เชื่อว่าทุกคนต้องเคยเป็นแบบเรา

เรามีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่งคะ เราสองคนรักกันมาก ไปไหนไปกัน รู้ใจกันมาก  เวลาจะไปทำรายงานที่บ้านเพื่อนในกลุ่ม เราสองคนก็ไปด้วยกันกลับด้วยกันคะ เล่นอะไรก็เล่นด้วยกัน เอาง่ายๆคือสนิทกันมากคะ เพื่อนเราชื่อเฟิน(นามสมมุติ) คือช่วงเปิดเทอม2มาคะ เรามีงานกีฬาสี แล้วพวกเราต้องขึ้นสแตนคะ ต้องซ้อม เรากับเฟินก็ไปซ้อมกันทุกวันคะ ส่วนมากพี่สแตนจะเป็นพี่ม.5คะ คือเรากับเฟินมักชอบรุ่นพี่ม.ปลายคะ เราก็ชอบพี่คนหนึ่งเป็นพี่คนทำสแตน ไม่ค่อยได้เจอบ่อย แต่เฟินชอบพี่ที่สอนแฮนด์บอลคะ(คือเราเป็นนักกีฬาแฮนด์บอล)เฟินชอบพี่เขามาก เวลาเจอก็จะแบบมีความสุขมาก ยิ้มได้ เวลาเฟินเศร้าเราพูดชื่อพี่เอ(นามสมมุติ)เฟินก็จะเขินหน้าแดง และ มีความสุขมากคะคือเราเป็นคนเข้ากับคนง่าย เข้ากับพี่ๆได้ดี เราก็มีถามๆพี่คนอื่นคะ ว่าพี่เอมีแฟนรึยัง? อะไรประมาณนี้คะ คือเฟินเป็นคนที่ชอบใครก็ไม่กล้าเข้าหา ไม่ค่อยเข้ากับพี่ๆสักเท่าไหร่ วันนั้นซ้อมขึ้นสแตน พอเราซ้อมเสร็จ พี่ๆก็ให้พวกเรานั่งพักคะ พี่ๆก็เปิดเพลงให้ฟัง ตอนแรกจะหลับคะ ไม่อยากสนใจอะไรทั้งสิ้น เหนื่อยมาก แต่ๆๆๆ อยู่ดีๆพี่เอเดินออกมาจากหลังสแตนแล้วร้องเพลงคะ เรานี้ไม่หลับเลยคะ เราขยับไปหาเฟินคะแล้วก็แซวเฟิน แอบมโนเรื่องเฟินกับพี่เอคะ พอพี่เอร้องเพลงเสร็จ เราคิดแผนออก เราเลยลงสแตนแล้ววิ่งไปหาพี่เอหลังสแตน แล้วบอกพี่เอว่าเพื่อนเราอยากกินขนม เอาไปให้หน่อยได้ไหม? ดีคะที่พี่เอใจดี เขาตกลงแล้วไปหยิบขนมมา แล้วเราก็บอกให้พี่เอ เอาไปให้เฟินคะ ตอนนั้นเฟินเล่นโทรศัพท์ไม่สนใครเลย พอดีพี่เอเดินเข้าไปใกล้ๆเฟิน เฟินก็เงยหน้าขึ้นมา พี่เอเอาขนมให้เฟินคะ แล้วร้องเพลงด้วย (เพลงแค่คุณ)>< เราเห็นล่ะฟินแทน เฟินเขินมากคะ หน้าแดงมาก มือไม้สั่นไปหมด555 ขนมที่พี่เอให้เฟินไม่กินเลยคะ แถมไม่ให้มีลายมือใครติดนอกจากเฟินกับพี่เอเลยคะ5555 จากนั้นเราก็เจอกันทุกเช้าทุกเย็น มีวันหนึ่งคะ เรารู้ว่าพี่เอแข่งบาส เราเลยชวนเฟินไปดูเฟินเขาก็ตอบตกลงคะ พอเราไปที่สนามบาส เราก็เห็นพี่เอนั่งอยู่เราก็เขาไปทักทาย สวัสดีตามมารยาท เรารู้ว่าเฟินชอบพี่เอ เราเลยขยับเว้นที่ข้างๆให้เฟินนั่งข้างพี่เอคะ แต่เฟินเขินเลยไม่นั่นก็เลยให้เรานั่งแทน อยู่ดีๆเราก็นึกแผนออกอีกแล้ว เราเลยหันไปหาเฟินแล้วพูดว่า
เรา:เฟินๆ ขอยืมโทรศัพท์หน่อย😊
เฟิน:เอาไปทำไม???
