สวัสดีเพื่อนนักอ่านทุกท่าน ผมหายไปนาน เพราะกำลังพัฒนาสูตรโดนัท สำหรับขาย( ไม่เกี่ยวกับนิยายแต่ประการใด )
คิดถึงถนนนักเขียนเสมอครับ ผมแวะเข้ามาบ่อยๆ แต่ด้วยเวลาจำกัดจึงยังไม่พร้อมที่จะลง 'ฌานสิเน่หา' วันนี้โอกาสดีเลยเดินหน้าลุยต่อครับ
เรื่องนี้เดินทางมาถึงบทที่ ๑๖ ผมวางไว้ราวๆ ยี่สิบสองบทครับ
ผมตั้งใจเขียนให้สนุก มัน ครบรส และ เหนือความคาดหมาย ยิ่งกว่านั้นเมื่ออ่านจบแล้วจะพบความสุขแน่นอน
ทั้งหมดติดตามได้จากเด็กดี
http://my.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1350561
บทที่ผ่านมา
http://pantip.com/topic/34404145
บทที่ ๑๖ ต่อจากความเดิม
ดำไรถูกเชิญตัวมาสอบปากคำเพิ่มเติมที่สำนักงานสำนักงานป้องกันอาชญากรรมแห่งชาติ ถึงขัดใจ แต่เขายอมเสียเวลามาเพื่อยืนยันสิ่งที่เคยพูดไว้เมื่อสัปดาห์ก่อน
‘ใครสาระแน พูดอย่างนั้น อยู่กันสองต่อสองที่ไหน สามีช้างก็อยู่ อุ๊ปส์!’ หลุดพูดออกไปเช่นนั้น ดำไรรีบยกมือปิดปากตัวเอง ถึงหลายคนรู้รสนิยมเพศเขา แต่คงไม่สมควรประกาศโต้ๆ เพราะอาจส่งผลกระทบต่อแฟนคลับที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ผู้ปกครองเยาวชนในเมืองไทยยังหัวโบราณไม่เปิดรับความหลากหลายทางเพศ
‘คุณมั่นใจที่จะยืนยันคำพูดตามนี้นะคะ ขอย้ำว่ามันสำคัญมาก ถ้าทั้งหมดไม่ใช่เรื่องไม่จริงอาจส่งผลร้ายต่อคุณภายหลัง’ นิโคลอธิบายให้ดำไรเข้าใจมากขึ้น
‘…คุณอรัญอยู่กับช้างที่คอนโดจนสว่าง แต่ก่อนรับประทานอาหารเช้าจู่ๆ เขาก็หายตัวไป และไม่ต้องถามว่าเขาไปไหนนะ เราทั้งคู่ไม่ได้มีตัวติดกัน’ ดำไรนายเอ่ยเสียงขึ้นจมูก การถูกกดดันไม่ใช่สิ่งที่เขาพึงปรารถนา
‘ถ้าอย่างนั้น ขอบคุณสำหรับความร่วมมือ ดิฉันหวังว่า ครั้งหน้าเมื่อคุณหายตกใจคงให้การเป็นประโยชน์มากกว่านี้’
‘หา ครั้งหน้าเหรอ ฝันไปเถอะคุณนิโคล แค่นี้ก็ปวดหัวจะแย่ ขืนเรียกช้างมากอีก คงต้องรบกวนให้คุยกับทนายของช้างแทนแล้วละ’
วันนี้นายแบบหนุ่มนั่งกระส่ายกระสับในห้องสอบสวนพักใหญ่ ถึงเคยขู่นิโคลเรื่องทนาย หากเมื่อถึงเวลาจริง ดำไรกลับเลือกเปิดปากเล่าสิ่งต่างๆ ด้วยตัวเอง เขาถือว่าตนไม่ได้ก่อความผิดใด จึงไม่มีสิ่งต้องกลัว
กระนั้นบางอย่างบอกให้ควรระวังตัวเป็นพิเศษ อาจเป็นเพราะเวลาล่วงผ่านมาหลายวัน ยังไม่พบเบาะแสอรัญ ผู้ซึ่งทางตำรวจกำลังต้องการตัว อีกทั้งไหมทองอินเตอร์เนชั่นแนลสคูลกำลังตกเป็นข่าวใหญ่ ถูกขุดคุ้ยเรื่องไม่ดีออกมาตีแผ่ และนักข่าวพยายามโยงข่าวดังกล่าวถึงเขา เล่าย้อนถึงอดีตเมื่อครั้งที่ดำไรได้รับการอุปการะจากไหมทอง ก่อนพบพ่อแม่บุญธรรม และไปโลดแล่นเป็นดาวในต่างประเทศ
