สวัสดีคะเพื่อนๆชาวพันทิป^^
เรามาเล่าประสบการณ์เรื่องความรักพังๆ ให้เพื่อนๆฟัง (ใครไม่อยากรู้ก็ไม่ต้องอ่านนะคะ) มันอาจจะดูไร้สาระสำหรับบางคนนะ แต่สำหรับเรามันคือประสบการณ์
*นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะ ถ้าผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยเน้ออ*
เริ่มเลยละกัน.. เรื่องมีอยู่ว่า เราคบกับผู้ชายคนหนึ่งมาได้ 8 เดือนแล้ว สมมุติว่าชื่อ ก. เนอะ แรกๆเราคบกันแบบมีความสุขมากกก ก็อย่างว่าแหละ ช่วงโปรโมชั่น หวานหยดย้อยค้าาา คือทางผู้ใหญ่ต่างฝ่ายก็ต่างรับรู้ เราก็พาเขามาบ้าน(เป็นคนแรกที่เราเปิดตัวเพราะเรามั่นใจว่า คนนี้แหละใช่) มาทำความรู้จักกับคนในครอบครัวและเพื่อนๆ เขามาหาเราบ่อยมากกก บ้านเขาอยู่สายไหม ส่วนบ้านเราอยู่นวนคร เลิกงานเสร็จก็รีบนั่งรถมาเลย (เขาเป็นจ่าอากาศคะ) อาทิตย์ละ4-5ครั้ง จนเพื่อนนี่อิจฉาแบบ "โอ้ยยย ไม่ย้ายมาอยู่ด้วยกันเลยละ-.-" ทุกครั้งที่มาก็จะชวนไปเดินเล่น หาไรกินบ้าง หรือไม่ก็มาช่วยเรากับป้าขายของที่บ้าน(บ้านเราเปิดร้านขายของ) ป้าเราก็ชอบเขานะ เสาร์-อาทิตย์ เราก็ไปเดินฟิวกันบ้าง ไปเล่นสเก็ตบอร์ดกับเขาบ้าง เขาก็ดูแลเราดีนะ ตอนนั้นเรารู้สึกโคดีมากเลยเพราะไม่เคยมีแฟนที่แบบจริงจังกับเราขนาดนี้ไง ผ่านทั้งเรื่องดี เรื่องร้ายมาด้วยกัน
เมื่อก่อนช่วง3 4เดือนแรกที่คบกัน เขาจะชอบไปกินเหล้า ใช้เงินเปลือง กลับบ้านดึก เราสองคนก็เริ่มทะเลาะกัน ก็คงเป็นเพราะเรางี่เง่าใส่เขาด้วยแหละแต่ขอบอกเลยนะ ว่าที่เราบ่น เรางี่เง่าใส่เขาเพราะเราเป็นห่วง เรารัก เราไม่อยากให้เขากินเหล้าเยอะ ไม่อยากให้กลับบ้านดึกเพราะตอนเช้าเขาก็ต้องตื่นไปทำงาน อะไรที่มันไม่ดีเราก็พยายามบอกให้เขาลดๆลงบ้าง เขาก็ทำให้เราได้นะ หลังจากที่ทะเลาะกันเขาก็ง้อเราและเปลี่ยนตัวเอง เราก็รู้สึกโอเค เรารู้สึกรักเขามากขึ้นแล้ว ตอนนั้นเราสองคนก็รักกันมากอะ ไม่เคยมีเรื่องมือที่3 เรายอมรับว่าเขาเป็นคนรักเดียวใจเดียวจริงๆ ขนาดมีผญ.สวยกว่าเรามาจีบเขา เขาก็ไม่เล่นด้วย และนี่คืออีกหนึ่งเหตุผลที่ทำให้เรารักเขามากขึ้นอีกแล้วTT พอเราคบกันมาเรื่อยๆ วันที่23ของทุกเดือน เราก็ชอบหาของขวัญสันครบรอบให้เขาบ้าง แต่เขาไม่ค่อยมีให้เราหรอก(เขาเป็นคนไม่ค่อยหวาน555) อันนี้เป็นของที่เขาให้เรานะ
