คือเรื่องมันเป็นอย่างนี้ ทุกคนในที่นี้ก็ทราบกันดีอยู่แล้วว่าดิฉันเป็นคนไม่ปกติไม่สมบรูณ์ค่ะจนแม่เอาลูกตัวเองไปประจานกับคนนู่นคนนี่
ว่าลูกตัวเองไม่ปกติไม่สมบรูณ์ค่ะ ดิฉันเป็นคนช้าและร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง และฉันก็ไม่ชอบกีฬา ฉันเกลียดกีฬาค่ะเหตุผลที่เกลียดก็คือ
ตอนที่ดิฉัอยู่ชั้นป.3 และเป็นตอนเย็นกำลังจะเดินกลับบ้านกับน้า ระหว่างเดินทางกลับมีลูกบอลลอยเข้ามาโดนหัวดิฉัน
ดิฉันเจ็บค่ะ แล้วช่วงไหนไม่รู้ดิฉันจำมันไม่ได้ค่ะรู้แต่ว่าถูกคุณพ่อแม่บังคับให้ออกกำลังกาย กีฬาอย่างหนัก ซึ่งกีฬานั่นก็คือบาส
ซึ่งดิฉันกลัวลูกบอลค่ะ ถ้าไม่ทำแม่ก็กลายเป็นปีศาจทันที ดิฉันต้องทำทั้งทีดิฉันกลัวลูกบอลค่ะนั่นแหละค่ะคือเหตุผลที่ดิฉันเกลียดกีฬาค่ะ
ตั้งแต่เล็กจนโตดิฉันไม่เคยออกกำลังกายสักนิดค่ะ แม้ปัจจุบันนี้ดิฉันอายุ 30 ปี แต่ก็ไม่เคยออกำลังกายสักนิด
จนกระทั่งการ์ตูนพริตตี้เคียวเข้ามาในชีวิต และการแสดงรวมทั้งการแสดงเต้นของพริตตี้เคียวที่ญี่ปุ่นที่ดูได้ในเน็ต
นั่นแหละค่ะ ซึ่งนั่นแหละค่ะที่เป็นสาเหตุที่ทำให้ดิฉันอยากลองเต้นลองทำดูบ้างค่ะ พอลองทำดูแล้วพบว่ามันสนุกและ
ดิฉันมีใจรักการแสดงและการแสดงเต้นของพริตตี้เคียวมากค่ะ อาจจะเป็นว่าดิฉันรักการ์ตูนพริตตี้เคียวมากค่ะ
ดิฉันเริ่มมาออกำลังกายเพราะการ์ตูนพริตตี้เคียวนี่แหละค่ะ ก่อนซ้อมเต้นก่อนซ้อมการสดงดิฉันจะมาออกำลังกายก่อนค่ะ
มีอยู่วันหนึ่งนั่นคือวันเสาร์คุณพ่อแม่พาเข้าเมืองทำธุระในเมืองเสร็จ ดิฉันอยากกินไอศครีมสเว่นเซ่นส์คุณพ่อจึงพาไปจอดรถที่คลังใหม่ค่ะ
พอคุณพ่อจอดรถเสร็จแล้วก็พาดิฉันไปกินไอศครีมสเว่นเซ่นส์ พอกินเสร็จล้วก็กลับมาที่คลังใหม่ คุณพ่อแม่รับประทานข้าวที่คลังใหม่ค่ะ
พอแม่ทานเสร็จแล้วแม่อยากจะช็อบจึงปล่อยให้แม่ช็อบไป ดิฉับกับคุณพ่อนั่งรอ พอคุณพ่อรับประทานอาหารเสร็จแล้ว พวกเรานั่งกันสักพักหนึ่ง คุณพ่อบอกว่าเราไปเดินกัน คุณพ่อก็พาเราเดินหาตัวแม่ไปเรื่อย ๆ จนลงมาถึงชั้นอะไรดิฉันจำมันไม่ได้
จำได้แต่ว่าชั้นนั้นมีชุดกีฬาทั้งนั้น มีร้านใกล้ ๆ บันไดเลื่อนทางลง ร้านนั้นมีรองเท้าสเก็ต และสิ่งที่คล้ายกับสกูตเตอร์อยู่
ดิฉันเกิดสนใจมันขึ้นมา แต่ยังไม่ทันได้ถามต้องไปก่อน และตอนกลับขึ้นมาที่ชั้นนี้อีกครั้ง คุณพ่อมาดูเสื้อกีฬาอีกครั้งค่ะ
