ช่วงนี้เราน้อยใจเพื่อนบ่อย มันเป็นปัญหาเล็กน้อยที่สะสมมาเรื่อยๆ เรารู้สึกว่าเพื่อนต้องการเราแค่เวลาเพื่อนมีปัญหา อย่างเรื่องความรักของเพื่อน เรื่องชีวิตของเพื่อน เวลาเพื่อนมีปัญหาเราให้คำแนะนำตลอดเลยนะ คอยรับฟัง ช่วยแก้ปัญหา พิมพ์ประโยคยาวๆกลับไป หรือไม่ก็คอยถามตลอดว่าตอนนี้โอเคยัง แต่ทำไมพอเราจะปรึกษาบ้าง เพื่อนจะชอบบอกว่า จะไปทำนู่นทำนี่ตลอดเวลา ทั้งๆที่ตอนเพื่อนมาปรึกษาเรา เรายังละจากงานที่ทำมาคุยกับเพื่อนก่อน บางทีเราแค่อยากจะหาใครสักคนแล้วระบายให้ฟัง แต่สิ่งที่ได้กลับมาก็คือ อย่าคิดมากเดี๋ยวมันก็ผ่านไปเดี๋ยวค่อยคุยกันนะไป...ก่อน ในตอนแรกเราก็คิดว่าเออ เพื่อนก็คงติดธุระจริงๆแหละมั้ง หรืองานเขาก็อาจจะเยอะจริงๆ แต่มันก็เป็นอย่างนี้เรื่อยๆ ครั้งที่สองครั้งที่สาม เราเริ่มรู้ตัวแล้วว่าเราปรึกษาเพื่อนไม่ได้ เราก็เอาความเครียดไประบายในทวิตเตอร์ เพราะไม่มีใครรู้จักเราในนั้น แล้วเราจะมีเพื่อนไว้ทำไม ? เพื่อนมันต้องคอยอยู่ข้างกันไม่ใช่หรอ ? ช่วงเวลาที่เราอกหักเป็นช่วงเวลาที่เราย่ำแย่ที่สุด ครอบครัวไม่รู้เรื่องนี้แต่เพื่อนรู้ เราผ่านมันมาได้ด้วยตัวของเราเอง โดยมีพระเอกซีรีย์อยู่ข้างๆ
เวลาที่เราไปเที่ยวกัน เราขับรถเป็น บางทีเพื่อนจะให้พาไปไหนมาไหนตลอด ค่าน้ำมันเราเติมเองตลอด คือตั้งแต่เริ่มขับรถเป็นเพื่อนไม่เคยออกค่าน้ำมันช่วยสักบาท จริงๆแล้วเพื่อนอาจจะคิดว่าระยะทางที่ให้พาไปมันไม่ไกลมั้ง แต่พอมันหลายครั้งเข้ามันก็หมดน้ำมันไปเยอะอยู่นะ แล้วเรายังไม่มีเงินเดือน เงินเติมน้ำมันก็เงินพ่อแม่ คือเราก็ไม่รู้จะบอกเพื่อนยังไงเรื่องนี้ แต่จริงๆแล้วเราก็ไม่ได้ต้องการเงินของเพื่อนหรอก แต่แค่เราอยากเห็นการแสดงน้ำใจเล็กๆน้อยๆของเพื่อนแค่นั้นเอง บางครั้ง 5 ทุ่ม 6 ทุ่ม เพื่อนโทรมาหาเราแล้วบอกกลับบ้านไม่ได้ ให้ไปรับหน่อย ซึ่งตอนนั้นเราอยู่บ้าน แล้วบ้านเราอยู่นอกมอ ส่วนเพื่อนทำงานอยู่ในมอ แล้วบ้านเพื่อนกับบ้านเราไกลกันมาก และจะโทรมาทุกครั้งแค่เวลาที่มีปัญหา พอชื่อนี้โทรมาก็รู้เลยว่ากลับบ้านไม่ได้ บางครั้งเราก็ไปรับนะ แต่บางครั้งเราก็เกรงใจพ่อแม่ ออกจากบ้านดึกๆ ไหนจะค่าน้ำมันรถเราอีก แล้วพอเราไม่ได้ไปรับเพราะเรากลัวพ่อกับแม่ดุ เราก็บอกไปตามความจริง ก็ดูเหมือนเพื่อนจะไม่พอใจ จะโกรธเราว่าทำไมเราไม่ช่วย
บางที่เราก็รู้สึกว่าเราให้เพื่อนเต็มร้อยเกินไปหรือเปล่า ในขณะที่เพื่อนให้เราไม่ถึงสิบ มันเป็นปัญหาเล็กน้อยที่สะสมมันมาหลายครั้ง บางครั้งเรารู้สึกน้อยใจมากๆเราร้องไห้คนเดียวก็มี เรื่องที่เราเล่า ไม่ใช่เพื่อนคนเดียว แต่เราเล่าภาพรวมเพื่อนที่เราสนิทหลายคน เราควรจะทำไงดีให้เราไม่รู้สึกน้อยใจ บางทีเราอยากหาที่ระบายมากๆ เห้ออออออ ตอนนี้เราควรจะทำยังไงดีค่ะ ? เรากับเพื่อนไม่ได้ทะเลาะกันนะ แค่เรารู้สึกน้อยใจมากๆเฉยๆ เราแค่บอกใครไม่ได้แค่นั้นเอง ถ้าเราปล่อยไว้แบบนี้มันจะดีมั้ยค่ะ ? ใครเคยมีประสบการณ์คล้ายเรา บอกเราด้วยนะ
บางทีก้แอบน้อยใจเพื่อนเหมือนกันนะ มีใครเคยเจอแบบเรามั้ย ?