เรารักษามันไว้อย่างดี แต่ของที่เราให้เขาไปไม่รู้ว่าเขายังเก็บมันไว้หรือเปล่า
สงสัยใช่ไหม?ว่าทำไมเราถึงเลิกกันทั้งๆที่เราก็รักกันดี อย่างว่าแหละ คนเรามันก็มีทั้งข้อดีและข้อเสียกันทั้งนั้น ข้อเสียของเขาก็คือ เขาเป็นคนใจร้อน ไม่ฟังใคร ไม่มีเหตุผล และก็ไม่แคร์ใครด้วย ทุกครั้งที่เขาร้อนมา เราจะพยายามเย็นไว้ เพื่อที่จะไม่ให้เรื่องมันบานปลาย แต่เราก็เป็นคนขี้วีน ขี้น้อยใจ ขี้งอลอีก เออนั่น555 มีหลายครั้งที่เขาชอบด่าเราแบบเสียๆหายๆ ซึ่งเราและเพื่อนเรา พี่เราเหฌนแล้วรับไม่ได้ อยากรู้ใช่ไหม ว่าด่าอะไร555
คืออันนี้เราต้องอธิบายนะ ว่าวันนั้นเขาไปราชกาลที่โคราช ซึ่งบ้านเกิดเราอยู่โคราชและเราก็กลับบ้านช่วงปิดเทอมพอดี วันนั้นเขาให้เราไปหา แต่มันไกลจากบ้านเราประมาณ20กว่ากิโล รถก็ไม่มี อีกอย่างมันค่ำแล้ว เราเลยไม่ไป เขาก็มีงอลๆอะแหละ พอประมาณ1ทุ่มเราก็ชวนพี่ชาย กับน้องชายเราไปกินหมูกะทะ ไปกัน3คนนะ พอเขารู้เท่านั้นแหละ เขาก็โพสต์ด่าเราอย่างที่เหฌนอะ คือกูผิดตรงหนายยย-.-
เราก็โกรธและโมโหมากก ไม่เคยมีใครมาด่าเราขนาดนี้เลย เราไม่คุยกันเกือบๆอาทิตย์นึง แต่เราก็กลับมาคบกันเหมือนเดิมอะ555 ตั้งแต่ครั้งนั้นมาเราสองคนก็เริ่มจืดจางกันมากขึ้นทุกวัน เลิกกันทุกอาทิต ทุกครั้งที่เลิกกันความรุ้สึกดีๆมันก็เริ่มหายไปทีละนิด แต่เราก็ยังรักเขาอยู่
จนกระทั่งครั้งล่าสุด เขาไปราชกาลที่โคราชเหมือนเดิม ทุกวันหลังเลิกงานเขาก็เที่ยวผับบ้าง ตะวันแดงบ้าง แต่เราก็พยายามไม่ล้ำเส้นเขา(เราก็ผิดด้วยแหละ ที่เราเป็นคนงอลแล้วไม่ชอบพูด เขาก็เลยหงุดหงิดและก็ไม่แคร์เราเลย) ปกติเราจะคุยกันทุกวัน โทรคุยกัน หลับไปพร้อมกัน เช้ามาเราก็ต้องโทรปลุกเขา เป็นปกติทุกวัน แต่นี่คือ เราไม่ได้คุยกัน เขาส่งคลิปที่เขาไปเที่ยวผับและมี ผญ.2คนเต้นอยู่ข้างหน้าโต๊ะเขาอะ (คงเข้าใจท่าเต้นผญ.ในผับเนอะ) เราก็แบบ เฮ้ย..นี่กูรอคุยกะจนเที่ยงคืนแต่กลับส่งอะไรบ้าๆมาให้กูดูเนี่ยหรอ? เรางอลหนักกว่าเดิมคะ และเช้ามาเราก็คิดว่าเขาจะทักมาเหมือนปกติ แต่นี่ไม่เลยคะ เงียบไปแบบสาปสูญคะ