เรา:เหอะน่า เอามาเหอะ เดี๋ยวแกรจะฟินมากบอกเลย
เฟิน:ไม่เอา ของแกก็มีจะเอาไปทำไร?
เรา:ไม่เอาก็ได้.
เราก็เลยหันไปหาพี่เอแทนคะ
เรา:พี่เอๆ
พี่เอ:ห้ะ??
เรา:ขอไลน์หน่อยดิ(พร้อมยื่นโทรศัพท์เราให้)
พี่เอก็ใส่ไอดีไลน์ให้คะ เราเลยเอาไปให้เฟินดู เฟินเขินมาก เฟินบอกให้เราแคปไอดีแล้วส่งให้เฟินคะ คืนนั้นเราก็ทักไลน์พี่เอไป
เรา:พี่เอ
พี่เอ:มีไร??
เรา:เพื่อนเราชอบพี่อ่ะ
พี่เอ:เฮ้ย จริงดิ คนไหน?
เรา:เมื่อเช้าคนที่ให้เอาขนมไปให้อ่ะ
พี่เอ:บอกชื่อมาดิ
เรา:เฟิน
เรา:พี่ทำดีๆกับมันหน่อย ดูแลมันหน่อย ทำไรให้มันบ่อยๆ
พี่เอ:บ้า ทำแบบนั้นเขาเรียกให้ความหวังชัดๆ
เรา:อื้อๆ
อีกวันเราขึ้นสแตนอีกแล้วคะ พี่เอก็ร้องเพลงเหมือนเดิม แต่พี่เอร้องเพลงอยู่ดีๆ พี่เอก็ไปขอจับมือเฟินคะ เฟินให้จับแบบเขินๆ เฟินมีความสุขมากคะ ทั้งวัน เราก็เห็นเพื่อนมีความสุขเราก็มีความสุข  หลังจากกีฬาสีจบไปเราก็เจอกันที่โรงอาหารคะ เฟินเจอพี่เอแล้วเฟินเขิลมากคะ แต่เราเฉยๆ แต่อยู่ดีๆพี่เอก็เดินเขามาข้างหลังเราแล้วเตะเราเบาๆ เราก็โกรธเลยเตะคืน เรากับพี่ออก็เลยเล่นกันคะ เฟินเห็นเฟินก็ทำหน้าไม่ค่อยพอใจ จากนั้นเฟินก็เริ่มห่างๆ ไม่ค่อยคุยกับเราคะ เราคุยกันแค่2-3คำ  วันนั้นมีเรื่องนอดหน่อย เราเลยไปบอกในกลุ่มเพื่อนคะ อยู่ดีๆเฟินก็ลบเราออกจากกลุ่ม เราเสียใจมากคะ เราร้องไห้เลย จากที่เราไปซ้อมบาสด้วยกัน เฟินก็ไม่ไป วันหนึ่งคะ เฟินหันมาถามเรา
เฟิน:เฮ้ย แก
เรา:อื้ม ว่าไง
เฟิน:ถ้าแกชอบคนๆหนึ่งอยู่แล้วมีคนมายุ่งแกจะชอบป่ะ
เรา:ไม่ชอบอ่ะ
เฟิน:เออ กูก็ไม่ชอบ
แล้วเฟอนก็เดินไปเลยคะ ทำให้เพื่อนๆในกลุ่มเดียวกันพาลเกลียดเราไปด้วยคะ เป็นแบบนี้อยู่ประมาณ2-3วัน เราก็เห็นสเตตัสเฟินคะ เฟินโพสว่า"อย่ายุ่งกับคนทีเพื่อนชอบ"คือเราตกใจมาก เราอยากจะคุยกับเฟิน แต่เฟินหนีเราตลอด แทบไม่มองหน้าเราเลย คือเราจะทำจะช่วยให้เฟินกับพี่เอสมหวังคะ แต่เอกลับเข้าใจผิดซะงั้น หาว่าเราชอบพี่เอ เราปวดหัวมากคะ ไม่รู้จะคุยกับเฟอนยังไงดี หน้าเราเฟอนแทบไม่มอง เราจะทำให้เฟินเข้าใจยังไงดี ใครเคยเจอแบบนี้ช่วยแนะนำหน่อยคะ กลุ้มใจมากคะ