ฉันเคยฝันว่ามีปีกเหมือนกับนก
ได้ร่อนผกโผบินกางปีกสวย
ท่องเที่ยวไปในฟ้ากว้างอย่างรื่นรวย
ลมพัดช่วยให้กายฉันฉ่ำชื่นใจ
แต่ทุกคราเมื่อยามที่ต้องตื่น
ฉันต้องฝืนเก็บฝันที่ฝันไว้
ต้องตระหนักว่าตัวเองนั้นเป็นใคร
ก็เป็นเพียงผ้าอนามัยมีปีกเอย...
----------------------
เธอเป็นแสงส่องทางในยามค่ำ
ให้ดื่มด่ำสัมผัสในไพรสัณฑ์
เมื่อเดินทางคนเดียวเปลี่ยวชีวัน
แต่เมื่อมองเธอนั้นแล้วสุขใจ
เธอคอยตามเรามาเรื่อยเรื่อยเรื่อย
เธอไม่เหนื่อยไม่ล้าไม่ไปไหน
เธอส่องแสงวับวาวสกาวใจ
ล่องลอยไปเหนือนภายามราตรี
เมื่อเราทุกข์เธอก็มาอยู่เคียงข้าง
ไม่อ้างว้างเมื่อปลดทุกข์ไม่แหนงหนี
เธอยังรอเฝ้าคอยอย่างยินดี
รอกินขี้เพราะเธอเป็นกระสือเอย...
----------------------
สักวาว่าด้วยเรื่องแสบแสบ
สมัยยังแต่งเครื่องแบบนักศึกษา
ครูบอกว่าให้เข้าเรียนตรงเวลา
ถ้ามาช้าครูล็อกห้องต้องอดเรียน
มีวันหนึ่งครูเกิดต้องมาสายบ้าง
เพื่อนที่นั่งข้างข้างจึงขีดเขียน
แปะกระดาษเอาไว้หน้าห้องเรียน
ครูมาช้าจงอย่าเนียนเข้าห้องเอย...
----------------------
หักมุมสักนิด ยิ้มๆ กันสักหน่อย...
ได้ร่อนผกโผบินกางปีกสวย
ท่องเที่ยวไปในฟ้ากว้างอย่างรื่นรวย
ลมพัดช่วยให้กายฉันฉ่ำชื่นใจ
แต่ทุกคราเมื่อยามที่ต้องตื่น
ฉันต้องฝืนเก็บฝันที่ฝันไว้
ต้องตระหนักว่าตัวเองนั้นเป็นใคร
ก็เป็นเพียงผ้าอนามัยมีปีกเอย...
----------------------
เธอเป็นแสงส่องทางในยามค่ำ
ให้ดื่มด่ำสัมผัสในไพรสัณฑ์
เมื่อเดินทางคนเดียวเปลี่ยวชีวัน
แต่เมื่อมองเธอนั้นแล้วสุขใจ
เธอคอยตามเรามาเรื่อยเรื่อยเรื่อย
เธอไม่เหนื่อยไม่ล้าไม่ไปไหน
เธอส่องแสงวับวาวสกาวใจ
ล่องลอยไปเหนือนภายามราตรี
เมื่อเราทุกข์เธอก็มาอยู่เคียงข้าง
ไม่อ้างว้างเมื่อปลดทุกข์ไม่แหนงหนี
เธอยังรอเฝ้าคอยอย่างยินดี
รอกินขี้เพราะเธอเป็นกระสือเอย...
----------------------
สักวาว่าด้วยเรื่องแสบแสบ
สมัยยังแต่งเครื่องแบบนักศึกษา
ครูบอกว่าให้เข้าเรียนตรงเวลา
ถ้ามาช้าครูล็อกห้องต้องอดเรียน
มีวันหนึ่งครูเกิดต้องมาสายบ้าง
เพื่อนที่นั่งข้างข้างจึงขีดเขียน
แปะกระดาษเอาไว้หน้าห้องเรียน
ครูมาช้าจงอย่าเนียนเข้าห้องเอย...
----------------------