เราทำแบบนี้ถูกแล้วใช่มั้ย? กับความรักที่แฝงไปด้วยความเจ็บปวดของเรา

สวัสดีค่ะทุกคน นี่เป็นกระทู้แรกของเราน้ะ เราแค่อยากจะเล่าเรื่องราวของเราค่ะ เรื่องนี้เกิดขึ้นในรั้วโรงเรียนหญิงล้วนแห่งหนึ่งค่ะ เราขอแทนตัวเราว่าเราแทนพี่เค้าว่าเค้าน้ะ ตอนนี้เราม.2เองค่ะส่วนพี่เค้าก็ม.5ล้ะ เรื่องราวของเราเกิดขึ้นจากการที่เราไปแอบชอบพี่เค้าค่ะ คือเราชอบพี่เค้ามาสักพักแล้วหล่ะค่ะคือเราก็ทำแบบเนียนๆไม่ให้พี่เค้ารู้อะน้ะ5555 แอบมองพี่เค้าทุกครั้งเลยแต่พอพี่เค้าหันมาก็หันหนีค่ะ จนเราตัดสินใจแอดเฟสพี่เค้าค่ะ แล้ววันนั้นเราก็โพสใน Facebook ว่าไลค์ทัก ไม่อยากจะเชื่อเลยค่ะว่าพี่เค้าจะมาไลค์ด้วยตอนนั้นเราตื่นเต้นมากอะจะได้คุยกะคนที่ชอบด้วย เราก็ทักไปคุยปกติน้ะคุยไปคุยมาอยู่ดีๆพี่เค้าก็ขอไอจีเราค่ะ เราก็ให้ไปน้ะแล้วพี่เค้าก็มาฟอลเราเราเลยไปฟอลกับตอนนั้นหลงมากกว่าเดิมอีกค่ะด้วยรอยยิ้มน่ารักๆของพี่เค้า บางทีพี่เค้าก็ทักเรามาด้วยแหล่ะ แล้วพี่เค้าก็ไม่ค่อยตอบพี่เค้าเลยให้ไอดีไลน์มา เค้าบอกว่าไม่ค่อยตอบแชทเฟสอะ เราก้เอาไอดีเค้ามาแอดคุย ตอนนั้นเราคุยกันแค่แปปเดียวเองน้ะเราก็เสร่อซื้อป้อกกี้ให้เค้าด้วยย 5555 พี่เค้าก็ขอบคุณเราล่วงหน้ามาเลยพอตอนเช้าเราก็เอาไปให้พี่เค้าที่ห้อง 535 ห้องประจำพี่เค้านั่นแหล่ะ พี่เค้าก็ยิ้มๆแต่ไม่พูดอะไรเพื่อนเราอะบอกว่าเราหวังสูงไปมั้ย เราก็ยิ้มๆเฉยๆน้ะตอนนั้น เเล้วเราก็เหมือนคลั่งเค้ามากอะ ไปปริ้นรูปพี่เค้ามาติดในกระเป๋าพอเปิดมานี่ละลายเลย555 เเล้วเราก็ชอบเอาโทรศัพมาเปิดรูปพี่เค้าตอนเรียนเราก็มโนไปว่าพี่เค้ามานั่งเรียนด้วย เเล้วเราก็คลั่งเค้ามากน้ะไปหาตารางสอนเค้าในเว็บโรงเรียนมาจดไว้ในตารางสอนของเราว่าจะมีคาบไหนบ้างน้าที่จะได้เดินผ่านกันคาบไหนบ้างได้เรียนห้องใกล้กันเวลาไหนบ้างที่จะพักพร้อมกัน5555 เราดูเหมือนบ้ามากใช่มั้ยล่ะ ตอนนั้นแบบยอมเดินอ้อมเลยน้ะเผื่อให้ผ่านห้องที่พี่เค้าเรียนอะ แบบทำตัวเหมือนโรคจิตอะแต่เราว่ามันก็มีความสุขดีนาา แล้ววันนั้นเราก็ไปคุยกะไปเค้าในไลน์เราก็ถามว่ากลับบ้านยังพี่เค้าบอกยังไม่กลับมาถินฝันตอนนั้นดูเหมือนพี่เค้ากลัวมากเลยมั้งเห็นบอกว่าจะร้องไห้ เราก็ชวนคุยไปปลอบไป เเล้วพอพี่เค้าถอนเสร็จเค้าก็ไม่ได้กินข้าวเลยกินแต่น้ำเพราะกลัวเลือดไหลอีกแต่พี่เค้าบอกเราว่าอยากกินเค้กค่ะ เราก็เลยซื้อเค้กไปให้เค้าพอตอนเช้าเราจะเอาไปให้เราถึงกับยอมโดดทำความสะอาดห้องแนะแนวจากครูสุดโหดเอาไปให้เค้าค่ะ555 