วันนี้อยากระบายความรู้สึกให้ทุกคนได้อ่านกัน
ประสบการณ์เรื่องความรักของผมเองที่กำลังเจออยู่ กับผู้หญิงคนนึง.
ส่วนตัวผมชื่อ เจมส์ ส่วนผู้หญิงคนนั้นชื่อ ฝน (นามสมมุติ).
ผมขอเรียกมันว่า ความรักในโลกออนไลน์ ^_^
28/7/58 ♡
มีอยู่วันนึงไม่มีไรทำ อยากหาเพื่อนคุยก็เลยพิมพ์ไปใน กูเกิ้ล ว่าแชทหาเพื่อน อะไรประมาณนี้แหละ ผมยังไม่มีแฟนน่ะ ล่ะก็ได้เล่นเว็บๆนึงกำลังหาเพื่อนคุยอยู่ และก็มี ผญ คนนึงทักมาโดยที่ผมไม่รู้จักเขามาก่อนไม่เคยเห็นหน้า ผมก็เลยชวนเธอคุยนู้นนี่นั้น เธอชื่อฝน เป็นน้องผมปี 1 คุยกันไปสักพักผมก็ลองขอไลน์ดูเผื่อได้ ตอนแรกเธอไม่ให้หรอก ผมก็เลยบอกว่า เนี่ยพี่ปวดตามากเลยจ้องโทรสับนานๆไม่ได้ โทรคุยกันได้ป่ะ.(ข้ออ้าง) เธอก็ให้น่ะ.
ตอนที่เธอทักมาก็เกือบๆ ตี4 แล้วอ่ะ ผมกำลังจะนอนพอดี.
สรุปวันนั้นก็คุยกันถึงเช้าเลย.
ผมก็ลองโทรไป เธอก็รับน่ะ แว๊บแรกที่ได้ยินเสียง หู้วว แค่เสียงก็น่ารักแล้วอ่ะ ผมนี่ยิ้มจนพูดไม่รู้จะพูดอะไรเลยคืนนั้นก็เลยแบบคุยไปด้วยยิ้มไป ผมมีความสุขมากคืนนั้น ทั้งๆที่ยังไม่เห็นหน้ากันด้วยซ้ำ เพราะตอนแรกกะคุยเล่นๆขำๆ แต่เธอคนนี้เขาทำให้ผม อยากคุยกับเธออีก อยากโทรหาอีก โดยที่ผมยังไม่ถามเธอสักคำเลย ว่าอยากคุยมั้ย หลังจากวันนั้นก็คุยกันทุกวัน ผมโทรหาเธอบ้าง เธอโทรหาผมบ้าง. ทุกวันทุกคืนและเวลานอน ผมกับเธอเราจะไม่ชอบวางสายกัน ประมาณว่าหลับคาโทรสับ บางวันคุยกันจนถึงเช้า เป็นอยู่แบบนี้มานานมาก ประมาณ 2 เดือนได้ ผมก็มีแซวๆบ้างว่า ไม่คิดจะมีแฟนบ้างหรอ เธอบอกว่ายังไม่เคยมีแฟน รอเรียนจบก่อน ยังไม่เจอคนที่ใช่. ผมชอบน่ะ ผญ แบบนี้ ทั้งคำพูดคำจานิสัยและเวลาไปไหนมาไหนเธอก็จะบอก มีปัญหาอะไรก็จะมาปรึกษา บ้างคืนก็จะเล่านิทานกล่อมบ้าง ร้องเพลงบ้างจนหลับคาโทรสับไปเลย บอกคิดถึง ทุกวันก่อนนอนก็ต้องจุ้บๆ 2 เดือนแรกเราไม่มีเรื่องทะเลาะกันเลย พอคุยกันเรื่อยๆ ผมกลับรู้สึกว่าผม เริ่มหึงเริ่มหวงเธอ เวลามีหนุ่มๆมาจีบ ก็เธอทั้งสวย น่ารัก ขาว เรียนเก่ง (ไปแอบสืบมา)
" ลืมบอกไปผมกับเธออยู่คนล่ะที่กันน่ะ. ถือว่าอยู่ไกลกันเลยแหละ.
