สวัดดีค่ะ. นี้เป็นกระทู้แรกเลยตั้งใจที่จะเขียนมากเพราะเป็นสิ่งที่เชื่อว่าเขียนแล้วทุกคนคงคิดเหมือนกันและคงเห็นด้วยค่ะ
เอาตรงๆเป็นลูกที่แย่นะค่ะมากกว่าทุกคนเลยก็พูดได้ค่ะแต่ไม่เคยที่วันใหนไม่รักแม่เลยพ่อด้วยค่ะแต่คือที่อยากเขียนถึงแม่เพราะหนูคิดว่าถ้าไม่มีแม่คนนี้ไม่มีผู้หญิงที่มีขาเดียว (แม่หนูพิการค่ะใช้ขาเทียมข้างหนึ่ง) แม่คือทุกสิ่งทุกอย่างเลยตอนนี้เขามีขาข้างเดียวเขาทำงานทุกวันเขาไม่เคยบ่นท้อเหนื่อยเลยสักครั้งเพื่อให้ลูกทุกคนสบายวันนี้หนูสงสารแม่นะค่ะบางครั้งเขาทำงานทั่งวันเขาถอดขาใคือขาเป๋นแผลเขาก็ไม่เคยบ่นให้เห็นผิดกับตัวหนูที่วันๆไม่ตั้งใจเรียนเลยเที่ยวเล่นไปวันๆแต่ตอนนี้คือคิดได้ค่ะใครที่กำลังทำให้พ่อกับแม่เสียใจอยู่หรือคิดว่าเขาน่าลำคาญที่คอยแต่ว่าเราด่าเราคิดใหม่ชะนะค่ะก่อนที่มันจะสายไปเหมือนบางเรื่องของเราเองที่ผ่านมาบอกเลยถ้าย้อนเวลากับไปได้จะไม่ทำให้แม่เสียใจเลยค่ะเพราะวันนี้รู้แล้วว่าแม่เป็นทุกอย่างของชีวิตจริงๆทุกวันนี้มีทุกอย่างค่ะมีพอมีพอกินไม่มีมากแต่ไม่ขาดเหลือค่ะเป็นครอบครัวที่ไม่มีอะไรมาก่อนเลยค่ะเกิดมาเห็นแม่ทำงานมาตลอดยอมทุกอย่างตากแดดตากฝนสู้ทนทุกอย่างจนมีทุกวันนี้ค่ะเพราะเขาคนนี้จริงๆเคยคิดนะค่ะว่าวันหนึ่งถ้าขาดเขาไปเราคงอยู่ไม่ได้จริงๆเพราะเขาคือทุกอย่างในชีวิตขนาดเราทำให้เขาเสียใจแค่ใหนสร้างปัญหาแค่ใหนเขาไม่เคยทิ้งเราเลยค่ะเราอยู่ข้างเราตลอดเวลาเราไม่เหลือใครเป็นความรักที่ยิ่งใหญ่และมีค่ามากที่สุดและตลอดไปอยากจะบอกทุกคนว่ารักแม่กับพ่อเราให้มากๆนะค่ะเพราะไม่มีใครหรอกค่ะที่จะรักเราให้อภัยเราดูแลดีเราเท่าเขาแล้ววันนี้ยังมีกันอยู่รักษาเพชรเม็ดนี้ไว้ดีๆค่ะหาที่ใหนไม่ได้อีกแล้วเพชรที่ได้มาฟรีๆโดยไม่ต้องซื้อหรือขอใครมาแต่เป็นเพชรที่สวยหรูราคาแพงมีค่างดงามที่สุดค่ะ
วันใหนที่ถึงทีเราที่ตั้งเลี้ยงดูท่านดูแลท่านให้ดีนะค่ะเหมือนที่ท่านดูแลเรามาอย่าทอดทิ้งท่านเพราะท่านไม่เคยทิ้งเราเลย.
สุดท้ายนี้จะบอกว่าถึงแม่เราจะพิการขาข้างหนึ่งแต่แม่เราสวยมากนะแล้วแม่ก็มีพ่อที่รักแม่มากด้วยไม่เคยทิ้งแม่ไปใหนตรงนี้แหละค่ะที่ทำให้วันนี้หนูคิดได้ว่าครอบครัวเรานี้แหละรักเราที่สุดแล้วจริงๆ
อีกสุดท้ายหนึ่งหนูเป็นกำลังใจ ให้พี่. ปอ ทฤษฎี ที่ป่วยด้วยโรคไข้เลือดออกแล้วต้องตัดขาตรงข้อเท้าออกด้วยนะค่ะเพราะหัวอกเดียวกับแม่หนูที่เขาไม่มีขาสองข้างเหมือนคนอื่นแต่เขามีกำลังใจจากพ่อจากครอบครัวสู้ทนทำงานด้วยขาข้างเดียวแต่ทำทุกอย่างได้มากพอเท่ากับคนที่สมบูรณ์แบบเลยค่ะพี่ปอก็ต่องสู้สู้นะค่ะขอให้หายไวไวค่ะ.
