เล่าเลยน่ะครับ
ผมเป็นคนที่ไม่มีพื้นฐานภาษาอังกฤษมาก่อนเลย เอาตรงๆคือ อ่อนหัดอ่า แต่ตอนไปฝึกงานที่โรงแรม แผนกอาหารและเครื่องดื่ม คือ มันเหนื่อยมาก เหนื่อยจริงๆ เลยสาบานกับตัวเองว่า คอยดูจบไปฉันจะไม่ทำงานแผนกนี้ ฉันจะไปงานแผนกต้อนรับแบบเชิ้ตๆ อ่า หลังจากฝึกงานเสร็จใช่ไหมครับ ผมก็ไปสมัครงานตามโรงแรม คือ แบบผิดหวังมาก เพราะสมัครที่ไหนก็ไม่มีไคร รับ เพราะภาษาอ่อนมาก แต่สุดท้ายก็มี โรงแรมเล็กๆ รับเรา เพื่อไปทำงานด้วย เราก็ เข้าไปทำครับ แรกๆ ที่ไปทำน่ะ คือ ผมอยากฝึกภาษามาก เพราะอยากพูดเก่งๆ แบบว่า อิจอ่า เลยทำดังนี้
1.ไปซื้อหนังสือเฉพาะทางมาก่อนอันดับแรก ผมทำโรงแรมก็ซื้อหนังสือการโรงแรม
2.ฟังเพลง พร้อมเนื้อ แล้วร้องตาม จนร้องเป็นอ่า
3.พออ่านไปเรื่อยๆ ใช่ไหม คือ งง ว่า
ประโยคมันเรียง มันตั้งประโยคยังไง เลยเริ่มอ่านแกรมมาร์
4.เอาจริงๆ น่ะ ฟังลูกค้า ไม่รู้เรื่องเลย เออ ออ ห่อหมกไป แต่ก็พยายามเต็มที่อ่า 5555 แบบอยากได้มาก
5.ผ่านไป 3 เดือน ทำงานที่นี่ ใช่ไหม ก็ลองไปสมัครงาน 5 ดาวดู ปรากฎว่า เห้ย ผมได้มา 2 ที่ว่ะ เงินดีดีด้วย โอ้เก่งมากลูก 555
จากนั้น ย้ายไปทำงานโรงแรมระดับ 5 ดาว บอกเลย หยิ่งมาก คือ ฉันฝึกภาษามา 3 เดือน แต่ฉันได้งานดีดี เงินดีดี ด้วย ทำงานไปเรื่อย ๆ แต่ในระหว่างนั้นผมก็ไม่หยุดฝึกน่ะ วันหยุดผมก็อ่านแต่หนังสือ ฟังเพลง ฝึกตลอด ฝึกโดย
1.บ้านเช่าอยู่ติดทะเล เช้าๆ ก็ไปนั่งริมทะเลเว้ย แล้วเปิดเพลง แหกปากร้องตาม บางคนว่าบ้าหรือเปล่า 555
2.อ่านประโยคจากเว็บไซต์ ถ้าสงสัยว่า
มันสร้างประโยคยังไง ก็ไปอ่านแกรมมาร์ จะได้รู้
3.ออกไปเดินชายหาดบ่อยๆ จะเจอฝรั่ง แล้วก็นั่งคุยกับเค้านานๆ นานที่สุด เพื่อฝึกอ่า 555
จนทำงานมาได้ 1 ปีเต็ม ก็มั่นใจว่า ฉันคงพูดคล่องละ เลยอยากย้ายมาทำงานกรุงเทพบ้าง แต่ แต่
ปรากฏว่า
ภาษาที่เราพูดน่ะ
ยังไม่เก่งเว้ย รร 5 ดาวที่กรุงเทพ ภาษาต้องเป้ะกว่า เขียนเป๊ะ พูดสำเนียงเป๊ะเว้ย แต่ก็น่ะ ต้องมีโรงแรมบางโรงแรมอยากได้เราบ้างละ จึงไปสมัคร เกือบ 10 ที่ ได้งานโรงแรมมา 3 ที่ 5 ดาว ผมเลือกที่ใหญ่ที่สุด พอเข้าไป โอ้แม่เจ้า ลูกค้ามีแต่อังกฤษจ๋า ห่าละกรู กรูพูดสำเนียง อเมริกันมาตลอด ตอนนี้จะฟังพวกอังกฤษจ๋ารู้เรื่องไหมจ่ะ
