"ถ้าคบกันแล้วเข้ากันไม่ได้" อยากทราบแนวคิดของหลายๆท่านครับ ว่าชีวิตเราควรจะเป็นยังไงต่อไป

สวัสดีครับ พอดีเรื่องราวมันเกิดกับตัวผมเอง แล้วบางทีผมก็ชอบครุ่นคิดว่าแบบไหนละที่มันควรจะเป็น สิ่งที่เราทำ มันจะเป็นการเห็นแก่ตัวไหม
คือก่อนหน้านี้ผมมีแฟนคนนึง ผมชอบเค้าและเราตัดสินใจคบกัน และทำทุกอย่างเหมือนคู่รักทั่วไป ผมยอมรับว่าผมก็รักเธอมาก ดูแลเอาใจใส่เธอเท่าที่จะทำได้ ในฐานะแฟนคนนึง ตื่นเช้าไปซื้อกับข้าวมาให้เธอทานก่อนไปทำงาน พาไปกินข้าวดูหนัง ก็มีสิ่งดีๆที่เราสองคนทำร่วมกันมากมาย และ ณ ช่วงเวลาเหล่านั้นผมก็เต็มที่กับมัน เพราะเราตัดสินใจคบไปแล้ว และไม่มีความคิดว่าจะเลิกกันอยู่ในหัว พยายามให้อะไรๆมันไปได้ดี ผมกับแฟนเราอยู่ด้วยกันนะครับ
แต่ระหว่างที่คบกัน มีหลายครั้งที่เราทะเลาะกันด้วย เพราะเราส่องคนค่อนข้างหัวแข็ง ชอบเอาชนะทั้งคู่ และผมเองก็เป็นคนคิดมาก ทัศนคติหลายๆอย่างเราไม่ค่อยตรงกัน ผมยอมรับว่าผมชอบช่วงที่เราอยู่ด้วยกัน แต่ผมทุกข์จริงๆตอนเรามีปัญหากัน เราเริ่มทะเลาะกันบ่อย ผมก็ทำให้เธอต้องร้องไห้บ่อยครั้ง ผมเองก็ไม่มีกระจิตกระใจทำงาน จนวันนึงมันบ่อยจนรู้สึกว่า เราพยายามกันมากพอแล้ว ผมก็ยังรักเธออยู่นะครับ เพียงแต่พอชั่งน้ำหนักดูแล้ว ผมรู้สึกว่าเราไม่สามารถอยู่ร่วมกันได้แน่ๆ มันกระทบกับชีวิตของเราสองคน ผมมักจะคิดเสมอว่า ถ้าเราคบกันไปจนถึงจุดนึงที่เราตัดสินใจแต่งงานกัน ผมคิดว่ายังไงเราคงทะเลาะกันจนเลิกกันแน่ๆ หลายครั้งนะครับที่ผมพยายามบอกเธอว่าเราลองกันใหม่ บางครั้งห่างกันไป แต่ด้วยความคิดถึงเราก็กลับไปคบกันใหม่ แต่มันก็ยังเหมือนเดิม สุดท้ายผมตัดสินใจเลิกกับเธอ ทั้งๆที่เราก็ยังมีความรู้สึกดีๆต่อกัน เพียงแต่ผมคิดว่า มันคงดีกว่าการที่เราคบกันไปแล้วต้องทะเลาะกันวนไปวนมาอย่างนี้ ชีวิตคู่ของเราคงนำมาแต่ความทุกข์ใจให้กันและกัน นั่นเปนสิ่งที่ผมคิดและตัดสินใจหยุดมันไว้และให้โอกาสเค้าได้เจอคนดีๆ และเลือกจดจำสิ่งดีๆที่เคยทำร่วมกันไว้ ว่าช่วงนึงของชีวิตผม ผมเคยได้ทุ่มเทกับเค้าหรือสิ่งดีๆที่เค้าทำให้ ก็ปล่อยให้มันเป็นความทรงจำ