ผมอยู่ นนทบุรี ส่วนเธอเรียนอยู่ ปัตตานี "
แต่บางทีก็รู้สึกแย่น่ะ เวลาเห็น ผช มาคุยกับเธอ แต่ช่วงหลังๆ เธอเปลี่ยนไป รู้สึกไม่มีเหมือนเดิม ทักไปก็ไม่ค่อยตอบคุยกันน้อยลงทุกวันๆ ผมถามว่า "ฝนเป็นไรป่าวอ่ะ เห็นเงียบๆ" เธอก็บอกว่าป่าวไม่ได้เป็นไร แต่ความรู้สึกผมบอกว่ามันไม่ใช่อ่ะ ผมรู้สึกแย่ไปด้วยเลย คิดไปต่างๆนาๆ คิดว่าเธอมีคนอื่น
ผมก็เลยบอก ความรู้สึกที่ผ่านมาให้เธอได้รู้ผมบอกไปว่า "ผมชอบเธอ" เธอบอกว่า ก็ชอบผม เหมือนกันที่เธอเศร้าๆเงียบๆอ่ะ เธอคิดว่าผมยังลืมแฟนเก่าไม่ได้ ชอบเราเรื่อง ผญ คนนั้นคนนี้มาพูด ผมก็ไม่รู้ก่อนมาก่อนไงว่าเธอรู้สึกแบบเดียวกัน คิดว่าเธอคงไม่ได้คิดไร (แต่ไม่ได้ขอเป็นแฟนน่ะ)
หลังจากนัน 2-3 อาทิตย์ ด้วยความที่ผมกลัวคนอื่นจะมาแย่งเธอไป ผมเลยเอ่ยปากบอกเธอว่า"ลองคบ"กันดูมั้ย
เธอก็โอเคน่ะ แต่เป็นแฟนกันแค่ 3-4 วันเอง T_T เธอบอกว่าเธอไม่โอเคเลย เชื่อมั้ย ตั้งแต่ที่คุยกันมาผมยังไม่ได้ยินคำว่า"รัก"จากปากเธอเลยด้วยซ้ำ เธอบอกว่า " แค่ชอบ แต่รักไม่ได้ " ผมงงมากตอนนั้น จากแฟน ลดลงมาเป็นแค่พี่น้อง. ผมก็ยินดี อย่างน้อยก็ยังได้คุยกับเธอต่อ ถึงแม้อาจมีน้อยใจบ้างแต่ทำไงได้ ก็รักเขาอ่ะ จะอยู่ในสถานะไหนก็ได้ขอแค่เธอยังคุยกับผม ยังอยู่ให้ผมบอก คิดถึง เป็นห่วง ทุกวันก็พอแล้ว
เวลาเธออยู่กับเพื่อนงี้ ก็คุยไม่ได้ ต้องแอบๆคุย. บางทีผมก็รู้สึกแย่ ว่าทำไม ถึงบอกคนอื่นไม่ได้. T_T
3 เดือนผ่านไป เธอเปลี่ยนไปมาก คุยกันน้อยลงทุกวันๆ ทักไปก็ไม่ค่อยอยากตอบ. #ผมสับสนมากตอนนั้น ดูเหมือนเธอกำลังคิดถึงใครอยู่ ซึ่งไม่ใช่ผมแน่นอน. เธอบอกผมว่า " อยากจะรักน่ะแต่รักไม่ได้ " ยิ่ง งง เข้าไปใหญ่ ก็เลยทักไปถามเพื่อนเธอดู ถามเพื่อนเธอว่า ฝนมีแฟนยังอ่ะ เพื่อนเขาก็ตอบว่ายังน่ะ เห็นคุยๆกับรุ่นพี่ คนนึงอยู่อ่ะแต่นานมาล่ะ ผมร้องอ่อเลยใช่แน่ๆ ผมก็เลยถามไปตรงๆ คิดถึงเขาคนนั้นใช่มั้ย เขาตอบว่าใช่ คิดถึง แต่คงไม่กลับไปหรอก มันนานมาล่ะ ก่อนที่เธอจะมาคุยกับผมอีก เธอบอกว่ายังลืมไม่ได้นี่ก็จะปี 1 ล่ะยังคิดถึงเขาอยู่ ยังส่องเฟสเขายังติดตามเขา แต่ไม่ได้คุยกัน ซึ่งเขาก็มีแฟนแล้ว ผมร้องไห้เลยตอนนัน เธอไม่เคยบอกผมเลยเรื่องนี้ ผมถามว่าทำไมไม่บอกตั้งแต่ทีแรก มาทำให้รู้สึกทำไม ถ้าเธอบอกตั้งแต่วันแรก วันที่ผ่านๆมามันคงไม่เกิดขึ้น เธอบอกเธอกลัว ไม่กล้าบอกตรงๆ