พอคืนวันลอยกระทง เราก็ไปลอยกับเพื่อนๆ ผญ.ด้วย ผช.ด้วย เขาก็ยังไม่กลับจาดราชกาล อันนี้เราก็กะว่าจะคอลไปหาเขาแล้วลอยกระทงพร้อมกันเนอะ^^ แต่แบตเราดันหมดก่อนTT ก่อนแบตหมดเราโทรหาเขา แต่เขาไม่รับ เราเลยส่งไลน์ไปหาเขาบอกว่า เราคิดถึงเขานะ ไม่มีคนคอยเดินจูงมือเลย (น้ำตาไหลท่ามกลางผู้คนคะTT) สักพักเขาก็โทรมา ตอนประมาณ3ทุ่ม ถามเราว่า "กลับบ้านยัง" เราก็บอกว่า "ยังเพราะเราเพิ่งไปถึงเอง-.-" เขาก็บอกว่า "ให้รีบกลับ เขาเป็นห่วง" หื้อออ เราก็ยิ้มแก้มปริเลยยย และพอเราถึงบ้าน5ทุ่ม เราก็ทักไปบอกเขาว่า "ถึงบ้านแล้ว" เขาก็ตอบกลับมาว่า "กำลังจะหลับเลย" เราก็เลยแบบ เอ้อเขาคงทำงานเหนื่อย เลยบอกเขาว่า "ฝันดี" แต่เราเป็นคนนอนดึกไง ประมาณเที่ยงคืนกว่าๆมั้ง อยู่ดีๆเราก็อยากโทรหาเขา เราก็เลยตัดสินใจโทรไป(ทั้งๆที่ยังแอบงอลเขาอยู่555) ปรากฏว่า เขารับสายปุ๊บ เสียงนี่แบบดังมากกกก ถ้าเดาไม่ผิด เขาอยู่ในผับอีกแล้วคะ เขาไปทุกคืน เราเลยแบบ สตั๊นมาก พูดไรไม่ออก เลยกดสายทิ้งTT และเราก็ส่งไลน์ไปว่า "ไหนบอกจะหลับ โทรไปทำไมอยู่ผับละ?" เขาตอบกลับมาว่า "อะน่ะ" (อยากจะแค็ปให้ดูแต่เราลบไปแล้ว-.-) เราเลยรู้สึก เห้ย..นี่ไม่แคร์กูเลยหรอวะTT เราเลยโอเค เป็นถึงขนาดนี้แล้ว เราควรพอ ให้โอกาสมาหลายรอบแล้ว
พอเช้ามา เขาก็ทักมาถามนะว่าจะเอาไง เราเลยตอบไปแค่ "ว่า?" เขาก็บอก "ป่าวคับ" หลังจากนั้นมาเราก็พยายามทำใจ พยายามลืม เราอยากจะลบทุกอย่างที่เป็นเขานะ แต่เราทำไม่ได้ ของทุกอย่าง รูปทุกใบที่มีเขา เรายังเก็บไว้ ไม่เคยทิ้งเลย ยังอยู่ที่เดิม แต่ในเมื่อเขาไม่แคร์เรา เราก็ควรทำใจ หลายคนอ่านแล้วอาจจะว่าเราไร้สาระ แต่เรายังเล่าไม่ละเอียดเท่าไร เพื่อนเราก็พยายามปลอบใจทุกครั้งที่เราเสียใจ เราชอบทำตัวเฉยชาใส่เขานะ แต่ที่เราทำเพราะเราไม่อยากอ่อนแอ เราพยายามเก็บความรู่สึกแย่ๆไว้ให้ลึกที่สุด เพื่อนหลายคนบอกว่า เราไม่เห็นเสียใจอะไรเลย เราอยากบอกว่า "ลองมาเห็นตอนกูอยู่คนเดียวสิ กูร้องไห้นะTT" ตอนนี้เราควรตัดเขาให้ได้ เพราะเราให้โอกาสเขาบ่อยจนเขาใช้โอกาสเปลืองและไม่แคร์ความรู้สึกเราแล้ว...
มีคนมาจีบเราเยอะนะ แต่คุยกับใครก็ไม่เหมือนคุยกับเขา อารมณ์มันคนละอย่างกันอะ -*-
ปล1.เราไม่ได้ต้องการอะไร เพียงแต่ตอนนี้เราเสียใจมาก เลยอยากหาอะไรทำพอคลายเหงาได้บ้าง
ปล2.ด่าได้ แต่อย่าแรงคะ555
เคยไหม? บอกเลิกก่อน แต่เจ็บกว่า..
