เรื่องยาวหน่อยนะ อยากได้คำปรึกษาจากทุกคน!!!
เรื่องก็คือ เพิ่งเลิกกับแฟนได้ประมาณเกือบเดือน สาเหตุที่เลิกกันคือ ไม่ค่อยเข้าใจกัน เรื่องบางเรื่องมองมุมต่าง ต่างคนต่างเปนตัวเองเกินไป
แล้ววันสุดท้ายเค้าบอกเลิกเรา คืนนั้นยังจำได้ว่าไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน ทะเลาะกันเรื่องเล็กๆน้อยตลอดทริป จนวันสุดท้ายที่เขาบอกเลิก เราก็ยังนอนอยุเตียงเดียวกัน และหลังจากกลับมาก็ยังอยุบ้านหลังเดียวกัน นอนห้องเดียวกัน ประมาณ1 อาทิต เพราะด้วยเหตุผลว่าทำงานที่ต่างจังหวัด เช่าบ้านอยุด้วยกัน
และเราต้องทำเรื่องลาออกจากงานอีก
ตอนแรกเราคิดว่ากลับมาคงดีกัน เหมือนทุกครั้งๆที่เราก็ผ่านมาได้ เพราะเคยเกือบเลิกกันหลายครั้ง แต่ไม่เคยมีเรื่องมือที่ 3 แต่เขายืนยันคำเดียว และคุยกันจนเข้าใจถึงสาเหตุที่ต้องเลิก ตลอด1 อาทิตก่อนแยกกัน เราทำทุกอย่างเหมือนเดิม บีบยาสีฟันให้กัน นอนกอดกัน คือจากกันด้วยดี
แต่เราสัญญากับเค้าก่อนมา ว่า วันไหนที่เราโตเปนผู้ใหญ่มากกกว่านี้ และมีเงินพอที่จะทำให้เค้าสบายได้ เราจะกลับมารับเค้าไปอยู่ด้วย
หลังจากเรากลับมาก็คุยกันทุกวัน ส่วนใหญ่จะเปนไลน์ อาทิตย์แรกดีมาก เขาบอกว่าเขายังเหมือนเดิมยังไม่เปลี่ยนไป ยังริเราทำจามสัญญาอยุ พออาทิตที่2 3 คุยกันน้อยลง
เหมือนเขาเริ่มเบื่อๆ แต่ก็ยังคุยทุกวัน ตอนแรกๆเรามีกำใจฮึดสู้มากนะ แบบจะพยายามให้ตัวเองมีอนาคตที่ดีที่สุด จะปรับความคิดให้เริ่มค่อยโตกว่านี้
เพราะส่วนนึงที่เลิกเพราะเราค่อนข้างเปนเดกด้วย แต่พอหลังๆที่เขาเปลี่ยนไปดูเขามีความสุขในการใช้ชีวิตคนเดียวดี ก็เริ่มคิดมาก
ว่าจะเอาไงต่อ คือทุกวันนี้คุยกันแบบไม่รุสถานะอะไร แฟนก็ไม่ใช่ เพื่อนก็ไม่ใช่ เขาบอกว่าให้คุยกันไเรื่อยๆ ทำให้สิ่งที่เคยสัญญาไว้ให้ได้ก่อน
แต่กว่าจะถึงวันนั้น เค้าคงไม่รอแล้วล่ะ
**เราควรจะทำยังไงดี รอหรือพอ ??
***เราก็ไม่รุว่าทำไมถึงรักเค้าขนาดนี้ แค่รุว่าเวลาอยู่ใกล้เค้าเรามีความสุขมาก ชอบทำอะไรให้เค้าใีความสุข ถึงแม้เค้าจะไม่ใช่ผู้หญิงที่นิสัยดีมาก
มีบางอย่างที่เราไม่ชอบ แต่เรามองข้ามมันไปได้หมด
โคตรสับสนในควาสัมพันธ์
เรื่องก็คือ เพิ่งเลิกกับแฟนได้ประมาณเกือบเดือน สาเหตุที่เลิกกันคือ ไม่ค่อยเข้าใจกัน เรื่องบางเรื่องมองมุมต่าง ต่างคนต่างเปนตัวเองเกินไป
แล้ววันสุดท้ายเค้าบอกเลิกเรา คืนนั้นยังจำได้ว่าไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน ทะเลาะกันเรื่องเล็กๆน้อยตลอดทริป จนวันสุดท้ายที่เขาบอกเลิก เราก็ยังนอนอยุเตียงเดียวกัน และหลังจากกลับมาก็ยังอยุบ้านหลังเดียวกัน นอนห้องเดียวกัน ประมาณ1 อาทิต เพราะด้วยเหตุผลว่าทำงานที่ต่างจังหวัด เช่าบ้านอยุด้วยกัน
และเราต้องทำเรื่องลาออกจากงานอีก
ตอนแรกเราคิดว่ากลับมาคงดีกัน เหมือนทุกครั้งๆที่เราก็ผ่านมาได้ เพราะเคยเกือบเลิกกันหลายครั้ง แต่ไม่เคยมีเรื่องมือที่ 3 แต่เขายืนยันคำเดียว และคุยกันจนเข้าใจถึงสาเหตุที่ต้องเลิก ตลอด1 อาทิตก่อนแยกกัน เราทำทุกอย่างเหมือนเดิม บีบยาสีฟันให้กัน นอนกอดกัน คือจากกันด้วยดี
แต่เราสัญญากับเค้าก่อนมา ว่า วันไหนที่เราโตเปนผู้ใหญ่มากกกว่านี้ และมีเงินพอที่จะทำให้เค้าสบายได้ เราจะกลับมารับเค้าไปอยู่ด้วย
หลังจากเรากลับมาก็คุยกันทุกวัน ส่วนใหญ่จะเปนไลน์ อาทิตย์แรกดีมาก เขาบอกว่าเขายังเหมือนเดิมยังไม่เปลี่ยนไป ยังริเราทำจามสัญญาอยุ พออาทิตที่2 3 คุยกันน้อยลง
เหมือนเขาเริ่มเบื่อๆ แต่ก็ยังคุยทุกวัน ตอนแรกๆเรามีกำใจฮึดสู้มากนะ แบบจะพยายามให้ตัวเองมีอนาคตที่ดีที่สุด จะปรับความคิดให้เริ่มค่อยโตกว่านี้
เพราะส่วนนึงที่เลิกเพราะเราค่อนข้างเปนเดกด้วย แต่พอหลังๆที่เขาเปลี่ยนไปดูเขามีความสุขในการใช้ชีวิตคนเดียวดี ก็เริ่มคิดมาก
ว่าจะเอาไงต่อ คือทุกวันนี้คุยกันแบบไม่รุสถานะอะไร แฟนก็ไม่ใช่ เพื่อนก็ไม่ใช่ เขาบอกว่าให้คุยกันไเรื่อยๆ ทำให้สิ่งที่เคยสัญญาไว้ให้ได้ก่อน
แต่กว่าจะถึงวันนั้น เค้าคงไม่รอแล้วล่ะ
**เราควรจะทำยังไงดี รอหรือพอ ??
***เราก็ไม่รุว่าทำไมถึงรักเค้าขนาดนี้ แค่รุว่าเวลาอยู่ใกล้เค้าเรามีความสุขมาก ชอบทำอะไรให้เค้าใีความสุข ถึงแม้เค้าจะไม่ใช่ผู้หญิงที่นิสัยดีมาก
มีบางอย่างที่เราไม่ชอบ แต่เรามองข้ามมันไปได้หมด