คนรักหรือแค่คนรู้จัก

เราสองคน คบกันมาได้ สองปีกว่า และวันนึงเค้ามาบอกเลิกหลังจากเราไปทริปที่ญี่ปุ่น ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาฉันเตรียมใจไว้แล้วว่าวันนึงเหตุการณ์นี้จะต้องเกิดขึ้น ไม่ช้าก็เร็ว ทั้งที่ทำใจแต่ก็อดไม่ได้ที่จะเสียใจอีกครั้ง ตลอดระยะเวลา สองปีที่เราคบกัน เค้าไม่เคยบอกใครว่าฉันคือแฟนเค้า และจะเหวี่ยงคนถามทุกครั้งที่มีคนถามเรื่องเรา ชั้นยอมเป็นคนในความลับของเค้าตลอดระยะเวลาสองปีที่ผ่านมา อาจเป็นเพื่อนเราเคยอยู่ออฟฟิตเดียวกัน มันคงเป็นเหตุผลที่เค้าบอกใครไม่ได้ ชั้นเลยออกจากงานเพื่อพิสูจน์ว่าเป็นเพราะหน้าที่การงานของเราใช่ไหมที่ทำให้เราต้องคบกันแบบหลบๆซ้อนๆ แต่ถึงแม้ชั้นจะออกจากงานชั้นก็ยังคงเป็นคนในความลับของเค้าเหมือนเดิม ใจนึงก็คิดว่าก็ดีที่เค้าบอกเลิก เพราะชั้นไม่รู้จะทนกับความอึดอัดแบบนี้ได้นานแค่ไหน เป็นแฟนกันแต่ไม่เคยเดินจับมือ ไม่เคยเป็นเพื่อนในเฟสบุ๊ค ไม่เคยลงรูปคู่ ดีแล้วแหละที่เป็นแบบนี้ พอผ่านไปเดือนนึงเค้าก็กลับมา ทำทุกอย่างเหมือนเป็นแฟนกันเหมือนเดิม แต่สถานะไม่ใช่แฟน เคยถามตรงๆนะ แต่ก็บ่ายเบี่ยงเปลี่ยนเรื่องทุกครั้ง ก็แอบสงสัยนะว่าเค้ามีใครรึเปล่า แต่ตลอดระยะเวลาที่เราอยู่ด้วยกันหรือไปไหนด้วยกันเค้าก็ไม่ได้มีท่าทีว่ามีคนอื่น แล้วเพราะอะไรที่ฉันต้องคอยอยู่อย่างหลบๆซ้อนๆ อย่างกะเมียน้อยแบบนี้  เคยจะเดินถอยออกมาหลายครั้ง แต่เป็นชั้นนี่แหละที่ใจอ่อนคุยกับเค้าดีเหมือนเดิมเพียงเพราะเค้าทำดีกับเราไม่กี่ครั้งงั้นเองเหรอ เรื่องแรงสุดๆที่ชั้นแทบอยากจะเดินหายไปจากชีวิตเค้า คือ เรื่องที่เค้าด่าชั้นว่าโง่อ่านหนังสือไปก็ไม่ได้ A หรอก ภาษาอังกฤษสอบไม่ได้หรอก สมัครเรียนเหอะ เค้าดูถูกเด็กจบเอกภาษาอย่างชั้นมาก ดูถูกคนอื่นแล้วไม่เคยมองตัวเองว่าดีแค่ไหน (แอบระบายอารมณ์) ทำอย่างไงชั้นถึงจะรู้ว่าเค้าคิดอย่างไงกับชั้นกันแน่ ใจนึงก็รอเค้า เพราะใจชั้นไม่เปิดรับใครเข้ามาอีกแล้ว หรือชั้นต้องทำใจปล่อยเค้าไปจริงๆ ยากมากนะ กับคำพูดนี้ ต้องจากไปทั้งๆที่ยังรักเค้าอยู่........