ใครมีวิธีลืมแฟนเก่าที่เป็นคนดีมากให้เร็วที่สุดบ้างคะ

สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา เราอยู่ปี3 ค่ะ เลิกกับแฟนมาแล้ว1ปี3เดือน หลังคบกันมา3ปีค่ะ  ขอเล่าย้อนไปนะคะ แฟนเก่าเราเขาเรียนอยู่ต่างประเทศตลอดเวลาที่คบกันค่ะ เราไม่มีปัญหาเรื่องระยะทางเลย แต่เลิกกันเพราะเรื่องที่เราเป็นคนผิดเอง เขาเป็นคนดีมากๆ ดีจนเราไม่คิดว่าจะมีใครมาแทนได้อีกแล้ว ดูแลเราดีถึงแม้จะอยู่ไกลกัน ก็ไม่เคยทำให้เสียใจ  จนวันนี้ก็ยังลืมเขาไม่ได้เลย ตอนแรกๆที่เลิกกัน เขาเสียใจ เขาเป็นคนง้อเราตลอด แต่เรากลับไม่สนใจ  จน3เดือนต่อมา เขากลับมาเพราะเป็นช่วงหยุดของมหาลัย  เราได้เจอเขา และ เรารู้สึกว่าเราขาดเขาไม่ได้  คือ รู้ตัวช้ามากๆ  เราง้อเขา ง้อเท่าไหร่ เขาก็ไม่กลับมา ร้องไห้แทบเป็นแทบตาย แต่สุดท้าย เขาก็หมดใจไปแล้ว มันไม่ทันแล้ว เป็นอะไรที่เสียใจที่สุด ยิ่งเขาปลอบเราเราก็ยิ่งรู้สึกแย่ว่าทำไมเราถึงรักษาเขาไว้ไม่ได้  เหมือนเขาอยู่แค่เอื้อมมือ แต่เราไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวเขาเลย ตอนนั้นร้องไห้หนักมาก ไม่กินข้าว ตาบวม ทุกอย่างแย่ไปหมด ไม่นานเขาก็กลับไปเรียนต่อต่างประเทศ เราบล๊อกทุกอย่างของเขาค่ะ คิดว่าทนไม่ได้แน่นอน ทนเห็นเขามีคนใหม่ไม่ได้แน่ๆ  ตลอด1ปีที่เขากลับไปเรียน เราก็เริ่มทำใจได้บ้าง เริ่มมีชีวิตชีวา เริ่มออกไปเที่ยว อยู่กับพ่อแม่ เขาเองก็หายไปเลย 1ปีมานี้ เราพยามไม่คิดถึง จนมีช่วงนึงที่รู้สึกว่า ลืมได้แล้วแน่ๆ แต่แค่ฟังเพลงเศร้าก็กลับมาคิดถึงอีก. ตอนนี้เขากลับมาแล้วค่ะ เพิ่งกลับมา แต่ กลับมาถาวร เพราะเรียนจบแล้ว เราก็ติดตามเขาตลอดนะถึงแม้จะบล๊อกไป แต่ก็ยังแอบเข้าไปส่องบ้าง ใช้ของเพื่อนเข้าไปดูบ้าง.  จนวันนี้ มีเหตุบางอย่างให้เราต้องได้ยินเสียงเขา เพื่อนเราโทรคุยกับเขาเรื่องงานหน่ะค่ะ แต่ใช้เบอร์ของเรา เราเลยได้ยินด้วย ตลอดเวลา10กว่านาทีที่ได้ฟังเสียงเขา ใจเราเต้นแรงมาก เห้ย มันคือเสียงของคนที่เราคุยโทรศัพท์ด้วยทุกคืนเมื่อก่อน มัน..โคตรคิดถึง เป็นไปได้เราก็อยากเป็นคนได้พูดกับเธอเอง อยากเป็นคนที่เธอคุยด้วย ทำไมกลายเป็นว่าเรายังไม่เคยลืมเธอได้เลย ทำไมยังกลับมาวนเวียนในใจอยู่อีก  แต่เขาไม่ได้ถามถึงเราเลยนะคะ คือพอคุยเรื่องงานกับเพื่อนจบก็บ้านบายละก็วางเลย พอวางสาย เรารู้สึกตัวเองล่องลอย ใจไม่อยู่กับตัว หลังจากนั้นไม่นาน ยอมรับเลยว่ากลั้นน้ำตาไม่อยู่จริงๆ เราทำใจไม่ได้ เรายังลืมเขาไม่ได้ขจริงๆหรอ ทั้งๆที่ก็พยายามไปชอบคนอื่น แต่ก็ไม่มีใครทำให้เราลืมเธอได้จริงๆ ทำไม ทั้งๆที่เราอยากถาม ว่าเธออยู่กับใคร ทำอะไร อยู่ที่ไหน แต่เราก็ไม่มีสิทธิถามเลย ไม่กล้าแม้แต่จะพูดทักทาย  ไม่รู้เลยว่าวันนี้เขามีแฟนใหม่แล้วหรือยัง แต่เราคิดว่าเขาลืมเราแบบสนิทใจเลยจริงๆ ตอนนี้เรารู้สึกว่า แค่ฟังเสียง ยังเป็นขนาดนี้ ถ้าเจอหน้ากันจะทำยังไง(เรากับเขาอยู่โรงเรียนเดียวกันแต่คนละปี เพื่อนเรากับเขารู้จักกันเกือบหมดค่ะ) ต้องมีเหตุการ์ณที่ให้เจอหน้าแน่ๆ ตอนนี้เราไม่อยากเจอเขาเลยค่ะ กลัวทำใจไม่ได้ กลัวร้องไห้ฟูมฟายเป็นเด็กๆอีก

เลยอยากถามว่า มีวิธีไหนที่ทำให้เราลืมเขาได้เร็วๆไหมคะ ??? เพราะเขาไม่ใช่คนไม่ดี ที่ทำร้ายจิตใจเรา ถ้าเขาไม่ดี เราคงลืมเขาได้ง่ายมากๆ แต่นี่เขาเป็นคนดี เป็นคนที่แสนดีของเรา มันลืมยากอ่ะค่ะ มันตันทุกทาง ไม่มีทางไหนที่จะลืมได้เลย เหมือนเราเดินกันคนละเส้นทาง เขาเองก็มีสังคมใหม่ ที่เราเข้าไม่ถึง เราอยากเห็นเขามีความสุขนะคะ อยากเห็นคนใหม่ของเขา ว่าจะดีพอสำหรับเขาไหม ไม่อยากให้เขามาเจอคนแบบเราอีก อยากขอให้เขาดูแลตัวเอง อย่าประมาท ยังเป็นห่วงอยู่นะคะ และหวังว่า เราจะลืมเธอได้เร็วๆ เพื่อที่วันไหนเราเจอกัน จะได้เจอกันแบบไม่อึดอัดใจ ขอบคุณสำหรับความทรงจำที่ดีที่สุด มันยากจะลบนะเธอ เราไม่ได้คิดจะลบมันหรอก แต่เรากำลังหาทางที่จะเปลี่ยนรูปของมันเป็นความทรงจำที่เราเก็บมันไว้ได้ ไม่ใช่ความทรงจำที่เราอยากได้มันคืนมา