เป็นกระทู้แรกที่มีคุณค่ามากพูดออกมาจากใจถ้ามีคำใหนหรือเนื้อหาอะไรผิดพลาดหรือทำให้คนที่อ่านไม่พอใจขออภัยด้วยนะค่ะ
พิมพ์ไปน้ำตาไหลเป็นทางไป
คิดว่าแม่คืออะไรกันค่ะสำหรับเราแม่คือเพชรเม็ดงาม
เอาตรงๆเป็นลูกที่แย่นะค่ะมากกว่าทุกคนเลยก็พูดได้ค่ะแต่ไม่เคยที่วันใหนไม่รักแม่เลยพ่อด้วยค่ะแต่คือที่อยากเขียนถึงแม่เพราะหนูคิดว่าถ้าไม่มีแม่คนนี้ไม่มีผู้หญิงที่มีขาเดียว (แม่หนูพิการค่ะใช้ขาเทียมข้างหนึ่ง) แม่คือทุกสิ่งทุกอย่างเลยตอนนี้เขามีขาข้างเดียวเขาทำงานทุกวันเขาไม่เคยบ่นท้อเหนื่อยเลยสักครั้งเพื่อให้ลูกทุกคนสบายวันนี้หนูสงสารแม่นะค่ะบางครั้งเขาทำงานทั่งวันเขาถอดขาใคือขาเป๋นแผลเขาก็ไม่เคยบ่นให้เห็นผิดกับตัวหนูที่วันๆไม่ตั้งใจเรียนเลยเที่ยวเล่นไปวันๆแต่ตอนนี้คือคิดได้ค่ะใครที่กำลังทำให้พ่อกับแม่เสียใจอยู่หรือคิดว่าเขาน่าลำคาญที่คอยแต่ว่าเราด่าเราคิดใหม่ชะนะค่ะก่อนที่มันจะสายไปเหมือนบางเรื่องของเราเองที่ผ่านมาบอกเลยถ้าย้อนเวลากับไปได้จะไม่ทำให้แม่เสียใจเลยค่ะเพราะวันนี้รู้แล้วว่าแม่เป็นทุกอย่างของชีวิตจริงๆทุกวันนี้มีทุกอย่างค่ะมีพอมีพอกินไม่มีมากแต่ไม่ขาดเหลือค่ะเป็นครอบครัวที่ไม่มีอะไรมาก่อนเลยค่ะเกิดมาเห็นแม่ทำงานมาตลอดยอมทุกอย่างตากแดดตากฝนสู้ทนทุกอย่างจนมีทุกวันนี้ค่ะเพราะเขาคนนี้จริงๆเคยคิดนะค่ะว่าวันหนึ่งถ้าขาดเขาไปเราคงอยู่ไม่ได้จริงๆเพราะเขาคือทุกอย่างในชีวิตขนาดเราทำให้เขาเสียใจแค่ใหนสร้างปัญหาแค่ใหนเขาไม่เคยทิ้งเราเลยค่ะเราอยู่ข้างเราตลอดเวลาเราไม่เหลือใครเป็นความรักที่ยิ่งใหญ่และมีค่ามากที่สุดและตลอดไปอยากจะบอกทุกคนว่ารักแม่กับพ่อเราให้มากๆนะค่ะเพราะไม่มีใครหรอกค่ะที่จะรักเราให้อภัยเราดูแลดีเราเท่าเขาแล้ววันนี้ยังมีกันอยู่รักษาเพชรเม็ดนี้ไว้ดีๆค่ะหาที่ใหนไม่ได้อีกแล้วเพชรที่ได้มาฟรีๆโดยไม่ต้องซื้อหรือขอใครมาแต่เป็นเพชรที่สวยหรูราคาแพงมีค่างดงามที่สุดค่ะ
วันใหนที่ถึงทีเราที่ตั้งเลี้ยงดูท่านดูแลท่านให้ดีนะค่ะเหมือนที่ท่านดูแลเรามาอย่าทอดทิ้งท่านเพราะท่านไม่เคยทิ้งเราเลย.
สุดท้ายนี้จะบอกว่าถึงแม่เราจะพิการขาข้างหนึ่งแต่แม่เราสวยมากนะแล้วแม่ก็มีพ่อที่รักแม่มากด้วยไม่เคยทิ้งแม่ไปใหนตรงนี้แหละค่ะที่ทำให้วันนี้หนูคิดได้ว่าครอบครัวเรานี้แหละรักเราที่สุดแล้วจริงๆ
อีกสุดท้ายหนึ่งหนูเป็นกำลังใจ ให้พี่. ปอ ทฤษฎี ที่ป่วยด้วยโรคไข้เลือดออกแล้วต้องตัดขาตรงข้อเท้าออกด้วยนะค่ะเพราะหัวอกเดียวกับแม่หนูที่เขาไม่มีขาสองข้างเหมือนคนอื่นแต่เขามีกำลังใจจากพ่อจากครอบครัวสู้ทนทำงานด้วยขาข้างเดียวแต่ทำทุกอย่างได้มากพอเท่ากับคนที่สมบูรณ์แบบเลยค่ะพี่ปอก็ต่องสู้สู้นะค่ะขอให้หายไวไวค่ะ.
เป็นกระทู้แรกที่มีคุณค่ามากพูดออกมาจากใจถ้ามีคำใหนหรือเนื้อหาอะไรผิดพลาดหรือทำให้คนที่อ่านไม่พอใจขออภัยด้วยนะค่ะ
พิมพ์ไปน้ำตาไหลเป็นทางไป