สวัสดีค่ะ เรากับเเฟน คบกันมา เเต่ไม่เคยขอเปนเเฟน ได้เเต่พูดว่า นี่เเฟน หรือบอกเพื่อนว่านี่เเฟนคือเเฟน เเละทุกคนรู้หมด ยกเว้น ใรเฟสบุ๊ค ง่ายคือ คบกันไปเรื่อย สถานะ ไม่ชัดเจน เเต่ก็ไม่ได้สำคัญอะไร
เรื่องมันมีอยุ่ ว่า เรากับเเฟน เจอกันตอนที่เค้ากับเเฟนเก่าระหองระเเหงกัน เเฟนเก่าที่ชอบขุดคุ้ยหาเรื่องทะเลาะ ที่ชอบหึง เเม้เเต่ญาติพี่น้อง เรื่องเล็กเรื่องใหญ่งอน โกด ทะเลาะกันตลอด หนีเค้าไปออกจากบ้านไป เปนเดือนๆไม่กลับมาเพราะเหตุผลอันน้อยนิด ละก็กลับมา จนอยุ่ด้วยกันทุกวัน พอกลับมาเเฟนเราบอกเเฟนเก่าว่า กลับมาก็ต่างคนต่างอยุ่มันไม่เหมือนเดิมอยากอยุ่ก็อยุ่ไป ไล่ให้ไปก็ไม่ไป อยากให้ไปเพราะเอือมกับสิ่งที่เค้าทำ ที่เเเฟนเราเล่าให้ฟัง
เรากับเเฟน ตอนเจอกัน ต่างก็ชอบกันมาอยุ่เเล้ว พอเจอกันได้อยุ่ด้วยกัน มันรู้สึกเหมือนกันทั้งคู่
คบกันได้ซักพัก เเฟนเก่าของเเฟนก็ออกจากบ้านไป เเฟนเราก็ทำตัวเส้า เเปลก ๆ ไป เค้าบอกเค้าเปนห่วงเเฟนเก่า คบกันไป เรากะเเฟนไม่เคยทะเลาะเรื่องเล็กน้อยเราไม่เคยห้ามหรือเค้าอยากทำอะไร ไปไหนเราไม่เคยจี้หรือจิก เค้าทำอะไรไปไหนเค้าจะบอกเราหมด หรือไม่บอกเราก็ไม่ได้ซักถาม เราไม่เคยหึง ถึงจะหึงเเต่ก็ไม่เคยเอามาทะเลาะกัน ไม่รุ้สิ เราไว้ใจเเละเชื่อใจเค้ามาก ระยะเวลาที่คบกัน เราไม่ได้เจอกันทุกวันหรืออยุ่ด้วยกันทุกวัน
เราเปนคนอารมดี ติงต๊อง บ๊องๆ มองเเง่ดี ไม่เคยโกดไคง่ายๆ เวลาเราอยุ่กับเเฟน เรากับเเฟนจะพูดกันไม่เพราะกูบ้าง คะ คับบ้าง เราสนิทกันมาก เค้าดูเเลเราดีมาก ผู้ชาย ที่เอาใจใส่ เปนอะไร รีบไปหายา ซื้อยา พาไปนั่นไปนี่โดยที่ไม่ต้องร้องขอ พาไปเดี๋ยวนั้น อยุ่กับเค้า เราไม่ต้องพยายามทำอะไรเพื่อให้เค้ามารักเรา ไม่ต้องพยายามฝืนที่ไม่เปนตัวเอง
เเต่ ทุกๆเดือน จะมีวันสองวันที่อารมเค้าขึ้นๆลงๆคือเรื่องเเฟนเก่า เค้าบอกเค้าต้องดูเเลเเฟนเก่า เปนห่วง เพราะเค้ารำบาก ค่าใช้จ่ายเยอะมีหนี้สิน พาไปซื้อข้าว พาไปทำธุระ ทำอะไรเค้าจะบอกเราหมด เปนคนอื่นจะบอก มั้ย เราว่าไม่ เค้าบอกโดยที่เราไม่ต้องถาม ซักไซ้ เต่เค้า เเคร์เรา ระอายใจ ที่เค้าทำ มันก็ไม่ได้ดี
