เกิ่นก่อนนะคะ มาโพสต์เป็นเรื่องครั้งแรก เริ่มละนะด้วยความอยากลองของเรา เห็นเพื่อนลองเล่นกัน เลยลองเล่นกะแค่หาคนฝึกใช้ภาษาอังกฤษ
พอเล่นได้เจอคนอินเดียคนนึง เป็นเด็กอายุน้อยกว่าเราสองปี แต่เค้าก็เรียนมหาวิทยาลัยแล้วละค่ะ ตอนแรกก็คุยกันดี ถามนู้นนี่นั่นคุยกันเรื่อยตามปกติ เค้าบอกเค้าอยู่หอคนเดียว เหงา เราก็บอกโอเค เดี๋ยวคุยเป็นเพื่อน วันนี้ทำอะไร แชร์ประสบการณ์ให้ฟัง แล้วอยู่ๆเค้าบอกเราว่า 'ฉันชอบคุณเพราะคุณมีคุณสมบัติเหมือนแม่ของฉัน' คือจะบอกก่อนว่าตัวเองเป็นคนที่แคร์ความรู้สึกของทุกคน ใส่ใจมันทุกอย่างไม่ว่าจะเพื่อนหรือใคร ไม่ชอบที่จะทำให้ทุกคนรู้สึกไม่ดี เราเลยคิดว่าเค้าคงจะชอบเราที่เป็นแบบนี้ เค้าแบบหยอดหวาน พูดหวานตลอด เราก็แบบโอเคๆ เฉยๆ ไม่ได้รู้สึกอะไร พอเค้าพูดแบบนี้เราก็แบบ'โอเค ขอบคุณ' พอคุยกันเรื่องเคยมาเที่ยวเมืองไทยมั้ย เค้าบอกไม่เคย แต่ก็รู้จักบ้าง เราเลยบอก ถ้ามาเราลงได้พบกัน กะพาเที่ยวอะไรแบบนี้ จากนั้นเค้าถามอยากมาเที่ยวอินเดียบ้างมั้ย เราก็บอกถ้ามีโอกาสคงจะไป จากนั้นไม่นานเค้าถามอีกว่าถ้าเกิดเค้ามาไทยอีก2-3ปีแล้วมาพบพ่อคุณเพื่อขอคุณแต่งงาน คุณจะตกลงมั้ย เรานี่แบบตกใจ ตอบไม่ถูกเลยทีนี้ เราเลยตอบเค้าไปว่า 'ตอนนี้ฉันรู้สึกกับคุณแค่เพื่อน แต่หลังจากนี้เราอาจพัฒนามันได้ เพราะตอนนี้ฉันยังไม่รู้ความรู้สึกของตัวเอง ถ้าคุณยังอยากคุยกับฉันต่อก็บอก' เค้าบอก'เค้ารักเรามาก อยากให้มาอยู่ข้างๆตลอด อยากแชร์เรื่องราวต่างๆกับคุณเป็นคนแรก' เราก็แบบหัวเราะใส่ ไม่เคยเจออะไรแบบนี้ เพราะตัวเองไม่เคยมีใครมารัก เคยแต่ไปชอบเค้า แล้วก็ไม่เคยมีแฟน พอหลังจากนั้นไม่นาน เค้าบอกเราว่าเค้าบอกเพื่อนว่าคุยกับเราอยู่ บอกว่าเราเป็นแฟนเค้า จากนั้นเค้าบอกให้เพื่อนมาคุยกับเรา เพื่อนถามเราว่าคุณเป็นอะไรกับเค้า เราก็บอก'เป็นเพื่อน....'แบบที่เราบอกเค้าตอนแรก เค้าบอกเค้าเสียใจ เพราะเค้าบอกเพื่อนไปว่าเราเป็นแฟนเค้า' เรารู้สึกแบบว่า ทำไมการของผู้หญิงแต่งงานมันเป็นเรื่องง่ายขนาดนั้นเลยหรอแล้วทำไมมันถึงเร็วขนาดนี้ เราแบบรู้สึกว่าจะถูกหลอกมั้ย เราเคยถามเค้านะว่า'เราคือคนที่ใช่สำหรับเค้าแล้วหรอ' เค้าบอก 'ใช่เพราะเราเหมือนแม่เค้า'
เราแบบมันคือความรักแบบไหน รักจริงๆหรอ
เราเลยแบบเอาอย่างไงต่อดีกับเหตุการณ์นี้ จะอยู่หรือจะไป (เหมือนออกจากบ้านAF) ใจนึงก็อยากคุย อยากเป็นเพื่อนต่อ อีกใจแบบอยากออกมา เหมือนแบบถ้าเกิดเค้ามาหาเราจริงๆขึ้นมา กลัวๆอะไรแบบนี้ (ตัวเองเป็นคนขึ้นกังวล ขี้กลัว)
อ่อเค้าเคยบอก 'เค้าไม่ได้หลอกลวง เค้าพูดจริง ไม่ต้องกลัวว่าฉันมาหรอก'
