ขอระบายหน่อยครับ เกี่ยวกับแม่ผมผู้ที่รักสุนัข (มากไปไหมอะ)

กระทู้สนทนา
ขอพื้นที่เล็กๆ 1 กระทู้ใน pantip ระบายความรู้สึกสักหน่อยนะครับ
เรื่องมีอยู่ว่า บ้านที่ผมอยู่ มี 3 ชั้น อยู่กัน 4 คน มี แม่ ผม แฟนใหม่แม่ และลูกของแฟนใหม่แม่ และสุนัขอีก 14 ตัว
บ้านเป็นบ้านของแฟนใหม่แม่ครับ พึงทำมาใหม่ ย้ายเข้ามาอยู่ได้ 4-5 ปี มาปีแรกบ้านสะอาดมาก ทุกคนสามารถนอนและนั่งที่พื้นในบ้านได้ไม่มีความสกปรกสักนิดเดียว
ตอนนั้นมีสุนัขประมาณ 7-8 ตัว แบ่งสันปันส่วน เอาไม้กั้นให้สุนัขอยู่จุดเดียว คือชั้น 3 พื้นที่กว้างขวาง ปูหนังสือพิมพ์ให้ฉี่ ให้อึ แม่ผมจะรักสุนัขมาก ดูแลทุกอย่าง
แม่ผม เช้าเก็บอึ ถูพื้น ปูใหม่ เย็นเก็บอึ ถูกพื้น ปูใหม่ ให้อาหาร คุยกับมัน ไม่มีปัญหาอะไร
จนอยู่มาสักปีที่ 2 แม่ผม ก็เริ่มเอาสุนัข (บางตัว) ออกจากที่ที่มันเคยอยู่ เดินทั่วบริเวณชั้น 3 ได้ (แม่ผมก็อยู่ชั้น 3 ผมอยู่ชั้น 2 และลูกของแฟนใหม่แม่ ก็อยู่อีกห้อง)
มันเริ่มเดินฉี่ ประกาศอาณาเขตทั่วชั้น 3 กำแพง เสา เก้าอี้ ของที่วางไว้ มันฉี่ทิ้งไว้หมด แรกๆ แม่ผมก็เช็ดตามเมื่อเห็น แต่มากเข้า เลยเอาหนังสือพิมพ์ปูวงใหญ่ แล้วก็ให้สุนัขบางตัวที่อยู่ด้านในที่ไม้กั้น ปล่อยออกมาเป็นอิสระหมดทุดตัว เดินรวมกันที่ชั้น 3 ไม่มีการกั้นพื้นที่แล้ว กลิ่นเริ่มเหม็น
ผมอยู่ชั้น 2 รอดครับ เพราะมีไม้กั้นอยู่ช่วงบันได
ถัดมามาไม่กี่เดือน แม่ผมเริ่มเอาบางตัว ลงไปชั้น 1 แรกๆไปน้อย มันอึ มันฉี่ ก็พอควบคุมได้ พอนานเข้า เอาลงมาทุกตัว บางที่ก็แบ่งบ้าง บนครึ่งนึง ล่างครึ่งนึง ชั้นผมก็ยังรอด พอนานเข้าอีก สุนัขมีลูก เพิ่มมาเรื่อย จน 10 กว่าตัว ที่นี้บ้านเริ่มไม่ถูละ เพราะมันอึ ฉี่ เก็บหนังสือพิมพ์ ปูใหม่ ก็เลอะอีก เริ่มเดินเหนียวเท้า เดินตรงไหนก็เจอแต่ฉี่หมา เพิ่มมาอีก เป็น 14 ตัว คราวนี้เดือดร้อนชั้นผมละ อยู่ทุกชั้น ฉี่ทุกเสา กลางคืนปิดไฟเดินนี่เหยียบระเบิดได้ง่ายๆเลย บนเก้าอี้ โซฟา มันขึ้นมาหมด อาหารคนแม่ก็ให้ กินกันเละเทะมาก ผมเห็นสภาพบ้านแล้วเบื่อมาก พอละไม่ทำละ เพราะผมบอกแม่แล้ว ว่าให้มันอยู่เป็นที่ๆไป ผมขี้เกียจกวาดถู ทั้งที่ทำแล้ว ไม่นานก็เน่าเหมือนเดิม (จากที่เมื่อก่อน 3 วันถูที ยังสะอาดเอี่ยม) ปล่อยทั่วบ้านอีกละ สภาพเดิม
แม่ผมเปิดร้านตัดผม เค้าชอบบ่นว่า เหนื่อย เมื่อย วันๆทำงานบ้านไม่ได้หยุดเลย ที่ผมเห็นก็คือ ตัดเล็บสุนัข อาบน้ำสุนัข หาเห็บ เก็บขี้หมา เก็บฉี่หมา ถูพื้น ผมก็บอกแม่ว่าเหนื่อยแล้วทำทำไม เลี้ยงไม่ได้ทำไมไม่ขายตัวที่กำลังคลอดไป (เพราะทุกทีที่สุนัขจะคลอด แม่บอกจะขาย ไม่ไหว พอมันออกมา ก็เลี้ยงเองตลอด ไม่อยากขาย) แม่บอกว่าเหนื่อยแต่มีความสุขครับ ผมก็บอกต่อว่า งั้นก็ให้อยู่เป็นที่ๆ หน่อย จะทำความสะอาดจะได้สะดวกๆ พูดเแป๊บเดียว ทำแป๊บเดียว ทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิม
ยิ่งเวลาแม่ไป ตจว ไปทั้งบ้าน ต้องมีคนเฝ้าสุนัข เฝ้าบ้าน นั่นคือ ผม ผมก็ต้องไปทำงาน ตกเย็นกลับมาบ้าน อยากจะกรี๊ดดดด แม่โทรย้ำ ดูมันด้วยทำความสะอาดให้เรียบร้อย น้ำ อาหาร โทรมาให้ดูตลอด
แม่ผมก็ตามใจมาก ว่ามันอยากกินอะไร ไม่อยากกินอะไร (มันอยากกินทุกอย่างยกเว้นอาหารเม็ด)  ปล่อยของกินลงพื้น มันก็คาบไปกินที่โซฟา ห้องน้ำ ผ้าเช็ดเท้า บนที่นอน แม่ผมก็มีความสุขครับ
ผมไม่ได้เกียจหมานะครับ ผมชอบด้วย แต่ผมไม่พอใจการกระทำของสุนัข โดยมีแม่เป็นคนให้ท้าย แค่ 3 เรื่องเท่านั้นเอง เรื่องกินกับเรื่องถ่ายไม่เป็นที่  และเรื่องขนสุนัขมีอยู่ทั่วทุกมุมบ้าน
ทุกวันนี้ ชั้นล่างต้องใส่รองเท้าเดินทุกคนครับ ส่วนชั้น 2 และ 3 เวลาผมเดิน ผมต้องเขย่ง ไม่ให้ฝ่าเท้าเหยียบพื้น เดินด้วยนิ้วเท้าสัก 2 3 นิ้ว
ส่วนเรื่องงานบ้าน มีผมกับแม่เท่านั้นที่ทำ แฟนใหม่แม่ และลูกของแฟนใหม่แม่ ไม่ทำ เพราะเค้าเจ้าของบ้าน เราผู้อาศัย หวังว่าคงเข้าใจนะครับ

นอกจากจะระบายแล้ว จริงก็อยากได้คำแนะนำ ว่าควรทำยังไงดีครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่