คือตอนนี้เราเบื่อเพื่อนมาก เพราะมันชอบแกล้งเรา ชอบล้อปมด้อยเรา บางคนคิดว่าเรื่องแค่นี้เองคิดมาก แต่ลองฟังเรื่องของเราก่อนะ
เรื่องแรกเลย ชอบล้อปมด้อยเรา คือล้อทุกอย่างบนตัวเราเลยตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า เรียกเราไอ้เหยินบ้าง ไอ้อ้วน ไอ้ช้าง เฮ้ยตูดใหญ่จัง คือถ้าพูดเล่นกันแค่ในกลุ่มเพื่อนมันก็พอทน แต่นี้นอกกลุ่มเพื่อนที่ไม่สนิทก็เรียก หรือไม่ก็พูดอะไรให้เราขายหน้าคนอื่น ซึ่งเราเคยขอร้องมันนะว่าอย่าไปล้อเรานอกกลุ่มได้ไหมเราไม่ชอบ มันก็รับปากส่งๆ สุดท้ายก็ทำอีก หรือถ้ามีใครชมอะไรเราสักอย่างนะ มันก็จะพูดขัดคอขึ้นมาเกี่ยวกับปมด้อยเรา ให้เรารู้สึกแย่
เรื่อกที่สอง คือเราแกล้งทุกอย่างสากกระบือยันเรือรบ ไม่ว่าจะเป็นถ่ายรูปเราน่าเกลียดๆแล้วเอาไปโพสประจาน เอาปากกาไฮไลท์มาเขียนของเรา เอาของเราไปซ่อน เอาขยะมาทิ้งในกระเป๋าเรา ตอนแรกเราก็ตลกๆขำๆ หลังๆเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆคือแอบเอาโทรศัพท์เราไปบอกชอบผู้ชายในไลน์ บอกคิดถึงผู้ชายคนนั้นในเฟส หรือบางครั้งมันแกล้งอะไรเราแล้วเรานิ่ง ไม่สนใจมัน มันก็บอกว่าอะไรแค่นี้โกรธหรอ เพื่อนแกล้งอะไรไม่ได้ใช่ไหม แล้วมันก็โกธรเรา สุดท้ายกลายเป็นเราผิด
เรื่องที่สามเรื่องเงิน ตอนแรกที่เริ่มรู้จักกันเราเคยออกเงินซื้อของให้เพื่อนก่อน 20 บาท ที่นี้เราก็ทวงเงินเพื่อน เพื่อนบอกเราว่าอะไรวะเงินแค่นี้ทวงเพื่อนหรอปกติเงินแค่นี้เราไม่เคยทวงเลยนะ เราก็โอเคไม่ทวงก็ได้ จากนั้นเราก็ปรับตัวนะ 10บาท20บาทเราก็ไม่เคยทวงมันเลยนะ บางทีเป็นร้อยเราก็ไม่เคยทวง ส่วนเพื่อนเรามันก็ปรับตัวนะ ปรับตัวในทางที่แย่ลง เช่น ตอนพักกลางวันระหว่างเรียน เราเดินไปซื้อของเป็นเพื่อนมัน ทีนี้เราไม่ได้เอากระเป๋าตังไป เราเลยยืมเงินมันซื้อน้ำ5บาท พอกลับมาถึงที่นั่งปุ๊บทวงเงินเราปั๊บ หรือบางที่เวลาไปกินข้าวด้วยกันถ้าเราเป็นคนจ่ายเงินก่อน มันก็จะถามเราว่าคนละเท่าไร จะนั้นมันก็หยิบเงินมา เช่น ถ้าค่าข้าว35บาท มันก็จะหยิบมา40บาท เหมือนจะยื่นให้เรานะ แต่ไม่เลยพอหยิบเงินออกจากกระเป๋าตังค์ปุ๊บ เฮ้ย เดี๋ยวค่อยเอา แล้วเอาเงินเข้ากระเป๋าตังค์เหมือนเดิม มีอยู่ครั้งหนึ่งเราเคยพูดว่า เดี๋ยวค่อยเอาทีไรไม่เคยเห็นให้เลย มันก็ขำ แล้วบอกว่าจริงหรอไม่รู้ตัวเลยนะเนี่ย พอพูดจบแทนที่จะให้เงินเรา แต่เหมือนเดิมไม่คืน เราก็ไม่เข้าใจมันนะว่ามันจะเหนียวหนี้ทำไม ในเมื่อพ่อแม่มันก็ส่งเงินให้มันทุกอาทิตย์นะ เงินหมดก้อขอเพิ่มได้ ต่างจากเรา ได้เงินน้อยกว่ามันอีก ได้แค่ไหนคือแค่นั้น ขอเพิ่มไม่ได้
