สวัสดีครับ ผมเป็นผู้ชายขายกาแฟครับ อายุ 22ปี เป็นร้านของผมเอง ผมขายกาแฟมาได้ซักเกือบๆสองปีแล้ว ผมเป็นคนร่าเริง อดทนเก่ง ยิ้มง่าย เรียกได้ว่าบริการดีทุกระดับประทับใจ ลูกค้าผมส่วนมากจะเป็นออฟฟิต กับเด็กนักเรียน จะมีลูกค้ากลุ่มอื่นๆหลงมาบ้างแต่น้อยหน่อย
ทีนี่เรื่องมันมีอยู่ว่า อย่างที่ผมบอกไปว่าผมเป็นคนร่าเริง อดทนเก่ง ยิ่งกับงานบริการแล้วยิ่งต้องใช้ความอดทนสูง เพราะลูกค้าแต่ละคนความต้องการย่อมไม่เหมือนกัน เจอลูกค้าเรื่องมากแค่ไหนผมโอเค ไม่เคยมีปัญหาหรือชักสีหน้า แต่มาวันนี้ มีผู้หญิงวัยกลางคน เธอตัดผมสั้น รูปร่างอวบ มาสั่งกาแฟที่ร้านผม ซึ่งเธอเป็นลูกค้าหน้าใหม่ของร้านผมได้ซักระยะหนึ่งแล้ว เมนูที่เธอสั่งก็คือเมนูเดิมตลอด มาวันนี้เธอก็สั่ง "ม็อคค่าคาราเมลปั่น" สั่งเหมือนเดิมด้วยน้ำเสียงเดิมๆ ผมตอบรับกลับไปว่า "ครับ" พร้อมตั้งหน้าตั้งตาทำกาแฟอย่างดิบดี คือร้านผมถ้าสั่งเมนูนี้ ก่อนปิดฝาจะราดคาราเมลซอส ท็อปด้านบนให้ ปกติเวลาลูกค้าคนนี้มาสั่งผมก็ราดคาราเมลซอสให้ประจำอยู่แล้ว แต่มาวันนี้พอผมส่งกาแฟให้ตามปกติ พร้อมกับบอกเธอว่า "ม็อคค่าคาราเมลปั่นได้แล้วคร้าบบบบ" ความปกติระหว่างผมกับเธอก็เปลี่ยนไป จริงๆแล้วบทสนทนาของผมกับลูกค้ารูปร่างอวบจะจบกันแค่นี้ ไม่ได้พูดคุยอะไรต่อ แล้ววันนี้อยู่ดีๆก่อนเธอจะหยิบเงินมาจ่ายผมเธอก็พูดขึ้นว่า
ลูกค้า : ปกติพี่สั่งเมนูนี้หรอคะ?
ผม : (สตั๊นไป 3วินาทีก่อนจะทวนชื่อเมนู) ม็อคค่าคาราเมลปั่น ใช่มั้ยครับ?
ลูกค้า : ใช่ค่ะ พี่สั่ง แต่ปกติซอสมันต้องเป็นช็อกโกแลตไม่ใช่หรอ ทำไมวันนี้มันสีเหลืองๆ
ผม : นี่เป็นคาราเมลซอสครับ ปกติที่ลูกค้าสั่งทุกวันก็เป็นแบบนี้ครับ (ยิ้มให้1ที)
ลูกค้า : ไม่ใช่ค่ะ พี่ไม่เคยกินแบบนี้ เอาอะไรมาให้พี่กินคะ พี่ไม่ได้สั่งแบบนี้
ผม : เอ่อ ไม่เป็นไรครับลูกค้า รับใหม่มั้ยครับ เดี๋ยวผมทำให้ใหม่ แล้วราดช็อกโกแลตซอสแบบที่ลูกค้าต้องการ
ลูกค้า : ไม่เป็นไรค่ะ พี่ทานได้ แต่พี่แค่สงสัยว่าน้องทำผิดไปจากเดิมหรือป่าว วันหลังอย่าทำเกินกว่าที่พี่สั่งสิ่คะ พี่กินแบบไหนทุกวัน น้องก็ทำให้พี่แบบนั้น หรือว่าพี่ต้องมาคอยบอกตลอดว่าใส่อะไร ไม่ใส่อะไร ต้องบอกถึงขนาดนี้นเลยมั้ย หรือถ้าน้องคิดว่าน้องไม่แน่ใจว่าพี่กินแบบไหน ทำไมน้องไม่ถามหล่ะคะ ฯลฯ
ผม : (ก่อนลูกค้าจะเดินจากไป) ผมขอโทษครับลูกค้า
ผมผิดอะไรรึป่าวครับ ทำไมเค้าถึงว่าผมมายมายเหมือนผมเอากาแฟร้อนๆไปสาดหน้าสามีเค้าขนาดนั้น ผมรู้สึกสับสนนะ ไม่เคยมีใครทำให้ผมโมโหมากขนาดนี้มาก่อน ถามว่าผมรู้สึกผิดมั้ย ผมรู้สึกผิดนะ ที่ทำให้ลูกค้าผิดหวัง แต่คำถามคือ ผมผิดอะไร ผิดในสิ่งที่ลูกค้าผิดหรอ มันยังไงกัน??? หลังจากลูกค้ารูปร่างอวบคนนั้นจากไป ผมมานั่งหลบมุมอยู่หลังร้าน และคอยถามตัวเองซ้ำไปซ้ำมาว่า ผมผิดอะไร???????
