ทุลักทุเลไปฮานอย กับประสบการณ์ตกเครื่องครั้งแรกในชีวิต (จนได้สินะ)

เป็นประสบการณ์ใหม่ โหด มัน ปั่นป่วน ทำเอาจุก และเจ็บไปทั้งทรวง ไม่รู้จะโทษใครดีค่ะ เพราะตัวเองก็ผิดที่ไว้ใจทัวร์เกินไป  ถือว่าแชร์ประสบการณ์ก็แล้วกันค่ะ  เรื่องของเรื่องคือเรามีโปรแกรมทัวร์ไปฮานอยวันนี้  กำหนดการตามเอกสารโปรแกรมของทัวร์แจ้งว่าไฟลท์ออก 13:15 น.   เช็คอินตั้งแต่ 11 โมงเศษๆ  และเข้าใจว่า Boarding Time 12:50 น.  เลยไปเดินชิล ชิล ที่ดิวตี้ ฟรีกับเพื่อนอีก 2 คน  ตั้งใจว่าสักเที่ยงครึ่งจะไปขึ้นเครื่อง  พอได้เวลาก็เดินไปที่ Gate E5 ซึ่งอยู่ค่อนข้างไกลมาก  เพราะเราดูสินค้าถึงโซน A พอเดินไปถึงตรงจุดรับสินค้าที่ฝากของดิวตี้ฟรี พี่สาวโทรมาถามว่าเราอยู่ไหน เรียกขึ้นเครื่องแล้วนะ จะถึงทางเลี้ยวไป  E  ได้ยินประกาศตามให้ขึ้นเครื่อง  เลยเร่งฝีเท้าขึ้น  มาถึง E1 มีกราวด์ของสายการบิน  เดินออกมาถามว่าใช่ ผดส. เที่ยวบินนี้ใช่ไหมคะ ก็กวักมือให้เราแล้วบอก ผดส. รีบวิ่งเลยค่ะ ทีนี้ก็วิ่งตับแลบสิคะ  ไปถึงเคาน์เตอร์ ซึ่งเป็นเวลา 12:50 น.พอดี จนท.บอกว่าเราตกเครื่องแล้ว อ้าว!ถูกหลอกให้วิ่งฟรีนี่นา กัปตันไม่ให้ขึ้นเครื่องแล้ว  ถาม จนท. แล้วโปรแกรมที่บอกว่าเครื่องออก 13:15 ล่ะคะ จนท. สายการบินบอกว่าไม่ใช่ค่ะ เวลาเครื่องออกจริงๆ 12:50 น. นะคะ  ฟังงี้แล้วแทบทรุดลงไปกองตรงนั้นเลยค่ะ   จนท. กราวด์ก็ถามว่าแล้วไกด์ไม่ได้โทรตามหรือคะ ไม่เลยค่ะ  จนท.ก็บอกว่า เราประกาศตามหลายรอบแล้วนะคะ  อ้าว! เหรอคะ  ทำไมเราได้ยินแค่รอบเดียวล่ะคะ   นี่สายการบินพรีเมียมนี่คะ   จนท. บอกเดี๋ยวรอ Off Load  สัมภาระนะคะ  สักอึดใจก็มองเห็นสัมภาระเราถูกนำมากองหน้าเครื่อง  เราได้แต่มองสะพานเทียบเครื่องที่ค่อยๆ ถอนออก แล้วเครื่องบินถูก Push Back ออกไปด้วยความเจ็บปวด  จากนั้นแล้ว จนท. ของ สายการบินก็พาเพื่อนไปยกเลิกสินค้าที่ซื้อในดิวตี้ ฟรี  แล้วก็พาไปยกเลิก ตม.  ยังคุยกันแบบขำๆ (ปนเจ็บ) กับ ตม. ว่าเราตกเครื่อง กัปตันเขาใจร้าย  555+   หลังจากนั้น จนท. ก็พาไปรับสัมภาระคืนในห้องที่อนุญาตให้บุคคลที่มีบัตร รปภ. หมายเลข 1,2,3 และ 6 เท่านั้น  (ต้องถอยขั้นมาทีละ Step แต่เจ้าหน้ากราวด์ของเขาอยู่กับเราตลอดจนได้สัมภาระคืนค่ะ) ในระหว่างนั้น เราพยายามติดต่อ บ.