เผื่อ ผญ ที่ผมรักจะเข้ามาอ่าน

เข้าเรื่องเลยแล้วกัน ผมเลิกกะผญคนนึงซึ่งผมรักมากที่สุดแล้วก็ไม่มีผญคนไหนมาแทนเธอได้อีกตลอดไป เหตุที่ผมเลิกกะเธอเพราะว่ามันเป็นอารมณ์ชั่ววูบของผมเองที่เบื่อเธอมาก ไม่อยากอยู่กับเธอเลยผมไม่ได้มีใครนะแค่ผมเบื่อเธอเฉยๆเบื่อมากๆเธอพยายามทำทุกอย่างให้ผมไม่คิดเลิกกับเธอแต่ผมก็เลิกกับเธอ พอผมเลิกกับเธอไปไดสัก2-3อาทิตย์ผมมีคนใหม ผญที่ผมรักมากที่สุดก็หายไป คนใหม่ของผมนั้นตั้งแต่แรกที่คบกันเลยผมคิดว่าผญคนนี้ผมไม่ได้รักแต่มันก็ไม่ทันแล้วผมก็ทนคบกะเธอไปได้สัก 6เดือน ผมคิดผิดอยู่สองอย่างคือ1คิดที่เลิกกะผญที่ผมรักมากที่สุดในชีวิตเพียงเพราะแค่ผมเบื่อเธอทั้งๆทีเธอไม่ได้ทำอะไรผิดเลย 2คิดผิดที่มาคบกะผญคนใหม่นี้เพราะผมไม่ได้รักเธอเลยแม้แต่น้อยเวลาผมกอดผมอยู่กะผญคนใหม่นี้มันไม่มีความสุขไม่มีความรู้สึกรักเลยไม่มีเลยสักนิด ตอนนี้ผมก็ได้เลิกกะผญคนใหม่ไปแล้ว ผมก็ไม่คิดจะหาใหม่ด้วยมันก็มีความเหงาเข้ามาอยู่แต่ผมก็คิดถึงผญที่ผมรักที่สุดแล้วไม่มีใครมาแทนเธอได้เลย ถ้าผมไปมีคนใหม่ผมก็ไม่ได้รู้สึกรักอีก ที่ผมเข้ามาโพสในนี้เพราะวันนึงผญที่ผมรักที่สุดอาจจะเข้ามาอ่านแล้วผมก็อยากขอโทษเธอจากหัวใจจริงๆอยากให้เธอยกโทษให้กับผชหน้าโง่คนนี้ด้วยไม่ต้องกลับมาคบกันก็ได้แต่ขอให้เธอยกโทษให้กับความผิดพลาดที่ไม่อาจแก้ไขได้ อยากจะบอกว่าผมรักเธอมากๆชีวิตผมไม่อาจรักใครได้เท่าเธอแล้ว อยากจะบอกกับคนที่รู้สึกเบื่อแฟนตัวเองอาจจะเสียใจเหมือนผมก็ได้นะครับ มันแก้ไขอะไรไม่ได้จริงๆ ผมนึกเรื่องนี้ทีไรผมร้องไห้ตลอด ความรู้สึกที่กอดผญที่ผมรักมากที่สุดมันอบอุ่นมากๆมากซะจนผชคนนึงกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ ทุกวันนี้ผมยังมองท้องฟ้าเหมือนที่เคยสัญญากันไว้ว่าถ้าคิดถึงกันให้มองท้องฟ้า