สวัสดีค่ะเพื่อนๆทุกคน ไม่รู้นึกยังไงวันนี้ อยากโพสอยากเล่า ขอเล่าละเอียดนะ จริงๆพิมพ์ไว้แล้วดันเซฟไว้ก็หายไปซะงั้น 55+
เราขอเล่าก่อนเลย ว่าจริงๆเราเล่นเฟสบุคแต่ไม่ค่อยไปแอดใครเป็นเพื่อน 3 ปีที่แล้วเราจำไม่ได้ว่าเราเล่นอะไรเราถึงเห็นผู้ชายคนนี้ในเฟส
อยู่ดีๆมันก็เด้งขึ้นมา เราก็เข้าไปดูรูป ก็หน้าตาธรรมดาไม่หล่อ ตี๋ๆเราชอบคนตี๋ๆ เราก็กดอ่านๆว่าเค้าโพสไรบ้าง ส่วนมากก็เล่นเกมส์นานมากแล้ว ไม่ค่อยมีอะไรเลยนอกนั้นอาจเป็นเพราะเค้าล๊อคไว้ก็ได้ เรานึกยังไงไม่รู้ก็กดแอดไปบอกตามตรงแค่รูปโปรไฟล์รูปนั้น มันรู้สึกดีๆแปลกมะ เค้าไม่หล่อเลยจริงๆแต่เหมือนเราถูกชะตาอ่ะ มันรู้สึกดีๆ ไม่เข้าใจตัวเอง ปรกติไม่ค่อยเข้าไปดูเฟสคนอื่น ใจมันก็นึกถึงตลอดเลย ทั้งที่ไม่มีข้อมูล สักอย่าง
เราแอดไปสองสัปดาห์แรกก็เงียบ เราก็คิดว่าไม่เล่นมั่งหรือไม่อยากรับ ไม่รู้จัก ยั่ยนี่เป็นใครมาแอดมั่วๆ 55+ พอผ่านไปเดือนกว่า
ผู้ชายทักมาเป็นภาษาอังกฤษว่าคุณเป็นใคร เรารู้จักกันมาก่อนป่าว ใครแนะนำผมให้คุณรู้จัก สามประโยคค่างงเลย ในใจคิดว่าเป็นฝรั่งหรอ แต่หน้าก็ดูเป็นคนไทย งงเล็กน้อย แต่ก็ดีใจมากๆ ตอนนั้นเป็นเวลา 6 โมงเช้า ตื่นเต้นมากๆวันนั้นจำได้ 55+ เรารีบตอบไปเป็นอังกฤษว่า ไม่รู้จักมาก่อน แค่แอดเป็นเพื่อนเฉยๆ แต่ถ้ารบกวนก็ขอโทษแล้วกัน
เค้าก็ตอบมาว่าผมไม่ซีเรียสถ้ารู้จักคุณแต่รบกวนแนะนำตัวเองคร่าวๆให้รู้จักได้ป่าว ตอนนั้นคิดว่าอะไรอ่า เยอะจุง ชิวิตไม่เคยเจอคนแบบนี้งงๆเราชอบคนแบบนี้ ต้องมีบางอย่างแน่ๆ 55+ เลยรีบแนะนำไป ว่าชื่อ อายุ ทำงานไร ตอนนั้นว่างงาน ไม่ได้ทำไรเราก็พูดตรงๆ เค้าถามต่อว่า เรียนจบที่ไหน คณะไร เราก็ตอบๆไป ถามอีกบ้านอยู่ที่ไหน เราอยู่คอนโด ถามกระทั่งชื่อคอนโด 55+ เป็นคนกทมไหม ประมาณนี้ เราเลยถามกลับไปว่าแล้วเค้าล่ะ เค้าตอบเราสั้นๆว่า เค้าชื่อตามเฟสแต่เป็นชื่อเล่นเค้าและเค้าอยู่ยุโรป เป็นคนกทม 55++ แค่นี้ค่าเพื่อนๆ เค้าเลยถามเหตุผลว่าทำไมไม่ทำงาน เราเลยบอกไปว่าเราอยากทำไรตอนนั้น เค้าเลยอวยพรให้เราประสบความสำเร็จ แต่ตอนนี้ก็ยังไม่สำเร็จเลยอ่ะ เค้าเลยบอกว่า ที่นี่จะตี 3แล้ว เค้าง่วงมากๆขอนอนก่อน ไว้คุยกันวันอื่นนะ เราเลยบอกฝันดี ดูแลตัวเองด้วย เวอร์มากๆ 555++
