สวัสดีคะ เข้าเรื่องเลยนะคะ
ขอใช้แทนตัวเองว่าเรา แล้วแทนตัวเค้าว่า K นะคะ
คือเรากับK รู้จักกันตั้งแต่มัธยมต้นคะ เราอยู่ม.3 K อยู่ ม.2 คะ แต่เรามาสนิทกันเริ่มคุยๆกันตอนเราอยู่ม.4คะ เราเป็นคนที่ไปชอบ Kก่อน จีบก่อน แล้วก็เป็นคนขอคบด้วยคะ (ดูแรดๆเนอะ อิอิ). จากนั้นเราก็เป็นแฟนกันคะ ตอนที่เราคบกันนั้นมันดีมากเลยคะ ดีมากๆ เค้าเป็นคนดีมากๆ มีทะเลาะกันบ้างนิดหน่อย คบกันมาได้ 2ปีเกือบครึ่งคะ แล้วเราก็เลิกกัน (เราเป็นคนบอกเลิกเองคะ) เลิกกันทั้งๆที่ยังรักนะคะ เพราะตอนนั้นเราเตรียมตัวเข้ามหาวิทยาลัย ช่วงเมษาอะคะ ตอนนั้นยังไม่ได้ที่เรียนเลยเครียดมากๆ ตอนนั้นเราไม่ค่อยได้เจอกันคะ แต่ก็คุยกันนะคะ แต่พอคนเราอยู่ห่างกันมันก็มักจะระแวงกันใช่มั้ยคะ นั้นละคะ เราเริ่มทะเลาะกันสุดท้ายก็เลิกกันเพราะความไม่เข้าใจกันแล้วก็เรื่องหล่ยๆอย่างด้วยคะ หลังจากนั้น เค้าก็ง้อนะคะ แต่เราถือทิฐิไง บอกตัวเองว่าไม่กลับไปๆ จนเราได้มหาวิทยาลัยคะ เราได้เรียนที่มหาวิทยาลัยติดทะเลที่มีลูกระนาดและต้นมะพร้าวเยอะที่สุด 55555555 (ไม่รู้เลยเน้อะ) ช่วงนั้นก็ยุ่งๆกับการรับน้อง เลยลืมเรื่องKไปบ้าง
พอเข้ามหาวิทยาลัย ก็มีคนเข้ามาจีบบ้าง มีคนคุยบ้าง เราไปแอบชอบเค้าบ้าง แต่สุดท้ายเราก็ไม่ได้คบใครคะ โสดมาเกือบๆ2ปีคะ ตอนนี้เราอยู่ปี2 คณะที่คนเยอะเป็นอันดับ2ของมหาลัยแต่ไม่มีตึกเรียน (ตึกสร้างใกล้เสร็จละ) แต่ระหว่างที่เราเลิกกับKเราก็คุยๆกันบ้างนะคะ คุยแบบไม่ใช่เพื่อนคะ มีเขินๆแต่ไม่ได้อะไรกัน จนสุดท้าย เราทนไม่ไหวคะ เราจึงขอเค้าคืนดีคะ ซึ่งเค้าก็ตกลง อ๊ายยยยย เราจึงกลับมาเป็นแฟนกันอีกครั้งคะ เมื่อคืน (2/12/15) เราก็คุยๆกันถามกันไปเรื่อย เพราะเลิกกันไปนานอะไรๆมันก็เปลี่ยนคะ แต่พอตื่นเช้ามาวันนี้ (3/12/15) เรากลับบอกเค้าว่าขอกลับไปเป็นแค่เพื่อนคะ !!!!!!
เพราะว่าเราโสดมานานน เราจึงรู้สึกแปลกๆ คือเราหวงความโสดคะ คือเรามีอิสระทุกๆอย่างแต่พอกลับไปคบกับ อิสระเราจะถูกจำกัดคะ แล้วอีกอย่าง คนเป็นแฟนกันมันก็จะมีอารมณ์..... เห้ยยย!!!