ดำไรมองกระจกบานใหญ่ข้างผนัง เดาว่าอีกฝากหนึ่งของห้องคงมีอีกหลายชีวิตจับตาดูเขาอยู่
“ทำไมไม่ออกมาคุยกันพร้อมหน้าพร้อมตากันทุกคน จะได้จบๆ กันไป เล่นบทอีแอบอยู่ได้ ไม่เมื่อยหรือ!” ดำไรว่าเสียงดัง นิโคลซึ่งยืนอยู่เบื้องหน้าเขามีสีหน้ายุ่งยากใจ เธอเดาว่านายแบบหนุ่มหาทางบ่ายเบี่ยงประเด็น ด้วยการแสร้งแสดงกิริยาหงุดหงิด และนี่เป็นหนึ่งในหลายเหตุผลที่อยากให้ณฤทธิ์ทำหน้าที่เปิดปากดำไรแทนเธอ
“…วันนี้ดิฉันอยากแนะนำให้คุณช้างรู้จักคนที่รับผิดชอบคดีรุ่งทิวาโดยตรง”
นายแบบหนุ่มทำตาโต แปลกใจเมื่อได้ยินนิโคลเอ่ยเช่นนั้น
“อ้าว ช้างนึกว่าคุณนิโคลมีอำนาจให้เรื่องนี้เสียอีก ตายจริง พูดกันไปตั้งบานเบอะ แบบนี้ไม่เสียเวลาแย่หรือ”
“เราทำงานเป็นทีมค่ะ และบางเรื่องฉันก็ต้องใช้มือดีจัดการปัญหา”
“อ๋อ แบบนี้นี่เอง ถ้างั้นเยี่ยมเลย เปลี่ยนคนบ้างก็ดี คุยกับคุณนิโคลแล้วบอกตรงๆ ช้างเครียด” ดำไรถอดแว่นตาดำออก พลางมองไปยังกระจกบานใหญ่อีกครั้ง แล้วถามต่อ “หนนี้ คุณนิโคลใช้ใครมาพูดกับช้างละ ขอเตือนไว้อย่างหนึ่งเลยนะ อย่าเอาคนหล่อๆ มาล่อช้างให้ยากเลยนะ ทำแบบนั้น ดูถูกกันเกินไป”
นิโคลอ้าปากจะพูด แต่ประตูห้องเปิดออกก่อน ณฤทธิ์ก้าวเข้ามาพร้อมรอยยิ้มยียวน
“แหม พูดไม่ทันขาดคำก็คัดตัวนักแสดงมาขนาดนี้ ยังไงช้างก็ไม่ยอมหลงกลพวกคุณ ไม่-มี-วัน” ดำไรเน้นช้าชัดทีละคำ
“อันที่จริง เจ้าหน้าที่ทำงานให้รัฐฯ หน้าตาดีหาไม่ยากนะครับ แต่คนหล่อและเก่งอยากผม ก็หาไม่ง่ายเช่นกัน ฮ่าๆ” ณฤทธิ์หัวเราะเสียงห้าว บอกให้รู้ว่าอาการขำของเขาแสร้งทำเขย่าขวัญอีกฝ่าย
“ตายจริง ช้างนึกว่าเป็นนักแสดงถูกจ้างมาเสียอีก ขอโทษนะ หน้าตารูปร่างแบบคุณ ไม่เหมาะกับการเป็นที่พึ่งให้ประชาชนเลย”
ณฤทธิ์ยิ้มค้าง วันนี้เขาใส่สูทขนาดพอดีตัวสีดำ การแต่งตัวเสริมบุคลิกให้สง่า เมื่ออยู่ในสำนักงาน จำต้องให้เกียรติสถานที่และตำแหน่งตน จึงข่มใจให้เย็น เขายิ้มกว้างก่อนแสดงบัตรประจำตัวให้อีกฝ่ายดู
“โอ้โห นึกไม่ถึงว่าจะได้พบตัวจริงสารวัตรเสือใหญ่บุคคลในตำนาน!”อันที่จริงนายแบบหนุ่มแทบไม่รู้จักณฤทธิ์ ทว่าตั้งแต่ถูกติดตามจากหน่วยแม็กซ์ เขาให้คนช่วยสืบข้อมูลจนทราบว่ามีใครทำงานให้หน่วยพิเศษของรัฐมนตรีทับทอง กระทั่งทราบว่าคนที่เล่นบทบู๊คือณฤทธิ์ อดีตนายตำรวจผู้หายตัวไปจากวงการหลังจากคดีฆาตกรรมอมรเทพเจ้าของโรงพยาบาลเทพพนมอินเตอร์สุดอื้อฉาว