#แล้วสิ่งที่ผมมอบให้เขาไปล่ะทั้งความรัก ความรู้สึก ความคิดถึง เป็นห่วง แคร์ความรู้สึกเขาทุกเรื่องๆ คอยปลอบ ในเวลาที่เขาไม่สบายใจ ในเวลาที่เขามีปัญหาก็อยู่ข้างๆ รับฟัง ดูแล ห่วงใย ทั้งๆที่ไม่ใช่พี่น้องกันแท้ๆ แฟนก็ไม่ใช่ ผมเป็นใครยังไม่รู้ตัวเองเลย ผมทำเท่าทีจะทำได้ ถึงแม้ตัวจะอยู่ไกลกันก็ตาม ไม่เคยเจอหน้ากันด้วยซ้ำ แต่กลับรู้สึกดีได้มากขนาดนี้. เวลาผมคุยเธอ เหมือนในโลกนี้มีแค่ผมกับเธออ่ะ แค่ยังหากันไม่เจอ..แต่
#เธอกลับยังคิดถึงคนอื่น ยังเป็นห่วงคนอื่น ยังรักคนอื่น ทุกอย่างๆที่ผมทำให้มันไม่มีค่าเลยสักนิด แต่ผมไม่ได้บอกให้เธอรู้หรอก ว่าผมรู้สึกไงที่เธอพูดมาแบบนี้ที่จิง "โคตรแย่" เธอบอกว่าผมว่า สุดท้ายเธอก็ไม่เหลือใครอยู่ดี แต่ผมยังฝืนจะคุยกับเธอต่อ อยู่ข้างๆเธอ ปลอบเธอ ในเวลาที่เธอคิดถึงเขา พยายามจะทำให้เธอลืมคนนั้นให้ได้ ส่วนผมก็จะพยายามเลิกคิด คิดแค่ว่าเป็นแค่น้องคนนึง " แต่มันทำไม่ได้ "ผมยังจะทนฝืนต่อไปมัย ผมแน่ใจว่าผมรักเขา แต่เขาไม่ได้รักผมเลย..
---------------------------------------------------------
บางทีก็ทำตัวเหมือนคนไม่มีค่าเลยเน๊าะ..
บอกตัวเองให้หันไปมองคนที่เขาเห็นค่าในตัวดีกว่า
กับเรื่องที่ไม่ควรคิด ทำไมต้องคิดซะขนาดนั้น.
#บอกกับตัวเองมาตลอด #แต่ทำไม่ได้.
ฝนพี่ไม่รู้ว่าเราจะเข้ามาอ่านมั้ย
พี่ยังเหมือนเดิมน่ะเว้ย. #F
เมื่อไหร่จะมองตรงนี้ คนที่อยู่ข้างเธอ. ♡
ถึงแม้มันเรื่องทั้งหมดที่เล่ามันอาจจะเกิดขึ้นในโลกออนไลน์
แต่ผมเชื่อว่ามันทำให้คนสองคนมาเจอกันได้จิง.
ขอให้สมหวังในความรักกันทุกคนน่ะครับ..
ผมไม่รู้ว่าจะทำไงต่อจากนี้..
จะฝืนต่อไป หรือว่าจะจบลงแค่นี้ ในเมื่อเขาไม่เห็นผมอยู่ในสายตาเลย. เป็นได้มากสุดแค่พี่
**พิมพ์ไปตามความรู้สึกแหละครับ. อ่านแล้วรู้สึกงงๆ ยังไงก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยน่ะครับ**
มีใครเป็นเหมือนกันมั้ย เราคิดถึงเขา แต่เขากลับคิดถึงคนอื่น :(
ประสบการณ์เรื่องความรักของผมเองที่กำลังเจออยู่ กับผู้หญิงคนนึง.