เรายังไม่ความเชื่อในเรื่องการเจอกันตัวเป็นๆถึงจะรักกันอยู่นะคะ เฮ้อ
มีหนุ่มอินเดียมาชอบจากโลกไซเบอร์
พอเล่นได้เจอคนอินเดียคนนึง เป็นเด็กอายุน้อยกว่าเราสองปี แต่เค้าก็เรียนมหาวิทยาลัยแล้วละค่ะ ตอนแรกก็คุยกันดี ถามนู้นนี่นั่นคุยกันเรื่อยตามปกติ เค้าบอกเค้าอยู่หอคนเดียว เหงา เราก็บอกโอเค เดี๋ยวคุยเป็นเพื่อน วันนี้ทำอะไร แชร์ประสบการณ์ให้ฟัง แล้วอยู่ๆเค้าบอกเราว่า 'ฉันชอบคุณเพราะคุณมีคุณสมบัติเหมือนแม่ของฉัน' คือจะบอกก่อนว่าตัวเองเป็นคนที่แคร์ความรู้สึกของทุกคน ใส่ใจมันทุกอย่างไม่ว่าจะเพื่อนหรือใคร ไม่ชอบที่จะทำให้ทุกคนรู้สึกไม่ดี เราเลยคิดว่าเค้าคงจะชอบเราที่เป็นแบบนี้ เค้าแบบหยอดหวาน พูดหวานตลอด เราก็แบบโอเคๆ เฉยๆ ไม่ได้รู้สึกอะไร พอเค้าพูดแบบนี้เราก็แบบ'โอเค ขอบคุณ' พอคุยกันเรื่องเคยมาเที่ยวเมืองไทยมั้ย เค้าบอกไม่เคย แต่ก็รู้จักบ้าง เราเลยบอก ถ้ามาเราลงได้พบกัน กะพาเที่ยวอะไรแบบนี้ จากนั้นเค้าถามอยากมาเที่ยวอินเดียบ้างมั้ย เราก็บอกถ้ามีโอกาสคงจะไป จากนั้นไม่นานเค้าถามอีกว่าถ้าเกิดเค้ามาไทยอีก2-3ปีแล้วมาพบพ่อคุณเพื่อขอคุณแต่งงาน คุณจะตกลงมั้ย เรานี่แบบตกใจ ตอบไม่ถูกเลยทีนี้ เราเลยตอบเค้าไปว่า 'ตอนนี้ฉันรู้สึกกับคุณแค่เพื่อน แต่หลังจากนี้เราอาจพัฒนามันได้ เพราะตอนนี้ฉันยังไม่รู้ความรู้สึกของตัวเอง ถ้าคุณยังอยากคุยกับฉันต่อก็บอก' เค้าบอก'เค้ารักเรามาก อยากให้มาอยู่ข้างๆตลอด อยากแชร์เรื่องราวต่างๆกับคุณเป็นคนแรก' เราก็แบบหัวเราะใส่ ไม่เคยเจออะไรแบบนี้ เพราะตัวเองไม่เคยมีใครมารัก เคยแต่ไปชอบเค้า แล้วก็ไม่เคยมีแฟน พอหลังจากนั้นไม่นาน เค้าบอกเราว่าเค้าบอกเพื่อนว่าคุยกับเราอยู่ บอกว่าเราเป็นแฟนเค้า จากนั้นเค้าบอกให้เพื่อนมาคุยกับเรา เพื่อนถามเราว่าคุณเป็นอะไรกับเค้า เราก็บอก'เป็นเพื่อน....'แบบที่เราบอกเค้าตอนแรก เค้าบอกเค้าเสียใจ เพราะเค้าบอกเพื่อนไปว่าเราเป็นแฟนเค้า' เรารู้สึกแบบว่า ทำไมการของผู้หญิงแต่งงานมันเป็นเรื่องง่ายขนาดนั้นเลยหรอแล้วทำไมมันถึงเร็วขนาดนี้ เราแบบรู้สึกว่าจะถูกหลอกมั้ย เราเคยถามเค้านะว่า'เราคือคนที่ใช่สำหรับเค้าแล้วหรอ' เค้าบอก 'ใช่เพราะเราเหมือนแม่เค้า'
เราแบบมันคือความรักแบบไหน รักจริงๆหรอ
เราเลยแบบเอาอย่างไงต่อดีกับเหตุการณ์นี้ จะอยู่หรือจะไป (เหมือนออกจากบ้านAF) ใจนึงก็อยากคุย อยากเป็นเพื่อนต่อ อีกใจแบบอยากออกมา เหมือนแบบถ้าเกิดเค้ามาหาเราจริงๆขึ้นมา กลัวๆอะไรแบบนี้ (ตัวเองเป็นคนขึ้นกังวล ขี้กลัว)
อ่อเค้าเคยบอก 'เค้าไม่ได้หลอกลวง เค้าพูดจริง ไม่ต้องกลัวว่าฉันมาหรอก'
เรายังไม่ความเชื่อในเรื่องการเจอกันตัวเป็นๆถึงจะรักกันอยู่นะคะ เฮ้อ