“น่าประทับมาก ขอบคุณที่ยังจำกันได้…” ณฤทธิ์ลากเสียงยาว พลางจ้องดำไรไม่วางตา
“เอาละเรื่องอื่นลืมมันไปก่อน เรามาคุยกันถึงคืนหวานๆ ของคุณกับผู้ชายคนนี้ดีกว่า” เอ่ยจบณฤทธิ์ก็เลื่อนรูปถ่ายอรัญไปอยู่ต่อหน้านายแบบ
“คุยเพื่ออะไร ช้างบอกกับคุณนิโคลหมดไส้หมดพุงแล้ว”
ณฤทธิ์หัวเราะหึๆ ในลำคอ แต่ก่อนเชื่อว่าดำไรคงรักตัวกลัวตาย ขู่นิดขู่หน่อยคงยอมคลายความจริง แต่เท่าที่ได้พูดคุย นายแบบหนุ่มกลับเป็นคนประเภทยอมถวายหัวให้กับสิ่งที่ตนเองเชื่อ
“อย่าเรียกว่าจบเลย ตอนนี้ผมกับคุณช้างเพิ่งเริ่มต้นคุยกันต่างหาก” ณฤทธิ์นั่งลงบนเก้าอี้ในกิริยาผ่อนคลาย
“หา ช้างฟังอะไรผิดไปหรือเปล่า บอกตรงๆ ตำรวจกับช้างไม่ค่อยถูกชะตากันเท่าไหร่ ขยาดตั้งแต่ถูกไล่จับตอนเดินขายกล้วยขายอ้อยตามถนน อยู่ใกล้ๆ ทีไรช้างอึดอัดมาก โดยเฉพาะตำรวจหน้าหนวด ตาคมๆ อย่างคุณ!” ดำไรขยับเก้าอี้ของตนห่างออกไป กลัวเสน่ห์ของณฤทธิ์และการแสดงออกของเขาที่เหมือนจะบีบคอคาดคั้นเอาคำตอบจากเขา
“โอ้ นอกเรื่องไปยาวเลยนะ …เข้าประเด็นดีกว่า ผมแค่อยากรู้ว่าอรัญเป็นแฟนพันธุ์แท้ของคุณจริงไหม”
อาการมั่นอกมั่นใจของดำไรหายไป เหงื่อซึมบนหน้าผากสองมือถูกันไปมา “บ้าจริง ช้างต้องตอบคำถามพรรค์นี้ด้วยหรือ ให้ทนายตอบแทนได้ไหม” ดำไรยกทนายมาอ้าง พลางมองประตูอย่างหาทางออกจากสถานการณ์ชวนอึดอัด
ณฤทธิ์แสดงท่าทีขึงขังกว่าเดิม เขาใช้เสียงเข้มไม่ถึงกับห้าว หากบ่งบอกให้รู้ว่าจริงจัง
“คุณช้างต้องการความเป็นส่วนตัวไม่ใช่หรือครับ และเราตกลงกันตั้งแต่แรกแล้วว่าถ้าคุณให้การณ์เป็นความจริงทั้งหมด ทุกอย่างจะถูกเก็บเป็นความลับ”
“เฮ้อ…หวังว่าคุณอดีตสารวัตรหน้าหนวดจะทำตามสัญญา เกลียดนัก พวกสักแต่พูดเหมือนถ่มน้ำลายไปวันๆ”
“ผมทำตามที่พูดเสมอ ไม่ได้ท้านะครับ แต่คุณช้างพิสูจน์ได้”
ดำไรเบ้ปาก แม้จะมองเห็นความจริงใจจากดวงตาคมคู่นั้น แต่เขาไม่เชื่อใจเต็มร้อย
“เอาเถอะ ไหนๆ ก็เสียเวลามาขนาดนี้ ช้างจะคุยกับพวกคุณเป็นหนสุดท้าย และขอทีเถอะ อย่าให้ต้องมีภาคสาม สี่ ห้า ตามมาอีกแล้วกัน”