ครั้งนี้คุณพ่อตัดสินใจซื้อมันค่ะ ระหว่าที่รอของและรอเงินทอน ดิฉันจึงถามคุณพ่อบอกว่าอันนี้ใช่สกูตเตอร์ใช่ไหมค่ะ
คุณพ่อมาดูมันแล้วบอกว่าอันนี้น่ะจักรยาน ดิฉันเองก็งงว่าจักรยานอะไรแปลกมากขนาดนี้ ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย
กลับมาบ้านล้ว เรื่องจักรยานแปลก ๆ แบบนั้นยังคาใจดิฉันอยู่ ดิฉันก็เลยหาเน็ตเอา พบว่ามันไม่มีจักรยานแปลก ๆ แบบนั้น
อยู่ในหมวดของจักรยานเลย พอดิฉันลองเปลี่ยนคำว่าเป็นสกูตเตอร์ดู ใช่จริง ๆ พบว่าจักรยานแปลก ๆ นั้นมันอยู่ในหมวดของสกูตเตอร์
ก็เลยหารูปในเน็ตทางมือถือ พอเจอแล้วก็โหลดรูปภาพนั้นมาให้คุณพ่อดูทางไลน์
แล้วก็เขียนไลน์ถามพ่อไปว่าอันนี้ที่เห็นในคลังใหม่ใช่จักรยานจริง ๆ เหรอ แล้วก็บอกอีกว่าอ.ไม่เคยเห็จักรยานแปลก ๆ แบบนี้เลย
คุณพ่อบอกว่าเด็กใช้วิ่งเล่นกัน
พอมาวันอัง.ตอนเย็น
ดิฉันลองส่งรูปเดิมไปถามคุณพ่ออีกครั้งค่ะ
ว่าอันนี้มันคืออะไร
จักรยานหรือสกูตเตอร์ค่ะ
พ่อตอบว่าสกูตเตอร์เด็กเล่น พ่อยังถามอีกว่าอ.จะทรงตัวได้เหรอ
ความจริงที่ดิฉันสนใจมันก็จริงอยู่ แต่เป็นเพราะว่ามันเป็นของแปลกค่ะ แต่ดิฉันก็ยังไม่ได้คิดที่จะลองดู
ดิฉันก็เลยตอบกลับคุณพ่อไปว่าอ.ยังไม่ได้คิดที่จะเล่นค่ะ แค่ถามเฉย ๆ ว่ามันคืออะไร
พ่อถามมาว่า ของลูกอาก.มี จะลองดูไหม
ดิฉันตอบพ่อต่อจากทีแล้วไปว่าเห็นของแปลก ๆ แต่พ่อบอกว่ามันเป็นจักรยานก็เลยสงสัยว่าจักรยานอะไรแปลกจังเลยค่ะ
แล้วก็ส่งรูปสกูตเตอร์อีกภาพหนึ่งเป็นสกูตเตอร์ที่มีเบาะนั่งมาให้พ่อดูแล้วก็ถามพ่อว่า
แล้วอันนี้ล่ะค่ะสกูตเตอร์เหมือนกัน เค้าเล่นยังไงกันค่ะ
ดิฉันจึงตัดสินใจส่งรูปสกูตเตอร์2รูปนี้ไปให้พ่อ แล้วถามว่าระหว่างสกูตเตอร์ 2 อันนี้ อันไหนเล่นยากกว่ากัน
ดิฉันรอมานานไม่เห็นพ่อตอบกลับ พอพวกเค้ากลับบ้าน ดิฉันมาดูอาหาร พอดิฉันพูดกับแม่ พูดได้คำเดียวไม่ทันพูดจบแม่พูดสวนคุณมาทันทีพร้อมก็โมโห ว่าเติมให้แล้ว พอดิฉันเช็กดูมันไม่มีข้อความส่งมาเลย
ดิฉันพยายามควบคุมอารมณ์ควบคุมสติคุยกับแมดี ๆ อีกครั้ง ที่จริงแว้ดใส่ฉัน ดิฉันก็น่าจะแว้ดใส่กลับ
โต้เถียงยอกย้อนกลับไปทีตัวมันบ้างน่ะ แต่ดิฉันก็พยายามควบคุยอารมณ์ควบคุมสติไม่ให้โมโหและคุยกับแม่ดี ๆ
คุยกับแม่เรื่องอื่นแทน