ในความคิดเรา เค้าทำด้วยความบริสุทธิ์ใจ ทำเพราะสงสาร เราก็ไม่เคยโกด อาจจะมีบ้างที่รู้สึก เเต่มันเปนความรุ้สึกที่ ว่า เค้าบริสุทใจ ว่าไม่ได้มีอะไรมากไปกว่านี้ เพราะผู้ ญคนนั้นน่าสงสาร เราก็เหนใจ อยากให้เราไป ทุกๆครั้งที่มีเรื่องนี้ เค้าจะหาเร่ืองไล่เราทะเลาะกับเรา เค้าทำเพราะเค้าเกลียดตัวเอง เค้ารักเรามาก เค้าอยากให้เราไปเจอคนที่ดีกว่า
เเต่นานๆเข้า เราก็ทำเค้าเสียความมรุ้สึก โดยที่เค้ามีไลน์เรา ละเอาไปบอกเเฟน เอารูปไปบอก เเฟนเราไม่ชอบ เราทำเเบบนี้ เเฟนเราก็ด่าเรา ขี้หูขี้ตาเเหก เราไม่ได้คิดว่า เออ จะมีไคมายุ่งมาวุ่นวาย เพราะเราไม่เคยไปยุ่งกะไคเค้า ไล่เราไป ไม่ให้เจอ ไม่คุยขุดเรื่องเเฟนเก่าเรามาทะเลาะ เเต่สุดท้ายเค้าก็ให้โอกาศเรา
จนมาตอนนี้ เราก็ไม่ได้ทำอะไรอีกเลย เค้าบอกเค้าต้องไปเเล้ว คนนั้นเค้าไม่ไหวที่จะอยุ่คนเดียว เเฟนเรากัวเค้าตาย กัวเปนอะไร เพราะไม่มีเพื่อนไม่มีไคที่จะคอยระบาย ไม่มีไคคุยด้วย บ้านในกรุงเทพก็ไม่ดี ทุกวันนี้เช่าห้องอยุ่ บ้านมีก็อยุ่ต่างจังหวัด เรียนก้ยังไม่จบ ทำงาน ไหนจะหนี้สินในจะปันหาที่บ้านสร้าง มีเเต่เเฟนเราที่เปนคนที่รุ้จัก เเละคุยด้วย เค้าก็ไล่เราไปรักเราเเต่เค้าต้องทำเค้าต้องไป เค้าบอกเค้าก็ไม่อยากทำ เค้าเสียใจ เสียใจเเล้วยังไง ก็ต้องทำ เปนเเบบนี้มาหลายครั้ง เเล้วเราก็ทะเลาะกัน เราเรื่องคนนั้น เค้าดูเข้าข้าง เพราะเราไม่รุ้อะไร มากมาย ด่าเรา ต่างๆนาๆ เรา ไม่เคยคิดจะไป เราอดทนเพราะเรารัก ที่ยังอยุ่ก็เพราะเรารัก
เราควรจะต้องไปมั้ย เราก็ไม่ได้อยากเข้าข้างตัวเอง เเต่เรารุ้ว่าเค้ารักเรา ต่างก็รักกัน เเต่เค้าไม่ได้เลือกเรา เค้าเลือกที่จะตัดเรา เรามีทุกอย่าง มีพ่อมีเเม่ มีบ้าน เราเคยรำบากนะ เเต่เค้าก็ไม่เคยรับฟัง เพราะเราน้อยกว่านัก
ใจเราเราไม่อยากไป เราไม่อยากฝืนใจตัวเอง ที่ต้องฝืนให้เลิกรักเค้า เปนใครก็ต้องเลือก คนที่เรารัก มากกว่าสงสาร เราก็ซื่อสัตย์กับใจตัวเอง