เรามาเล่าประสบการณ์เรื่องความรักพังๆ ให้เพื่อนๆฟัง (ใครไม่อยากรู้ก็ไม่ต้องอ่านนะคะ) มันอาจจะดูไร้สาระสำหรับบางคนนะ แต่สำหรับเรามันคือประสบการณ์
*นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะ ถ้าผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยเน้ออ*
เริ่มเลยละกัน.. เรื่องมีอยู่ว่า เราคบกับผู้ชายคนหนึ่งมาได้ 8 เดือนแล้ว สมมุติว่าชื่อ ก. เนอะ แรกๆเราคบกันแบบมีความสุขมากกก ก็อย่างว่าแหละ ช่วงโปรโมชั่น หวานหยดย้อยค้าาา คือทางผู้ใหญ่ต่างฝ่ายก็ต่างรับรู้ เราก็พาเขามาบ้าน(เป็นคนแรกที่เราเปิดตัวเพราะเรามั่นใจว่า คนนี้แหละใช่) มาทำความรู้จักกับคนในครอบครัวและเพื่อนๆ เขามาหาเราบ่อยมากกก บ้านเขาอยู่สายไหม ส่วนบ้านเราอยู่นวนคร เลิกงานเสร็จก็รีบนั่งรถมาเลย (เขาเป็นจ่าอากาศคะ) อาทิตย์ละ4-5ครั้ง จนเพื่อนนี่อิจฉาแบบ "โอ้ยยย ไม่ย้ายมาอยู่ด้วยกันเลยละ-.-" ทุกครั้งที่มาก็จะชวนไปเดินเล่น หาไรกินบ้าง หรือไม่ก็มาช่วยเรากับป้าขายของที่บ้าน(บ้านเราเปิดร้านขายของ) ป้าเราก็ชอบเขานะ เสาร์-อาทิตย์ เราก็ไปเดินฟิวกันบ้าง ไปเล่นสเก็ตบอร์ดกับเขาบ้าง เขาก็ดูแลเราดีนะ ตอนนั้นเรารู้สึกโคดีมากเลยเพราะไม่เคยมีแฟนที่แบบจริงจังกับเราขนาดนี้ไง ผ่านทั้งเรื่องดี เรื่องร้ายมาด้วยกัน
เมื่อก่อนช่วง3 4เดือนแรกที่คบกัน เขาจะชอบไปกินเหล้า ใช้เงินเปลือง กลับบ้านดึก เราสองคนก็เริ่มทะเลาะกัน ก็คงเป็นเพราะเรางี่เง่าใส่เขาด้วยแหละแต่ขอบอกเลยนะ ว่าที่เราบ่น เรางี่เง่าใส่เขาเพราะเราเป็นห่วง เรารัก เราไม่อยากให้เขากินเหล้าเยอะ ไม่อยากให้กลับบ้านดึกเพราะตอนเช้าเขาก็ต้องตื่นไปทำงาน อะไรที่มันไม่ดีเราก็พยายามบอกให้เขาลดๆลงบ้าง เขาก็ทำให้เราได้นะ หลังจากที่ทะเลาะกันเขาก็ง้อเราและเปลี่ยนตัวเอง เราก็รู้สึกโอเค เรารู้สึกรักเขามากขึ้นแล้ว ตอนนั้นเราสองคนก็รักกันมากอะ ไม่เคยมีเรื่องมือที่3 เรายอมรับว่าเขาเป็นคนรักเดียวใจเดียวจริงๆ ขนาดมีผญ.สวยกว่าเรามาจีบเขา เขาก็ไม่เล่นด้วย และนี่คืออีกหนึ่งเหตุผลที่ทำให้เรารักเขามากขึ้นอีกแล้วTT พอเราคบกันมาเรื่อยๆ วันที่23ของทุกเดือน เราก็ชอบหาของขวัญสันครบรอบให้เขาบ้าง แต่เขาไม่ค่อยมีให้เราหรอก(เขาเป็นคนไม่ค่อยหวาน555) อันนี้เป็นของที่เขาให้เรานะ