ส่วนเรื่องเรียน เวลามีงานกลุ่มนะ ไม่เคยแตะเลยหรือเอ่ยปากว่ามีอะไรให้ช่วยไหม เอาแต่ค่อยติอย่างเดียว ทำไมไม่ทำอย่างนี้ ทำไมไม่ทำอย่างนั้น แต่ไม่เคยลงมือทำช่วยเพื่อนเลยนะ ส่วนเวลาสอบ เราเป็นคนไม่ชอบมาติวหนังสือกับเพื่อน เพราะเราจะไม่มีสมาธิ อีกอย่างไม่รู้เรื่องด้วย เราชอบอ่านหนังสือคนเดียวมากกว่า ที่นี้เพื่อนเราในกลุ่มมันชอบนัดติวกันก่อนสอบไม่กี่ชั่วโมง มันก็ช่วยเราติว เราก็ลองไปนั่งติวหนังสือกับพวกมัน ปรากฎว่าไม่ได้ติวเลย พอไปถึงนั่งเม้าท์กันอย่างเดียว ไม่อ่านไม่ติวกันเลย กลายเป็นเราอ่านอยู่คนเดียว ซึ่งไม่มีสมาธิเลย สุดท้ายเราเลยไม่ไปนั่งติวกับมันอีกเลย แต่เราก็ช่วยเพื่อนนะด้วยการเขียนสรุปเนื้อหาให้อ่านก่อนสอบ บอกไม่ชอบอ่าน พอคะแนนสอบออกมาเราคะแนนดีกว่า พวกนั้นก็จะบอกว่าอะไรวะ ทำไมคะแนนดีกว่าอะ ทำไมคะแนนเราแย่กว่าแกอ่ะ เพราะแกเลยไม่ย่อมช่วยเราติวหนังสือ เราก็งงเลย แล้วที่ฉันเขียนสรุปให้แกอ่านทำไมแกไม่อ่านกัน
ตอนนี้เราเบื่อมากๆไม่รู้จะทำอย่างไงดี โวยวายก็แล้ว นิ่งก็แล้ว เพื่อว่าจะหยุดแกล้ง ก็ไม่หยุด เราก็ไม่รู้ว่าทำไมมันถึงทำอย่างนี้กับเรา เราได้แต่ทนๆไป
เบื่อเพื่อนมากทำไงดี ?
เรื่องแรกเลย ชอบล้อปมด้อยเรา คือล้อทุกอย่างบนตัวเราเลยตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า เรียกเราไอ้เหยินบ้าง ไอ้อ้วน ไอ้ช้าง เฮ้ยตูดใหญ่จัง คือถ้าพูดเล่นกันแค่ในกลุ่มเพื่อนมันก็พอทน แต่นี้นอกกลุ่มเพื่อนที่ไม่สนิทก็เรียก หรือไม่ก็พูดอะไรให้เราขายหน้าคนอื่น ซึ่งเราเคยขอร้องมันนะว่าอย่าไปล้อเรานอกกลุ่มได้ไหมเราไม่ชอบ มันก็รับปากส่งๆ สุดท้ายก็ทำอีก หรือถ้ามีใครชมอะไรเราสักอย่างนะ มันก็จะพูดขัดคอขึ้นมาเกี่ยวกับปมด้อยเรา ให้เรารู้สึกแย่
เรื่อกที่สอง คือเราแกล้งทุกอย่างสากกระบือยันเรือรบ ไม่ว่าจะเป็นถ่ายรูปเราน่าเกลียดๆแล้วเอาไปโพสประจาน เอาปากกาไฮไลท์มาเขียนของเรา เอาของเราไปซ่อน เอาขยะมาทิ้งในกระเป๋าเรา ตอนแรกเราก็ตลกๆขำๆ หลังๆเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆคือแอบเอาโทรศัพท์เราไปบอกชอบผู้ชายในไลน์ บอกคิดถึงผู้ชายคนนั้นในเฟส หรือบางครั้งมันแกล้งอะไรเราแล้วเรานิ่ง ไม่สนใจมัน มันก็บอกว่าอะไรแค่นี้โกรธหรอ เพื่อนแกล้งอะไรไม่ได้ใช่ไหม แล้วมันก็โกธรเรา สุดท้ายกลายเป็นเราผิด