แต่พี่เค้าก็แค่ยิ้มๆเเล้วก็บอกว่าแต้งกิ้ว พอวันนู้นเลยค่ะเราสืบไปสือมาก็เพิ่งรู้ว่าพี่เค้าเคยคบกะพี่ประธานสีของสีเราค่ะ แต่เราก็ยังทำตัวปกติคุยกะพี่เค้าต่อเราก็ไม่ไดสนใจอะไรแต่พอเราไปส่องไอจีพี่เค้าวันนั้นพี่เค้าก็ไปสวนสาธราณะกับพี่ประธานสีของเราค่ะ ตอนนั้นแบบหู้ยยย เเล้วเราก็คุยต่อไปเรื่อยๆจนเสพติดการมีพี่เค้าไปเเล้วอะคือจะเลิกคุยก็ทำไม่ได้ด้วยเหมือนใจไม่แข็งพอค่ะ แล้วพอผ่านไปสัก2-3วันมั้งน้ะพี่เค้าไปนอนโณงเรียนค่ะเพื่อทำชุดให้คนเดินขบวนพี่ที่สนิทกะเราเค้าก้แอบถ่ายพี่เค้าใส่ชุดนอนมา555น่ารักมากเลย พอเช้ามาวันงานเทศกาลของจังหวัดเราเค้าก็ทักเรามาว่าไปดูขบวนแห่รึ้ป่าวนู่นนี่นั่นเเล้วเพื่อนก็แอบถ่ายรูปพี่เค้าส่งมาให้ จนเพื่อนเราคนนึงไปถามพี่เค้าว่าคิดยังไงกับเรา พี่เค้าก็บอกว่าให้เราไปถามเอง พอเราทักไลน์ไปถามเค้าน้ะค้ะว่าพี่คิดยังไงกับหนูหรอเค้าก้เงียบไปค่ะไม่อ่าน เราก็ส่งไปอีกว่าพี่จะไม่ตอบจริงๆหรอหนูรอคำตอบจากพี่อยู่น้ะ พี่ตอบมาเหอะหนูจะได้เลิกเวิ่นเว้อสักที แบบตอนนั้นเราร้องไห้ทุกวันเลยค่ะขนาดเวลาเรียนเรายังร้แงไห้พอเห็นอะไรที่เกี่ยวกับชื่อพี่เค้าเรายังร้องไห้เลย เเล้วเย็นวันเราก็ร้องไห้อีกเพื่อนเราก็บอกว่าตัดใจเหอะ เเล้วมันก็เอากระเป๋าเราไปแกะรูปพี่เค้าออกค่ะ มันลบข้อความในไลน์ มันอันเฟรนพี่เค้า มันเอาไออันฟอลไอจี มันลบรูปพี่เค้าในเครื่องของเราหมดเลยค่ะ ตอนนั้นเราก็ยังไม่เลิกร้องไห้เลยน้ะ พอเรากลับไปถึงบ้านพี่เค้าก็ทักไลน์มาบอกว่า พี่ไม่ได้บอกให้เรารอนี่ถูกมั้ย เราก็ตอบไปว่าอืมม แล้วพี่เค้าก็บอกว่าลบเพื่อนพี่ในเฟสหรออันฟอลไอจีด้วย ? เราก็บอกว่าเพื่อนทำ พี่เค้าบอกว่าทำไมไม่บล็อคไลน์ไปด้วยล่ะจะได้ครบ จะได้ทำเหมือนว่าเราไม่เคยรู้จักกัน เราก็บอกว่าหนูจะทำแบบนั้นทำไมในเมื่อหนูไม่ได้อยากไม่รู้จักพี่เเต่ตอนนั้นเราก็เลยบล็อคไลน์พี่เค้าไปเลยค่ะทำไมก็ไม่รู้เหมือนกันเเล้วพอเช้าของอีกวันพี่ประธานสีเค้าก็แอดเฟสเรามาค่ะเราก็จะไม่รับเเล้วน้ะเเต่มือกับไปโดนปุ่มกดรับไปเเล้วไง แล้วแบบพอเวลาเรียนเราก็ร้องไห้หนักมากเลยน้ะ เพื่อนก็คอยบอกว่าตัดใจเค้าไม่ได้ชอบเค้าชอบคนของเค้า ตอนนั้นเราก็รู้น้ะค้ะว่าเราสู้ไม่ได้หรอกเราก็ได้แต่ร้องไห้ตอนนั้นเราคิดว่าเราควรระบายออกมาให้หมด แต่พอเราเลิกอันฟอลเราจะกลับไปส่องไอจีพี่เค้าสะหน่อยแต่พี่เค้ากลับตั้งเป็นส่วนตัวไปแล้วค่ะแล้วเราก็เห็นแบบในเฟสเค้าโพสนู่นนี่ดูมีความสุขจัง