แต่ก็พยายามฝึกตลอดน่ะ เปลี่ยนจากฝึกสำเนียงอเมริกันเป็นบริทิช เพราะลูกค้าเป็นบริเทนหมดเลย
เวลาคุยกับลูกค้าจะตั้งใจฟัง เพราะมันฟังยากมาก
1.ผมหันมาฝึกสำเนียงพูดเป็นบริทิช เพื่อให้เข้ากับลูกค้า
2.คำศัพท์ต้องเปลี่ยนให้เป็นบริทิชหมดเลย 555
ทำงานมาได้สักพักครับ สำเนียงผมเปลี่ยนเลย จากอเมริกันเป็นบริทิช น่ะตอนนี้ครับ ผมพูดคล่อง เขียนเก่ง สำเนียงผม คนมักบอกว่า ฟังยาก กว่าจะเข้าใจ 5555 คือ มันช้า ชัด แต่มันจะพร้องเสียงกันไปตลอด (อย่าได้แคร์ ไม่ว่า ใครว่าเรากระแดะก็ตามน่ะ คือ บางคนเค้าไม่เข้าใจไง ว่าทำไม เราต้องออกเสียงให้ชัด เพราะเราทำงานโรงแรม ลูกค้าจะไม่เข้าใจ ถ้าเราไม่พูดแบบเค้า จริง ถามว่าเค้าเข้าใจไหม เค้าก็เข้าใจ แต่ด้วยเราเป็นคนชอบเลียนเสียงลูกค้า และอยากแบบ เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตามไง เลยกระแดะแบบเต็มที่อ่า สุดท้ายเว้ยทำไปได้สักพัก พนักงานเกือบทุกคน แม้แต่ลูกค้า ยังถามเลย ว่าเราไปเรียนภาษาจากต่างประเทศมาหรา ทำไมพูดเก่งจัง พูดคล่อง แถมสำเนียงเป๊ะด้วย แอบเขิลๆ น่ะ แต่เราก็เนียนๆ ว่า เปล่าจ่ะ ฉันฝึกเอง ฝึกจากพวกยูน่ะแร่ะ เลยพูดได้ขนาดนี้)
คำเตือน******
1.พูดไปนานๆ คือ เราน่ะ พูดภาษาอังกฤษทุกวัน เกือบ ไม่ได้ใช้ภาษาไทยเลย ทำให้เวลาเราใช้ภาษาไทย เราเริ่มเพี้ยน เรียงประโยคผิดๆ ถูกๆ อาจจะเป็นเพราะ อ่านเยอะไป 5555 เลยมักเรียงประโยคตามหลักภาษาอังกฤษ อย่าว่ากันเลย ไม่ได้ลืมแต่ไม่ได้ใช้นานๆ มันก็หลงๆ ลืมๆ อีกอย่างที่ทำงานผมไม่มีไครใช้ภาษาไทย ทุกคนเป็นเด็กนอกหมด เลย สื่อสารกันเป็นภาษาอังกฤษครับ คือ ตั้งแต่เริ่มจานจนเลิกงานอ่า บางที กลับบ้านไป ก็มีไลน์กลุ่มมา คุยกันแบบเมืองนอกตลอดอ่า
2.เวลาไปไหนมาไหน มักลืม ใช้คำอังกฤษผสมไปตลอด คือ บางคนชอบมองว่า กระแดะ แต่ผมอยากให้เข้าใจ กลุ่มคนประเภทนี้ ที่ต้องใช้ภาษาตอลดด้วย คือ บางคำ เรารับมาเป็นภาษาอังกฤษ จะให้ผมแปล ผมยังแปลไม่ได้เลย เช่น Flexible ทีผมก็พึ่งแปลออกว่า ความยืดหยุ่นอ่า ผมไม่รู้จักคำนี้มาก่อน ภาษาไทยบางคำ ผมไม่รู้จริงๆ ขออภัยครับ ผมไม่ได้กระแดะน่ะ แต่คุณลองจินตนาการดูคนที่พูดภาษาอื่นๆ ตลอด 1 ปี และรับสารมาเป็นภาษาอื่นๆ มันก็ต้องมีลืมบ้างใช่ไหม