บอกว่ากำลังเดินทางกลับนั่นเองถึงไม่เห็นรูปสกูตเตอร์ที่อ.ส่งไปให้ ถึงพ่อยังไม่ตอบกลับ
แม่บอกว่าเห็น ดิฉันไม่รู้ว่าแม่บอกว่าเห็นคือตัวแม่เห็นหรือตัวพ่อเห็นกันแน่
แล้วเรื่องสกูตเตอร์แม่ก็พูดยาวไปเลย แถมดิฉันก็โดนหยามเกียรติไปด้วยว่า คนอย่างดิฉันไม่สามรถทำได้หรอกค่ะ
เจ็บใจนักน่ะ ไม่ว่าดิฉันจะทำอะไรก็โดนดูถูก โดนหยามเกียรติด้วย ทั้งทีดิฉันมีควมตั้งใจเจตนาดีแท้
แต่กลับโดนแม่ทำลายความตั้งใจและเจตนาดีของตัวเองไป
ในสายตาของแม่น่ะมองแต่ดิฉันเป็นเด็กปญอ.เท่านั้นแหละค่ะ
แม้ว่าตัวฉันตั้งใจทำความดีด้วยเจตนา แต่ไม่รู้เท่าถึงการณ์ ก็โดนแม่ด่าอีก
ดิฉันเจ็บใจนักที่โดนคุณแม่หยามเกียรติ
พอคุณพ่อตอบกลับมาว่าสกูตเตอร์ทั้ง 2 อันก็พอกัน ถ้าทรงตัวได้
ในเมื่อแม่หยามเกียรติลูกของตัวเอง ก็จะทำทุกวิธีทางไม่ว่าจะการประกวดเต้นหรืออะไรก็ตาม
เพื่อการแสดงและการแสดงเต้นของพริตตี้เคียว
ให้แม่ได้เห็นแล้วช็อคหงายหลังล้มลงทั้งเก้าอี้ไปเลย หลังจากนันแม่จะได้ไม่ต้องโงหัวขึ้นมาอีกเลย
แต่เรื่องสกูตเตอร์ ดิฉันแค้นใจที่แม่หยามเกียรติดิฉัน จึงอยากจะลองทำดูเพื่อให้แม่เห็น
ให้แม่เป็นคนเจ็บแค้นใจที่โดนลูกฉีกหน้าบ้าง แต่ตอนที่ส่งไลน์บอกคุณพ่อกลับคิดให้รอบคอบก่อน
ดิฉันส่งไลน์บอกคุณพ่อว่าเดี๋ยวขออ.คิดดูก่อนน่ะค่ะ ว่าจะลองทำดูดีไหม เดี๋ยวจะบอกพ่อทีหลัง
พ่อก็ตอบกลับมาว่าโอเค
แต่ก่อนจะลองเล่นดู ดิฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าเล่นสกูตเตอร์ยังไง ดิฉันจึงศึกษาการเล่นสกูตเตอร์ในเน็ตดู
จึงรู้วิธีเล่นแล้ว แล้วมาพบกับหัวข้อที่บอกว่าอันตรายจากของเล่นเด็ก
ของเล่นต่าง ๆ ส่วนใหญ่ได้รับอันตรายสมองกระทบเทือน บางรายก็ตายพบได้ในสหรัฐอเมริกา
รวมทั้งสกูตเตอร์ด้วยีการบาดเจ็บเกิดขึ้นก็คือกระดูกข้อมือหัก และพิการ บางรายก็ตายเพราะถูกรถชนพบได้ในสหรัฐอเมริกาค่ะ
ดิฉันลองมาคิดดูค่ะ ถ้าหากดิฉันลองเล่นสกูตเตอร์ดู เกิดบาดเจ็บขึ้นมา กระดูกข้อมือหักและพิการ
การแสดงและการแสดงเต้นของพริตตี้เคียวก็จะทำไม่ได้ แล้วแม่เองก็จะเยาะเย้ยแล้วด่าเราว่าไม่เจียมตัวค่ะ
ถ้าหากดิฉันพิการไปไหนไม่ได้ก็ต้องทนทุกข์กับแม่ไปตลอดชีวิตค่ะ
ดิฉันต้องการไปจากที่นี่พร้อมกับการแสดงและการสดงเต้นของพริตตี้เคียวค่ะ