“ถ้าคุณไม่พยายามสร้างข้อมูลเท็จให้อรัญมีตัวตนในงานเลี้ยงสวมหน้ากาก ทุกอย่างก็จะจบในวันนี้” ณฤทธิ์เอ่ยถึงปาร์ตี้สวมหน้ากากสุนัขสำหรับผู้ชาย และแมวสำหรับฝ่ายหญิงในคอนโดหรูของดำไร ซึ่งนายแบบได้อ้างว่าอรัญอยู่ร่วมงานดังกล่าวตั้งแต่ต้น เป็นหนึ่งในหนุ่มๆ ที่สวมหน้ากากสุนัขสีทอง
ผิวหน้าสีเข้มของดำไรฉาบสีแดง ดวงตาลุกวาบ บ่งบอกว่าไม่ชอบใจเมื่อถูกไล่ต้อนให้จนมุม
“โอ๊ย สรรหาความผิดให้ชาวบ้านตาดำๆ เก่งกันเหลือเกิน งานเลี้ยงของช้าง ส่งการ์ดเชิญเป็นอาทิตย์ แต่เสียดายนะ ถ้าได้รู้จักคุณสารวัตรก่อนหน้านี้ ช้างก็อยากชวนไปลงอ่างด้วยกัน” ดำไรหยอด พลางส่งสายตาหวานยั่วล้อณฤทธิ์
“โอ้ ขอบคุณที่แบ่งบันความสุขนะครับ แต่ผมไม่ปลื้มเนื้อแน่นๆ หรือซิกซ์แพกของคนอื่นเท่าไหร่ เว้นแต่ของตัวเอง” ณฤทธิ์เข้าใจแล้วว่าเหตุใดนิโคลถึงเค้นเอาความจริงจากดำไรไม่ได้ อีกฝ่ายเล่นลิ้นและแสดงละครได้แนบเนียนเหลือเกิน
“เห็นพูดแบบนี้หลายราย พ่อฉุดเข้ารกเข้าพงหน่อย ก็หลงป่าเหมือนกันหมดแหละ”
“แต่คงไม่ใช่ผมแน่นอน” ณฤทธิ์ยกยิ้มตรงมุมปาก สีหน้าเขาเข้มขึ้น แววตาก็เอาเรื่อง พลอยให้ดำไรใจคอไม่ดี
“อือม์ ก็ได้ช้างจะตอบคำถามคุณให้เคลียร์ทุกอย่าง อ่อ พูดคุยกันจบแล้ว ก็เลิกส่งคนไปตามจับผิดช้างซักที เพราะมันเป็นการคุกคามสิทธิส่วนบุคคลมาก! ถึงมากที่สุด” ดำไรอึดอัดที่มีคนปลอมตัวเป็นช่างภาพตามข่าวเขา และเมื่อให้คนของตนตามสืบ จึงทราบมีปาปารัชซี่ทีมหนึ่งทำงานให้หน่วยแม็กซ์ คอยสอดส่องเขาว่ายังมีการติดต่อกับอรัญอยู่หรือไม่
“ทุกอย่างจะจบวันนี้ ถ้าคุณช้างเคลียร์ตัวเองจากนายอรัญได้”
ดำไรทำเสียงฮึดฮัดขึ้นจมูก เขาอยากออกจากห้องนี้เต็มทน และทั้งหมดที่รู้เขาได้พูดให้นิโคลฟังไปแล้ว
“คุณอรัญเป็นแขกปาร์ตี้ของช้าง เขาเข้างานตอนไหนช้าง เอ่อ…ไม่แน่ใจหรอก ก็ทุกคนสวมหน้ากากนี่นา” ดำไรอ้อมแอ้มตอบ รู้สึกเสียหน้ากับสิ่งที่ตนเคยยืนยันกับนิโคล แต่จะมีประโยชน์อะไรหากต้องเข้าไปพัวพันกับคนผิด ซึ่งอาจทำลายชื่อเสียงเขาทางอ้อม
“คือช้าง…เจอคุณอรัญ ตอนหลังจากทุกคนกลับไปหมดแล้ว จากนั้นเราก็อยู่คุยกันจนสว่าง พอถึงตอนเช้าช้างก็เข้าครัวกับสามีเตรียมอาหาร ตั้งโต๊ะเสร็จเรียบร้อย จู่ๆ คุณอรัญก็หายไป ทุกอย่างมีเท่านี้จริงๆ”
ณฤทธิ์หันไปมองนิโคล ทั้งคู่สายตาให้กันแทนการพูดคุย และได้ข้อสรุปอย่างที่คาดไว้ตั้งแต่แรก อรัญเพียงแค่ใช้ดำไรสร้างฉากบังหน้าให้ ก่อนจะหลบหนีไป
“อื้อฮึ สำหรับวันนี้ขอบคุณที่ให้ความร่วมมือกับเราเป็นอย่างดี เชิญครับ” ณฤทธิ์เดินไปเปิดประตู และพายมือนำทางให้ดำไรก้าวออกจากห้องไปด้วยความงุนงง