แต่สิ่งที่แฟนผมยังพยายามสื่อสารกับผมทุกวันนี้คือเค้ารู้สึกผิดหวังกับความรักที่มันจบไป เค้าเสียใจ เค้ารู้สึกว่าเค้าสามารถทนกับสิ่งที่มันเกิดขึ้นได้ สามารถแบกรับความรู้สึกแย่ๆได้ และบอกกับผมว่า คู่ไหนเค้าก็ทะเลาะกัน คือแฟนผมเป็นผู้หญิงที่บูชาความรักมากนะครับ เค้าเคยคบกับแฟนเก่าโดยที่จับได้หลายครั้งว่าแฟนเค้าไปแอบคบกับผู้หญิงคนอื่น แต่เค้าบอกกับแฟนเก่าเค้าว่าขอแค่อย่าให้เค้ารู้ก็พอ ผมนับถือเค้าตรงนี้ เค้ามีความอดทน มองข้ามสิ่งต่างๆได้ ปล่อยวางได้ คือเมื่อเค้าคบแล้ว เค้าก็จะคิดว่านี่เป็นรักครั้งสุดท้ายแล้ว  แม้เค้าจะร้องให้เสียใจอยู่เสมอ ระหว่างที่เราคบกัน ส่วนกรณีของผมเค้าจะพยายามแชร์สิ่งต่างๆจากเพจ เพื่อสนับสนุนสิ่งที่เค้าคิดเสมอ ว่าตราบใดที่ไม่คิดว่าจะเลิก หรือไม่ปล่อยมือ ยังไงก็ไปกันต่อไปได้ และมองว่าสิ่งที่ผมตัดสินใจ และการที่เราคบกันแล้วสุดท้ายต้องเลิกกันนั้น คือความผิดพลาดในชีวิตเค้า และเลือกจะลบสิ่งต่างๆออกไป

มันทำให้ผมรู้สึกว่าสิ่งที่ผมทำไป มันคือการเห็นแก่ตัวหรือปล่าวครับ ทำไมผมรู้สึกว่าผมทำผิดไป เมื่อเราพยายามแล้ว จนเราเองรู้สึกว่ายังไงเราก็ไปด้วยกันไม่ได้ และกลับมาเดินบนเส้นทางของตัวเองต่อ ให้โอกาสเค้าได้ศึกษาคนอื่น เหลือแต่สิ่งดีๆที่ทำร่วมกันไว้ ตัวผมเอง พ่อแม่นั้นก็เลิกกัน และผมรู้สึกว่า ผมไม่อยากคบกับใครที่เราคิดว่ามันเข้ากันไม่ได้จริงๆ และวันนึงเราต้องทะเลาะกันให้ลูกเห็นแน่ๆ ผมเลือกจะอยู่คนเดียวดีกว่า ผมพยายามบอกเค้าเสมอว่าชีวิตคู่มันมีอะไรหลายอย่าง ถึงเราจบกันวันนี้ สิ่งที่เคยทำร่วมกันมันก็คือความรัก ความรู้สึกที่เราอยาก "ให้" อะไรก็ตามที่ทำให้เค้ามีความสุข มันไม่ใช่การเสแสร้ง ผมอยากเค้าเก็บสิ่งดีๆเหล้านั้นไว้ ผมไม่อยากให้เรามองข้ามความต่างด้วยความรัก และกลัวคำว่าเลิกกัน ผมว่าบางครั้งมันก็ไม่ได้แย่เท่าการที่เราต้องไปหย่ากันนี่ครับ หรือว่าแต่งงานมีลูกกันไปแล้ว

ผมขอยกลิงค์ที่แฟนผมเคยแชร์ไว้ในเฟซ และชอบสิ่งที่เขียนจากเพจนี้มากนะครับ แต่มันเป็นสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึก ว่าผมตัดสินใจผิดไปหรือปล่าว ที่เลือกยอมรับความจริง และเอาตัวเองออกมา อยากหาความคิดเห็นจากท่านอื่นๆว่ามีความคิดเห็นยังไงบ้างครับ เพราะตอนนี้ผมสับสนเหลือเกิน

https://www.facebook.com/badboyzwriterpage/posts/1054833161196702

อาจจะยาวหน่อยนะครับ แต่อยากทราบจริงๆ ว่ามีมุมมองเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้กันยังไงบ้างครับ ถ้ารู้สึกว่าไม่ใช่เราควรจบไหม เพราะนานไปมันจะเป็นการยื้อเวลาหรือปล่าว หรือเราไม่ควรยอมแพ้ง่ายๆ อดทนไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็ไปกันรอดเอง ?