ไม่รู้จะเริ่มยังไงดี ปัญหาทุกอย่างมันอยู่รอบๆ ตัวเรา เกลียดตัวเองที่ใจไม่แข็งพอ ในทุกๆ เรื่องงงงงง
เราแต่งงาน มาประมาณ 4 ปี ยังไม่มีลูก แรกๆ อยากมีแต่ไม่มีเอง ก่อนหน้านี้เราเคยมาระบายความในใจเรื่องความเจ้าชู้ของสามี
ขอเกริ่นให้ฟังนิดนึงแล้วกันนะค่ะ ช่วงเตรียมงานแต่ง แฟนก็นอกใจ แต่งานเตรียมไปแล้ว 90% จะล้มเลิกก็กลัวพ่อแม่เสียใจ และเขาขอโอกาส
แต่งไปได้สัก 1 ปี แฟนก็นอกใจอีกโดยผู้หญิงคนนี้โกหกว่าท้องกับแฟนด้วย สุดท้ายด้วยความร้ายกาจของนาง ก็แพ้ภัยตัวเอง เราก็ให้โอกาสสามี
แต่เมื่อปีกว่าๆ ที่ผ่านมา แฟนก็นอกใจอีก ไปคบกับแฟนเก่าสมัยที่จะมาเจอดิฉัน เธอคนนี้ก็ทำงานดี คุยกับเราเหมือนว่าตัวเธอผิด ขอโทษที่ทำให้ครอบครัเราต้องมีปัญหา ต่อไปเธอจะไม่มายิ่งอีก ตอนนี้เราไม่ไหวกับแฟนแล้วคิดว่า คงเป็นสันดานที่เลิกเจ้าชู้ไม่ได้ เราต่อว่าผู้หญิง และ สามี ไปกับผู้หญิงคนนั้น ว่าไม่ต้องมายุ่งกับเราอีก คำพูดที่เราว่าสามีนางพูดเข้าอกเข้าใจ แต่เอาไปพูดอีกอย่างกับสามีเราในทางร้าย สามีเราไม่ยอมเลิกกับเรา คอยตาม มาเฝ้าเรา พูดขอโอกาสว่าเข้าใจทุกอย่างแล้วว่า ใครคือคู่ชีวิตเขา (แต่พอทะเลาะกันทีไรจะเอาคำพูดที่เราว่าไปกับผู้หญิงคนนั้นว่าเราพูดลับหลังเขา)
จากเหตุการณ์ที่เราเจอมา ทุกๆ ครั้ง ทำให้เราถอยความรู้สึกของเราจากสามีมาทีละนิด จนถึงทุกวันนี้ เรามีความสุขกับการนอนคนเดียวในห้องโดยไม่มีสามี ไม่อยากมี sex กับเขามันเป็นการฝื่นใจ สามีทำอะไรก็ไม่เข้าตา พูดจาไม่เข้าหูเราตลอด แต่เราไม่กล้าพูดตรงๆ กลัวเขาเสียใจ
เขาเคยพูดกับเราว่าเขารู้สึกได้ว่า เราหมางเมินเขา หน้าตาไม่มีความสุขเลยที่อยู่กับเขา เขาเคยไปแอบมองเราเวลาเราอยู่กับเพื่อนดูเรามีมีความสุขมากๆ เพราะเราเป็น เฟรนลี่มากๆ เป็นผู้หญิงตลกๆ ชอบแซว ชอบแหย่ๆ แต่ทุกวันนี้ เราไม่ได้เป็นคนแบบนั้นแล้ว ตอนที่อยู่กับเขา
นิสัยส่วนตัวแฟนเรา เชื่อมั่นในสิ่งที่ตัวเองทำ กูไม่ผิด ขี้หึง ห้ามเราเที่ยวโดยไม่มีเขา อารมณ์ร้อน รุนแรง โวยวาย (จนคิดว่าเขาเป็นโรคหลงตัวเอง) เราพยายามทำใจให้ร่มๆ ว่าเขาป่วยมั้ง แต่โดยนิสัยเหล่านี้แต่ก่อนเราพอจะรับได้ไง แต่ตอนนี้มันกลายเป็นไม่ชอบอย่างแรง เพราะเราคงหมดใจแล้ว (แต่สาบานได้เลยว่าเราไม่ได้มีใคร) แต่แฟนจะกล่าวหาเราว่าที่ เราเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ คือมีคนใหม่
ทุกวันนี้เลยกลายเป้นว่าอยู่กันอย่างมีแต่ปัญหา มีเรื่องทะเลาะกันตลอด เราควรทำอย่างไรดี เครียด