จบวันแรกที่เราคุยกับเค้า เรารู้สึกดีมากๆตอนนั้นไม่มีเหตุผล แต่เค้าก็ยังไม่รับแอดเรานะ ผ่านไปอีก 1 สัปดาห์เราทักไปอีก เค้าไม่ออนเฟส ไม่อ่าน เราก็เฉยๆผ่านไป1 เดือน เค้าทักเรา สบายดีไหม ไม่ได้เจอกันนาน เค้างานยุ่งมากๆ เราตอบอีกทีก็หลายวันแล้ว เราบอกไทยอากาศดี เรากำลังจะไปว่ายน้ำ เค้าก็ส่งการ์ตูนมาให้เรา เราก็ไม่ได้ตอบ ผ่านไปอีก 1 สัปดาห์ เราทำอาหารแล้วส่งภาพไปให้เค้า เค้าตอบเป็นไทยว่า น่าอร่อยครับ เราเลยบอกว่าพิมพ์ไทยได้หรองงจุง นึกว่าคอมพิมพ์ไทยไม่ได้ เค้าเลยพิมพ์อังกฤษต่อแต่ไม่ตอบอะไร เราถามว่าแต่งงานยัง อายุเท่าไห่ร เค้าถามเราว่าแล้วเราล่ะเราก็บอกไป
แต่เค้าบอกว่าอายุเป็นเพียงตัวเลข มันสำคัญมากหรอ เราก็เลยบอกว่ามันสำคัญมากเกินกว่าจะบอกเราหรอไง
เค้าเลยบอกว่า อายุเท่าไห่ร รู้ป่ะเค้าเป็นพี่เรา 14 ปี เค้าเลยบอกว่าเป็นลุงเราแล้ว เราบอกว่าเค้าหน้าเด็กมากๆ เราไม่รู้ว่าจะอายุเยอะ
เค้าบอกว่าเรามาคุยกันเรื่องการจะเป็นเพื่อนกันในเฟสดีกว่า เดี้ยวเค้าจะลืม เราก็งงๆ อะไรฟร่ะ นี่สองเดือนล่ะก็ยังไม่รับเราเลย
แต่เราก็ไม่ได้อะไร ได้คุยแแค่นี้ก็ดีใจแบบไม่มีเหตุผลอ่ะ เป็นบ้าไปแล้วเพื่อนๆๆ 55+ เราบอกเทอลืมฉัน ถ้าเทอรับฉันเป็นเพื่อนฉันจะดีใจ อิอิ
แล้วเค้าก็เงียบไป เราก็เลยยกเลิกขอเป็นเพื่อน ผ่านไปอีกสองสัปดาห์เค้าก็บอกว่า มาแอดเค้าเป็นเพื่อนได้ไหม
เค้าก็แอดเค้าก็รับแล้วหายไป เราก็งงๆพอไปดูในเฟสก็มีรูปน้อยมากๆ ถ่ายที่ตปทกับเพื่อนๆ ดูจำนวนเพื่อนไม่ได้
ดูประวัติอะไรก็ไม่มีเป็นใครมาจากไหน 55+ แต่เราก็เป็น เราล็อคเพื่อนๆไว้เหมือนกัน แต่เราก็ไม่ได้เขียนประวัติส่วนตัวเช่นกัน ก็ไม่ได้คิดอะไรมากมาย เค้าก็ไม่ได้โพสอะไรเลย มีแต่นานมากๆแล้ว โพสอะไรที่เป็นธรรมะ แล้วก็ บทความมีเรื่องมีสาระ แต่ก็นานๆที ไม่มีแท็กใครเลย แต่คนกดไลท์เยอะมากๆ เราก็ทักว่าลืมเราแล้ว มโนมากๆ ตอนนั้นโคตรเขินเลย ไม่รู้เป็นบ้าอะไร 55+ คิดถึงตลอด แต่เค้าไม่ออนเราก็ไม่กล้าทักเลยอ่า อิอิ เค้าก็ตอบมาสั้นๆว่า เดือนนี้งานยุ่งมากๆครับ เราก็บอกพักผ่อนด้วยนะ เค้าอ่านก็ไม่ตอบ สามสี่เดือนได้แค่นี้ค่าเพื่อนๆ
ช่วงนั้นยุ่งๆกับงานและเรียนอะไรเล็กๆน้อย เรายุ่งๆเรื่องที่บ้านด้วย เลยไปอยู่ตจว ไปๆมาๆกทม เลยไม่ค่อยว่างออนเฟสเลย
ก็หายไปหลายเดือนมากๆ ผ่านไปครึ่งปี เราก็เลยเปลี่ยนรูปเฟสใหม่ ตอนนั้นไปงานแต่งงานที่รรหรู แต่งตัวอย่างสวย 55+
