กระทู้นี้แรกนะคะ
.........เรื่องมีอยู่ว่า เรามีพี่สาว 1 คน อายุห่างกัน 7 ปี (ตอนนี้เราอายุ 20 ปีแล้ว) เราอ่ะมาเรียนต่อที่ระยอง 2 ปีแล้ว
ตอนอยู่ ปวส.1 ขอตังค์พี่สาวใช้มาตลอด จนกระทั่งอยู่ระยองได้ 1 ปี เลยหางานพิเศษทำ ตอนนี้ทำงานอยู่ร้านพิซซ่า ทำงานไปเรียนไปด้วย เงินที่ได้มาตอนแรกๆอาจจะไม่พอใช้ เลยขอตังพี่สาวบ้างแต่ลดจำนวนลง พอทำงานนานๆไป เริ่มอยู่ตัว พอหาเงินจ่ายค่าห้องเองได้ แต่ละเดือนพี่สาวก็ถามอยู่เสมอนะว่ามีตังค์ใช้เปล่า เราก็บอกมีๆๆ ไม่ต้องโอนให้หรอก พอดีมี กยศ.ช่วยและมีเงินทุนเรียนดีแต่ยากจนช่วยเลยพอใช้ เราก็เลยไม่ขอตังค์พี่สาวมา 2-3 เดือนแล้ว โอเคอันนี้ไม่ซีเรียส เลยบอกพี่สาวไปว่า เอาตังค์ที่เก็บไว้ให้เราอ่ะส่งไปให้พ่อแม่ใช้ เพราะช่วงนี้มันถึงฤดูเก็บเกี่ยวข้าวแล้ว พ่อแม่ก็แก่แล้วไม่อยากให้ทำงานหนัก อยากให้เอาเงินไปจ้างคนมาเกี่ยวข้าว อยากให้สบายขึ้นมาบ้าง ทุกครั้งที่คุยกับแม่ ก็จะถามแม่ว่า พี่โอนตังค์ให้หรือยัง คำตอบที่ได้คือ "ยัง" เป็นอย่างนี้มา 2-3 เดือนแล้ว เราก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงไม่ให้ อาจจะเอาไปใช้นั้นนี้ภาระของตัวเองมั้ง อ่ะโอเค ไม่เป็นไร จนถึงตอนวันเกิดเรา เราบอกว่าอยากเลี้ยงแมว อยากเลี้ยงมากๆๆๆๆๆๆๆ พี่บอกว่างั้นของขวัญวันเกิดไม่มีให้นะ จะเก็บตังค์ซื้อแมวให้วันเรียนจบ (พันธุ์ Scottish Fold) เพราะว่ามันแพง โอเค เราบอกจะรอ ผ่านมาประมาณ 1 อาทิตย์ แม่โทรมา บอกว่าไม่ต้องเอาแมว ไม่อยากให้เลี้ยง เอาตังค์ที่เก็บซื้อแมวเอาไปให้ที่บ้านดีกว่า พี่สาวไปพูดอะไรกับแม่ไม่รู้ เราก็คิดในใจ เอ้า...ถ้าไม่อยากซื้อให้ก็บอกกันตรงๆสิ ด้วยความโมโห ต่อสายตรงไปหาพี่เลย ถามว่าไปพูดอะไรกับแม่ โอเคไม่อยากซื้อให้ไม่เป็นไร เก็บตังค์ซื้อเองได้ (ด้วยความโมโหเลยพูดอย่างนั้นไป) เงินที่เก็บซื้อแมวให้ โอนไปให้แม่ให้หมดเลยนะ พี่สาวเราก็โมโหด้วยเช่นกันเรารู้ เขาก็บอกว่า เออ... ลบเฟสพี่สาวทิ้งเลยเพราะโมโหสุดขีด มีไรไม่พูดกันตรงๆสิ ผ่านมา 3 วัน คืดทบทวนเรื่องราวที่ทะเลาะกัน โอเค เราผิดเองแหละ เลยไปขอแอดเฟสใหม่ ผลตอบกลับมาคือไม่รับแอด ไม่เป็นไร ไม่รับก็ไม่รับ ก็โทรไปหาแม่พี่สาวโอนตังค์ให้ยัง แม่ก็บอกว่ายัง โมโหอีกสิคะ แมวก็ไม่เอาแล้วไง ทำไมยังไม่ให้แม่อีก เอาเราไปอ้างว่าจะเก็บตังค์ไว้ให้เลยไม่ได้โอนให้แม่ ทำไมต้องอ้างด้วย โมโหมากเลย ไอ้เราก็เป็นห่วงพ่อแม่ไม่อยากให้ทำงานหนัก อย่างให้จ้างคนเกี่ยวข้าว พอเราไปถามทำไมยังไม่โอน พี่สาวบอกแม่ไม่ได้บอกให้ดอนให้ เอ้า..