3. เวลาผมไปคุยกับแม่ ผมต้องพูดช้าๆ เพราะต้องแปลไทย เป็นไทย และต้องแปลงคำอังกฤษเป็นไทยอีกที เช่น การโรงแรม service Charge คือ ค่าบริการ อ่า ต้องอธิบาย ค่าคอมที่โรงแรมได้ประมาณนี้อ่า
ทำไปได้ เกือบ 1 ปี ก็ขอลาออก เพราะว่า อยากทำงานด้าน Sale มากกว่า อีกอย่างเราได้ภาษาน่าจะต่อยอดได้ เลยสมัครงาน และได้ทำงาน ใน ตำแหน่ง Export Sale Coordinator and Assistant to Japanese Manager ครับ หรือ พนักงานประสานงานขายหรือส่งออกต่างประเทศและผู้ช่วยนายญี่ปุ่นครับ
ตอนนี้ ผมค่อนข้างมั่นใจน่ะ ว่าตัวเองเก่งระดับนึง คือ ไม่มีปัญหาเรื่องการติดต่อ สื่อสาร เขียนอีเมลได้ คุยประสานงานกับลูกค้าได้แค่นี้ก็พอ ตอนนี้เลย เริ่มเรียนภาษาญี่ปุ่นอีก 1 ภาษา เพราะวางแผนอานาคตไว้จะต้องได้ตำแหน่งและโอกาสก้าวหน้าในอนาคตเพราะภาษาครับ
โดยส่วนตัวแล้วคิดว่าการได้ภาษามีจุดเด่นนะครับ เช่น
1.การต่อรองเงินเดือนสูง เพราะตำแหน่งงานปกติ ที่คนอื่นสมัครแต่พูดไม่ได้ แต่เราพูดได้ เรามีโอกาสมากกว่า
2.โอกาสก้าวหน้าในสายงานมากกว่า ผมอายุ 25 ตอนนี้ ตำแหน่ง ผู้ช่วยนายญี่ปุ่น ฝ่ายการตลาด
3.โอกาสในการเลือกงานมากกว่า ผมลาออกจากกงาน แต่ยังไม่ได้งาน เพราะต้องการเวลาเต็มที่ในการหางาน ภายใน 1 เดือน ผมหางานมา และได้งานมามากกว่า 20 ที่ แต่ผมเลือกที่ที่สามารถให้ผมได้ตามที่ผมต้องการเท่านั้น
4.มีความมั่นใจในการไปสมัครงานน่ะ คือ ไปสมัครงานมาเกือบ 25 ที่ เราไม่เคยถูกปฎิเสธเลย แต่เราเป็นคนเลือกงานมากครับ ถ้าไม่งานตรงตามที่เรากำหนดเราจะไม่ทำเลย เช่น ต้องเงินดี ตำแหน่งดี ประมาณนี้
ภาษา ใครๆ ก็พูดได้ แต่ต้องเข้าใจว่า ไม่ใช่ใครๆ ก็ได้ ที่พูดเก่งและถูก
