บางทีมันก็น่าแปลก ...
เลิกราจากกันไปด้วยความรู้สึกที่ไม่ดีมากๆ ... แต่ก็ยังมีช่วงเวลาที่คิดถึง
เวลาผ่านพ้นไป จนตอนนี้เราก็มีแฟนใหม่ที่รักเราดูแลเราใส่ใจเราและคบกันมาเกือบจะเท่ากับที่คบกับแฟนเก่าแล้ว ... แต่ก็ยังมีช่วงเวลาที่คิดถึง
จะผ่านไปนานแค่ไหน แต่พอได้ไปที่ๆเคยไปด้วยกัน ... ก็ยังคิดถึง
เฟสบุค ก็อันเฟรนด์กันไป ทวิตเตอร์ก็อันฟอลโล่วกันไปและเปลี่ยนทวิตเตอร์ใหม่ ก็ยังไปตามหาจนเจอ แล้วก็ยังส่องเป็นระยะๆ
ถามว่ารู้สึกผิดกับคนปัจจุบันบ้างมั้ย? ... ก็รู้สึกสิ เรารักเค้านะ ที่ตั้งใจทำงานอยู่ทุกวันนี้ก็เพื่อจะได้มีชีวิตที่ดีร่วมกัน แต่เรื่องของสมองส่วนความทรงจำนี่มันควบคุมได้มั้ย? บังคับให้จำ/ลืม?
มีใครเป็นบ้างมั้ย ...
ปล. นั่งทำงานอยู่ดีดี๊ โค้ดไปโค้ดมาเปิดโปรเจคเก่าๆหาโค้ดที่เคยเขียนไว้แล้ว ดันผ่าไปเจอโค้ดที่เขียนตอนอยู่ด้วยกันกับแฟนเก่าแล้วใช้รหัส God Mode เป็นวันเกิดแฟนเก่าซะงั้น ...
ปล.2 โปรแกรมเมอร์จะเข้าใจ ปล. แรก
คิดถึง "แฟนเก่า" กันบ้างไหม?
เลิกราจากกันไปด้วยความรู้สึกที่ไม่ดีมากๆ ... แต่ก็ยังมีช่วงเวลาที่คิดถึง
เวลาผ่านพ้นไป จนตอนนี้เราก็มีแฟนใหม่ที่รักเราดูแลเราใส่ใจเราและคบกันมาเกือบจะเท่ากับที่คบกับแฟนเก่าแล้ว ... แต่ก็ยังมีช่วงเวลาที่คิดถึง
จะผ่านไปนานแค่ไหน แต่พอได้ไปที่ๆเคยไปด้วยกัน ... ก็ยังคิดถึง
เฟสบุค ก็อันเฟรนด์กันไป ทวิตเตอร์ก็อันฟอลโล่วกันไปและเปลี่ยนทวิตเตอร์ใหม่ ก็ยังไปตามหาจนเจอ แล้วก็ยังส่องเป็นระยะๆ
ถามว่ารู้สึกผิดกับคนปัจจุบันบ้างมั้ย? ... ก็รู้สึกสิ เรารักเค้านะ ที่ตั้งใจทำงานอยู่ทุกวันนี้ก็เพื่อจะได้มีชีวิตที่ดีร่วมกัน แต่เรื่องของสมองส่วนความทรงจำนี่มันควบคุมได้มั้ย? บังคับให้จำ/ลืม?
มีใครเป็นบ้างมั้ย ...
ปล. นั่งทำงานอยู่ดีดี๊ โค้ดไปโค้ดมาเปิดโปรเจคเก่าๆหาโค้ดที่เคยเขียนไว้แล้ว ดันผ่าไปเจอโค้ดที่เขียนตอนอยู่ด้วยกันกับแฟนเก่าแล้วใช้รหัส God Mode เป็นวันเกิดแฟนเก่าซะงั้น ...
ปล.2 โปรแกรมเมอร์จะเข้าใจ ปล. แรก