สวัสดีคะ นี่คงเป็นอีกกระทู้หนึ่งที่เขียนมาเพื่อขอความเห็นจริงๆ
ตอนนี้เรากับแฟนคงจะต้องเลิกกันจริงๆแล้วคะ เพราะจากหลายๆอย่างชัดเจนมากแล้ว
คำตอบของเค้าคือ "รู้ใช่มั้ยว่าอนาคตเป็นไง" (อนาคตคือเราสองคนเป็นไปไม่ได้คะ คนละศาสนากัน เลยคิดว่าสักวันนึงคงต้องเลิกกัน)
เราตอบเลยคะ ว่ารู้แล้ว แต่ทุกวันนี้ที่ทำอยู่เพราะอยากมีความสุขให้เต็มที่ 2 ปีที่ผ่านมาได้ไม่ต้องเสียใจ
ในอนาคตมันไม่มีอะไรแน่นอนเสมอไป ถ้ารู้ว่าต้องตายทำไมเค้าไม่เลือกตายตั้งแต่วันนี้เนาะ พูดแล้วเสียใจมาก
ตอนนี้เสียใจมาก เจ็บใจมาก เสียวันเวลา ความรู้สึก สิ่งที่ลงทุนทุ่มเท เพื่อแลกใจให้เค้ากลับมารักเราแบบจริงๆ
สูญเปล่าคะ ร้องไห้จนตาบวม
อยากหลับไปแล้วตื่นขึ้นมาแบบไม่รู้จักเค้าเลย เราเป็นคนไม่ค่อยมีเพื่อน อยู่ในช่วงวัยทำงาน เพื่อนที่ทำงานจะเป็นรุ่นพ่อซะส่วนมาก เลยไม่มีเวลาปาร์ตี้ หรือมีเพื่อนให้คอยระบาย
เวลาเราส่วนใหญ่ทำแต่งาน เสร็จจากที่ทำงานก็กลับไปทำงานต่อที่บ้าน ตื่นเช้ามาก็ที่ทำงาน ชีวิตวนเวียนอยู่แต่แบบนี้ เลยคิดแต่เรื่องเค้า
เรามีเรียนเพิ่มด้วยคะ ปกติจะไปนอนกับเค้าให้เค้าไปรับไปส่ง แล้วหลังจากนี้หล่ะเราจะทำยังไง เรื่องไปเรียนเราไม่มีปัญหา หาหนทางไปเองได้
แต่เราคงต้องนึงถึงตลอดกว่าจะเรียนจบ คงทรมานมาก
เราเป็นประเภทที่นึกถึงแต่เรื่องดีๆ เรื่องเลวที่เค้าทำไว้เรามองข้ามมาตลอด ตอนนี้เลิกกันก็คอยแต่นึกเรื่องดีๆที่ผ่านมา เที่ยวด้วยกัน นอนด้วยกัน มีความสุขด้วยกันหลายๆอย่าง
เค้าเป็นคนไม่หล่อเลย ฐานะไม่ดีเลย เอาใจไม่เป็น หวานไม่เป็น ไม่เคยเซอไพร ไม่เคยบอกรัก นอกจากจะถามและช่วงแรกๆ คือถ้าไปเล่าหรือพูดกับใครมีแต่คนบอกให้เลิกเถอะ เสียดายเรา
เราเองไม่ได้ดีอะไรมากคะ แต่ขยันทำงานหาเลี้ยงครอบครัว หน้าตาพอใช้ระดับนึง ถึงขนาดประกวดอะไรก็ได้รางวัล ดูแล เทคแคร์ทุกอย่าง แรกๆมีงี่เง่า เอาแต่ใจบ้าง เพราะรักมาก มาหลังๆนี่เริ่มปรับตัวเพราะเค้า อยากให้เค้ารัก แต่ก็ยังไม่ดีพอคะ
สุดท้ายคือเค้าเลือกที่จะนึกถึงอนาคตว่าเป็นไปไม่ได้ เลยเงียบไป คงเป็นคำตอบที่ชัดเจนแล้ว
ขอวิธีที่ทำให้ตัดใจได้ เลิกนึกถึงเค้า หรือตอนนี้ใครเหงาๆก็มาคุยกันนะคะ เป็นกำลังใจให้เราหน่อย
