สวัสดีครับ..ผมมีเพื่อนสนิทอยู่หนึ่งคนชื่อ เอ(นามสมมุติ) เราสองคนสนิทกันมาก ช่วงเปิดเทอมเเรกๆผมบอกกับเขาไปว่าผมเเอบชอบคนคนหนึ่ง...ชอบมากๆเเล้ว ไอเอมันก็รุ้ว่าผมชอบมากๆ ในเฟชผมเพ้อถึงเขาทุกวัน ผมเเอดเฟชเขาไปเเต่เราไม่เคยมีสิทธ์ได้คุยกันเลยได้เเต่คอยไลค์ให้กันเเละกัน แต่ก็รุ้สึกดีนะครับ555 สถานะเป็นเเบบนี้มาตลอด ไอเอมันก็ชอบเเซวอยู่ได้ จนผ่านไปห้าเดือนผมก็ยังเเอบมองเขาอยู่ห่างๆตลอกผมมีความสุขมากเวลาที่ได้เเอบมองเค้า
จ้าเดือนนที่ผ่านมา ช่วงหลังๆผมรู้สึกว่าไอเอมันเเปลกๆไป มันมีความลับกับผม ในโทรสับมันมันจะไม่ให้ผมเเตะเลยเเล้วมันก็พูดเกี่ยวกับคนนั้นคนที่ผมชอบอยูบ่อยขึ้น ซึ่งผมไม่ได้คิดอะไร วันหนึ่งมันคุยเฟชตอนที่ผมนั่งอยู่ข้างๆ ผมเขิลเเล้วเขิลอีก ผมก็ได้เเต่ถามว่าคุยกับใคร มันก็บอกผมว่า ไม่บอกกูยังไม่เเน่ใจรอให้กูเเน่ใจก่อนเเล้วกูจะบอกเอง ผมก็เซ้าซี่มันเเต่มันก็ไม่บอก ผมเลยนั่งเงียบไปซํกพักคิดอะไรเรื่อยเปื่อย เเล้วคิดขึ้นมาเลยถามไอเอไปว่า เอได้คุยกับมันบ้างมั้ยว่ะ(คนที่ผมชอบ) ไอเอหยุดซะงักเเล้วเงยหน้าจากจอโทรสับมามองหน้าผมสักพักมันถามผมว่า ทำไมถามกูเเบบนี้ ปล่าวกูถามเรื่อยเปื่อย จากเหตุการณ์นั้นทำให้ไอเอมันเงียบไปทั้งวันตกเย็นมามันก็เดินมาบอกผมว่า กูขอโทษกูคุยกับมัน(คนที่ผมชอบ)มาเดือนกว่าเเล้วว่ะ วินาทีนั้นผมเเบบปรี๊ดมาก เเต่ก็ฟังมันอธิบายต่อ มันบอกว่าคนนั้นทักมันมาก่อน เเล้วก็คุยกันมันบอกว่ามันอยากบอกผมตั้งนานเเล้วเเต่ไม่มีโอกาศมันบอกว่ามันไม่ได้คิดอะไรกับคนนั้น เเต่คนั้นต่างหากที่คิด ผมบอกไปว่าไม่เป็นรัยกูไม่โกรธหรอกถ้าจะคุยกันจะคบกันมันก็สิทธิ์ของเพราะเค้ายังไม่เป็นของกูกูไม่มีสิทธิ์ในตัวเค้าอยู๋เเล้ว มันก็บอกว่าขอโทษ ผมเองก็ได้เเต่บอกว่าไม่เป็นรัยๆๆผมไม่เครียด เรื่องเเค่นี้เอง เเต่รู้มั้ยตอนที่มันกลับไปน้ำตามันก็ไหล ออกมา
ถ้าทุกคนตกอยู่ในภาวะเเบบนี้ ผมอยากรุ้ว่าจะทำอะไรยังงัยต่อไป
ถ้าเพื่อนสนิทที่สุดของเราไปคุยกับคนที่เราเเอบชอบ เราควรทำยังงัยดี??
จ้าเดือนนที่ผ่านมา ช่วงหลังๆผมรู้สึกว่าไอเอมันเเปลกๆไป มันมีความลับกับผม ในโทรสับมันมันจะไม่ให้ผมเเตะเลยเเล้วมันก็พูดเกี่ยวกับคนนั้นคนที่ผมชอบอยูบ่อยขึ้น ซึ่งผมไม่ได้คิดอะไร วันหนึ่งมันคุยเฟชตอนที่ผมนั่งอยู่ข้างๆ ผมเขิลเเล้วเขิลอีก ผมก็ได้เเต่ถามว่าคุยกับใคร มันก็บอกผมว่า ไม่บอกกูยังไม่เเน่ใจรอให้กูเเน่ใจก่อนเเล้วกูจะบอกเอง ผมก็เซ้าซี่มันเเต่มันก็ไม่บอก ผมเลยนั่งเงียบไปซํกพักคิดอะไรเรื่อยเปื่อย เเล้วคิดขึ้นมาเลยถามไอเอไปว่า เอได้คุยกับมันบ้างมั้ยว่ะ(คนที่ผมชอบ) ไอเอหยุดซะงักเเล้วเงยหน้าจากจอโทรสับมามองหน้าผมสักพักมันถามผมว่า ทำไมถามกูเเบบนี้ ปล่าวกูถามเรื่อยเปื่อย จากเหตุการณ์นั้นทำให้ไอเอมันเงียบไปทั้งวันตกเย็นมามันก็เดินมาบอกผมว่า กูขอโทษกูคุยกับมัน(คนที่ผมชอบ)มาเดือนกว่าเเล้วว่ะ วินาทีนั้นผมเเบบปรี๊ดมาก เเต่ก็ฟังมันอธิบายต่อ มันบอกว่าคนนั้นทักมันมาก่อน เเล้วก็คุยกันมันบอกว่ามันอยากบอกผมตั้งนานเเล้วเเต่ไม่มีโอกาศมันบอกว่ามันไม่ได้คิดอะไรกับคนนั้น เเต่คนั้นต่างหากที่คิด ผมบอกไปว่าไม่เป็นรัยกูไม่โกรธหรอกถ้าจะคุยกันจะคบกันมันก็สิทธิ์ของเพราะเค้ายังไม่เป็นของกูกูไม่มีสิทธิ์ในตัวเค้าอยู๋เเล้ว มันก็บอกว่าขอโทษ ผมเองก็ได้เเต่บอกว่าไม่เป็นรัยๆๆผมไม่เครียด เรื่องเเค่นี้เอง เเต่รู้มั้ยตอนที่มันกลับไปน้ำตามันก็ไหล ออกมา
ถ้าทุกคนตกอยู่ในภาวะเเบบนี้ ผมอยากรุ้ว่าจะทำอะไรยังงัยต่อไป