รักเพื่อนจะผิดมากมั๊ย!

เรื่องมันมีอยู่ว่า เราเป็นเพื่อนกับคนๆหนึ่งเป็นเพื่ิอนที่ค่อนข้างสนิทกัน ตอนแรกเราก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกน้ะ แต่อาจจะเปนเพราะความใกล้ชิด ความคุ้นเคย เรามักจะเผลอมองเค้าบ่อยๆ ชอบทำให้เค้ามีรอยยิ้ม(ยิ้มของเค้าในสายตาเราอ่ะนะ สามารถทำให้โลกละลายได้เลยล้ะ55เพ้อนัก) พอเวลาที่เค้าไม่มารร. วันนั้นเราจะหงอยไปเลยล้ะเพราะไม่มีใครให้แกล้ง ไม่ได้เห็นหน้าเค้าอะไรทำนองนี้แหละ บ้างครั้งเวลานั่งใกล้กันอยากจะจับมือ แต่ก็ไม่กล้า เพราะความที่เราปากโครตไม่ตรงกับใจ พูดอะไรเนี่ยเพื่อนเกลียดหมด555 แต่ก็น้ะนิสัยอย่างนี้เลยทำให้เปนคนที่เพื่อนคิดว่าเรามองโลกในแง่ดี สนุกเฮฮา ตายประสาวัยรุ่น เพื่อนที่เราแอบชอบอ่ะน้ะเปนคนเรียนเก่งมาก และถ้าถามเราว่าเราเรียนเก่งมั๊ย ตอบ เก่งมาก (มีการยอตัวเองด้วยเว้ยยยย)555แต่บางทีก็ทำตัวโง่เพื่อที่จะให้เค้าสอนเนี่ยแหละ บางทีพอเราจะแอบหันไปมองเค้า เราก็เหนสายตาที่เค้าก็มองเราอยู่เหมือนกัน จนบางทีเราก็คิดเข้าข้างตัวเองไปเหมือนกันแต่รักครั้งนี้ก็ไม่ได้เปนอย่างที่เราคิดเพราะความที่เป็นเพื่อนแถมเพื่อนคนนี้ก็ยังเป็นผญ แล้วเราก็เปนผญ.ใครมันจะกล้าบอกว่ะ .....ว่ากุชอบน้ะ แล้วถ้าเกิดบอกไปแล้วมันไม่ชอบและยังจะถูกเพื่อนมองเป็นเลสอีก จะโดนล้อมั๊ย จะรังเกียจในตัวเรามั๊ย? เฮ้อออออ!ทำไงดีว่ะ?