ส่วนตัวผมชื่อ เจมส์ ส่วนผู้หญิงคนนั้นชื่อ ฝน (นามสมมุติ).
ผมขอเรียกมันว่า ความรักในโลกออนไลน์ ^_^
28/7/58 ♡
มีอยู่วันนึงไม่มีไรทำ อยากหาเพื่อนคุยก็เลยพิมพ์ไปใน กูเกิ้ล ว่าแชทหาเพื่อน อะไรประมาณนี้แหละ ผมยังไม่มีแฟนน่ะ ล่ะก็ได้เล่นเว็บๆนึงกำลังหาเพื่อนคุยอยู่ และก็มี ผญ คนนึงทักมาโดยที่ผมไม่รู้จักเขามาก่อนไม่เคยเห็นหน้า ผมก็เลยชวนเธอคุยนู้นนี่นั้น เธอชื่อฝน เป็นน้องผมปี 1 คุยกันไปสักพักผมก็ลองขอไลน์ดูเผื่อได้ ตอนแรกเธอไม่ให้หรอก ผมก็เลยบอกว่า เนี่ยพี่ปวดตามากเลยจ้องโทรสับนานๆไม่ได้ โทรคุยกันได้ป่ะ.(ข้ออ้าง) เธอก็ให้น่ะ.
ตอนที่เธอทักมาก็เกือบๆ ตี4 แล้วอ่ะ ผมกำลังจะนอนพอดี.
สรุปวันนั้นก็คุยกันถึงเช้าเลย.
ผมก็ลองโทรไป เธอก็รับน่ะ แว๊บแรกที่ได้ยินเสียง หู้วว แค่เสียงก็น่ารักแล้วอ่ะ ผมนี่ยิ้มจนพูดไม่รู้จะพูดอะไรเลยคืนนั้นก็เลยแบบคุยไปด้วยยิ้มไป ผมมีความสุขมากคืนนั้น ทั้งๆที่ยังไม่เห็นหน้ากันด้วยซ้ำ เพราะตอนแรกกะคุยเล่นๆขำๆ แต่เธอคนนี้เขาทำให้ผม อยากคุยกับเธออีก อยากโทรหาอีก โดยที่ผมยังไม่ถามเธอสักคำเลย ว่าอยากคุยมั้ย หลังจากวันนั้นก็คุยกันทุกวัน ผมโทรหาเธอบ้าง เธอโทรหาผมบ้าง. ทุกวันทุกคืนและเวลานอน ผมกับเธอเราจะไม่ชอบวางสายกัน ประมาณว่าหลับคาโทรสับ บางวันคุยกันจนถึงเช้า เป็นอยู่แบบนี้มานานมาก ประมาณ 2 เดือนได้ ผมก็มีแซวๆบ้างว่า ไม่คิดจะมีแฟนบ้างหรอ เธอบอกว่ายังไม่เคยมีแฟน รอเรียนจบก่อน ยังไม่เจอคนที่ใช่. ผมชอบน่ะ ผญ แบบนี้ ทั้งคำพูดคำจานิสัยและเวลาไปไหนมาไหนเธอก็จะบอก มีปัญหาอะไรก็จะมาปรึกษา บ้างคืนก็จะเล่านิทานกล่อมบ้าง ร้องเพลงบ้างจนหลับคาโทรสับไปเลย บอกคิดถึง ทุกวันก่อนนอนก็ต้องจุ้บๆ 2 เดือนแรกเราไม่มีเรื่องทะเลาะกันเลย พอคุยกันเรื่อยๆ ผมกลับรู้สึกว่าผม เริ่มหึงเริ่มหวงเธอ เวลามีหนุ่มๆมาจีบ ก็เธอทั้งสวย น่ารัก ขาว เรียนเก่ง (ไปแอบสืบมา)
" ลืมบอกไปผมกับเธออยู่คนล่ะที่กันน่ะ. ถือว่าอยู่ไกลกันเลยแหละ.