เรารักษามันไว้อย่างดี แต่ของที่เราให้เขาไปไม่รู้ว่าเขายังเก็บมันไว้หรือเปล่า
สงสัยใช่ไหม?ว่าทำไมเราถึงเลิกกันทั้งๆที่เราก็รักกันดี อย่างว่าแหละ คนเรามันก็มีทั้งข้อดีและข้อเสียกันทั้งนั้น ข้อเสียของเขาก็คือ เขาเป็นคนใจร้อน ไม่ฟังใคร ไม่มีเหตุผล และก็ไม่แคร์ใครด้วย ทุกครั้งที่เขาร้อนมา เราจะพยายามเย็นไว้ เพื่อที่จะไม่ให้เรื่องมันบานปลาย แต่เราก็เป็นคนขี้วีน ขี้น้อยใจ ขี้งอลอีก เออนั่น555 มีหลายครั้งที่เขาชอบด่าเราแบบเสียๆหายๆ ซึ่งเราและเพื่อนเรา พี่เราเหฌนแล้วรับไม่ได้ อยากรู้ใช่ไหม ว่าด่าอะไร555
คืออันนี้เราต้องอธิบายนะ ว่าวันนั้นเขาไปราชกาลที่โคราช ซึ่งบ้านเกิดเราอยู่โคราชและเราก็กลับบ้านช่วงปิดเทอมพอดี วันนั้นเขาให้เราไปหา แต่มันไกลจากบ้านเราประมาณ20กว่ากิโล รถก็ไม่มี อีกอย่างมันค่ำแล้ว เราเลยไม่ไป เขาก็มีงอลๆอะแหละ พอประมาณ1ทุ่มเราก็ชวนพี่ชาย กับน้องชายเราไปกินหมูกะทะ ไปกัน3คนนะ พอเขารู้เท่านั้นแหละ เขาก็โพสต์ด่าเราอย่างที่เหฌนอะ คือกูผิดตรงหนายยย-.-
เราก็โกรธและโมโหมากก ไม่เคยมีใครมาด่าเราขนาดนี้เลย เราไม่คุยกันเกือบๆอาทิตย์นึง แต่เราก็กลับมาคบกันเหมือนเดิมอะ555 ตั้งแต่ครั้งนั้นมาเราสองคนก็เริ่มจืดจางกันมากขึ้นทุกวัน เลิกกันทุกอาทิต ทุกครั้งที่เลิกกันความรุ้สึกดีๆมันก็เริ่มหายไปทีละนิด แต่เราก็ยังรักเขาอยู่
จนกระทั่งครั้งล่าสุด เขาไปราชกาลที่โคราชเหมือนเดิม ทุกวันหลังเลิกงานเขาก็เที่ยวผับบ้าง ตะวันแดงบ้าง แต่เราก็พยายามไม่ล้ำเส้นเขา(เราก็ผิดด้วยแหละ ที่เราเป็นคนงอลแล้วไม่ชอบพูด เขาก็เลยหงุดหงิดและก็ไม่แคร์เราเลย) ปกติเราจะคุยกันทุกวัน โทรคุยกัน หลับไปพร้อมกัน เช้ามาเราก็ต้องโทรปลุกเขา เป็นปกติทุกวัน แต่นี่คือ เราไม่ได้คุยกัน เขาส่งคลิปที่เขาไปเที่ยวผับและมี ผญ.2คนเต้นอยู่ข้างหน้าโต๊ะเขาอะ (คงเข้าใจท่าเต้นผญ.ในผับเนอะ) เราก็แบบ เฮ้ย..นี่กูรอคุยกะจนเที่ยงคืนแต่กลับส่งอะไรบ้าๆมาให้กูดูเนี่ยหรอ? เรางอลหนักกว่าเดิมคะ และเช้ามาเราก็คิดว่าเขาจะทักมาเหมือนปกติ แต่นี่ไม่เลยคะ เงียบไปแบบสาปสูญคะ