ดิฉันขอปรึกษาว่าดิฉันจะลองเล่นสกูตเตอร์ที่เป็นของเล่นอันตรายดีไหมค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ขอปรึกษาค่ะ
ว่าลูกตัวเองไม่ปกติไม่สมบรูณ์ค่ะ ดิฉันเป็นคนช้าและร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง และฉันก็ไม่ชอบกีฬา ฉันเกลียดกีฬาค่ะเหตุผลที่เกลียดก็คือ
ตอนที่ดิฉัอยู่ชั้นป.3 และเป็นตอนเย็นกำลังจะเดินกลับบ้านกับน้า ระหว่างเดินทางกลับมีลูกบอลลอยเข้ามาโดนหัวดิฉัน
ดิฉันเจ็บค่ะ แล้วช่วงไหนไม่รู้ดิฉันจำมันไม่ได้ค่ะรู้แต่ว่าถูกคุณพ่อแม่บังคับให้ออกกำลังกาย กีฬาอย่างหนัก ซึ่งกีฬานั่นก็คือบาส
ซึ่งดิฉันกลัวลูกบอลค่ะ ถ้าไม่ทำแม่ก็กลายเป็นปีศาจทันที ดิฉันต้องทำทั้งทีดิฉันกลัวลูกบอลค่ะนั่นแหละค่ะคือเหตุผลที่ดิฉันเกลียดกีฬาค่ะ
ตั้งแต่เล็กจนโตดิฉันไม่เคยออกกำลังกายสักนิดค่ะ แม้ปัจจุบันนี้ดิฉันอายุ 30 ปี แต่ก็ไม่เคยออกำลังกายสักนิด
จนกระทั่งการ์ตูนพริตตี้เคียวเข้ามาในชีวิต และการแสดงรวมทั้งการแสดงเต้นของพริตตี้เคียวที่ญี่ปุ่นที่ดูได้ในเน็ต
นั่นแหละค่ะ ซึ่งนั่นแหละค่ะที่เป็นสาเหตุที่ทำให้ดิฉันอยากลองเต้นลองทำดูบ้างค่ะ พอลองทำดูแล้วพบว่ามันสนุกและ
ดิฉันมีใจรักการแสดงและการแสดงเต้นของพริตตี้เคียวมากค่ะ อาจจะเป็นว่าดิฉันรักการ์ตูนพริตตี้เคียวมากค่ะ
ดิฉันเริ่มมาออกำลังกายเพราะการ์ตูนพริตตี้เคียวนี่แหละค่ะ ก่อนซ้อมเต้นก่อนซ้อมการสดงดิฉันจะมาออกำลังกายก่อนค่ะ
มีอยู่วันหนึ่งนั่นคือวันเสาร์คุณพ่อแม่พาเข้าเมืองทำธุระในเมืองเสร็จ ดิฉันอยากกินไอศครีมสเว่นเซ่นส์คุณพ่อจึงพาไปจอดรถที่คลังใหม่ค่ะ
พอคุณพ่อจอดรถเสร็จแล้วก็พาดิฉันไปกินไอศครีมสเว่นเซ่นส์ พอกินเสร็จล้วก็กลับมาที่คลังใหม่ คุณพ่อแม่รับประทานข้าวที่คลังใหม่ค่ะ
พอแม่ทานเสร็จแล้วแม่อยากจะช็อบจึงปล่อยให้แม่ช็อบไป ดิฉับกับคุณพ่อนั่งรอ พอคุณพ่อรับประทานอาหารเสร็จแล้ว พวกเรานั่งกันสักพักหนึ่ง คุณพ่อบอกว่าเราไปเดินกัน คุณพ่อก็พาเราเดินหาตัวแม่ไปเรื่อย ๆ จนลงมาถึงชั้นอะไรดิฉันจำมันไม่ได้
จำได้แต่ว่าชั้นนั้นมีชุดกีฬาทั้งนั้น มีร้านใกล้ ๆ บันไดเลื่อนทางลง ร้านนั้นมีรองเท้าสเก็ต และสิ่งที่คล้ายกับสกูตเตอร์อยู่
ดิฉันเกิดสนใจมันขึ้นมา แต่ยังไม่ทันได้ถามต้องไปก่อน และตอนกลับขึ้นมาที่ชั้นนี้อีกครั้ง คุณพ่อมาดูเสื้อกีฬาอีกครั้งค่ะ