มีคนเคยพูดว่า หูยเธอพูดภาษาเก่งน่ะ แต่ถ้าให้ผมฟัง ผมจะตัดสินว่า พูดเก่ง แต่ไม่ถูกหลัก เข้าใจน่ะ ฝรั่งเค้าก็ไม้ได้พูดตามหลักอะไร แต่จำไว้ว่า องค์กรของไทย หรือองค์กรค์ใหญ่ๆ ภาษาจำเป็นต้องพูดสลวย ยิ่งคุณโตขึ้นภาษาคุณต้องเป๊ะมากขึ้น ไม่ใช่พูดมั่วๆ อะไรก็ได้ ฝรั่งก็เข้าใจ แต่นั่นเป็นสิทธฺ์ในการเลือกขององค์กรด้วยว่า จะเอาแค่คนพูดภาษาได้หรือคนที่พูดและเขียนได้
ผมแนะนำอะไร
1.ฝึกพูด แต่เน้นพูดให้ถูกตามหลัก โดยอิงหลักแกรมมาร์ให้มากๆ แต่ไม่ต้องเคร่งขนาดที่ ฉันพูดไม่ถูกแกรมมาร์ เลย ผมก็พูดไม่ถูกหลักแกรมมาร์ แต่ก็พยามปรับตลอด เพราะเราต้องก้าวหน้าไปกว่านี้
2.พยายามอ่านบ่อยๆ อ่านข่าว ฟังเพลง
3.คุณต้องชอบและรักมัน ตั้งเป้าหมายแน่วแน่ ว่า คุณจะใช้เวลานานแค่ไหน เพื่ออนาคตของคุณ
4.อย่ามัวแต่คิดว่า ฉันอยากพูดได้ แต่ไม่ลงมือทำล้ว
5.มั่นๆ หน่อยเวลาพูดอ่า เหมือนผมไง ถ้าแบบเจอใครที่ลูกค้าฝรั่งถาม เออ อ่า อยู่ ผมก็จะเข้าไปช่วยทันที ได้ฝึกเราด้วย
สู้ๆ ใครที่ยังฝึกอยู่ ยังไง ถ้าสนใจอยากรู้ว่า ผมฝึกยังไง จากเว็บไหน คุยกันหลังไมค์ได้ น่ะครับ ไม่หวงความรู้ หรืออยากฝึกกับผมก็ได้ ผมยินดีครับผม
ผมเต็มที่กับคนที่อยากฝึก อยากให้ทุกคนเก่งๆ เพื่ออนาคตดีดี ตอนนี้ผมก็ไม่ได้หยุดฝึกน่ะ แต่ให้ความสำคัญกับอีกภาษามากกว่า เพราะเราก็ถือว่า คล่องละ โอกาสของผมจะเยอะกว่า ถ้าได้อีกภาษา
ยังไง ถ้าสนใจ ฝึกหรืออยากสอบถามเคล็ดลับ ก็คุยกันได้น่ะครับ
ประสบการณ์เรียนอังกฤษด้วยตัวเอง ในเวลาสั้นๆ ยังไงถึงมาถุงจุดนี้ จุดที่................ใครๆก็บอกว่า มาไกล
ผมเป็นคนที่ไม่มีพื้นฐานภาษาอังกฤษมาก่อนเลย เอาตรงๆคือ อ่อนหัดอ่า แต่ตอนไปฝึกงานที่โรงแรม แผนกอาหารและเครื่องดื่ม คือ มันเหนื่อยมาก เหนื่อยจริงๆ เลยสาบานกับตัวเองว่า คอยดูจบไปฉันจะไม่ทำงานแผนกนี้ ฉันจะไปงานแผนกต้อนรับแบบเชิ้ตๆ อ่า หลังจากฝึกงานเสร็จใช่ไหมครับ ผมก็ไปสมัครงานตามโรงแรม คือ แบบผิดหวังมาก เพราะสมัครที่ไหนก็ไม่มีไคร รับ เพราะภาษาอ่อนมาก แต่สุดท้ายก็มี โรงแรมเล็กๆ รับเรา เพื่อไปทำงานด้วย เราก็ เข้าไปทำครับ แรกๆ ที่ไปทำน่ะ คือ ผมอยากฝึกภาษามาก เพราะอยากพูดเก่งๆ แบบว่า อิจอ่า เลยทำดังนี้
1.ไปซื้อหนังสือเฉพาะทางมาก่อนอันดับแรก ผมทำโรงแรมก็ซื้อหนังสือการโรงแรม
2.ฟังเพลง พร้อมเนื้อ แล้วร้องตาม จนร้องเป็นอ่า