อารมณ์หึงหวงคะ อย่าคิดมาก 5555555 มันก็ต้องมี หึง หวง งี่เง่า งอแง ใส่กันเป็นธรรมดา แต่ตอนนี้เราไม่ได้คิดแบบนั้นอะคะ เราคิดว่าเราเริ่มโตแล้ว ไม่อยากมีอารมณ์แบบนั้น ไม่อยากมานั่งร้องไห้เพราะเค้าไม่ตอบไลน์หรือหายไปนานๆ ไม่อยากเป็นแบบนั้นอะคะ มันดูอ่อนแอ มันดูแย่ ทั้งๆที่ปกติเราก็อยู่ด้วยตัวเองได้ เราก็อธิบายให้เค้าเข้าใจนะคะ แต่พอเราเลิกกันแล้ว ประมาณบ่าย 3. เราก็มานั่งคิดคะ คิดถึง แปลกๆ คือเราอยากมีเค้าคะ ไม่อยากปล่อยเค้าไป แต่ก็อยากมีอิสระ หรือไม่เราปล่อยเค้าแต่ไม่อยากให้เค้ามีใคร เราเห็นแก่ตัวใช่มั้ยคะ ใช้คะเรายอมรับ ตอนนี้เราเลยไม่รู้จะทำยังไงแล้วคะ เรามีกำแพง เราสร้างกำแพงขึ้นมาแล้วเราพังกำแพงนั้นลงไม่ได้อะคะ แต่ตอนนี้เราเสียใจคะ เราเกลียดตัวเอง เราเกลียดตรรกะบ้าๆของตัวเอง เราเกลียดความรู้สึกแบบนี้ เราสับสนมากคะ เราไม่รู้จะทำยังไงดี เราจะทำยังไงดีคะ เราจะกลับไปหรือเป็นแบบนี้ต่อไปดี ขอบคุณล่างหน้านะคะ
ปล.เราอยู่ชล Kอยู่กรุงเทพคะตอนนี้
ปล2. ด่าได้นะคะแต่อย่าแรง ^^
ปล3. กระทู้จะงงๆนะคะมีผิดบ้างถูกบ้าง พิมในโทรศัพท์คะ แล้วพึ่งหัดตั้งกระทู้ ผิดพลาดยังไงต้องขออภัยด้วยนะคะ
ใครเคยเกลียดตัวเองบ้างคะ??? เราเกลียดหัวใจตัวเองคะ
ขอใช้แทนตัวเองว่าเรา แล้วแทนตัวเค้าว่า K นะคะ
คือเรากับK รู้จักกันตั้งแต่มัธยมต้นคะ เราอยู่ม.3 K อยู่ ม.2 คะ แต่เรามาสนิทกันเริ่มคุยๆกันตอนเราอยู่ม.4คะ เราเป็นคนที่ไปชอบ Kก่อน จีบก่อน แล้วก็เป็นคนขอคบด้วยคะ (ดูแรดๆเนอะ อิอิ). จากนั้นเราก็เป็นแฟนกันคะ ตอนที่เราคบกันนั้นมันดีมากเลยคะ ดีมากๆ เค้าเป็นคนดีมากๆ มีทะเลาะกันบ้างนิดหน่อย คบกันมาได้ 2ปีเกือบครึ่งคะ แล้วเราก็เลิกกัน (เราเป็นคนบอกเลิกเองคะ) เลิกกันทั้งๆที่ยังรักนะคะ เพราะตอนนั้นเราเตรียมตัวเข้ามหาวิทยาลัย ช่วงเมษาอะคะ ตอนนั้นยังไม่ได้ที่เรียนเลยเครียดมากๆ ตอนนั้นเราไม่ค่อยได้เจอกันคะ แต่ก็คุยกันนะคะ แต่พอคนเราอยู่ห่างกันมันก็มักจะระแวงกันใช่มั้ยคะ นั้นละคะ เราเริ่มทะเลาะกันสุดท้ายก็เลิกกันเพราะความไม่เข้าใจกันแล้วก็เรื่องหล่ยๆอย่างด้วยคะ หลังจากนั้น เค้าก็ง้อนะคะ แต่เราถือทิฐิไง บอกตัวเองว่าไม่กลับไปๆ จนเราได้มหาวิทยาลัยคะ เราได้เรียนที่มหาวิทยาลัยติดทะเลที่มีลูกระนาดและต้นมะพร้าวเยอะที่สุด 55555555 (ไม่รู้เลยเน้อะ) ช่วงนั้นก็ยุ่งๆกับการรับน้อง เลยลืมเรื่องKไปบ้าง