เรื่องที่สามเรื่องเงิน ตอนแรกที่เริ่มรู้จักกันเราเคยออกเงินซื้อของให้เพื่อนก่อน 20 บาท ที่นี้เราก็ทวงเงินเพื่อน เพื่อนบอกเราว่าอะไรวะเงินแค่นี้ทวงเพื่อนหรอปกติเงินแค่นี้เราไม่เคยทวงเลยนะ เราก็โอเคไม่ทวงก็ได้ จากนั้นเราก็ปรับตัวนะ 10บาท20บาทเราก็ไม่เคยทวงมันเลยนะ บางทีเป็นร้อยเราก็ไม่เคยทวง ส่วนเพื่อนเรามันก็ปรับตัวนะ ปรับตัวในทางที่แย่ลง เช่น ตอนพักกลางวันระหว่างเรียน เราเดินไปซื้อของเป็นเพื่อนมัน ทีนี้เราไม่ได้เอากระเป๋าตังไป เราเลยยืมเงินมันซื้อน้ำ5บาท พอกลับมาถึงที่นั่งปุ๊บทวงเงินเราปั๊บ หรือบางที่เวลาไปกินข้าวด้วยกันถ้าเราเป็นคนจ่ายเงินก่อน มันก็จะถามเราว่าคนละเท่าไร จะนั้นมันก็หยิบเงินมา เช่น ถ้าค่าข้าว35บาท มันก็จะหยิบมา40บาท เหมือนจะยื่นให้เรานะ แต่ไม่เลยพอหยิบเงินออกจากกระเป๋าตังค์ปุ๊บ เฮ้ย เดี๋ยวค่อยเอา แล้วเอาเงินเข้ากระเป๋าตังค์เหมือนเดิม มีอยู่ครั้งหนึ่งเราเคยพูดว่า เดี๋ยวค่อยเอาทีไรไม่เคยเห็นให้เลย มันก็ขำ แล้วบอกว่าจริงหรอไม่รู้ตัวเลยนะเนี่ย พอพูดจบแทนที่จะให้เงินเรา แต่เหมือนเดิมไม่คืน เราก็ไม่เข้าใจมันนะว่ามันจะเหนียวหนี้ทำไม ในเมื่อพ่อแม่มันก็ส่งเงินให้มันทุกอาทิตย์นะ เงินหมดก้อขอเพิ่มได้ ต่างจากเรา ได้เงินน้อยกว่ามันอีก ได้แค่ไหนคือแค่นั้น ขอเพิ่มไม่ได้
ส่วนเรื่องเรียน เวลามีงานกลุ่มนะ ไม่เคยแตะเลยหรือเอ่ยปากว่ามีอะไรให้ช่วยไหม เอาแต่ค่อยติอย่างเดียว ทำไมไม่ทำอย่างนี้ ทำไมไม่ทำอย่างนั้น แต่ไม่เคยลงมือทำช่วยเพื่อนเลยนะ ส่วนเวลาสอบ เราเป็นคนไม่ชอบมาติวหนังสือกับเพื่อน เพราะเราจะไม่มีสมาธิ อีกอย่างไม่รู้เรื่องด้วย เราชอบอ่านหนังสือคนเดียวมากกว่า ที่นี้เพื่อนเราในกลุ่มมันชอบนัดติวกันก่อนสอบไม่กี่ชั่วโมง มันก็ช่วยเราติว เราก็ลองไปนั่งติวหนังสือกับพวกมัน ปรากฎว่าไม่ได้ติวเลย พอไปถึงนั่งเม้าท์กันอย่างเดียว ไม่อ่านไม่ติวกันเลย กลายเป็นเราอ่านอยู่คนเดียว ซึ่งไม่มีสมาธิเลย สุดท้ายเราเลยไม่ไปนั่งติวกับมันอีกเลย แต่เราก็ช่วยเพื่อนนะด้วยการเขียนสรุปเนื้อหาให้อ่านก่อนสอบ บอกไม่ชอบอ่าน พอคะแนนสอบออกมาเราคะแนนดีกว่า พวกนั้นก็จะบอกว่าอะไรวะ ทำไมคะแนนดีกว่าอะ ทำไมคะแนนเราแย่กว่าแกอ่ะ เพราะแกเลยไม่ย่อมช่วยเราติวหนังสือ เราก็งงเลย แล้วที่ฉันเขียนสรุปให้แกอ่านทำไมแกไม่อ่านกัน
ตอนนี้เราเบื่อมากๆไม่รู้จะทำอย่างไงดี โวยวายก็แล้ว นิ่งก็แล้ว เพื่อว่าจะหยุดแกล้ง ก็ไม่หยุด เราก็ไม่รู้ว่าทำไมมันถึงทำอย่างนี้กับเรา เราได้แต่ทนๆไป