ปรกติเราไม่ค่อยมีรูปในเฟสเท่าไห่ร ไม่ค่อยโพสรูป เค้าก็มาทักเราว่า รูปที่เปลี่ยนใหม่ดูดีมากๆเลย เราสวย ตอนนั้นแบบอะไรกันเนี่ย
รู้สึกว่าถ้าเราไม่สวย ไม่น่ารัก เค้าคงไม่อยากคุย ตอนนั้นน้อยใจลึกๆคิดไปเอง แต่เราก็ไม่ได้สวยอะไรหรอก ธรรมดามากๆ เชยๆด้วย
เราเลยบอกสงกรานต์ไปเที่ยวไหน เค้าบอกไม่ได้ไปไหน งานยุ่งมากๆ เราก็งงๆ ชีวิตเค้าพูดคำนี้บ่อยมากๆๆ เราก็ไม่ได้ถามว่าทำงานไรนะ
ตอนนั้นอยากรู้ไหม ก็อยากรู้ แต่นึกเรื่องอื่นๆเลยไมไ่ด้ถาม แล้วช่วงนั้นเราเริ่มทำงานแล้ว หลังจากว่างงานมาหลายปี
งานยุ่งมากๆเลย เป็นงานที่ไม่เคยทำ ไม่ได้จบด้านนี้มา แต่อยากลองดู ตอนนั้นเครียดๆ หลายเรื่อง เลยไม่อยากอยู่บ้านเฉยๆ ผ่านไปสองเดือนเค้าก็ทักมาเป็นไทย ว่า ตอนนี้อยู่เมืองไทยครับ ถ้าว่างเราจะเจอกันสักหน่อยไหมครับ ตอนนั้นเขินเวอร์ 55+
แรดมากๆ อยากไปเจอมากๆ แต่ไม่กล้า เขินอ่ะ
** เราจะค่อยๆเขียนมานะ อาจจะเล่าเยอะหน่อย อยากเล่าแบบละเอียด อยากได้คนนี้เป็นแฟน แค่คิดถึงก็มีความสุขมากๆไม่รู้ทำไม **
ขอแท็กลดความอ้วนด้วยนะ เพราะเราลดอยู่ ลดไม่ได้สักที ขอโทษที่พิมแบบงงๆ เราไม่ค่อยถนัดค่ะ
แอบชอบผู้ชายคนนึงมา 3 ปีแล้ว ทั้งที่เราไม่รู้จักกันมาก่อนเลย แค่คุยด้วยก็มีความสุขมากๆเลย มันไม่มีเหตุผลจริงๆ
เราขอเล่าก่อนเลย ว่าจริงๆเราเล่นเฟสบุคแต่ไม่ค่อยไปแอดใครเป็นเพื่อน 3 ปีที่แล้วเราจำไม่ได้ว่าเราเล่นอะไรเราถึงเห็นผู้ชายคนนี้ในเฟส
อยู่ดีๆมันก็เด้งขึ้นมา เราก็เข้าไปดูรูป ก็หน้าตาธรรมดาไม่หล่อ ตี๋ๆเราชอบคนตี๋ๆ เราก็กดอ่านๆว่าเค้าโพสไรบ้าง ส่วนมากก็เล่นเกมส์นานมากแล้ว ไม่ค่อยมีอะไรเลยนอกนั้นอาจเป็นเพราะเค้าล๊อคไว้ก็ได้ เรานึกยังไงไม่รู้ก็กดแอดไปบอกตามตรงแค่รูปโปรไฟล์รูปนั้น มันรู้สึกดีๆแปลกมะ เค้าไม่หล่อเลยจริงๆแต่เหมือนเราถูกชะตาอ่ะ มันรู้สึกดีๆ ไม่เข้าใจตัวเอง ปรกติไม่ค่อยเข้าไปดูเฟสคนอื่น ใจมันก็นึกถึงตลอดเลย ทั้งที่ไม่มีข้อมูล สักอย่าง
เราแอดไปสองสัปดาห์แรกก็เงียบ เราก็คิดว่าไม่เล่นมั่งหรือไม่อยากรับ ไม่รู้จัก ยั่ยนี่เป็นใครมาแอดมั่วๆ 55+ พอผ่านไปเดือนกว่า
ผู้ชายทักมาเป็นภาษาอังกฤษว่าคุณเป็นใคร เรารู้จักกันมาก่อนป่าว ใครแนะนำผมให้คุณรู้จัก สามประโยคค่างงเลย ในใจคิดว่าเป็นฝรั่งหรอ แต่หน้าก็ดูเป็นคนไทย งงเล็กน้อย แต่ก็ดีใจมากๆ ตอนนั้นเป็นเวลา 6 โมงเช้า ตื่นเต้นมากๆวันนั้นจำได้ 55+ เรารีบตอบไปเป็นอังกฤษว่า ไม่รู้จักมาก่อน แค่แอดเป็นเพื่อนเฉยๆ แต่ถ้ารบกวนก็ขอโทษแล้วกัน