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ
รักกันเเต่เค้าไม่เลือกคนที่รัก ทำยังไงดี
เรื่องมันมีอยุ่ ว่า เรากับเเฟน เจอกันตอนที่เค้ากับเเฟนเก่าระหองระเเหงกัน เเฟนเก่าที่ชอบขุดคุ้ยหาเรื่องทะเลาะ ที่ชอบหึง เเม้เเต่ญาติพี่น้อง เรื่องเล็กเรื่องใหญ่งอน โกด ทะเลาะกันตลอด หนีเค้าไปออกจากบ้านไป เปนเดือนๆไม่กลับมาเพราะเหตุผลอันน้อยนิด ละก็กลับมา จนอยุ่ด้วยกันทุกวัน พอกลับมาเเฟนเราบอกเเฟนเก่าว่า กลับมาก็ต่างคนต่างอยุ่มันไม่เหมือนเดิมอยากอยุ่ก็อยุ่ไป ไล่ให้ไปก็ไม่ไป อยากให้ไปเพราะเอือมกับสิ่งที่เค้าทำ ที่เเเฟนเราเล่าให้ฟัง
เรากับเเฟน ตอนเจอกัน ต่างก็ชอบกันมาอยุ่เเล้ว พอเจอกันได้อยุ่ด้วยกัน มันรู้สึกเหมือนกันทั้งคู่
คบกันได้ซักพัก เเฟนเก่าของเเฟนก็ออกจากบ้านไป เเฟนเราก็ทำตัวเส้า เเปลก ๆ ไป เค้าบอกเค้าเปนห่วงเเฟนเก่า คบกันไป เรากะเเฟนไม่เคยทะเลาะเรื่องเล็กน้อยเราไม่เคยห้ามหรือเค้าอยากทำอะไร ไปไหนเราไม่เคยจี้หรือจิก เค้าทำอะไรไปไหนเค้าจะบอกเราหมด หรือไม่บอกเราก็ไม่ได้ซักถาม เราไม่เคยหึง ถึงจะหึงเเต่ก็ไม่เคยเอามาทะเลาะกัน ไม่รุ้สิ เราไว้ใจเเละเชื่อใจเค้ามาก ระยะเวลาที่คบกัน เราไม่ได้เจอกันทุกวันหรืออยุ่ด้วยกันทุกวัน
เราเปนคนอารมดี ติงต๊อง บ๊องๆ มองเเง่ดี ไม่เคยโกดไคง่ายๆ เวลาเราอยุ่กับเเฟน เรากับเเฟนจะพูดกันไม่เพราะกูบ้าง คะ คับบ้าง เราสนิทกันมาก เค้าดูเเลเราดีมาก ผู้ชาย ที่เอาใจใส่ เปนอะไร รีบไปหายา ซื้อยา พาไปนั่นไปนี่โดยที่ไม่ต้องร้องขอ พาไปเดี๋ยวนั้น อยุ่กับเค้า เราไม่ต้องพยายามทำอะไรเพื่อให้เค้ามารักเรา ไม่ต้องพยายามฝืนที่ไม่เปนตัวเอง
เเต่ ทุกๆเดือน จะมีวันสองวันที่อารมเค้าขึ้นๆลงๆคือเรื่องเเฟนเก่า เค้าบอกเค้าต้องดูเเลเเฟนเก่า เปนห่วง เพราะเค้ารำบาก ค่าใช้จ่ายเยอะมีหนี้สิน พาไปซื้อข้าว พาไปทำธุระ ทำอะไรเค้าจะบอกเราหมด เปนคนอื่นจะบอก มั้ย เราว่าไม่ เค้าบอกโดยที่เราไม่ต้องถาม ซักไซ้ เต่เค้า เเคร์เรา ระอายใจ ที่เค้าทำ มันก็ไม่ได้ดี