พูดไม่ออก บอกไม่ถูก ควรทำอย่างไรต่อดี
เราแต่งงาน มาประมาณ 4 ปี ยังไม่มีลูก แรกๆ อยากมีแต่ไม่มีเอง ก่อนหน้านี้เราเคยมาระบายความในใจเรื่องความเจ้าชู้ของสามี
ขอเกริ่นให้ฟังนิดนึงแล้วกันนะค่ะ ช่วงเตรียมงานแต่ง แฟนก็นอกใจ แต่งานเตรียมไปแล้ว 90% จะล้มเลิกก็กลัวพ่อแม่เสียใจ และเขาขอโอกาส
แต่งไปได้สัก 1 ปี แฟนก็นอกใจอีกโดยผู้หญิงคนนี้โกหกว่าท้องกับแฟนด้วย สุดท้ายด้วยความร้ายกาจของนาง ก็แพ้ภัยตัวเอง เราก็ให้โอกาสสามี
แต่เมื่อปีกว่าๆ ที่ผ่านมา แฟนก็นอกใจอีก ไปคบกับแฟนเก่าสมัยที่จะมาเจอดิฉัน เธอคนนี้ก็ทำงานดี คุยกับเราเหมือนว่าตัวเธอผิด ขอโทษที่ทำให้ครอบครัเราต้องมีปัญหา ต่อไปเธอจะไม่มายิ่งอีก ตอนนี้เราไม่ไหวกับแฟนแล้วคิดว่า คงเป็นสันดานที่เลิกเจ้าชู้ไม่ได้ เราต่อว่าผู้หญิง และ สามี ไปกับผู้หญิงคนนั้น ว่าไม่ต้องมายุ่งกับเราอีก คำพูดที่เราว่าสามีนางพูดเข้าอกเข้าใจ แต่เอาไปพูดอีกอย่างกับสามีเราในทางร้าย สามีเราไม่ยอมเลิกกับเรา คอยตาม มาเฝ้าเรา พูดขอโอกาสว่าเข้าใจทุกอย่างแล้วว่า ใครคือคู่ชีวิตเขา (แต่พอทะเลาะกันทีไรจะเอาคำพูดที่เราว่าไปกับผู้หญิงคนนั้นว่าเราพูดลับหลังเขา)
จากเหตุการณ์ที่เราเจอมา ทุกๆ ครั้ง ทำให้เราถอยความรู้สึกของเราจากสามีมาทีละนิด จนถึงทุกวันนี้ เรามีความสุขกับการนอนคนเดียวในห้องโดยไม่มีสามี ไม่อยากมี sex กับเขามันเป็นการฝื่นใจ สามีทำอะไรก็ไม่เข้าตา พูดจาไม่เข้าหูเราตลอด แต่เราไม่กล้าพูดตรงๆ กลัวเขาเสียใจ
เขาเคยพูดกับเราว่าเขารู้สึกได้ว่า เราหมางเมินเขา หน้าตาไม่มีความสุขเลยที่อยู่กับเขา เขาเคยไปแอบมองเราเวลาเราอยู่กับเพื่อนดูเรามีมีความสุขมากๆ เพราะเราเป็น เฟรนลี่มากๆ เป็นผู้หญิงตลกๆ ชอบแซว ชอบแหย่ๆ แต่ทุกวันนี้ เราไม่ได้เป็นคนแบบนั้นแล้ว ตอนที่อยู่กับเขา
นิสัยส่วนตัวแฟนเรา เชื่อมั่นในสิ่งที่ตัวเองทำ กูไม่ผิด ขี้หึง ห้ามเราเที่ยวโดยไม่มีเขา อารมณ์ร้อน รุนแรง โวยวาย (จนคิดว่าเขาเป็นโรคหลงตัวเอง) เราพยายามทำใจให้ร่มๆ ว่าเขาป่วยมั้ง แต่โดยนิสัยเหล่านี้แต่ก่อนเราพอจะรับได้ไง แต่ตอนนี้มันกลายเป็นไม่ชอบอย่างแรง เพราะเราคงหมดใจแล้ว (แต่สาบานได้เลยว่าเราไม่ได้มีใคร) แต่แฟนจะกล่าวหาเราว่าที่ เราเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ คือมีคนใหม่
ทุกวันนี้เลยกลายเป้นว่าอยู่กันอย่างมีแต่ปัญหา มีเรื่องทะเลาะกันตลอด เราควรทำอย่างไรดี เครียด