เคยได้ยินไหมครับ "ฝันให้ไกล ไปให้ถึง" ทุกครั้งที่เราพยายามจะทำอะไรก็แล้วแต่มันกลับเป็นได้แค่ความพยายาม มันกลับไม่เคยสำเร็จเลยซักครั้ง มันยิ่งกลับทำให้ผมตีกรอบขึ้นมาเพื่อปิดกั้นตัวเองจากสังคม เคยไหมครับกับทุกๆครั้งที่ยิ้มและหัวเราะแสดงออกอย่างมีความสุขในสายตาของคนอื่นแต่สำหรับเรามันคือหน้ากาก บ่อยครั้งนะครับที่ตั้งคำถามกับตัวเองว่าเราเกิดมาทำไม บางครั้งก็อยากอยู่คนเดียวเงียบๆไม่อยากเจอหน้าใคร ผมก็สงสัยนะว่าทำไมต้องเป็นผมที่รู้สึกแบบนี้ ราวกับคนไร้ค่า ผมไม่เคยเป็นมาก่อนเลย จริงๆผมก็มีความฝันนะแต่ ณ ตอนนี้คงเป็นได้แค่ฝัน
ผมมันห่วย ผมมันแย่ หรือ ผมมันไม่ดีพอ