ได้ยินอย่างนี้ แอบโอนถึงไปให้แม่ 2000 บาท ถึงจะไม่มากแต่ลูกก็อยากให้ แล้วค่อยบอกแม่ทีหลังแล้วกัน จนเมื่อวานทะเลาะกับพี่สาวหนักกว่าเดิม เขาบอกว่าที่ลบเพื่อนแสดงว่าเราไม่ต้องการ อ้าว ก็แอดกลับไปแล้วไง พี่สาวบอกชีวิตเขามีแค่พ่อ แม่ ลูก แฟน แค่นี้ก็พอแล้ว เราก็บอกว่าได้อยากมีแค่นั้นก็เชิญเลย ด้วยความเป็นคนพูดตรงไปตรงมาไง ไม่ชอบลับหลังด่าไปเลยทนไม่ไหวจริงๆ อยากตัดพี่ตัดน้องก็ตัดไปเลย ชีวิตเขามีแค่นั้นหนิ พี่สาวเลยถามกลับมาที่ผ่านมาล่ะ เขาทำงานเหนื่อยเพราะใคร เราตอบไปว่า จะไปรู้เหรอ ตัวเองบอกว่าไม่เคยมีน้อง จะไปรู้เหรอว่าเหนื่อยเพราะใคร สามีเธอไง ไอ้คนที่เคยทำร้ายแกมาก่อนไง (เมื่อก่อนอ่ะพี่เราอยู่กับสามีของเขาซึ่งเป็นคนไม่ดี ทำร้ายพี่เราตลอดมา เกาะพี่สาวเรากินอีก เล่นของใส่พี่เราอีก พ่อแม่ก็ไม่สบายใจบอกให้เราคอยดูแลพี่สาวเรา โดนทำร้ายทีไรก็ไปดูแลตลอด ) เท่านั้นยังไม่พอคะ เพื่อนพี่สาวเราอ่ะ มาบอกว่าเรา อวดเก่ง ทำงานหาเลี้ยงตัวเองได้หน่อยทำมาอวดเก่งไม่ขอตังค์ใช้ อ่าววว นี่เราผิดอีกเหรอ ไม่อยากเป็นภาระของคนอื่นดูแลตัวเองได้ ก็มาบอกว่าอวดเก่ง ขอโทษนะคะ เรื่องนี้ขอเคลียร์กับพี่สาว 2 คนคะ เราโมโหนะที่มาดูถูกเราขนาดนี้ ด่าเลยค่ะ เราไม่ได้ด่าคุณ คุณมาด่าผมทำไม ไม่เข้าใจ เป็นคุณล่ะ จะยอมไหม?... เรื่องราวก็ประมาณนี้แหละคะ หลายคนที่อ่านอาจจะว่าเรางี่เง่า ทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ มันก็อาจจะจริง แต่อยากให้มองในมุมของเราบ้าง ว่าคิดยังไงรู้สึกยังไง และในมุมกลับกันมุมมองของพี่สาวเราเข้าใจนะ แต่อาจจะไม่ดีเท่าไหร่เพราะเราไม่ใช่ตัวตนพี่สาวเราเอง พี่สาวเราได้ตัดพี่ตัดน้องกลับเราแล้ว ความรู้สึกของคนทั้งคู่ย่อมแย่ไปตามๆกัน ไม่มีใครอยากให้เป็นอย่างนี้หรอก....เราเองก็ไม่อยากเป็นภาระของเขา เขาเองก็เป็นห่วงแต่ก็ทำไรไม่ได้ ตอนนี้รู้สึกแย่นะ แต่ยิ้มสู้ อย่างคิดให้รู้สึกดีที่เป็นแบบนี้แต่ไม่รู้จะคิดแบบไหน เรารู้ว่าตัดพี่ตัดน้อง ตัดยังไงก็ไม่ขาด ถ้าให้กลับไปคืนดีกันคงเป็นเรื่องยาก เพราะเราทั้งคู่เป็นคนหัวแข็ง โดยเฉพาะเรา มีใครพอจะแนะนำไหมคะ ว่าควรทำยังไง...........................................?