3.พออ่านไปเรื่อยๆ ใช่ไหม คือ งง ว่า
4.เอาจริงๆ น่ะ ฟังลูกค้า ไม่รู้เรื่องเลย เออ ออ ห่อหมกไป แต่ก็พยายามเต็มที่อ่า 5555 แบบอยากได้มาก
5.ผ่านไป 3 เดือน ทำงานที่นี่ ใช่ไหม ก็ลองไปสมัครงาน 5 ดาวดู ปรากฎว่า เห้ย ผมได้มา 2 ที่ว่ะ เงินดีดีด้วย โอ้เก่งมากลูก 555
จากนั้น ย้ายไปทำงานโรงแรมระดับ 5 ดาว บอกเลย หยิ่งมาก คือ ฉันฝึกภาษามา 3 เดือน แต่ฉันได้งานดีดี เงินดีดี ด้วย ทำงานไปเรื่อย ๆ แต่ในระหว่างนั้นผมก็ไม่หยุดฝึกน่ะ วันหยุดผมก็อ่านแต่หนังสือ ฟังเพลง ฝึกตลอด ฝึกโดย
1.บ้านเช่าอยู่ติดทะเล เช้าๆ ก็ไปนั่งริมทะเลเว้ย แล้วเปิดเพลง แหกปากร้องตาม บางคนว่าบ้าหรือเปล่า 555
2.อ่านประโยคจากเว็บไซต์ ถ้าสงสัยว่า
3.ออกไปเดินชายหาดบ่อยๆ จะเจอฝรั่ง แล้วก็นั่งคุยกับเค้านานๆ นานที่สุด เพื่อฝึกอ่า 555
จนทำงานมาได้ 1 ปีเต็ม ก็มั่นใจว่า ฉันคงพูดคล่องละ เลยอยากย้ายมาทำงานกรุงเทพบ้าง แต่ แต่
ภาษาที่เราพูดน่ะ
แต่ก็พยายามฝึกตลอดน่ะ เปลี่ยนจากฝึกสำเนียงอเมริกันเป็นบริทิช เพราะลูกค้าเป็นบริเทนหมดเลย
เวลาคุยกับลูกค้าจะตั้งใจฟัง เพราะมันฟังยากมาก
1.ผมหันมาฝึกสำเนียงพูดเป็นบริทิช เพื่อให้เข้ากับลูกค้า
2.คำศัพท์ต้องเปลี่ยนให้เป็นบริทิชหมดเลย 555
ทำงานมาได้สักพักครับ สำเนียงผมเปลี่ยนเลย จากอเมริกันเป็นบริทิช น่ะตอนนี้ครับ ผมพูดคล่อง เขียนเก่ง สำเนียงผม คนมักบอกว่า ฟังยาก กว่าจะเข้าใจ 5555 คือ มันช้า ชัด แต่มันจะพร้องเสียงกันไปตลอด (อย่าได้แคร์ ไม่ว่า ใครว่าเรากระแดะก็ตามน่ะ คือ บางคนเค้าไม่เข้าใจไง ว่าทำไม เราต้องออกเสียงให้ชัด เพราะเราทำงานโรงแรม ลูกค้าจะไม่เข้าใจ ถ้าเราไม่พูดแบบเค้า จริง ถามว่าเค้าเข้าใจไหม เค้าก็เข้าใจ แต่ด้วยเราเป็นคนชอบเลียนเสียงลูกค้า และอยากแบบ เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตามไง เลยกระแดะแบบเต็มที่อ่า สุดท้ายเว้ยทำไปได้สักพัก พนักงานเกือบทุกคน แม้แต่ลูกค้า ยังถามเลย ว่าเราไปเรียนภาษาจากต่างประเทศมาหรา ทำไมพูดเก่งจัง พูดคล่อง แถมสำเนียงเป๊ะด้วย แอบเขิลๆ น่ะ แต่เราก็เนียนๆ ว่า เปล่าจ่ะ ฉันฝึกเอง ฝึกจากพวกยูน่ะแร่ะ เลยพูดได้ขนาดนี้)