ผมอยู่ นนทบุรี ส่วนเธอเรียนอยู่ ปัตตานี "
แต่บางทีก็รู้สึกแย่น่ะ เวลาเห็น ผช มาคุยกับเธอ แต่ช่วงหลังๆ เธอเปลี่ยนไป รู้สึกไม่มีเหมือนเดิม ทักไปก็ไม่ค่อยตอบคุยกันน้อยลงทุกวันๆ ผมถามว่า "ฝนเป็นไรป่าวอ่ะ เห็นเงียบๆ" เธอก็บอกว่าป่าวไม่ได้เป็นไร แต่ความรู้สึกผมบอกว่ามันไม่ใช่อ่ะ ผมรู้สึกแย่ไปด้วยเลย คิดไปต่างๆนาๆ คิดว่าเธอมีคนอื่น
ผมก็เลยบอก ความรู้สึกที่ผ่านมาให้เธอได้รู้ผมบอกไปว่า "ผมชอบเธอ" เธอบอกว่า ก็ชอบผม เหมือนกันที่เธอเศร้าๆเงียบๆอ่ะ เธอคิดว่าผมยังลืมแฟนเก่าไม่ได้ ชอบเราเรื่อง ผญ คนนั้นคนนี้มาพูด ผมก็ไม่รู้ก่อนมาก่อนไงว่าเธอรู้สึกแบบเดียวกัน คิดว่าเธอคงไม่ได้คิดไร (แต่ไม่ได้ขอเป็นแฟนน่ะ)
หลังจากนัน 2-3 อาทิตย์ ด้วยความที่ผมกลัวคนอื่นจะมาแย่งเธอไป ผมเลยเอ่ยปากบอกเธอว่า"ลองคบ"กันดูมั้ย
เธอก็โอเคน่ะ แต่เป็นแฟนกันแค่ 3-4 วันเอง T_T เธอบอกว่าเธอไม่โอเคเลย เชื่อมั้ย ตั้งแต่ที่คุยกันมาผมยังไม่ได้ยินคำว่า"รัก"จากปากเธอเลยด้วยซ้ำ เธอบอกว่า " แค่ชอบ แต่รักไม่ได้ " ผมงงมากตอนนั้น จากแฟน ลดลงมาเป็นแค่พี่น้อง. ผมก็ยินดี อย่างน้อยก็ยังได้คุยกับเธอต่อ ถึงแม้อาจมีน้อยใจบ้างแต่ทำไงได้ ก็รักเขาอ่ะ จะอยู่ในสถานะไหนก็ได้ขอแค่เธอยังคุยกับผม ยังอยู่ให้ผมบอก คิดถึง เป็นห่วง ทุกวันก็พอแล้ว
เวลาเธออยู่กับเพื่อนงี้ ก็คุยไม่ได้ ต้องแอบๆคุย. บางทีผมก็รู้สึกแย่ ว่าทำไม ถึงบอกคนอื่นไม่ได้. T_T
3 เดือนผ่านไป เธอเปลี่ยนไปมาก คุยกันน้อยลงทุกวันๆ ทักไปก็ไม่ค่อยอยากตอบ. #ผมสับสนมากตอนนั้น ดูเหมือนเธอกำลังคิดถึงใครอยู่ ซึ่งไม่ใช่ผมแน่นอน. เธอบอกผมว่า " อยากจะรักน่ะแต่รักไม่ได้ " ยิ่ง งง เข้าไปใหญ่ ก็เลยทักไปถามเพื่อนเธอดู ถามเพื่อนเธอว่า ฝนมีแฟนยังอ่ะ เพื่อนเขาก็ตอบว่ายังน่ะ เห็นคุยๆกับรุ่นพี่ คนนึงอยู่อ่ะแต่นานมาล่ะ ผมร้องอ่อเลยใช่แน่ๆ ผมก็เลยถามไปตรงๆ คิดถึงเขาคนนั้นใช่มั้ย เขาตอบว่าใช่ คิดถึง แต่คงไม่กลับไปหรอก มันนานมาล่ะ ก่อนที่เธอจะมาคุยกับผมอีก เธอบอกว่ายังลืมไม่ได้นี่ก็จะปี 1 ล่ะยังคิดถึงเขาอยู่ ยังส่องเฟสเขายังติดตามเขา แต่ไม่ได้คุยกัน ซึ่งเขาก็มีแฟนแล้ว ผมร้องไห้เลยตอนนัน เธอไม่เคยบอกผมเลยเรื่องนี้ ผมถามว่าทำไมไม่บอกตั้งแต่ทีแรก มาทำให้รู้สึกทำไม ถ้าเธอบอกตั้งแต่วันแรก วันที่ผ่านๆมามันคงไม่เกิดขึ้น เธอบอกเธอกลัว ไม่กล้าบอกตรงๆ