ฌานสิเน่หา บทที่ ๑๖ (ครึ่งหลัง) + บทที่ ๑๗ สืบเร้นรัก
คิดถึงถนนนักเขียนเสมอครับ ผมแวะเข้ามาบ่อยๆ แต่ด้วยเวลาจำกัดจึงยังไม่พร้อมที่จะลง 'ฌานสิเน่หา' วันนี้โอกาสดีเลยเดินหน้าลุยต่อครับ
เรื่องนี้เดินทางมาถึงบทที่ ๑๖ ผมวางไว้ราวๆ ยี่สิบสองบทครับ
ผมตั้งใจเขียนให้สนุก มัน ครบรส และ เหนือความคาดหมาย ยิ่งกว่านั้นเมื่ออ่านจบแล้วจะพบความสุขแน่นอน
ทั้งหมดติดตามได้จากเด็กดี http://my.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1350561
บทที่ผ่านมา http://pantip.com/topic/34404145
บทที่ ๑๖ ต่อจากความเดิม
ดำไรถูกเชิญตัวมาสอบปากคำเพิ่มเติมที่สำนักงานสำนักงานป้องกันอาชญากรรมแห่งชาติ ถึงขัดใจ แต่เขายอมเสียเวลามาเพื่อยืนยันสิ่งที่เคยพูดไว้เมื่อสัปดาห์ก่อน
‘ใครสาระแน พูดอย่างนั้น อยู่กันสองต่อสองที่ไหน สามีช้างก็อยู่ อุ๊ปส์!’ หลุดพูดออกไปเช่นนั้น ดำไรรีบยกมือปิดปากตัวเอง ถึงหลายคนรู้รสนิยมเพศเขา แต่คงไม่สมควรประกาศโต้ๆ เพราะอาจส่งผลกระทบต่อแฟนคลับที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ผู้ปกครองเยาวชนในเมืองไทยยังหัวโบราณไม่เปิดรับความหลากหลายทางเพศ
‘คุณมั่นใจที่จะยืนยันคำพูดตามนี้นะคะ ขอย้ำว่ามันสำคัญมาก ถ้าทั้งหมดไม่ใช่เรื่องไม่จริงอาจส่งผลร้ายต่อคุณภายหลัง’ นิโคลอธิบายให้ดำไรเข้าใจมากขึ้น
‘…คุณอรัญอยู่กับช้างที่คอนโดจนสว่าง แต่ก่อนรับประทานอาหารเช้าจู่ๆ เขาก็หายตัวไป และไม่ต้องถามว่าเขาไปไหนนะ เราทั้งคู่ไม่ได้มีตัวติดกัน’ ดำไรนายเอ่ยเสียงขึ้นจมูก การถูกกดดันไม่ใช่สิ่งที่เขาพึงปรารถนา
‘ถ้าอย่างนั้น ขอบคุณสำหรับความร่วมมือ ดิฉันหวังว่า ครั้งหน้าเมื่อคุณหายตกใจคงให้การเป็นประโยชน์มากกว่านี้’
‘หา ครั้งหน้าเหรอ ฝันไปเถอะคุณนิโคล แค่นี้ก็ปวดหัวจะแย่ ขืนเรียกช้างมากอีก คงต้องรบกวนให้คุยกับทนายของช้างแทนแล้วละ’
วันนี้นายแบบหนุ่มนั่งกระส่ายกระสับในห้องสอบสวนพักใหญ่ ถึงเคยขู่นิโคลเรื่องทนาย หากเมื่อถึงเวลาจริง ดำไรกลับเลือกเปิดปากเล่าสิ่งต่างๆ ด้วยตัวเอง เขาถือว่าตนไม่ได้ก่อความผิดใด จึงไม่มีสิ่งต้องกลัว
กระนั้นบางอย่างบอกให้ควรระวังตัวเป็นพิเศษ อาจเป็นเพราะเวลาล่วงผ่านมาหลายวัน ยังไม่พบเบาะแสอรัญ ผู้ซึ่งทางตำรวจกำลังต้องการตัว อีกทั้งไหมทองอินเตอร์เนชั่นแนลสคูลกำลังตกเป็นข่าวใหญ่ ถูกขุดคุ้ยเรื่องไม่ดีออกมาตีแผ่ และนักข่าวพยายามโยงข่าวดังกล่าวถึงเขา เล่าย้อนถึงอดีตเมื่อครั้งที่ดำไรได้รับการอุปการะจากไหมทอง ก่อนพบพ่อแม่บุญธรรม และไปโลดแล่นเป็นดาวในต่างประเทศ