คำเตือน******
1.พูดไปนานๆ คือ เราน่ะ พูดภาษาอังกฤษทุกวัน เกือบ ไม่ได้ใช้ภาษาไทยเลย ทำให้เวลาเราใช้ภาษาไทย เราเริ่มเพี้ยน เรียงประโยคผิดๆ ถูกๆ อาจจะเป็นเพราะ อ่านเยอะไป 5555 เลยมักเรียงประโยคตามหลักภาษาอังกฤษ อย่าว่ากันเลย ไม่ได้ลืมแต่ไม่ได้ใช้นานๆ มันก็หลงๆ ลืมๆ อีกอย่างที่ทำงานผมไม่มีไครใช้ภาษาไทย ทุกคนเป็นเด็กนอกหมด เลย สื่อสารกันเป็นภาษาอังกฤษครับ คือ ตั้งแต่เริ่มจานจนเลิกงานอ่า บางที กลับบ้านไป ก็มีไลน์กลุ่มมา คุยกันแบบเมืองนอกตลอดอ่า
2.เวลาไปไหนมาไหน มักลืม ใช้คำอังกฤษผสมไปตลอด คือ บางคนชอบมองว่า กระแดะ แต่ผมอยากให้เข้าใจ กลุ่มคนประเภทนี้ ที่ต้องใช้ภาษาตอลดด้วย คือ บางคำ เรารับมาเป็นภาษาอังกฤษ จะให้ผมแปล ผมยังแปลไม่ได้เลย เช่น Flexible ทีผมก็พึ่งแปลออกว่า ความยืดหยุ่นอ่า ผมไม่รู้จักคำนี้มาก่อน ภาษาไทยบางคำ ผมไม่รู้จริงๆ ขออภัยครับ ผมไม่ได้กระแดะน่ะ แต่คุณลองจินตนาการดูคนที่พูดภาษาอื่นๆ ตลอด 1 ปี และรับสารมาเป็นภาษาอื่นๆ มันก็ต้องมีลืมบ้างใช่ไหม
3. เวลาผมไปคุยกับแม่ ผมต้องพูดช้าๆ เพราะต้องแปลไทย เป็นไทย และต้องแปลงคำอังกฤษเป็นไทยอีกที เช่น การโรงแรม service Charge คือ ค่าบริการ อ่า ต้องอธิบาย ค่าคอมที่โรงแรมได้ประมาณนี้อ่า
ทำไปได้ เกือบ 1 ปี ก็ขอลาออก เพราะว่า อยากทำงานด้าน Sale มากกว่า อีกอย่างเราได้ภาษาน่าจะต่อยอดได้ เลยสมัครงาน และได้ทำงาน ใน ตำแหน่ง Export Sale Coordinator and Assistant to Japanese Manager ครับ หรือ พนักงานประสานงานขายหรือส่งออกต่างประเทศและผู้ช่วยนายญี่ปุ่นครับ
ตอนนี้ ผมค่อนข้างมั่นใจน่ะ ว่าตัวเองเก่งระดับนึง คือ ไม่มีปัญหาเรื่องการติดต่อ สื่อสาร เขียนอีเมลได้ คุยประสานงานกับลูกค้าได้แค่นี้ก็พอ ตอนนี้เลย เริ่มเรียนภาษาญี่ปุ่นอีก 1 ภาษา เพราะวางแผนอานาคตไว้จะต้องได้ตำแหน่งและโอกาสก้าวหน้าในอนาคตเพราะภาษาครับ
โดยส่วนตัวแล้วคิดว่าการได้ภาษามีจุดเด่นนะครับ เช่น
1.การต่อรองเงินเดือนสูง เพราะตำแหน่งงานปกติ ที่คนอื่นสมัครแต่พูดไม่ได้ แต่เราพูดได้ เรามีโอกาสมากกว่า