แบบแชร์โพสว่าไปลอยกระทงเป็นแฟนกันมั้ย กระทงยังหาซื้อได้ข้างทาง แต่คนข้างๆซื้อได้ที่ไหน ตอนนั้นเราคิดในใจค่ะว่าแหมม มีความสุขจังเลยน้ะ แต่เราใจเเข็งไม่พอค่ะเราก็กลับไปปลดบล็อคไลน์เค้า ไปแอดเฟสเค้าใหม่ ไปฟอลไอจีพี่เค้าใหม่ แต่พี่เค้ายังไม่รับเฟสเราเลยตอนนี้ แต่เมื่อวานสิ้ค้ะเราไปลอยกระทงเราเจอพี่เค้ามากับเพื่อนเเล้วที่สำคัญเค้ามากะใครรู้มั้ยค่ะ มากลับประธานสีของเราค่ะ ตอนนั้นพวกพี่เค้าดูตกใจมากเลยน้ะแต่เราเห็นพี่เค้าเราก็อยากร้องไห้เราเลยชวนพ่อกับแม่กลับบ้าน พอตอนเช้ามาพี่ประธานสีค่ะเค้ามาฟอลไอจีเรา เเล้วเค้าก็มาไลค์อันที่เราเพ้อถึงพี่เค้าอะแต่ตอนนี้เราลบโพสไปแล้วน้ะ เราเลยตัดสินใจไปฟอลไอจีพี่เค้ากลับ แล้วเราก็เอาโทรศัพวางไว้ที่บ้าน เราก็ไปทำบุญค่ะเพราะว่าวันนี้วันเกิดเรา เราก็ไปขอพรพระว่าขอให้พี่เค้ากลับมา พอเรากลับมาบ้าน พี่เค้าทักไลน์มาบอก HBD เราค่ะ เเล้วเค้าก้มาฟอลไอจีเราอีก ตอนนั้นด้วยความดีใจรีบตอบไปเลย เราเลยไปส่องไอจีเค้าเเต่ความเสียใจเข้ามาครอบงำเราอีกเเล้วค่ะพี่เค้าโพสรูปกะพี่ประธานสีด้วยแคปชั่นว่า ปีหน้าว่างมาลอยด้วยกันอีกเปล่า เเล้วดูแต่ล้ะเม้นน้ะค้ะเสียใจมากพูดเลย แล้วเราก็ไปส่องไอจีของพี่รปะธานสีค่ะตอนนั้แหล่ะค่ะเหมือนใจแตกสลายเลยพี่เค้าโพสรูปไปลอยกระทงด้วยกันค่ะแถมลอยกระทงเดียวกันด้วยอะดูเหมือนว่าตอนนี้พี่เค้ากลับไปรีเทินกันเลยเห้ออ ตอนนี้เรากำลังพยายามตัดใจค่ะเพราะรู้แล้วว่าสู้ไม่ได้จริงๆ ถึงเราจะรักพี่เค้ามากขนาดไหนแต่ถ้าไม่ใช่ยังไงพี่เค้าก็ไม่เลือกเรา เเต่เราอยากบอกพี่เค้าน้ะว่าถึงพี่จะไม่ชอบหนูแต่เวลานี้หนูขอชอบพี่อยู่ได้มั้ย ขอให้พี่มีความสุขกะรักครั้งใหม่กับคนเก่า ดีใจด้วยที่จะไม่มีคนคอยวุ่นวายชีวิตพี่เเล้ว รักพี่เหมือนเดิมน้ะ
ขอบคุณพี่จริงๆที่มาเป็นส่วนหนึ่งในความทรงจำของหนูมาทำให้หนูมีความรักที่ดูเหมือนจะไม่ค่อยแฮปปี้แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมามีความสุขมากเลยน้ะ ถ้าพี่เหงาหรือไม่มีคนคุยมีเรื่องอะไรเศร้าก็มาระบายบอกได้น้ะจ้ะคอยอยู่ข้างๆเสมอจะไม่หายไปไหน รักพี่เหมือนเดิมเพิ่มเติมคือขอถอยห่าง ถึงแม้อะไรๆจะไม่เหมือนเดิมแต่เรายังเป็นพี่น้องกันได้ใช่มั้ย ยังคุยกันเหมือนเดิมได้ใช่มั้ยพี่ หนูไม่อยากให้พี่หายไปจริงๆน้ะเว้ย หนูอยากมีพี่ แต่ตอนนี้ไม่ไหวจริงๆรู้แล้วว่าสู้พี่เค้าไม่ได้จริงๆ ถึงมันจะเป็นรักที่เจ็บปวดแต่ก็ยังดีเน้อะที่เราเคยรู้จักกัน