ขอบคุณมากนะครับที่ตามอ่านมาจนจบ ผมไม่มีอะไรหรอกครับ แค่อยากหาที่ละบายและแชร์ประสบการณ์ลูกค้าแปลกๆแบบนี้สู่โลกนอกว่า คนแบบนี้มันยังมีอยู่บนโลกจริงๆนะ ขอบคุณครับ
สำหรับอาชีพค้าขาย คุณคิดว่าลูกค้าคือพระเจ้าเสมอไปไหม?
ทีนี่เรื่องมันมีอยู่ว่า อย่างที่ผมบอกไปว่าผมเป็นคนร่าเริง อดทนเก่ง ยิ่งกับงานบริการแล้วยิ่งต้องใช้ความอดทนสูง เพราะลูกค้าแต่ละคนความต้องการย่อมไม่เหมือนกัน เจอลูกค้าเรื่องมากแค่ไหนผมโอเค ไม่เคยมีปัญหาหรือชักสีหน้า แต่มาวันนี้ มีผู้หญิงวัยกลางคน เธอตัดผมสั้น รูปร่างอวบ มาสั่งกาแฟที่ร้านผม ซึ่งเธอเป็นลูกค้าหน้าใหม่ของร้านผมได้ซักระยะหนึ่งแล้ว เมนูที่เธอสั่งก็คือเมนูเดิมตลอด มาวันนี้เธอก็สั่ง "ม็อคค่าคาราเมลปั่น" สั่งเหมือนเดิมด้วยน้ำเสียงเดิมๆ ผมตอบรับกลับไปว่า "ครับ" พร้อมตั้งหน้าตั้งตาทำกาแฟอย่างดิบดี คือร้านผมถ้าสั่งเมนูนี้ ก่อนปิดฝาจะราดคาราเมลซอส ท็อปด้านบนให้ ปกติเวลาลูกค้าคนนี้มาสั่งผมก็ราดคาราเมลซอสให้ประจำอยู่แล้ว แต่มาวันนี้พอผมส่งกาแฟให้ตามปกติ พร้อมกับบอกเธอว่า "ม็อคค่าคาราเมลปั่นได้แล้วคร้าบบบบ" ความปกติระหว่างผมกับเธอก็เปลี่ยนไป จริงๆแล้วบทสนทนาของผมกับลูกค้ารูปร่างอวบจะจบกันแค่นี้ ไม่ได้พูดคุยอะไรต่อ แล้ววันนี้อยู่ดีๆก่อนเธอจะหยิบเงินมาจ่ายผมเธอก็พูดขึ้นว่า
ลูกค้า : ปกติพี่สั่งเมนูนี้หรอคะ?
ผม : (สตั๊นไป 3วินาทีก่อนจะทวนชื่อเมนู) ม็อคค่าคาราเมลปั่น ใช่มั้ยครับ?
ลูกค้า : ใช่ค่ะ พี่สั่ง แต่ปกติซอสมันต้องเป็นช็อกโกแลตไม่ใช่หรอ ทำไมวันนี้มันสีเหลืองๆ
ผม : นี่เป็นคาราเมลซอสครับ ปกติที่ลูกค้าสั่งทุกวันก็เป็นแบบนี้ครับ (ยิ้มให้1ที)
ลูกค้า : ไม่ใช่ค่ะ พี่ไม่เคยกินแบบนี้ เอาอะไรมาให้พี่กินคะ พี่ไม่ได้สั่งแบบนี้
ผม : เอ่อ ไม่เป็นไรครับลูกค้า รับใหม่มั้ยครับ เดี๋ยวผมทำให้ใหม่ แล้วราดช็อกโกแลตซอสแบบที่ลูกค้าต้องการ
ลูกค้า : ไม่เป็นไรค่ะ พี่ทานได้ แต่พี่แค่สงสัยว่าน้องทำผิดไปจากเดิมหรือป่าว วันหลังอย่าทำเกินกว่าที่พี่สั่งสิ่คะ พี่กินแบบไหนทุกวัน น้องก็ทำให้พี่แบบนั้น หรือว่าพี่ต้องมาคอยบอกตลอดว่าใส่อะไร ไม่ใส่อะไร ต้องบอกถึงขนาดนี้นเลยมั้ย หรือถ้าน้องคิดว่าน้องไม่แน่ใจว่าพี่กินแบบไหน ทำไมน้องไม่ถามหล่ะคะ ฯลฯ
ผม : (ก่อนลูกค้าจะเดินจากไป) ผมขอโทษครับลูกค้า
ผมผิดอะไรรึป่าวครับ ทำไมเค้าถึงว่าผมมายมายเหมือนผมเอากาแฟร้อนๆไปสาดหน้าสามีเค้าขนาดนั้น ผมรู้สึกสับสนนะ ไม่เคยมีใครทำให้ผมโมโหมากขนาดนี้มาก่อน ถามว่าผมรู้สึกผิดมั้ย ผมรู้สึกผิดนะ ที่ทำให้ลูกค้าผิดหวัง แต่คำถามคือ ผมผิดอะไร ผิดในสิ่งที่ลูกค้าผิดหรอ มันยังไงกัน??? หลังจากลูกค้ารูปร่างอวบคนนั้นจากไป ผมมานั่งหลบมุมอยู่หลังร้าน และคอยถามตัวเองซ้ำไปซ้ำมาว่า ผมผิดอะไร???????
ขอบคุณมากนะครับที่ตามอ่านมาจนจบ ผมไม่มีอะไรหรอกครับ แค่อยากหาที่ละบายและแชร์ประสบการณ์ลูกค้าแปลกๆแบบนี้สู่โลกนอกว่า คนแบบนี้มันยังมีอยู่บนโลกจริงๆนะ ขอบคุณครับ