พอคืนวันลอยกระทง เราก็ไปลอยกับเพื่อนๆ ผญ.ด้วย ผช.ด้วย เขาก็ยังไม่กลับจาดราชกาล อันนี้เราก็กะว่าจะคอลไปหาเขาแล้วลอยกระทงพร้อมกันเนอะ^^ แต่แบตเราดันหมดก่อนTT ก่อนแบตหมดเราโทรหาเขา แต่เขาไม่รับ เราเลยส่งไลน์ไปหาเขาบอกว่า เราคิดถึงเขานะ ไม่มีคนคอยเดินจูงมือเลย (น้ำตาไหลท่ามกลางผู้คนคะTT) สักพักเขาก็โทรมา ตอนประมาณ3ทุ่ม ถามเราว่า "กลับบ้านยัง" เราก็บอกว่า "ยังเพราะเราเพิ่งไปถึงเอง-.-" เขาก็บอกว่า "ให้รีบกลับ เขาเป็นห่วง" หื้อออ เราก็ยิ้มแก้มปริเลยยย และพอเราถึงบ้าน5ทุ่ม เราก็ทักไปบอกเขาว่า "ถึงบ้านแล้ว" เขาก็ตอบกลับมาว่า "กำลังจะหลับเลย" เราก็เลยแบบ เอ้อเขาคงทำงานเหนื่อย เลยบอกเขาว่า "ฝันดี" แต่เราเป็นคนนอนดึกไง ประมาณเที่ยงคืนกว่าๆมั้ง อยู่ดีๆเราก็อยากโทรหาเขา เราก็เลยตัดสินใจโทรไป(ทั้งๆที่ยังแอบงอลเขาอยู่555) ปรากฏว่า เขารับสายปุ๊บ เสียงนี่แบบดังมากกกก ถ้าเดาไม่ผิด เขาอยู่ในผับอีกแล้วคะ เขาไปทุกคืน เราเลยแบบ สตั๊นมาก พูดไรไม่ออก เลยกดสายทิ้งTT และเราก็ส่งไลน์ไปว่า "ไหนบอกจะหลับ โทรไปทำไมอยู่ผับละ?" เขาตอบกลับมาว่า "อะน่ะ" (อยากจะแค็ปให้ดูแต่เราลบไปแล้ว-.-) เราเลยรู้สึก เห้ย..นี่ไม่แคร์กูเลยหรอวะTT เราเลยโอเค เป็นถึงขนาดนี้แล้ว เราควรพอ ให้โอกาสมาหลายรอบแล้ว
พอเช้ามา เขาก็ทักมาถามนะว่าจะเอาไง เราเลยตอบไปแค่ "ว่า?" เขาก็บอก "ป่าวคับ" หลังจากนั้นมาเราก็พยายามทำใจ พยายามลืม เราอยากจะลบทุกอย่างที่เป็นเขานะ แต่เราทำไม่ได้ ของทุกอย่าง รูปทุกใบที่มีเขา เรายังเก็บไว้ ไม่เคยทิ้งเลย ยังอยู่ที่เดิม แต่ในเมื่อเขาไม่แคร์เรา เราก็ควรทำใจ หลายคนอ่านแล้วอาจจะว่าเราไร้สาระ แต่เรายังเล่าไม่ละเอียดเท่าไร เพื่อนเราก็พยายามปลอบใจทุกครั้งที่เราเสียใจ เราชอบทำตัวเฉยชาใส่เขานะ แต่ที่เราทำเพราะเราไม่อยากอ่อนแอ เราพยายามเก็บความรู่สึกแย่ๆไว้ให้ลึกที่สุด เพื่อนหลายคนบอกว่า เราไม่เห็นเสียใจอะไรเลย เราอยากบอกว่า "ลองมาเห็นตอนกูอยู่คนเดียวสิ กูร้องไห้นะTT" ตอนนี้เราควรตัดเขาให้ได้ เพราะเราให้โอกาสเขาบ่อยจนเขาใช้โอกาสเปลืองและไม่แคร์ความรู้สึกเราแล้ว...
มีคนมาจีบเราเยอะนะ แต่คุยกับใครก็ไม่เหมือนคุยกับเขา อารมณ์มันคนละอย่างกันอะ -*-
ปล1.เราไม่ได้ต้องการอะไร เพียงแต่ตอนนี้เราเสียใจมาก เลยอยากหาอะไรทำพอคลายเหงาได้บ้าง
ปล2.ด่าได้ แต่อย่าแรงคะ555