หลงรักบ้านทรายทอง ๒๕๕๘ แคสเป๊ะ นักแสดงเล่นดี และบทดีมาก

ส่วนตัวทันแค่ดูเวอร์ชั่น ศรราม-จอย จำได้ว่าแม่บอกเราว่าเรื่องนี้รีเมคมาหลายรอบแล้ว ตอนนั้นเราดูตอนเด็กๆยังคงเก็บรายละเอียดไม่ค่อยดี เลยรับรู้แค่ว่าเป็นละครน้ำเน่าคลาสสิก มีนางเอกไปอยู่บ้านที่มีแต่คนใจร้าย อิจฉาริษยาและโดนรังแกต่างๆนาๆ

พอโตขึ้นมา ก็กลับไปดูย้อนหลัง ปรากฏยิ่งทำให้ไม่ชอบขึ้นไปอีก แม้ศรรามจะเป็นคุณชายกลางที่หล่อมาก แต่เรารู้สึกว่าเนื้อเรื่องน้ำเน่าน่ารำคาญ ตัวละครหลักก็น่ารำคาญ อันนี้ขออภัยแฟนละครเวอร์ชั่นนี้ด้วยนะคะ นี่คือความรู้สึกส่วนตัวล้วนๆค่ะ

พอได้ยินว่ามีการรีเมค เราก็เบ้ปากรัวๆ นึกในใจ เรื่องนี้อีกแล้วหรอ ส่วนตัวเป็นคนค่อนข้างแอนตี้ละครรีเมคอยู่แล้ว เพราะส่วนใหญ่มักจะทำได้แย่กว่าเดิม ยิ่งพอเป็นเรื่องบ้านทรายทอง เรายิ่งไม่เข้าใจว่าเรื่องนี้มันมีดีอะไรนักหนา ถึงรีเมคซ้ำแล้วซ้ำอีก

จนมีโอกาศได้ลองดูเวอร์ชั่นปัจจุบันนี่แหละค่ะ (เพราะความอยากรู้อยากเห็นล้วนๆ) ทำให้เราเปลี่ยนความคิด และเพิ่งจะพอเข้าใจว่าทำไมบทประพันธ์เรื่องนี้ถึงคลาสสิก พอที่จะถูกนำมาสร้างเป็นละครหลายต่อหลายเวอร์ชั่นแบบนี้ และนี่คือสิ่งที่เราชอบเกี่ยวกับละครเรื่องนี้

1. ตัวละครแต่ละตัวดูมีมิติ มีที่มาที่ไปของท่าที การกระทำ และนิสัย ที่เห็นกันได้ชัดๆและเป็นที่ฮือฮาคือ หญิงใหญ่ กลายเป็นตัวละครที่มีความซับซ้อนและลึกลับมาก ไม่ทราบว่าเป็นแบบนี้ตั้งแต่บทประพันธ์รึเปล่า หรือว่านี่คือการตีความใหม่ แต่หญิงใหญ่เป็นตัวละครที่จะดีก็ไม่ใช่ จะร้ายก็เชิง บางทีก็ดูน่าเกรงขาม บางทีก็น่าสงสาร  surprise คนดูได้ตลอดกับรีแอคชั่นของนาง ต้องคอยลุ้นอารมณ์นางว่าจะมาดีหรือเหวี่ยง ชอบปมที่ถูกกระทำจากหม่อมแม่ด้วย นุสบาเล่นดีมากๆด้วย บทแบบนี้ต้องนักแสดงมากฝีมือเท่านั้นถึงจะเอาอยู่
หม่อมแม่ที่คุณดวงดาวเล่น ก็เป็นอีกตัวร้ายที่เราชอบมากๆ ดูชัดเลยว่าไม่ใช่แค่สักแต่ว่าร้ายดาษๆตลาดๆ แต่อากัปกิริยายังมีความเป็นผู้ดี แล้วก็ดูเป็นคนมีปม เหมือนคนที่ลึกๆแล้วกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ทั้งเรื่องพจมาณ และชายน้อย เพราะตนนั้นรู้ดีว่าสิ่งใดผิดสิ่งใดถูก เพียงแต่เอาความโลภและฐิตถิมาบังหน้าเท่านั้น
ขนาดน้องของพจมาณ เรายังชอบที่ทำให้เราอยากรู้ว่า พ่อแม่ของพจมาณปฏิบัติต่อลูกๆไม่เท่ากันจริงหรือเปล่า เพราะนั่นอาจเป็นสาเหตุความก้าวร้าวของพจณีจริงๆก็ได้ ซึ่งจะทำให้นางน่าสงสารอยู่นิดๆ