เค้าก็ตอบมาว่าผมไม่ซีเรียสถ้ารู้จักคุณแต่รบกวนแนะนำตัวเองคร่าวๆให้รู้จักได้ป่าว ตอนนั้นคิดว่าอะไรอ่า เยอะจุง ชิวิตไม่เคยเจอคนแบบนี้งงๆเราชอบคนแบบนี้ ต้องมีบางอย่างแน่ๆ 55+ เลยรีบแนะนำไป ว่าชื่อ อายุ ทำงานไร ตอนนั้นว่างงาน ไม่ได้ทำไรเราก็พูดตรงๆ เค้าถามต่อว่า เรียนจบที่ไหน คณะไร เราก็ตอบๆไป ถามอีกบ้านอยู่ที่ไหน เราอยู่คอนโด ถามกระทั่งชื่อคอนโด 55+ เป็นคนกทมไหม ประมาณนี้ เราเลยถามกลับไปว่าแล้วเค้าล่ะ เค้าตอบเราสั้นๆว่า เค้าชื่อตามเฟสแต่เป็นชื่อเล่นเค้าและเค้าอยู่ยุโรป เป็นคนกทม 55++ แค่นี้ค่าเพื่อนๆ เค้าเลยถามเหตุผลว่าทำไมไม่ทำงาน เราเลยบอกไปว่าเราอยากทำไรตอนนั้น เค้าเลยอวยพรให้เราประสบความสำเร็จ แต่ตอนนี้ก็ยังไม่สำเร็จเลยอ่ะ เค้าเลยบอกว่า ที่นี่จะตี 3แล้ว เค้าง่วงมากๆขอนอนก่อน ไว้คุยกันวันอื่นนะ เราเลยบอกฝันดี ดูแลตัวเองด้วย เวอร์มากๆ 555++
จบวันแรกที่เราคุยกับเค้า เรารู้สึกดีมากๆตอนนั้นไม่มีเหตุผล แต่เค้าก็ยังไม่รับแอดเรานะ ผ่านไปอีก 1 สัปดาห์เราทักไปอีก เค้าไม่ออนเฟส ไม่อ่าน เราก็เฉยๆผ่านไป1 เดือน เค้าทักเรา สบายดีไหม ไม่ได้เจอกันนาน เค้างานยุ่งมากๆ เราตอบอีกทีก็หลายวันแล้ว เราบอกไทยอากาศดี เรากำลังจะไปว่ายน้ำ เค้าก็ส่งการ์ตูนมาให้เรา เราก็ไม่ได้ตอบ ผ่านไปอีก 1 สัปดาห์ เราทำอาหารแล้วส่งภาพไปให้เค้า เค้าตอบเป็นไทยว่า น่าอร่อยครับ เราเลยบอกว่าพิมพ์ไทยได้หรองงจุง นึกว่าคอมพิมพ์ไทยไม่ได้ เค้าเลยพิมพ์อังกฤษต่อแต่ไม่ตอบอะไร เราถามว่าแต่งงานยัง อายุเท่าไห่ร เค้าถามเราว่าแล้วเราล่ะเราก็บอกไป
แต่เค้าบอกว่าอายุเป็นเพียงตัวเลข มันสำคัญมากหรอ เราก็เลยบอกว่ามันสำคัญมากเกินกว่าจะบอกเราหรอไง
เค้าเลยบอกว่า อายุเท่าไห่ร รู้ป่ะเค้าเป็นพี่เรา 14 ปี เค้าเลยบอกว่าเป็นลุงเราแล้ว เราบอกว่าเค้าหน้าเด็กมากๆ เราไม่รู้ว่าจะอายุเยอะ
เค้าบอกว่าเรามาคุยกันเรื่องการจะเป็นเพื่อนกันในเฟสดีกว่า เดี้ยวเค้าจะลืม เราก็งงๆ อะไรฟร่ะ นี่สองเดือนล่ะก็ยังไม่รับเราเลย
แต่เราก็ไม่ได้อะไร ได้คุยแแค่นี้ก็ดีใจแบบไม่มีเหตุผลอ่ะ เป็นบ้าไปแล้วเพื่อนๆๆ 55+ เราบอกเทอลืมฉัน ถ้าเทอรับฉันเป็นเพื่อนฉันจะดีใจ อิอิ