ในความคิดเรา เค้าทำด้วยความบริสุทธิ์ใจ ทำเพราะสงสาร เราก็ไม่เคยโกด อาจจะมีบ้างที่รู้สึก เเต่มันเปนความรุ้สึกที่ ว่า เค้าบริสุทใจ ว่าไม่ได้มีอะไรมากไปกว่านี้ เพราะผู้ ญคนนั้นน่าสงสาร เราก็เหนใจ อยากให้เราไป ทุกๆครั้งที่มีเรื่องนี้ เค้าจะหาเร่ืองไล่เราทะเลาะกับเรา เค้าทำเพราะเค้าเกลียดตัวเอง เค้ารักเรามาก เค้าอยากให้เราไปเจอคนที่ดีกว่า
เเต่นานๆเข้า เราก็ทำเค้าเสียความมรุ้สึก โดยที่เค้ามีไลน์เรา ละเอาไปบอกเเฟน เอารูปไปบอก เเฟนเราไม่ชอบ เราทำเเบบนี้ เเฟนเราก็ด่าเรา ขี้หูขี้ตาเเหก เราไม่ได้คิดว่า เออ จะมีไคมายุ่งมาวุ่นวาย เพราะเราไม่เคยไปยุ่งกะไคเค้า ไล่เราไป ไม่ให้เจอ ไม่คุยขุดเรื่องเเฟนเก่าเรามาทะเลาะ เเต่สุดท้ายเค้าก็ให้โอกาศเรา
จนมาตอนนี้ เราก็ไม่ได้ทำอะไรอีกเลย เค้าบอกเค้าต้องไปเเล้ว คนนั้นเค้าไม่ไหวที่จะอยุ่คนเดียว เเฟนเรากัวเค้าตาย กัวเปนอะไร เพราะไม่มีเพื่อนไม่มีไคที่จะคอยระบาย ไม่มีไคคุยด้วย บ้านในกรุงเทพก็ไม่ดี ทุกวันนี้เช่าห้องอยุ่ บ้านมีก็อยุ่ต่างจังหวัด เรียนก้ยังไม่จบ ทำงาน ไหนจะหนี้สินในจะปันหาที่บ้านสร้าง มีเเต่เเฟนเราที่เปนคนที่รุ้จัก เเละคุยด้วย เค้าก็ไล่เราไปรักเราเเต่เค้าต้องทำเค้าต้องไป เค้าบอกเค้าก็ไม่อยากทำ เค้าเสียใจ เสียใจเเล้วยังไง ก็ต้องทำ เปนเเบบนี้มาหลายครั้ง เเล้วเราก็ทะเลาะกัน เราเรื่องคนนั้น เค้าดูเข้าข้าง เพราะเราไม่รุ้อะไร มากมาย ด่าเรา ต่างๆนาๆ เรา ไม่เคยคิดจะไป เราอดทนเพราะเรารัก ที่ยังอยุ่ก็เพราะเรารัก
เราควรจะต้องไปมั้ย เราก็ไม่ได้อยากเข้าข้างตัวเอง เเต่เรารุ้ว่าเค้ารักเรา ต่างก็รักกัน เเต่เค้าไม่ได้เลือกเรา เค้าเลือกที่จะตัดเรา เรามีทุกอย่าง มีพ่อมีเเม่ มีบ้าน เราเคยรำบากนะ เเต่เค้าก็ไม่เคยรับฟัง เพราะเราน้อยกว่านัก
ใจเราเราไม่อยากไป เราไม่อยากฝืนใจตัวเอง ที่ต้องฝืนให้เลิกรักเค้า เปนใครก็ต้องเลือก คนที่เรารัก มากกว่าสงสาร เราก็ซื่อสัตย์กับใจตัวเอง
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