เคยคิดจะก้าวออกมาจากชีวิตเขาด้วยเหตุผลนี้ไหมครับ ในใจเราก็คิดนะว่าเขาอาจจะมีใครไปแล้ว นอกใจเราไปแล้ว แต่เราแค่จับไม่ได้ สุดท้ายที่เจอกับตัวคือ เหมือนสิ่งของ ไม่ถาม ไม่ทัก ไม่ตอบ มีความสุขกับการอยู่คนเดียวอัพรูปกับเพื่อนต่างๆนาๆ เขาอยู่ได้แต่เราอยู่ไม่ได้ เดือดร้อนเพราะเรายังรักเขามาก ไม่กล้าตัดใจ เพราะทุกครั้งที่ตัดใจ เราจะมานั่งงมหาความผิดของตนเอง ใช้คำว่า"งม" ผมมิอาจหาข้ออะไรได้ที่จะมาเกลียดเขา เพราะเขา แค่ไม่สนใจผม "แต่มันกลับทำให้เราคิดไปว่าเขามีคนอื่น หรือเขาอาจจะหมดรักเราแล้ว" มันส่งผลต่อการดำเนินชีวิตประจำวันนะครับ เป็นยังงี้มาหลายเดือน แต่ถ้านับกับสิ่งที่ผมทนหลายๆอย่างก็จะครบ 1 ปีละ มองกระจกแล้วพูดกับตัวเองว่า ทนได้ยังไงวะ? ผมควรจะทำไงดีครับ พูดแรงๆว่าเลิกก็กลัวจะจบไม่สวย ถอยหลังลงคลองตามเดิม อยู่ต่อไปก็ทนแบบของตาย เราจะมองใครใหม่ก็ไม่ได้ เขาก็ไม่ชัดเจนกับเราอีก
คิดยังไงกับการที่ไม่โดนใส่ใจหรือสนใจเลย