ดำไรมองกระจกบานใหญ่ข้างผนัง เดาว่าอีกฝากหนึ่งของห้องคงมีอีกหลายชีวิตจับตาดูเขาอยู่
“ทำไมไม่ออกมาคุยกันพร้อมหน้าพร้อมตากันทุกคน จะได้จบๆ กันไป เล่นบทอีแอบอยู่ได้ ไม่เมื่อยหรือ!” ดำไรว่าเสียงดัง นิโคลซึ่งยืนอยู่เบื้องหน้าเขามีสีหน้ายุ่งยากใจ เธอเดาว่านายแบบหนุ่มหาทางบ่ายเบี่ยงประเด็น ด้วยการแสร้งแสดงกิริยาหงุดหงิด และนี่เป็นหนึ่งในหลายเหตุผลที่อยากให้ณฤทธิ์ทำหน้าที่เปิดปากดำไรแทนเธอ
“…วันนี้ดิฉันอยากแนะนำให้คุณช้างรู้จักคนที่รับผิดชอบคดีรุ่งทิวาโดยตรง”
นายแบบหนุ่มทำตาโต แปลกใจเมื่อได้ยินนิโคลเอ่ยเช่นนั้น
“อ้าว ช้างนึกว่าคุณนิโคลมีอำนาจให้เรื่องนี้เสียอีก ตายจริง พูดกันไปตั้งบานเบอะ แบบนี้ไม่เสียเวลาแย่หรือ”
“เราทำงานเป็นทีมค่ะ และบางเรื่องฉันก็ต้องใช้มือดีจัดการปัญหา”
“อ๋อ แบบนี้นี่เอง ถ้างั้นเยี่ยมเลย เปลี่ยนคนบ้างก็ดี คุยกับคุณนิโคลแล้วบอกตรงๆ ช้างเครียด” ดำไรถอดแว่นตาดำออก พลางมองไปยังกระจกบานใหญ่อีกครั้ง แล้วถามต่อ “หนนี้ คุณนิโคลใช้ใครมาพูดกับช้างละ ขอเตือนไว้อย่างหนึ่งเลยนะ อย่าเอาคนหล่อๆ มาล่อช้างให้ยากเลยนะ ทำแบบนั้น ดูถูกกันเกินไป”
นิโคลอ้าปากจะพูด แต่ประตูห้องเปิดออกก่อน ณฤทธิ์ก้าวเข้ามาพร้อมรอยยิ้มยียวน
“แหม พูดไม่ทันขาดคำก็คัดตัวนักแสดงมาขนาดนี้ ยังไงช้างก็ไม่ยอมหลงกลพวกคุณ ไม่-มี-วัน” ดำไรเน้นช้าชัดทีละคำ
“อันที่จริง เจ้าหน้าที่ทำงานให้รัฐฯ หน้าตาดีหาไม่ยากนะครับ แต่คนหล่อและเก่งอยากผม ก็หาไม่ง่ายเช่นกัน ฮ่าๆ” ณฤทธิ์หัวเราะเสียงห้าว บอกให้รู้ว่าอาการขำของเขาแสร้งทำเขย่าขวัญอีกฝ่าย
“ตายจริง ช้างนึกว่าเป็นนักแสดงถูกจ้างมาเสียอีก ขอโทษนะ หน้าตารูปร่างแบบคุณ ไม่เหมาะกับการเป็นที่พึ่งให้ประชาชนเลย”
ณฤทธิ์ยิ้มค้าง วันนี้เขาใส่สูทขนาดพอดีตัวสีดำ การแต่งตัวเสริมบุคลิกให้สง่า เมื่ออยู่ในสำนักงาน จำต้องให้เกียรติสถานที่และตำแหน่งตน จึงข่มใจให้เย็น เขายิ้มกว้างก่อนแสดงบัตรประจำตัวให้อีกฝ่ายดู
“โอ้โห นึกไม่ถึงว่าจะได้พบตัวจริงสารวัตรเสือใหญ่บุคคลในตำนาน!”อันที่จริงนายแบบหนุ่มแทบไม่รู้จักณฤทธิ์ ทว่าตั้งแต่ถูกติดตามจากหน่วยแม็กซ์ เขาให้คนช่วยสืบข้อมูลจนทราบว่ามีใครทำงานให้หน่วยพิเศษของรัฐมนตรีทับทอง กระทั่งทราบว่าคนที่เล่นบทบู๊คือณฤทธิ์ อดีตนายตำรวจผู้หายตัวไปจากวงการหลังจากคดีฆาตกรรมอมรเทพเจ้าของโรงพยาบาลเทพพนมอินเตอร์สุดอื้อฉาว
