ตอนนี่เราเรียนม.เอกชนแห่งหนึ่งอยู่ นี่ก็ใกล้จะจบปี1 ขึ้นปี2แล้ว แต่เรามีความรู้สึกว่าที่เราเรียนมาทั้งหมดมันไม่ใช่สำหรับตัวเรา
ก่อนที่เราจะเข้ามหาลัย เราเคยหาที่เรียนรัฐบาลเหมือนคนอื่นๆเค้า ทั้งคณะเปิดใหม่ของธรรมศาสตร์ ของม.กรุงเทพ หัวเฉียว หอการค้า เราหาข้อมูลคณะที่เราอยากเรียนมาทั้งหมดแล้วบอกแม่ ในแต่ละครั้ง ไม่แม่เราที่ไม่เห็นด้วย ก็พี่ชายเราที่เรียนจะจบกันแล้วที่ไม่เห็นด้วย บอกไกลบ้าง เรียนแล้วจบไปทำไร เราเรียนไม่ได้หรอก เราสอบไม่ได้หรอก เราพยายามที่จะเสนอสิ่งที่เราคิดว่าเราทำได้ ตอนนั้นเราตั้งใจมาก แต่ทุกคนในครอบครัวต่างพูดตัดทอนความรู้สึกเรา(เราครอบครัวใหญ่) ไม่มีใครเห็นด้วยกับเราสักคน เราเคยถามนะ ว่าถ้ายังไม่พอใจอีกจะให้เราทำยังไง พวกเค้าก็ไม่เคยตอบเรา
จนเราเลือกเรียนมหาลัยที่พวกเค้าพอใจ แต่ไม่ใช่สำหรับเรา เราเรียนมาทั้งหมด รู้สึกไม่ใช่สำหรับเราเลยแม้แต่น้อย เราพยายามเรียนให้ผ่านเพราะอย่างน้อย ก็เงินพ่อแม่ จนในที่สุดเราก็พลาด ทำวิชานึงคะแนนแย่ อีกตัวตก เรียนใหม่อยู่ ตอนนี่เลยกลายเป็นว่าพวกเค้าต่างว่าเราว่าเราไม่ตั้งใจมัวแต่เล่นคอม โดยที่ไม่ได้มองเลยว่าเราพยายามขนาดไหน ตอนเราอ่านหนังสือสอบเราเครียดถึงขนาดกินไม่ลง จนทุกคนทักว่าผอมลงไปมาก
ตั้งแต่เราเด็กๆ ทุกคนในครอบครัวเราไม่เคยมองเห็นถึงความตั้งใจของเรา ตอนเราทำอะไรก็ตามได้ดี ทั้งการเรียน กีฬา ทุกอย่าง พวกเค้าไม่เคยพูดอะไร อันนั้นไม่เป็นไรหรอกสำหรับเรา แต่มันแย่ตรงที่ เราตั้งใจทำทุกอย่างแต่ถ้าเกิดพลาดอะไรขึ้นมาเพียงเล็กน้อย พวกเค้าก็จะเริ่มพูดจาเสียดสีเรา ว่าเรา ว่าเราไม่มีความตั้งใจ หรือพยายาม
จนตอนนี่เรารู้สึกไม่ไหวกับพวกนี่แล้ว เราอยากเรียนที่สิ่งที่เราชอบ เลยไปขอพวกเค้าย้ายมหาลัย ไปเรียนคณะที่ชอบ แต่พวกเค้าก็มองแค่ว่าเราหนีปัญหา เราไม่เคยลองพยายามดูเลยก็หนีแล้ว
เราฟังแบบนั้นก็เหนื่อยที่จะพูดให้ฟัง อธิบายให้ฟังแล้ว
เครียด คนในครอบครัวไม่เคยเห็นถึงความพยายามของเรา
ก่อนที่เราจะเข้ามหาลัย เราเคยหาที่เรียนรัฐบาลเหมือนคนอื่นๆเค้า ทั้งคณะเปิดใหม่ของธรรมศาสตร์ ของม.กรุงเทพ หัวเฉียว หอการค้า เราหาข้อมูลคณะที่เราอยากเรียนมาทั้งหมดแล้วบอกแม่ ในแต่ละครั้ง ไม่แม่เราที่ไม่เห็นด้วย ก็พี่ชายเราที่เรียนจะจบกันแล้วที่ไม่เห็นด้วย บอกไกลบ้าง เรียนแล้วจบไปทำไร เราเรียนไม่ได้หรอก เราสอบไม่ได้หรอก เราพยายามที่จะเสนอสิ่งที่เราคิดว่าเราทำได้ ตอนนั้นเราตั้งใจมาก แต่ทุกคนในครอบครัวต่างพูดตัดทอนความรู้สึกเรา(เราครอบครัวใหญ่) ไม่มีใครเห็นด้วยกับเราสักคน เราเคยถามนะ ว่าถ้ายังไม่พอใจอีกจะให้เราทำยังไง พวกเค้าก็ไม่เคยตอบเรา
จนเราเลือกเรียนมหาลัยที่พวกเค้าพอใจ แต่ไม่ใช่สำหรับเรา เราเรียนมาทั้งหมด รู้สึกไม่ใช่สำหรับเราเลยแม้แต่น้อย เราพยายามเรียนให้ผ่านเพราะอย่างน้อย ก็เงินพ่อแม่ จนในที่สุดเราก็พลาด ทำวิชานึงคะแนนแย่ อีกตัวตก เรียนใหม่อยู่ ตอนนี่เลยกลายเป็นว่าพวกเค้าต่างว่าเราว่าเราไม่ตั้งใจมัวแต่เล่นคอม โดยที่ไม่ได้มองเลยว่าเราพยายามขนาดไหน ตอนเราอ่านหนังสือสอบเราเครียดถึงขนาดกินไม่ลง จนทุกคนทักว่าผอมลงไปมาก
ตั้งแต่เราเด็กๆ ทุกคนในครอบครัวเราไม่เคยมองเห็นถึงความตั้งใจของเรา ตอนเราทำอะไรก็ตามได้ดี ทั้งการเรียน กีฬา ทุกอย่าง พวกเค้าไม่เคยพูดอะไร อันนั้นไม่เป็นไรหรอกสำหรับเรา แต่มันแย่ตรงที่ เราตั้งใจทำทุกอย่างแต่ถ้าเกิดพลาดอะไรขึ้นมาเพียงเล็กน้อย พวกเค้าก็จะเริ่มพูดจาเสียดสีเรา ว่าเรา ว่าเราไม่มีความตั้งใจ หรือพยายาม
จนตอนนี่เรารู้สึกไม่ไหวกับพวกนี่แล้ว เราอยากเรียนที่สิ่งที่เราชอบ เลยไปขอพวกเค้าย้ายมหาลัย ไปเรียนคณะที่ชอบ แต่พวกเค้าก็มองแค่ว่าเราหนีปัญหา เราไม่เคยลองพยายามดูเลยก็หนีแล้ว
เราฟังแบบนั้นก็เหนื่อยที่จะพูดให้ฟัง อธิบายให้ฟังแล้ว