ทัวร์ว่าจะทำอะไรได้บ้าง  จัดการตั๋วให้ไปเที่ยวถัดไปของสายการบินอื่นหรือเลื่อนไปสายการบินเดิมวันรุ่งขึ้นได้ไหม  คุยกันหลายรอบ สรุปไม่ได้สักอย่าง  ทัวร์เอาแต่โทษเราว่ายึดเวลาตาม Boarding Pass แต่เวลาในโปรแกรมทำให้เราเข้าใจว่า 13:15 น. เราผิดที่ไว้ใจทัวร์จนไม่ดูเวลาใน Boarding Pass ให้ดี  ไม่เสนอ ไม่ชดเชยอะไรทั้งสิ้น  เพราะตั๋วซื้อเป็น Group แก้ไขเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้ จนเราคิดได้แล้วถามคณะตกเครื่องของเราว่า  จะเอายังไงดี จะทิ้งแพ็คเกจหมื่นกว่าบาท หรือจะซื้อตั๋วตามไป ก็สรุปยอมตามไปดีกว่า  เพราะลางานกันหมดแล้ว ทีนี้ก็มีปัญหาเรื่องรถที่ไปส่งที่โรงแรมอีก กว่าจะเคลียร์ลงตัว ก็ตกลงซื้อตั๋วของ Vietjet Air ตามไป  ที่ช้ำคือ ต้องซื้อโหลดกระเป๋าเพราะเพื่อนเข็นใบใหญ่มา เพราะตอนแรกตั้งใจจะบินสายการบินพรีเมียมแต่ตกเครื่อง ก็เลยต้องจ่ายในราคาหน้าเคาน์เตอร์ซะเลือดอาบ 20 กก. โดนไป 1,018 บาท เพราะ จนท. บอกว่าเป็นราคาที่เคาน์เตอร์เปิดแล้ว จึงต้องจ่ายเต็ม สรุปเราหารเฉลี่ยกัน จ่ายคนละ 3,500 เศษๆ  ซึ่งจนท. ก็ถามหาตั๋วขากลับ ก็ตั๋วอยู่กะไกด์เราจะมีได้อย่างไร ได้แต่แจ้งไฟลท์และวันกลับ จน จนท. ยอมขายตั๋วให้  คราวนี้ก็มีปัญหาตอนเช็คอินอีก  ตอนแรก จนท. ยังไม่ยอมเช็คอินให้  กลัวเราเข้าประเทศไม่ได้เพราะเราไปกะทัวร์ ไม่มีตั๋วขากลับอยู่ในมือ กว่าจะยอมให้เช็คอินได้ นาฬิกาเหลือ 40 นาที เครื่องจะออก  พอได้ Boarding Pass ไปถึงจุดตรวจตั๋ว คราวนี้ จนท. Vietjet Air 2 คนวิ่งตามมาขอเอกสารอีก อะไรกันนักกันหนา ถ้าไม่ได้ก็ไม่น่าขายตั๋วให้เราตั้งแต่แรกสิคะ  จนเราควักเอกสารพวกโปรแกรม ป้ายชื่อทัวร์ให้นางดู นางจึงโอเค แต่เพื่อนช้าน วิ่งเตลิดไปเคาน์เตอร์สายการบินพรีเมียมสายนั้น เพื่อขอเอกสารรายชื่อมายืนยัน นางก็ดีเหลือหลายวิ่งไปตามเพื่อนเรากลับมา บอกไม่ต้องแล้ว ใช้เอกสารนั้นได้ เฮ้อ! เหนื่อย  พอถึงด่านสแกน ช้ำอีกรอบ ลืมเอามีดพับสวิสออก ถูกยึดทิ้งต่อหน้าต่อตา  ความเร่งรีบก่อนหน้า ทำให้เราลืมไปว่ามีสิ่งนี้อยู่ในกระเป๋าเรา  ลืมฝากกระเป๋าเพื่อนที่โหลดเสียสนิท คือเราซื้อน้ำหนักแค่ 20 กก.  กระเป๋านาง 2 คนรวมกันก็ 18 กก. กว่าๆ แล้ว เราเลยสละไม่โหลด เพราะของเราแค่ 5.5 กก. ก็เลยโดนตอกย้ำความช้ำไปอีกดอก T_T  กว่าจะหลุดด่านตรวจ และ ตม. ไปได้ วิ่งอีกแล้วค่ะ เพราะเหลือเวลาไม่มาก ความที่ขาล้าจากทัวร์วัดเมื่อวาน  ตอนฉีกตั๋ว ถามพนักงานอีกกี่นาทีเครื่อง เขาบอกอีก 5 นาที งั้นขอเข้าห้องน้ำได้ไหมคะ ( คือว่าตรูปวดฉี่จะราดอยู่แล้ว ) ห้องน้ำอยู่ตรงนี้เอง  จนท.