“น่าประทับมาก ขอบคุณที่ยังจำกันได้…” ณฤทธิ์ลากเสียงยาว พลางจ้องดำไรไม่วางตา
“เอาละเรื่องอื่นลืมมันไปก่อน เรามาคุยกันถึงคืนหวานๆ ของคุณกับผู้ชายคนนี้ดีกว่า” เอ่ยจบณฤทธิ์ก็เลื่อนรูปถ่ายอรัญไปอยู่ต่อหน้านายแบบ
“คุยเพื่ออะไร ช้างบอกกับคุณนิโคลหมดไส้หมดพุงแล้ว”
ณฤทธิ์หัวเราะหึๆ ในลำคอ แต่ก่อนเชื่อว่าดำไรคงรักตัวกลัวตาย ขู่นิดขู่หน่อยคงยอมคลายความจริง แต่เท่าที่ได้พูดคุย นายแบบหนุ่มกลับเป็นคนประเภทยอมถวายหัวให้กับสิ่งที่ตนเองเชื่อ
“อย่าเรียกว่าจบเลย ตอนนี้ผมกับคุณช้างเพิ่งเริ่มต้นคุยกันต่างหาก” ณฤทธิ์นั่งลงบนเก้าอี้ในกิริยาผ่อนคลาย
“หา ช้างฟังอะไรผิดไปหรือเปล่า บอกตรงๆ ตำรวจกับช้างไม่ค่อยถูกชะตากันเท่าไหร่ ขยาดตั้งแต่ถูกไล่จับตอนเดินขายกล้วยขายอ้อยตามถนน อยู่ใกล้ๆ ทีไรช้างอึดอัดมาก โดยเฉพาะตำรวจหน้าหนวด ตาคมๆ อย่างคุณ!” ดำไรขยับเก้าอี้ของตนห่างออกไป กลัวเสน่ห์ของณฤทธิ์และการแสดงออกของเขาที่เหมือนจะบีบคอคาดคั้นเอาคำตอบจากเขา
“โอ้ นอกเรื่องไปยาวเลยนะ …เข้าประเด็นดีกว่า ผมแค่อยากรู้ว่าอรัญเป็นแฟนพันธุ์แท้ของคุณจริงไหม”
อาการมั่นอกมั่นใจของดำไรหายไป เหงื่อซึมบนหน้าผากสองมือถูกันไปมา “บ้าจริง ช้างต้องตอบคำถามพรรค์นี้ด้วยหรือ ให้ทนายตอบแทนได้ไหม” ดำไรยกทนายมาอ้าง พลางมองประตูอย่างหาทางออกจากสถานการณ์ชวนอึดอัด
ณฤทธิ์แสดงท่าทีขึงขังกว่าเดิม เขาใช้เสียงเข้มไม่ถึงกับห้าว หากบ่งบอกให้รู้ว่าจริงจัง
“คุณช้างต้องการความเป็นส่วนตัวไม่ใช่หรือครับ และเราตกลงกันตั้งแต่แรกแล้วว่าถ้าคุณให้การณ์เป็นความจริงทั้งหมด ทุกอย่างจะถูกเก็บเป็นความลับ”
“เฮ้อ…หวังว่าคุณอดีตสารวัตรหน้าหนวดจะทำตามสัญญา เกลียดนัก พวกสักแต่พูดเหมือนถ่มน้ำลายไปวันๆ”
“ผมทำตามที่พูดเสมอ ไม่ได้ท้านะครับ แต่คุณช้างพิสูจน์ได้”
ดำไรเบ้ปาก แม้จะมองเห็นความจริงใจจากดวงตาคมคู่นั้น แต่เขาไม่เชื่อใจเต็มร้อย
“เอาเถอะ ไหนๆ ก็เสียเวลามาขนาดนี้ ช้างจะคุยกับพวกคุณเป็นหนสุดท้าย และขอทีเถอะ อย่าให้ต้องมีภาคสาม สี่ ห้า ตามมาอีกแล้วกัน”
“ถ้าคุณไม่พยายามสร้างข้อมูลเท็จให้อรัญมีตัวตนในงานเลี้ยงสวมหน้ากาก ทุกอย่างก็จะจบในวันนี้” ณฤทธิ์เอ่ยถึงปาร์ตี้สวมหน้ากากสุนัขสำหรับผู้ชาย และแมวสำหรับฝ่ายหญิงในคอนโดหรูของดำไร ซึ่งนายแบบได้อ้างว่าอรัญอยู่ร่วมงานดังกล่าวตั้งแต่ต้น เป็นหนึ่งในหนุ่มๆ ที่สวมหน้ากากสุนัขสีทอง