2. ชอบบทละครมากๆ มันฟังดูดี มีสาระ มีเหตุมีผล ชอบเวลาพจมาณเถียงพวกผู้ดีที่ด่านาง และชอบมากที่สุดเวลาพจมาณถูกชายกลางสอน ทำให้เห็นว่าชายกลางคือคนที่มีความเป็นกลางมากๆ และไม่โง่ สิ่งที่ตำหนิหรือสอนพจมาณก็คือเรื่องจริงที่นางควรปรับปรุง แบบว่าเวลาสองคนที่คุยกันมันแลดูมีเหตุมีผล ไม่ใช่แค่ปั้นปึงใส่กันไปๆมาๆ

3. เราว่าเวอร์ชั่นนี้แคสนักแสดงได้ดี ไม่ดูขัตตา และทุกคนเล่นในบทบาทนั้นๆได้ดีหมด สำหรับเรา มินเป็นพจมาณเพอร์เฟ็กมาก ชอบที่พจมาณเวอร์ชั่นนี้ไม่ยอมคน ไม่ยอมให้ถูกรังแก แต่ก็ไม่ใช่คนก้าวร้าวแข็งกระด้าง ยังมีมุมเรียบร้อย น่านักน่าเอ็นดูอยู่บ้าง ซึ่งมินเล่นออกมาได้พอดีสุดๆ ไม่มากไม่น้อยไป หลงรักมินจากเรื่องนี้จริงๆค่ะ  วีก็เป็นชายกลางที่ดูเป็นผู้ใหญ่และอบอุ่น การใช้เสียงหรือกริยาคือดีงาม สำหรับเราชายกลางไม่จำเป็นต้องหล่อเวอร์อะไร แต่ต้องเล่นให้ดูสุขุมนุ่มลึก มีความเป็นผู้ใหญ่สูงซึ่งวีทำตรงนี้ได้ดีมากๆ ส่วนคนที่ทำเราทึ่งที่สุดคือชายน้อย สารภาพว่าน้องเค้าเล่นซะจนเรานึกว่าเค้าเป็นแบบนั้นจริงๆ พอไปเห็นรูปกับคลิปตัวจริงน้องเค้า เรานี่แบบ OMG ต้องยกนิ้วเลย

ก็สรุปว่าดูแล้วชอบมากอ่ะค่ะ มันยังคงมีความเก่า ความละเมียดละไมแบบที่หาไม่ค่อยได้จากละคร(แม้จะเป็นพีเรียด)สมัยนี้ แต่บทนี่ถือว่าไม่ล้าสมัยเลย ถ้าเอาจากตอนที่ออนไปแล้วเท่านั้นนะ หวังว่าบทจะดีแบบนี้ไปเรื่อยๆจนจบ เราคงจะติดตามไปจนจบถ้าไม่มีอะไรทำให้ผิดหวังไปซะก่อน



แล้วก็ฝากถึงช่อง 7 นิดนึงนะคะ
นี่คือการกลับมาดูละครช่องเจ็ดครั้งแรกของเราในรอบหลายปีมาก เรื่องสุดท้ายที่ดูคือทวิภพ อ๋อน-แพนเค้ก และเรื่องที่พยายามดูคือฟ้าจรดทราย แต่ดูได้นิดๆหน่อยๆ เพราะหาดูย้อนหลังยากมาก เนื่องจากเราไม่สามารถดูสดทางทีวีได้ อยากให้ช่องเจ็ดอัพละครลงยูทูปจังเลยค่ะ หรือไม่ก็อัพเวปอะไรก็ได้ที่ดีกว่า bugaboo ให้เป็นแบบ official ไปเลย ไม่ต้องกลัวเรตติ้งจะลดหรอกค่ะ ถ้าคุณผลิตละครดีๆแบบนี้ แล้วสนใจแฟนละครออนไลน์(หรือคนที่เค้าดูสดไม่ได้)มากกว่านี้ รับรองคุณจะได้แฟนละครเพิ่มขึ้นแน่นอน