เมื่อเช้านั่งคุยกับเพื่อน ผมคัท DEMCO ออก มันก็ว่าผม ขายทำไม หุ้นดีมีปัญผล

จริงๆเล่นหุ้นก็ภาษาเม่าๆนี่ละ จะจดไว้ ว่าชื้อเท่าไร ขายเท่าไร
ถ้าคัทปุ๊บ ก้จะไม่ค่อยกลับไปซื้อ (แต่ถ้าหุ้นดีๆมันลงต่อ ผมชื้อนะ)
ผมคัทบ่อยมากนะ ถามว่า ถือยาวได้มั้ย มันก็ได้นะ แต่ทุนผมไม่ได้สูงที่จะมานั่ง ถัวหุ้นขนาดนั้น
เมื่อวาน คัท DEMCO เพื่อนบางคนก็บอก -7% คัทเถอะ อย่าทู่ซี้ อีกคน บอกถือเลย รอชื้อเพิ่ม
(ปกติ ผมคัท -5 ถึง -7 นะ) บางตัวคัทแล้วขึ้น แน่นอนอยู่แล้วละ ก็จะเช็งๆไป 2-3 วัน แต่คัทแล้วลงต่อลึกๆ โอ้โห้ มันคนละฟิลเลยนะ
แต่ตัวที่ถือ(ถ้าผมมั่นใจ และชอบ ผมก็จะชื้อเติมๆนะ) แต่ถ้าเก้งกำไร ชื้อแล้วไม่ขึ้น มันลง ผมก็ขาย
เมื่อวานนั่งว่างๆ ลองมานั่งดู ไอ้ตัวที่คัทๆไปเนี้ย ขาดทุนๆเนี้ย ถ้าถือไว้ มันจะกำไรซะขนาดใหน คิดออกมาปุ๊บ โอ้โห้ ทำไมมันลงเละเทะขนาดนั้น
ถึงกลับต้องมาเช็คอีกที มันใช้หรอวะ
ขอบอก แต่ก่อนผมซื้อหุ้นงี้ แทบจะเป้นกองทุนเลย สิบๆตัว (อาจจะเรียกได้ว่า กองทุนเม่าและบุตร)
ส่วน ณ จุดๆนี้ ถือ 4 ตัวละ ลงซื้อเพิ่ม ขึ้น นิ่งๆๆๆ ย้ำกะตัวเอง ถ้ามุงไม่ซื้อเพิ่ม อย่าคันที่จะขาย เออ เริ่มแลดูดีขึ้นแฮะ
ทุกๆเดือนผมก็จะชื้อแล้วก็เฉยๆกะมัน