#แล้วสิ่งที่ผมมอบให้เขาไปล่ะทั้งความรัก ความรู้สึก ความคิดถึง เป็นห่วง แคร์ความรู้สึกเขาทุกเรื่องๆ คอยปลอบ ในเวลาที่เขาไม่สบายใจ ในเวลาที่เขามีปัญหาก็อยู่ข้างๆ รับฟัง ดูแล ห่วงใย ทั้งๆที่ไม่ใช่พี่น้องกันแท้ๆ แฟนก็ไม่ใช่ ผมเป็นใครยังไม่รู้ตัวเองเลย ผมทำเท่าทีจะทำได้ ถึงแม้ตัวจะอยู่ไกลกันก็ตาม ไม่เคยเจอหน้ากันด้วยซ้ำ แต่กลับรู้สึกดีได้มากขนาดนี้. เวลาผมคุยเธอ เหมือนในโลกนี้มีแค่ผมกับเธออ่ะ แค่ยังหากันไม่เจอ..แต่
#เธอกลับยังคิดถึงคนอื่น ยังเป็นห่วงคนอื่น ยังรักคนอื่น ทุกอย่างๆที่ผมทำให้มันไม่มีค่าเลยสักนิด แต่ผมไม่ได้บอกให้เธอรู้หรอก ว่าผมรู้สึกไงที่เธอพูดมาแบบนี้ที่จิง "โคตรแย่" เธอบอกว่าผมว่า สุดท้ายเธอก็ไม่เหลือใครอยู่ดี แต่ผมยังฝืนจะคุยกับเธอต่อ อยู่ข้างๆเธอ ปลอบเธอ ในเวลาที่เธอคิดถึงเขา พยายามจะทำให้เธอลืมคนนั้นให้ได้ ส่วนผมก็จะพยายามเลิกคิด คิดแค่ว่าเป็นแค่น้องคนนึง " แต่มันทำไม่ได้ "ผมยังจะทนฝืนต่อไปมัย ผมแน่ใจว่าผมรักเขา แต่เขาไม่ได้รักผมเลย..
---------------------------------------------------------
บางทีก็ทำตัวเหมือนคนไม่มีค่าเลยเน๊าะ..
บอกตัวเองให้หันไปมองคนที่เขาเห็นค่าในตัวดีกว่า
กับเรื่องที่ไม่ควรคิด ทำไมต้องคิดซะขนาดนั้น.
#บอกกับตัวเองมาตลอด #แต่ทำไม่ได้.
ฝนพี่ไม่รู้ว่าเราจะเข้ามาอ่านมั้ย
พี่ยังเหมือนเดิมน่ะเว้ย. #F
เมื่อไหร่จะมองตรงนี้ คนที่อยู่ข้างเธอ. ♡
ถึงแม้มันเรื่องทั้งหมดที่เล่ามันอาจจะเกิดขึ้นในโลกออนไลน์
แต่ผมเชื่อว่ามันทำให้คนสองคนมาเจอกันได้จิง.
ขอให้สมหวังในความรักกันทุกคนน่ะครับ..
ผมไม่รู้ว่าจะทำไงต่อจากนี้..
จะฝืนต่อไป หรือว่าจะจบลงแค่นี้ ในเมื่อเขาไม่เห็นผมอยู่ในสายตาเลย. เป็นได้มากสุดแค่พี่
**พิมพ์ไปตามความรู้สึกแหละครับ. อ่านแล้วรู้สึกงงๆ ยังไงก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยน่ะครับ**