แล้วเค้าก็เงียบไป เราก็เลยยกเลิกขอเป็นเพื่อน ผ่านไปอีกสองสัปดาห์เค้าก็บอกว่า มาแอดเค้าเป็นเพื่อนได้ไหม
เค้าก็แอดเค้าก็รับแล้วหายไป เราก็งงๆพอไปดูในเฟสก็มีรูปน้อยมากๆ ถ่ายที่ตปทกับเพื่อนๆ ดูจำนวนเพื่อนไม่ได้
ดูประวัติอะไรก็ไม่มีเป็นใครมาจากไหน 55+ แต่เราก็เป็น เราล็อคเพื่อนๆไว้เหมือนกัน แต่เราก็ไม่ได้เขียนประวัติส่วนตัวเช่นกัน ก็ไม่ได้คิดอะไรมากมาย เค้าก็ไม่ได้โพสอะไรเลย มีแต่นานมากๆแล้ว โพสอะไรที่เป็นธรรมะ แล้วก็ บทความมีเรื่องมีสาระ แต่ก็นานๆที ไม่มีแท็กใครเลย แต่คนกดไลท์เยอะมากๆ เราก็ทักว่าลืมเราแล้ว มโนมากๆ ตอนนั้นโคตรเขินเลย ไม่รู้เป็นบ้าอะไร 55+ คิดถึงตลอด แต่เค้าไม่ออนเราก็ไม่กล้าทักเลยอ่า อิอิ เค้าก็ตอบมาสั้นๆว่า เดือนนี้งานยุ่งมากๆครับ เราก็บอกพักผ่อนด้วยนะ เค้าอ่านก็ไม่ตอบ สามสี่เดือนได้แค่นี้ค่าเพื่อนๆ
ช่วงนั้นยุ่งๆกับงานและเรียนอะไรเล็กๆน้อย เรายุ่งๆเรื่องที่บ้านด้วย เลยไปอยู่ตจว ไปๆมาๆกทม เลยไม่ค่อยว่างออนเฟสเลย
ก็หายไปหลายเดือนมากๆ ผ่านไปครึ่งปี เราก็เลยเปลี่ยนรูปเฟสใหม่ ตอนนั้นไปงานแต่งงานที่รรหรู แต่งตัวอย่างสวย 55+
ปรกติเราไม่ค่อยมีรูปในเฟสเท่าไห่ร ไม่ค่อยโพสรูป เค้าก็มาทักเราว่า รูปที่เปลี่ยนใหม่ดูดีมากๆเลย เราสวย ตอนนั้นแบบอะไรกันเนี่ย
รู้สึกว่าถ้าเราไม่สวย ไม่น่ารัก เค้าคงไม่อยากคุย ตอนนั้นน้อยใจลึกๆคิดไปเอง แต่เราก็ไม่ได้สวยอะไรหรอก ธรรมดามากๆ เชยๆด้วย
เราเลยบอกสงกรานต์ไปเที่ยวไหน เค้าบอกไม่ได้ไปไหน งานยุ่งมากๆ เราก็งงๆ ชีวิตเค้าพูดคำนี้บ่อยมากๆๆ เราก็ไม่ได้ถามว่าทำงานไรนะ
ตอนนั้นอยากรู้ไหม ก็อยากรู้ แต่นึกเรื่องอื่นๆเลยไมไ่ด้ถาม แล้วช่วงนั้นเราเริ่มทำงานแล้ว หลังจากว่างงานมาหลายปี
งานยุ่งมากๆเลย เป็นงานที่ไม่เคยทำ ไม่ได้จบด้านนี้มา แต่อยากลองดู ตอนนั้นเครียดๆ หลายเรื่อง เลยไม่อยากอยู่บ้านเฉยๆ ผ่านไปสองเดือนเค้าก็ทักมาเป็นไทย ว่า ตอนนี้อยู่เมืองไทยครับ ถ้าว่างเราจะเจอกันสักหน่อยไหมครับ ตอนนั้นเขินเวอร์ 55+
แรดมากๆ อยากไปเจอมากๆ แต่ไม่กล้า เขินอ่ะ
** เราจะค่อยๆเขียนมานะ อาจจะเล่าเยอะหน่อย อยากเล่าแบบละเอียด อยากได้คนนี้เป็นแฟน แค่คิดถึงก็มีความสุขมากๆไม่รู้ทำไม **
ขอแท็กลดความอ้วนด้วยนะ เพราะเราลดอยู่ ลดไม่ได้สักที ขอโทษที่พิมแบบงงๆ เราไม่ค่อยถนัดค่ะ