แมวเป็นเหตุ ทำให้ถึงขั้นตัดพี่ตัดน้องเลย..แถมบอกว่าเรา "อวดเก่ง"..ใครก็ได้แนะนำทีว่าควรคิดยังไงให้รู้สึกดี ไม่ต้องคิดมาก
.........เรื่องมีอยู่ว่า เรามีพี่สาว 1 คน อายุห่างกัน 7 ปี (ตอนนี้เราอายุ 20 ปีแล้ว) เราอ่ะมาเรียนต่อที่ระยอง 2 ปีแล้ว
ตอนอยู่ ปวส.1 ขอตังค์พี่สาวใช้มาตลอด จนกระทั่งอยู่ระยองได้ 1 ปี เลยหางานพิเศษทำ ตอนนี้ทำงานอยู่ร้านพิซซ่า ทำงานไปเรียนไปด้วย เงินที่ได้มาตอนแรกๆอาจจะไม่พอใช้ เลยขอตังพี่สาวบ้างแต่ลดจำนวนลง พอทำงานนานๆไป เริ่มอยู่ตัว พอหาเงินจ่ายค่าห้องเองได้ แต่ละเดือนพี่สาวก็ถามอยู่เสมอนะว่ามีตังค์ใช้เปล่า เราก็บอกมีๆๆ ไม่ต้องโอนให้หรอก พอดีมี กยศ.ช่วยและมีเงินทุนเรียนดีแต่ยากจนช่วยเลยพอใช้ เราก็เลยไม่ขอตังค์พี่สาวมา 2-3 เดือนแล้ว โอเคอันนี้ไม่ซีเรียส เลยบอกพี่สาวไปว่า เอาตังค์ที่เก็บไว้ให้เราอ่ะส่งไปให้พ่อแม่ใช้ เพราะช่วงนี้มันถึงฤดูเก็บเกี่ยวข้าวแล้ว พ่อแม่ก็แก่แล้วไม่อยากให้ทำงานหนัก อยากให้เอาเงินไปจ้างคนมาเกี่ยวข้าว อยากให้สบายขึ้นมาบ้าง ทุกครั้งที่คุยกับแม่ ก็จะถามแม่ว่า พี่โอนตังค์ให้หรือยัง คำตอบที่ได้คือ "ยัง" เป็นอย่างนี้มา 2-3 เดือนแล้ว เราก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงไม่ให้ อาจจะเอาไปใช้นั้นนี้ภาระของตัวเองมั้ง อ่ะโอเค ไม่เป็นไร จนถึงตอนวันเกิดเรา เราบอกว่าอยากเลี้ยงแมว อยากเลี้ยงมากๆๆๆๆๆๆๆ พี่บอกว่างั้นของขวัญวันเกิดไม่มีให้นะ จะเก็บตังค์ซื้อแมวให้วันเรียนจบ (พันธุ์ Scottish Fold) เพราะว่ามันแพง โอเค เราบอกจะรอ ผ่านมาประมาณ 1 อาทิตย์ แม่โทรมา บอกว่าไม่ต้องเอาแมว ไม่อยากให้เลี้ยง เอาตังค์ที่เก็บซื้อแมวเอาไปให้ที่บ้านดีกว่า พี่สาวไปพูดอะไรกับแม่ไม่รู้ เราก็คิดในใจ เอ้า...ถ้าไม่อยากซื้อให้ก็บอกกันตรงๆสิ ด้วยความโมโห ต่อสายตรงไปหาพี่เลย ถามว่าไปพูดอะไรกับแม่ โอเคไม่อยากซื้อให้ไม่เป็นไร เก็บตังค์ซื้อเองได้ (ด้วยความโมโหเลยพูดอย่างนั้นไป) เงินที่เก็บซื้อแมวให้ โอนไปให้แม่ให้หมดเลยนะ พี่สาวเราก็โมโหด้วยเช่นกันเรารู้ เขาก็บอกว่า เออ... ลบเฟสพี่สาวทิ้งเลยเพราะโมโหสุดขีด มีไรไม่พูดกันตรงๆสิ ผ่านมา 3 วัน คืดทบทวนเรื่องราวที่ทะเลาะกัน โอเค เราผิดเองแหละ เลยไปขอแอดเฟสใหม่ ผลตอบกลับมาคือไม่รับแอด ไม่เป็นไร ไม่รับก็ไม่รับ ก็โทรไปหาแม่พี่สาวโอนตังค์ให้ยัง แม่ก็บอกว่ายัง โมโหอีกสิคะ แมวก็ไม่เอาแล้วไง ทำไมยังไม่ให้แม่อีก เอาเราไปอ้างว่าจะเก็บตังค์ไว้ให้เลยไม่ได้โอนให้แม่ ทำไมต้องอ้างด้วย โมโหมากเลย ไอ้เราก็เป็นห่วงพ่อแม่ไม่อยากให้ทำงานหนัก อย่างให้จ้างคนเกี่ยวข้าว พอเราไปถามทำไมยังไม่โอน พี่สาวบอกแม่ไม่ได้บอกให้ดอนให้ เอ้า..