เวลาที่เราไปเที่ยวกัน เราขับรถเป็น บางทีเพื่อนจะให้พาไปไหนมาไหนตลอด ค่าน้ำมันเราเติมเองตลอด คือตั้งแต่เริ่มขับรถเป็นเพื่อนไม่เคยออกค่าน้ำมันช่วยสักบาท จริงๆแล้วเพื่อนอาจจะคิดว่าระยะทางที่ให้พาไปมันไม่ไกลมั้ง แต่พอมันหลายครั้งเข้ามันก็หมดน้ำมันไปเยอะอยู่นะ แล้วเรายังไม่มีเงินเดือน เงินเติมน้ำมันก็เงินพ่อแม่ คือเราก็ไม่รู้จะบอกเพื่อนยังไงเรื่องนี้ แต่จริงๆแล้วเราก็ไม่ได้ต้องการเงินของเพื่อนหรอก แต่แค่เราอยากเห็นการแสดงน้ำใจเล็กๆน้อยๆของเพื่อนแค่นั้นเอง บางครั้ง 5 ทุ่ม 6 ทุ่ม เพื่อนโทรมาหาเราแล้วบอกกลับบ้านไม่ได้ ให้ไปรับหน่อย ซึ่งตอนนั้นเราอยู่บ้าน แล้วบ้านเราอยู่นอกมอ ส่วนเพื่อนทำงานอยู่ในมอ แล้วบ้านเพื่อนกับบ้านเราไกลกันมาก และจะโทรมาทุกครั้งแค่เวลาที่มีปัญหา พอชื่อนี้โทรมาก็รู้เลยว่ากลับบ้านไม่ได้ บางครั้งเราก็ไปรับนะ แต่บางครั้งเราก็เกรงใจพ่อแม่ ออกจากบ้านดึกๆ ไหนจะค่าน้ำมันรถเราอีก แล้วพอเราไม่ได้ไปรับเพราะเรากลัวพ่อกับแม่ดุ เราก็บอกไปตามความจริง ก็ดูเหมือนเพื่อนจะไม่พอใจ จะโกรธเราว่าทำไมเราไม่ช่วย
บางที่เราก็รู้สึกว่าเราให้เพื่อนเต็มร้อยเกินไปหรือเปล่า ในขณะที่เพื่อนให้เราไม่ถึงสิบ มันเป็นปัญหาเล็กน้อยที่สะสมมันมาหลายครั้ง บางครั้งเรารู้สึกน้อยใจมากๆเราร้องไห้คนเดียวก็มี เรื่องที่เราเล่า ไม่ใช่เพื่อนคนเดียว แต่เราเล่าภาพรวมเพื่อนที่เราสนิทหลายคน เราควรจะทำไงดีให้เราไม่รู้สึกน้อยใจ บางทีเราอยากหาที่ระบายมากๆ เห้ออออออ ตอนนี้เราควรจะทำยังไงดีค่ะ ? เรากับเพื่อนไม่ได้ทะเลาะกันนะ แค่เรารู้สึกน้อยใจมากๆเฉยๆ เราแค่บอกใครไม่ได้แค่นั้นเอง ถ้าเราปล่อยไว้แบบนี้มันจะดีมั้ยค่ะ ? ใครเคยมีประสบการณ์คล้ายเรา บอกเราด้วยนะ