ครั้งนี้คุณพ่อตัดสินใจซื้อมันค่ะ ระหว่าที่รอของและรอเงินทอน ดิฉันจึงถามคุณพ่อบอกว่าอันนี้ใช่สกูตเตอร์ใช่ไหมค่ะ
คุณพ่อมาดูมันแล้วบอกว่าอันนี้น่ะจักรยาน ดิฉันเองก็งงว่าจักรยานอะไรแปลกมากขนาดนี้ ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย
กลับมาบ้านล้ว เรื่องจักรยานแปลก ๆ แบบนั้นยังคาใจดิฉันอยู่ ดิฉันก็เลยหาเน็ตเอา พบว่ามันไม่มีจักรยานแปลก ๆ แบบนั้น
อยู่ในหมวดของจักรยานเลย พอดิฉันลองเปลี่ยนคำว่าเป็นสกูตเตอร์ดู ใช่จริง ๆ พบว่าจักรยานแปลก ๆ นั้นมันอยู่ในหมวดของสกูตเตอร์
ก็เลยหารูปในเน็ตทางมือถือ พอเจอแล้วก็โหลดรูปภาพนั้นมาให้คุณพ่อดูทางไลน์
แล้วก็เขียนไลน์ถามพ่อไปว่าอันนี้ที่เห็นในคลังใหม่ใช่จักรยานจริง ๆ เหรอ แล้วก็บอกอีกว่าอ.ไม่เคยเห็จักรยานแปลก ๆ แบบนี้เลย
คุณพ่อบอกว่าเด็กใช้วิ่งเล่นกัน
พอมาวันอัง.ตอนเย็น
ดิฉันลองส่งรูปเดิมไปถามคุณพ่ออีกครั้งค่ะ
ว่าอันนี้มันคืออะไร
จักรยานหรือสกูตเตอร์ค่ะ
พ่อตอบว่าสกูตเตอร์เด็กเล่น พ่อยังถามอีกว่าอ.จะทรงตัวได้เหรอ
ความจริงที่ดิฉันสนใจมันก็จริงอยู่ แต่เป็นเพราะว่ามันเป็นของแปลกค่ะ แต่ดิฉันก็ยังไม่ได้คิดที่จะลองดู
ดิฉันก็เลยตอบกลับคุณพ่อไปว่าอ.ยังไม่ได้คิดที่จะเล่นค่ะ แค่ถามเฉย ๆ ว่ามันคืออะไร
พ่อถามมาว่า ของลูกอาก.มี จะลองดูไหม
ดิฉันตอบพ่อต่อจากทีแล้วไปว่าเห็นของแปลก ๆ แต่พ่อบอกว่ามันเป็นจักรยานก็เลยสงสัยว่าจักรยานอะไรแปลกจังเลยค่ะ
แล้วก็ส่งรูปสกูตเตอร์อีกภาพหนึ่งเป็นสกูตเตอร์ที่มีเบาะนั่งมาให้พ่อดูแล้วก็ถามพ่อว่า
แล้วอันนี้ล่ะค่ะสกูตเตอร์เหมือนกัน เค้าเล่นยังไงกันค่ะ
ดิฉันจึงตัดสินใจส่งรูปสกูตเตอร์2รูปนี้ไปให้พ่อ แล้วถามว่าระหว่างสกูตเตอร์ 2 อันนี้ อันไหนเล่นยากกว่ากัน
ดิฉันรอมานานไม่เห็นพ่อตอบกลับ พอพวกเค้ากลับบ้าน ดิฉันมาดูอาหาร พอดิฉันพูดกับแม่ พูดได้คำเดียวไม่ทันพูดจบแม่พูดสวนคุณมาทันทีพร้อมก็โมโห ว่าเติมให้แล้ว พอดิฉันเช็กดูมันไม่มีข้อความส่งมาเลย
ดิฉันพยายามควบคุมอารมณ์ควบคุมสติคุยกับแมดี ๆ อีกครั้ง ที่จริงแว้ดใส่ฉัน ดิฉันก็น่าจะแว้ดใส่กลับ
โต้เถียงยอกย้อนกลับไปทีตัวมันบ้างน่ะ แต่ดิฉันก็พยายามควบคุยอารมณ์ควบคุมสติไม่ให้โมโหและคุยกับแม่ดี ๆ
คุยกับแม่เรื่องอื่นแทน
บอกว่ากำลังเดินทางกลับนั่นเองถึงไม่เห็นรูปสกูตเตอร์ที่อ.ส่งไปให้ ถึงพ่อยังไม่ตอบกลับ