ได้ยินอย่างนี้ แอบโอนถึงไปให้แม่ 2000 บาท ถึงจะไม่มากแต่ลูกก็อยากให้ แล้วค่อยบอกแม่ทีหลังแล้วกัน จนเมื่อวานทะเลาะกับพี่สาวหนักกว่าเดิม เขาบอกว่าที่ลบเพื่อนแสดงว่าเราไม่ต้องการ อ้าว ก็แอดกลับไปแล้วไง พี่สาวบอกชีวิตเขามีแค่พ่อ แม่ ลูก แฟน แค่นี้ก็พอแล้ว เราก็บอกว่าได้อยากมีแค่นั้นก็เชิญเลย ด้วยความเป็นคนพูดตรงไปตรงมาไง ไม่ชอบลับหลังด่าไปเลยทนไม่ไหวจริงๆ อยากตัดพี่ตัดน้องก็ตัดไปเลย ชีวิตเขามีแค่นั้นหนิ พี่สาวเลยถามกลับมาที่ผ่านมาล่ะ เขาทำงานเหนื่อยเพราะใคร เราตอบไปว่า จะไปรู้เหรอ ตัวเองบอกว่าไม่เคยมีน้อง จะไปรู้เหรอว่าเหนื่อยเพราะใคร สามีเธอไง ไอ้คนที่เคยทำร้ายแกมาก่อนไง (เมื่อก่อนอ่ะพี่เราอยู่กับสามีของเขาซึ่งเป็นคนไม่ดี ทำร้ายพี่เราตลอดมา เกาะพี่สาวเรากินอีก เล่นของใส่พี่เราอีก พ่อแม่ก็ไม่สบายใจบอกให้เราคอยดูแลพี่สาวเรา โดนทำร้ายทีไรก็ไปดูแลตลอด ) เท่านั้นยังไม่พอคะ เพื่อนพี่สาวเราอ่ะ มาบอกว่าเรา อวดเก่ง ทำงานหาเลี้ยงตัวเองได้หน่อยทำมาอวดเก่งไม่ขอตังค์ใช้ อ่าววว นี่เราผิดอีกเหรอ ไม่อยากเป็นภาระของคนอื่นดูแลตัวเองได้ ก็มาบอกว่าอวดเก่ง ขอโทษนะคะ เรื่องนี้ขอเคลียร์กับพี่สาว 2 คนคะ เราโมโหนะที่มาดูถูกเราขนาดนี้ ด่าเลยค่ะ เราไม่ได้ด่าคุณ คุณมาด่าผมทำไม ไม่เข้าใจ เป็นคุณล่ะ จะยอมไหม?... เรื่องราวก็ประมาณนี้แหละคะ หลายคนที่อ่านอาจจะว่าเรางี่เง่า ทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ มันก็อาจจะจริง แต่อยากให้มองในมุมของเราบ้าง ว่าคิดยังไงรู้สึกยังไง และในมุมกลับกันมุมมองของพี่สาวเราเข้าใจนะ แต่อาจจะไม่ดีเท่าไหร่เพราะเราไม่ใช่ตัวตนพี่สาวเราเอง พี่สาวเราได้ตัดพี่ตัดน้องกลับเราแล้ว ความรู้สึกของคนทั้งคู่ย่อมแย่ไปตามๆกัน ไม่มีใครอยากให้เป็นอย่างนี้หรอก....เราเองก็ไม่อยากเป็นภาระของเขา เขาเองก็เป็นห่วงแต่ก็ทำไรไม่ได้ ตอนนี้รู้สึกแย่นะ แต่ยิ้มสู้ อย่างคิดให้รู้สึกดีที่เป็นแบบนี้แต่ไม่รู้จะคิดแบบไหน เรารู้ว่าตัดพี่ตัดน้อง ตัดยังไงก็ไม่ขาด ถ้าให้กลับไปคืนดีกันคงเป็นเรื่องยาก เพราะเราทั้งคู่เป็นคนหัวแข็ง โดยเฉพาะเรา มีใครพอจะแนะนำไหมคะ ว่าควรทำยังไง...........................................?