ขอบคุณมากๆคะ
คนที่เพิ่งเลิกกันเค้าทำใจยังไงกันหลอคะ
ตอนนี้เรากับแฟนคงจะต้องเลิกกันจริงๆแล้วคะ เพราะจากหลายๆอย่างชัดเจนมากแล้ว
คำตอบของเค้าคือ "รู้ใช่มั้ยว่าอนาคตเป็นไง" (อนาคตคือเราสองคนเป็นไปไม่ได้คะ คนละศาสนากัน เลยคิดว่าสักวันนึงคงต้องเลิกกัน)
เราตอบเลยคะ ว่ารู้แล้ว แต่ทุกวันนี้ที่ทำอยู่เพราะอยากมีความสุขให้เต็มที่ 2 ปีที่ผ่านมาได้ไม่ต้องเสียใจ
ในอนาคตมันไม่มีอะไรแน่นอนเสมอไป ถ้ารู้ว่าต้องตายทำไมเค้าไม่เลือกตายตั้งแต่วันนี้เนาะ พูดแล้วเสียใจมาก
ตอนนี้เสียใจมาก เจ็บใจมาก เสียวันเวลา ความรู้สึก สิ่งที่ลงทุนทุ่มเท เพื่อแลกใจให้เค้ากลับมารักเราแบบจริงๆ
สูญเปล่าคะ ร้องไห้จนตาบวม
อยากหลับไปแล้วตื่นขึ้นมาแบบไม่รู้จักเค้าเลย เราเป็นคนไม่ค่อยมีเพื่อน อยู่ในช่วงวัยทำงาน เพื่อนที่ทำงานจะเป็นรุ่นพ่อซะส่วนมาก เลยไม่มีเวลาปาร์ตี้ หรือมีเพื่อนให้คอยระบาย
เวลาเราส่วนใหญ่ทำแต่งาน เสร็จจากที่ทำงานก็กลับไปทำงานต่อที่บ้าน ตื่นเช้ามาก็ที่ทำงาน ชีวิตวนเวียนอยู่แต่แบบนี้ เลยคิดแต่เรื่องเค้า
เรามีเรียนเพิ่มด้วยคะ ปกติจะไปนอนกับเค้าให้เค้าไปรับไปส่ง แล้วหลังจากนี้หล่ะเราจะทำยังไง เรื่องไปเรียนเราไม่มีปัญหา หาหนทางไปเองได้
แต่เราคงต้องนึงถึงตลอดกว่าจะเรียนจบ คงทรมานมาก
เราเป็นประเภทที่นึกถึงแต่เรื่องดีๆ เรื่องเลวที่เค้าทำไว้เรามองข้ามมาตลอด ตอนนี้เลิกกันก็คอยแต่นึกเรื่องดีๆที่ผ่านมา เที่ยวด้วยกัน นอนด้วยกัน มีความสุขด้วยกันหลายๆอย่าง
เค้าเป็นคนไม่หล่อเลย ฐานะไม่ดีเลย เอาใจไม่เป็น หวานไม่เป็น ไม่เคยเซอไพร ไม่เคยบอกรัก นอกจากจะถามและช่วงแรกๆ คือถ้าไปเล่าหรือพูดกับใครมีแต่คนบอกให้เลิกเถอะ เสียดายเรา
เราเองไม่ได้ดีอะไรมากคะ แต่ขยันทำงานหาเลี้ยงครอบครัว หน้าตาพอใช้ระดับนึง ถึงขนาดประกวดอะไรก็ได้รางวัล ดูแล เทคแคร์ทุกอย่าง แรกๆมีงี่เง่า เอาแต่ใจบ้าง เพราะรักมาก มาหลังๆนี่เริ่มปรับตัวเพราะเค้า อยากให้เค้ารัก แต่ก็ยังไม่ดีพอคะ
สุดท้ายคือเค้าเลือกที่จะนึกถึงอนาคตว่าเป็นไปไม่ได้ เลยเงียบไป คงเป็นคำตอบที่ชัดเจนแล้ว
ขอวิธีที่ทำให้ตัดใจได้ เลิกนึกถึงเค้า หรือตอนนี้ใครเหงาๆก็มาคุยกันนะคะ เป็นกำลังใจให้เราหน่อย
ขอบคุณมากๆคะ