แม่บอกว่าเห็น ดิฉันไม่รู้ว่าแม่บอกว่าเห็นคือตัวแม่เห็นหรือตัวพ่อเห็นกันแน่
แล้วเรื่องสกูตเตอร์แม่ก็พูดยาวไปเลย แถมดิฉันก็โดนหยามเกียรติไปด้วยว่า คนอย่างดิฉันไม่สามรถทำได้หรอกค่ะ
เจ็บใจนักน่ะ ไม่ว่าดิฉันจะทำอะไรก็โดนดูถูก โดนหยามเกียรติด้วย ทั้งทีดิฉันมีควมตั้งใจเจตนาดีแท้
แต่กลับโดนแม่ทำลายความตั้งใจและเจตนาดีของตัวเองไป
ในสายตาของแม่น่ะมองแต่ดิฉันเป็นเด็กปญอ.เท่านั้นแหละค่ะ
แม้ว่าตัวฉันตั้งใจทำความดีด้วยเจตนา แต่ไม่รู้เท่าถึงการณ์ ก็โดนแม่ด่าอีก
ดิฉันเจ็บใจนักที่โดนคุณแม่หยามเกียรติ
พอคุณพ่อตอบกลับมาว่าสกูตเตอร์ทั้ง 2 อันก็พอกัน ถ้าทรงตัวได้
ในเมื่อแม่หยามเกียรติลูกของตัวเอง ก็จะทำทุกวิธีทางไม่ว่าจะการประกวดเต้นหรืออะไรก็ตาม
เพื่อการแสดงและการแสดงเต้นของพริตตี้เคียว
ให้แม่ได้เห็นแล้วช็อคหงายหลังล้มลงทั้งเก้าอี้ไปเลย หลังจากนันแม่จะได้ไม่ต้องโงหัวขึ้นมาอีกเลย
แต่เรื่องสกูตเตอร์ ดิฉันแค้นใจที่แม่หยามเกียรติดิฉัน จึงอยากจะลองทำดูเพื่อให้แม่เห็น
ให้แม่เป็นคนเจ็บแค้นใจที่โดนลูกฉีกหน้าบ้าง แต่ตอนที่ส่งไลน์บอกคุณพ่อกลับคิดให้รอบคอบก่อน
ดิฉันส่งไลน์บอกคุณพ่อว่าเดี๋ยวขออ.คิดดูก่อนน่ะค่ะ ว่าจะลองทำดูดีไหม เดี๋ยวจะบอกพ่อทีหลัง
พ่อก็ตอบกลับมาว่าโอเค
แต่ก่อนจะลองเล่นดู ดิฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าเล่นสกูตเตอร์ยังไง ดิฉันจึงศึกษาการเล่นสกูตเตอร์ในเน็ตดู
จึงรู้วิธีเล่นแล้ว แล้วมาพบกับหัวข้อที่บอกว่าอันตรายจากของเล่นเด็ก
ของเล่นต่าง ๆ ส่วนใหญ่ได้รับอันตรายสมองกระทบเทือน บางรายก็ตายพบได้ในสหรัฐอเมริกา
รวมทั้งสกูตเตอร์ด้วยีการบาดเจ็บเกิดขึ้นก็คือกระดูกข้อมือหัก และพิการ บางรายก็ตายเพราะถูกรถชนพบได้ในสหรัฐอเมริกาค่ะ
ดิฉันลองมาคิดดูค่ะ ถ้าหากดิฉันลองเล่นสกูตเตอร์ดู เกิดบาดเจ็บขึ้นมา กระดูกข้อมือหักและพิการ
การแสดงและการแสดงเต้นของพริตตี้เคียวก็จะทำไม่ได้ แล้วแม่เองก็จะเยาะเย้ยแล้วด่าเราว่าไม่เจียมตัวค่ะ
ถ้าหากดิฉันพิการไปไหนไม่ได้ก็ต้องทนทุกข์กับแม่ไปตลอดชีวิตค่ะ
ดิฉันต้องการไปจากที่นี่พร้อมกับการแสดงและการสดงเต้นของพริตตี้เคียวค่ะ
ดิฉันขอปรึกษาว่าดิฉันจะลองเล่นสกูตเตอร์ที่เป็นของเล่นอันตรายดีไหมค่ะ
ขอบคุณค่ะ