ทำตัวไม่ถูก

คบกับแฟนมา 3 ปี  รักกัน ไว้ใจกันมาก ไม่ค่อยทะเลาะกันเรย พูดคุยเข้าใจกันตลอด   เราตกลงคุยกันว่าจะแต่งงานแต่ยังไม่มีเงิน ตอนนั้นแฟนทำงานขับรถ แต่เราทำรัฐวิสาหกิจ เราคุยกับแฟนว่าเปลี่ยนงานทำเหอะ.. หางานที่มั่นคงทำเหอะ.. แฟนเราก็เงียบ เราก็นึกขึ้นได้ว่าเพื่อนแฟนทำงานบนเรือรายได้กีมาก เราก็คุยกับแฟน แฟนก็บอกว่ายังไม่พร้อมเพราะต้องเตรียมค่าใช้จ่ายเยอะ เราคุยกับแฟนบ่อยมากเรื่องจะให้แฟนเราไปทำงานบนเรือ จนเค้ายอมที่จะไปทำ  เค้าทำงานบนเรือ ใช้ชีวิตบนเรือทั้งหมด 6 เดือน.. 2 เดือนแรกเราคุยกันตามปกติ แฟนมีเวลาคุยกับเราเหมือนเดิม.. จากนั้นแฟนก็บอกว่าเจ้านายเริ่มตำหนิว่าใช้โทรสับบ่อย เพราะกฎบนเรือคือห้ามใช้โทรศัพท์.. หลังจากนั้นเค้าก็เริ่มติดต่อมาน้อยมาก แทบจะไม่ติดต่อเรย วันนึงก็ส่งแค่สติ๊กเกอร์ไลน์มา อีกอย่างเค้าเริ่มทำงานเป็น งานก็เยอะขึ้นหนักขึ้น และบนเรือไม่ค่อยมีสัญญานด้วย..  ประจวบกับช่วงนั้นเราเล่นเฟสแก้เหงาบ่อยด้วย แฟนเราให้รหัสเฟสไว้ตั้งนานร่ะ และไม่คิดจะเปิดดู เพราะไว้ใจเค้า.. วันนั้นดันอยากเปิด เปิดไปเจอแฟนเก่าเค้าทักมา "กูเลิกกับพี่.....  แล้วน่ะ เสียดายเวลาที่คบมา" ตั้งแต่เปิดเจอ น้ำตาเราไหลเองเรย ความคิดมันคิดฟุ้งซ่าน คิดเอง คิดไปเรื่อยเรยค่ะ.. เราถามแฟนว่ามันคืออะไร แฟนตอบว่าไม่รู้ ไม่เคยคุยกันเรย อยู่ๆ มันก็ทักมา.. ใจเราตอนนั้นเราไม่เชื่ออะไรเรย เชื่อความคิดตัวเองตลอด...  ว่ามันต้องแอบคุยกันแน่ๆ  ตั้งแต่นั้นมาเรางอนแฟน เราโกรธแฟน รอให้แฟนง้อ..  แต่แฟนก็ไม่มีเวลาทักมาหาเรย..  มันยิ่งทำให้เราคิดว่าเค้าไม่สนใจเรา  เค้าไม่รักเราแล้ว...  ความรู้สึกแบบนี้มันเป็นนานมาก กินไม่ได้ นอนไม่หลับ ทำงานก็ไม่มีสมาธิ ร้องไห้รอโทรศัพท์ทุกคือ เช็คเฟสบุคแฟนทุกครั้ง... จนน้ำหนักลดลง เกือบ 10 กิโล  รู้สึกไม่มีความสุขเรย ลังเล สับสนมาก ทำอะไรก็ไม่ถูกเรย ไม่เป็นตัวของตัวเอง... รู้สึกแบบนี้มา 4 เดือนเต็มๆ จนแฟนเรากลับมาไทย.. ตอนที่แฟนเรามา ความรู้สึกมันก้ำๆกึ่งๆ ทั้งรู้สึกดีใจและไม่รู้สึกดีใจ.. มันเครียจอะไรนั๊กหนาก็ไม่รู้อยู่ในหัวสมอง ช่วงที่แฟนเราไปทำงานก็ทิ้งบัตร ATM (บัตรเงินเดือน) ไว้ที่เรา ให้เราจัดการเรื่อง ค่าใช้จ่ายต่างๆ ให้  เราก็ซื่อสัตย์กับเค้าน่ะ จะใช้อะไรก็จะบอกเค้า  เค้ากลับมาได้ 2 เดือน เค้าก็มาหมั้นเรา....  แต่ทำไมเราถึงไม่รู้สึกดีใจเรย  มันเหมือนมีอะไรค้างคาใจอยู่  เหนื่อยน่ะค่ะที่เป็นแบบนี้.... แฟนบอกว่าเรายังเหมือนเดิม  แต่ความรู้สึกเรามันไม่เหมือนเดิม....  เมื่อก่อนไม่ว่าจะอยู่ไหน ทำอะไร เค้าจะโทรหาเรา หวงเรา เป็นห่วงเรา ค่อยโทรตาม โทรเช็คตลอด..  ณ  ตอนนี้มันเปลี่ยนไป มันไม่มีความรู้สึกดีๆ แบบนั้นแล้วอะ  ตอนนี้เรากลายเป็นเบื่อๆ เซงๆ อยากอยู่คนเดียว  ตอนนี้เค้าบอกกับคนที่เค้ารู้จัก ญาติพี่น้องเค้าว่า ปลายปีหน้าเค้าจะแต่งงานกับเรา..  แต่เรายังไม่กล้าที่จะบอกใครเรยว่าจะแต่งงาน...  แฟนคิดที่จะทำนู้น ทำนี่ เพื่อสร้างครอบครัว  แต่เรากลายเป็นว่าไม่อยากทำอะไรเรยสิ่งที่เราอยากได้ที่สุดคือความเอาใจใส่ เวลา  และความเข้าใจ  อยากให้ความรู้สึกดีๆมันกลับมาเหมือนเดิมตอนนี้เราสับสนมาก ไม่รู้จะทำตัวยังไงเรย....  และที่สำคัญต้นปีหน้าเค้าก็จะขึ้นเรือไปอีกแล้ว ครั้งนี้ไป 8 เดือน  ตายแน่ๆ เรา ความรู้สึกแย่ๆ ยังไม่หายเรย ต่อไปจะเป็นยังไงเนี๊ย...  <บอกไว้ก่อนค่ะว่าเราไม่ได้แอบมีกิ๊กแน่นอนค่ะ>