พอเข้ามหาวิทยาลัย ก็มีคนเข้ามาจีบบ้าง มีคนคุยบ้าง เราไปแอบชอบเค้าบ้าง แต่สุดท้ายเราก็ไม่ได้คบใครคะ โสดมาเกือบๆ2ปีคะ ตอนนี้เราอยู่ปี2 คณะที่คนเยอะเป็นอันดับ2ของมหาลัยแต่ไม่มีตึกเรียน (ตึกสร้างใกล้เสร็จละ) แต่ระหว่างที่เราเลิกกับKเราก็คุยๆกันบ้างนะคะ คุยแบบไม่ใช่เพื่อนคะ มีเขินๆแต่ไม่ได้อะไรกัน จนสุดท้าย เราทนไม่ไหวคะ เราจึงขอเค้าคืนดีคะ ซึ่งเค้าก็ตกลง อ๊ายยยยย เราจึงกลับมาเป็นแฟนกันอีกครั้งคะ เมื่อคืน (2/12/15) เราก็คุยๆกันถามกันไปเรื่อย เพราะเลิกกันไปนานอะไรๆมันก็เปลี่ยนคะ แต่พอตื่นเช้ามาวันนี้ (3/12/15) เรากลับบอกเค้าว่าขอกลับไปเป็นแค่เพื่อนคะ !!!!!!
เพราะว่าเราโสดมานานน เราจึงรู้สึกแปลกๆ คือเราหวงความโสดคะ คือเรามีอิสระทุกๆอย่างแต่พอกลับไปคบกับ อิสระเราจะถูกจำกัดคะ แล้วอีกอย่าง คนเป็นแฟนกันมันก็จะมีอารมณ์..... เห้ยยย!!!
อารมณ์หึงหวงคะ อย่าคิดมาก 5555555 มันก็ต้องมี หึง หวง งี่เง่า งอแง ใส่กันเป็นธรรมดา แต่ตอนนี้เราไม่ได้คิดแบบนั้นอะคะ เราคิดว่าเราเริ่มโตแล้ว ไม่อยากมีอารมณ์แบบนั้น ไม่อยากมานั่งร้องไห้เพราะเค้าไม่ตอบไลน์หรือหายไปนานๆ ไม่อยากเป็นแบบนั้นอะคะ มันดูอ่อนแอ มันดูแย่ ทั้งๆที่ปกติเราก็อยู่ด้วยตัวเองได้ เราก็อธิบายให้เค้าเข้าใจนะคะ แต่พอเราเลิกกันแล้ว ประมาณบ่าย 3. เราก็มานั่งคิดคะ คิดถึง แปลกๆ คือเราอยากมีเค้าคะ ไม่อยากปล่อยเค้าไป แต่ก็อยากมีอิสระ หรือไม่เราปล่อยเค้าแต่ไม่อยากให้เค้ามีใคร เราเห็นแก่ตัวใช่มั้ยคะ ใช้คะเรายอมรับ ตอนนี้เราเลยไม่รู้จะทำยังไงแล้วคะ เรามีกำแพง เราสร้างกำแพงขึ้นมาแล้วเราพังกำแพงนั้นลงไม่ได้อะคะ แต่ตอนนี้เราเสียใจคะ เราเกลียดตัวเอง เราเกลียดตรรกะบ้าๆของตัวเอง เราเกลียดความรู้สึกแบบนี้ เราสับสนมากคะ เราไม่รู้จะทำยังไงดี เราจะทำยังไงดีคะ เราจะกลับไปหรือเป็นแบบนี้ต่อไปดี ขอบคุณล่างหน้านะคะ
ปล.เราอยู่ชล Kอยู่กรุงเทพคะตอนนี้
ปล2. ด่าได้นะคะแต่อย่าแรง ^^
ปล3. กระทู้จะงงๆนะคะมีผิดบ้างถูกบ้าง พิมในโทรศัพท์คะ แล้วพึ่งหัดตั้งกระทู้ ผิดพลาดยังไงต้องขออภัยด้วยนะคะ