2.โอกาสก้าวหน้าในสายงานมากกว่า ผมอายุ 25 ตอนนี้ ตำแหน่ง ผู้ช่วยนายญี่ปุ่น ฝ่ายการตลาด
3.โอกาสในการเลือกงานมากกว่า ผมลาออกจากกงาน แต่ยังไม่ได้งาน เพราะต้องการเวลาเต็มที่ในการหางาน ภายใน 1 เดือน ผมหางานมา และได้งานมามากกว่า 20 ที่ แต่ผมเลือกที่ที่สามารถให้ผมได้ตามที่ผมต้องการเท่านั้น
4.มีความมั่นใจในการไปสมัครงานน่ะ คือ ไปสมัครงานมาเกือบ 25 ที่ เราไม่เคยถูกปฎิเสธเลย แต่เราเป็นคนเลือกงานมากครับ ถ้าไม่งานตรงตามที่เรากำหนดเราจะไม่ทำเลย เช่น ต้องเงินดี ตำแหน่งดี ประมาณนี้
ภาษา ใครๆ ก็พูดได้ แต่ต้องเข้าใจว่า ไม่ใช่ใครๆ ก็ได้ ที่พูดเก่งและถูก
มีคนเคยพูดว่า หูยเธอพูดภาษาเก่งน่ะ แต่ถ้าให้ผมฟัง ผมจะตัดสินว่า พูดเก่ง แต่ไม่ถูกหลัก เข้าใจน่ะ ฝรั่งเค้าก็ไม้ได้พูดตามหลักอะไร แต่จำไว้ว่า องค์กรของไทย หรือองค์กรค์ใหญ่ๆ ภาษาจำเป็นต้องพูดสลวย ยิ่งคุณโตขึ้นภาษาคุณต้องเป๊ะมากขึ้น ไม่ใช่พูดมั่วๆ อะไรก็ได้ ฝรั่งก็เข้าใจ แต่นั่นเป็นสิทธฺ์ในการเลือกขององค์กรด้วยว่า จะเอาแค่คนพูดภาษาได้หรือคนที่พูดและเขียนได้
ผมแนะนำอะไร
1.ฝึกพูด แต่เน้นพูดให้ถูกตามหลัก โดยอิงหลักแกรมมาร์ให้มากๆ แต่ไม่ต้องเคร่งขนาดที่ ฉันพูดไม่ถูกแกรมมาร์ เลย ผมก็พูดไม่ถูกหลักแกรมมาร์ แต่ก็พยามปรับตลอด เพราะเราต้องก้าวหน้าไปกว่านี้
2.พยายามอ่านบ่อยๆ อ่านข่าว ฟังเพลง
3.คุณต้องชอบและรักมัน ตั้งเป้าหมายแน่วแน่ ว่า คุณจะใช้เวลานานแค่ไหน เพื่ออนาคตของคุณ
4.อย่ามัวแต่คิดว่า ฉันอยากพูดได้ แต่ไม่ลงมือทำล้ว
5.มั่นๆ หน่อยเวลาพูดอ่า เหมือนผมไง ถ้าแบบเจอใครที่ลูกค้าฝรั่งถาม เออ อ่า อยู่ ผมก็จะเข้าไปช่วยทันที ได้ฝึกเราด้วย
สู้ๆ ใครที่ยังฝึกอยู่ ยังไง ถ้าสนใจอยากรู้ว่า ผมฝึกยังไง จากเว็บไหน คุยกันหลังไมค์ได้ น่ะครับ ไม่หวงความรู้ หรืออยากฝึกกับผมก็ได้ ผมยินดีครับผม
ผมเต็มที่กับคนที่อยากฝึก อยากให้ทุกคนเก่งๆ เพื่ออนาคตดีดี ตอนนี้ผมก็ไม่ได้หยุดฝึกน่ะ แต่ให้ความสำคัญกับอีกภาษามากกว่า เพราะเราก็ถือว่า คล่องละ โอกาสของผมจะเยอะกว่า ถ้าได้อีกภาษา
ยังไง ถ้าสนใจ ฝึกหรืออยากสอบถามเคล็ดลับ ก็คุยกันได้น่ะครับ