แล้วผมก็โทรไปหาทางบ้านเขาเล่าความจริงที่ผมโดนและผมไม่เคยนึกว่าหลายๆเห็นการณ์เขาโกหกผมเยอะมาก และเขาก็เกลียดผมที่ผมไปเล่าทางบ้านเขา บล๊อกเฟสผมเกือบไปเกือบ6เดือน หลังจากที่เราไม่ได้คุยกัน ผมคิดถึงเขาตลอดเวลา รู้ว่าเขาไม่มีทางกลับมา แต่เวลาผมเห็นเขามากับทอมมันร็สึกเจ็บมาโดยตลอด แต่วันหนึ่งกลับเป็นผมที่ทำร้ายเขา หาเรื่องเขา วันนั้นผมมีปากเสียงกับเขาในมหาลัย ในช่วงเวลานั้น สภาพจิตใจผมมันหมด มันแย่ มันเก็บความที่ผมโดนเขาหลอก มาตลอดเวลา ผมกลับกลาย ตบหน้าเขา ผมรู้สึกแย่มาก ผมไม่เคยคิดที่จะทำร้ายเขาเลย แต่ในวันนั้นผมพลาดไปเพราะอารมผม ผมรับการกระทำไมไ่ด้ มันแย่ที่สุดในชีวิต จนเขาไปแจ้งความ เอาเรื่องมา เล่นผมถึงมหาลัย ผมยอมรับในสิ่งที่ผมกระทำ ผมอาจจะได้โดนไล่ออก แต่ผมก็ยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้น ผมไม่มีอะไรจะแก้ตัว ขอโทษจากใจ
แพรว เราไม่รู้ว่าแกจะเห็นข้อความนี้ไหม เรารู้สึกผิดต่อการกระทำที่ผ่านมา ยอมรับทุกอย่าง ตลอดเวลาที่ผ่านมา เรารักแกมาก มากจริงๆ เราไม่เคยลืมเทอได้เลย เราเคยวาดหวังว่าเราจะได้อยุ่ด้วยกัน ทำทุกอย่างด้วยใจ แต่ทำไมแพรวต้องทำนี้ทำไมเราไม่รักกันโดยที่ไม่มีทอม ทอมคนนั้นถึงขนาดไปมีคนอื่น ทำไมเราไม่จับมือกัน แต่แกไปอ้อนวอนให้ทอมกลับมา ทำไมเราไม่เจอกันก่อนที่จะเจอทอมชีวิตมันคงจะดีกว่านี้ การที่เราตบหน้าวันนั้น เรารู้สึกผิด ผิดจนไม่ให้อภัยตัวเอง มันรู้สึกแย่ แย่จริงๆ เรารู้ว่าแกคงจะเกลียดเรา เราไม่ขอให้แกกลับมารักเรา แต่อยากให้รู้ เรารักเทอมากจริงๆมันอาจจะไม่มีวันที่ได้กลับมาเหมือนเดิม ถึงครั้งนี้ถ้ามันถึงเราออกจากมหาลัย เราก็จะไม่โกดไม่เกลียด เพราะมันเป็นสิ่งที่เรากระทำด้วยตัวมันเอง แต่อยากจะให้แพรวรู้น่ะ เรารักแกมากจริงๆ ขอโทษที่ทำร้ายจิตใจ มาตลอดเวลาที่ผ่านมา ทุกสิ่งทุกอย่างเราเป็นยอมรับเพียงคนเดียว แต่แพรวรู้ไว้น่ะทุกครั้งที่เราอยุ่กับแกเรามีความสุขมากแค่ไหน วันที่แกแอบไปหาทอมโกหกเราตลอดเวลาที่ผ่านมา รู้ไหมเราต้องทนฝืนเจ็บปวดมากแค่ไหน เฝ้ารอว่าแกจะกลับมารักเรา แต่สุดท้าย เราทำผิด ทำร้ายมันทุกอย่าง สูญเสียทุกอย่าง ขอโทษจากใจจริง
รักแพรวเสมอ
ฝากเหตุการณ์นี้ไว้ด้วยน่ะครับ อย่าลงไม้ลงมือกับคนที่เรารักสุดท้ายมันไม่มีอะไรดีขึ้นมันสูญเสียทุกอย่าง มันคือบทเรียนราคาแพงในชีวิตของผม
ผมอาจจะโดนเขาหลอกผมทำร้ายจิตใจผม ต่อให้เขาร้ายแค่ไหนรักแค่ไหนก็ไม่ควรทำลงไม้ลงมือ สุดท้ายคนที่เสียใจที่สุดก็คือตัวเราเอง และไม่มีทางแก้ไขอะไรมันได้
สุดท้ายนี้ผมฝากให้เป็นบทเรียนและเป็นอุทาหรณ์ให้กับทุกๆคนที่เจอสถานการณ์นี้
ขอบคุณมากครับ