บอกไปเข้าบนเครื่องดีกว่าครับ ใจร้าย  จากนั้นก็วิ่งไปถึงประตูเครื่องบินนี่ ถึงกับทรุดลงไปนั่งพับเพียบเลยค่ะ  หิวก็หิว เมนูมีแต่สกุล USD และ VND ซึ่งเราไม่ได้แลกมาเลย เพราะไม่มีเวลา และทัวร์แจ้งว่า ไกด์มีให้แลก สุดท้ายก็เลยถามแอร์ว่ารับเงินบาทไหม ได้คำตอบว่ารับค่ะ แต่ต้องเป็นแบงค์เท่านั้น สั่งอาหารและน้ำดื่ม ซึ่งไม่มีตัวเลือกเท่าไหร่ หมดไปคนละ 200 บาทถ้วน ปัดกลมๆ  มาถึงสนามบินนอยบ่าย เจออีกด่านก็คือ ตม. จะยาวไปถึงไหน ช้าอีกต่างหาก เจอ ตม. หน้าตาพอได้แต่หงิกอย่างกะทะเลาะกับภรรยามา ก็ตุ้มๆ ต่อมๆ เลยทัก Good evening ไป เงียบ ไม่มีมนุษยสัมพันธ์เลย สู้ ตม. ไทยไม่ได้ 555++  แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี ไม่ถามอะไรทั้งนั่น เพื่อนคนที่ 1 ก็ผ่าน พอมาคนที่ 2 เท่านั้นแหละค่ะ เขาถามว่ายูมากับ 2 คนนั้นใช่ไหม ช่วยเรียกกลับมาด้วย เอาแล้วไงล่ะตรู ทำไงดี  เดินกลับไปแบบหวาดระแวง จะโดนอะไรอีก  ปรากฏว่าเขาลืมเซ็นชื่อค่ะ โล่งอกเลย ออกมาก็เจอ จนท. ที่ทัวร์ประสานรถมารับ ว้าว! เอาฟอน์จูนเนอร์มารับเลยเรอะ แต่ค่ารถก็แพงมากๆ เพราะวิ่งจากสนามบินอีกประมาณ 3 ชั่วโมง เป็นรถส่วนบุคคล ไม่ใช่แท็กซี่ ค่ะ  ตอนนี้ก็มานั่งจิ้มอยู่ในโรงแรมเรียบร้อย  ด่านต่อไป คณะตกเครื่องวันนี้ยังมีสถานะ No Show อยู่ เราจึงย้ำให้ไกด์ช่วยประสานงานคอนเฟิร์มตั๋วเที่ยวกลับให้ด้วย  คณะเราเดินทาง 6 คน จึงมี 3 คนที่หลุดมาขึ้นเครื่องได้ ทำให้เรามาทราบความจริงเพิ่มเติมภายหลังว่า สายการบินพรีเมียมนี้ประกาศตามเราในสนามบินแค่ 1 ครั้งจริงๆ จากนั้นมาประกาศบนเครื่องอีกรอบ ก็คนยังไปไม่ถึง ไปประกาศตามหาบนเครื่องทำแมวอะไรล่ะคะ  แถมร้ายไปกว่านั้น  ประกาศเรียกแค่แป๊บๆ 3 นาที  ไม่ให้ขึ้นเครื่องแล้วค่ะ  ไกด์เองก็ไม่ตามเรา ให้พี่สาวโทรตามก็ดันบอกแค่ว่า เขาเรียกขึ้นเครื่องแล้วนะ  ซึ่งเราก็เข้าใจว่าเพิ่งเรียก Boarding แต่เราก็กำลังเดินำปที่ Gate จริงๆ จึงตอบว่ากำลังเดินไปที่ Gate  อีกทั้งยังถูก จนท. เร่งให้วิ่งเหนื่อยฟรีอีกต่างหาก  และเราไม่เข้าใจว่าเครื่องออก 12:50 แต่ทำไมโปรแกรมแจ้งเป็น 13:15 น. ทั้งที่ส่งให้เราก่อนหน้าไม่กี่วัน และซองเอกสารโปรแกรมที่ให้วันนี้ก็ยังระบุ 13:15 น.  เวลามีการเปลี่ยนแปลงแต่ไกด์ก็ไม่ได้บอกอะไรเลย นอกจากว่าไปเจอกันด้านใน  แถม Boarding Pass ก็สะอาดมาก  ถ้าเป็น TG จนท. จะวงเวลาและ Gate ไว้พร้อมย้ำให้ทราบเวลาขึ้นเครื่อง เวลาเครื่องออก (ชอบ TG ตรงนี้แหละ)สงสัยวันนี้ไม่ได้พกดวงมาค่ะ ช้ำที่สุดในชีวิต วันนี้อุตส่าห์ใส่ชุดสีนำโชคแล้วด้วยนะคะ