ผิวหน้าสีเข้มของดำไรฉาบสีแดง ดวงตาลุกวาบ บ่งบอกว่าไม่ชอบใจเมื่อถูกไล่ต้อนให้จนมุม
“โอ๊ย สรรหาความผิดให้ชาวบ้านตาดำๆ เก่งกันเหลือเกิน งานเลี้ยงของช้าง ส่งการ์ดเชิญเป็นอาทิตย์ แต่เสียดายนะ ถ้าได้รู้จักคุณสารวัตรก่อนหน้านี้ ช้างก็อยากชวนไปลงอ่างด้วยกัน” ดำไรหยอด พลางส่งสายตาหวานยั่วล้อณฤทธิ์
“โอ้ ขอบคุณที่แบ่งบันความสุขนะครับ แต่ผมไม่ปลื้มเนื้อแน่นๆ หรือซิกซ์แพกของคนอื่นเท่าไหร่ เว้นแต่ของตัวเอง” ณฤทธิ์เข้าใจแล้วว่าเหตุใดนิโคลถึงเค้นเอาความจริงจากดำไรไม่ได้ อีกฝ่ายเล่นลิ้นและแสดงละครได้แนบเนียนเหลือเกิน
“เห็นพูดแบบนี้หลายราย พ่อฉุดเข้ารกเข้าพงหน่อย ก็หลงป่าเหมือนกันหมดแหละ”
“แต่คงไม่ใช่ผมแน่นอน” ณฤทธิ์ยกยิ้มตรงมุมปาก สีหน้าเขาเข้มขึ้น แววตาก็เอาเรื่อง พลอยให้ดำไรใจคอไม่ดี
“อือม์ ก็ได้ช้างจะตอบคำถามคุณให้เคลียร์ทุกอย่าง อ่อ พูดคุยกันจบแล้ว ก็เลิกส่งคนไปตามจับผิดช้างซักที เพราะมันเป็นการคุกคามสิทธิส่วนบุคคลมาก! ถึงมากที่สุด” ดำไรอึดอัดที่มีคนปลอมตัวเป็นช่างภาพตามข่าวเขา และเมื่อให้คนของตนตามสืบ จึงทราบมีปาปารัชซี่ทีมหนึ่งทำงานให้หน่วยแม็กซ์ คอยสอดส่องเขาว่ายังมีการติดต่อกับอรัญอยู่หรือไม่
“ทุกอย่างจะจบวันนี้ ถ้าคุณช้างเคลียร์ตัวเองจากนายอรัญได้”
ดำไรทำเสียงฮึดฮัดขึ้นจมูก เขาอยากออกจากห้องนี้เต็มทน และทั้งหมดที่รู้เขาได้พูดให้นิโคลฟังไปแล้ว
“คุณอรัญเป็นแขกปาร์ตี้ของช้าง เขาเข้างานตอนไหนช้าง เอ่อ…ไม่แน่ใจหรอก ก็ทุกคนสวมหน้ากากนี่นา” ดำไรอ้อมแอ้มตอบ รู้สึกเสียหน้ากับสิ่งที่ตนเคยยืนยันกับนิโคล แต่จะมีประโยชน์อะไรหากต้องเข้าไปพัวพันกับคนผิด ซึ่งอาจทำลายชื่อเสียงเขาทางอ้อม
“คือช้าง…เจอคุณอรัญ ตอนหลังจากทุกคนกลับไปหมดแล้ว จากนั้นเราก็อยู่คุยกันจนสว่าง พอถึงตอนเช้าช้างก็เข้าครัวกับสามีเตรียมอาหาร ตั้งโต๊ะเสร็จเรียบร้อย จู่ๆ คุณอรัญก็หายไป ทุกอย่างมีเท่านี้จริงๆ”
ณฤทธิ์หันไปมองนิโคล ทั้งคู่สายตาให้กันแทนการพูดคุย และได้ข้อสรุปอย่างที่คาดไว้ตั้งแต่แรก อรัญเพียงแค่ใช้ดำไรสร้างฉากบังหน้าให้ ก่อนจะหลบหนีไป
“อื้อฮึ สำหรับวันนี้ขอบคุณที่ให้ความร่วมมือกับเราเป็นอย่างดี เชิญครับ” ณฤทธิ์เดินไปเปิดประตู และพายมือนำทางให้ดำไรก้าวออกจากห้องไปด้วยความงุนงง